• Dit verhaal gaat over een bos. Een paar jongeren worden daar heen gestuurd in verband met de ondergang van de aarde. Zij moeten in het bos zien te overleven en een stad bouwen. Families maken en de wereld heropbouwen. De stad word gemaakt beetje bij beetje. De kinderen moeten dus de wereld redden. (lol)(avatar)
    Ze kunnen niet uit het bos en ze moeten hun krachten delen.

    Regels:
    - Praten in de ik vorm.
    - 16+ mag
    - Schelden mag
    - Je personages moet tussen de 14 en de 24 zijn
    - Zet je naam boven je bericht
    - praten als quizletter graag tussen haakjes () [] {}

    (het is niet de bedoeling dat je elkaar vermoord net als in the hungergames. je moet gewoon zien te overleven)

    Link rollentopic:http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142630

    [ bericht aangepast op 6 okt 2012 - 10:50 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Max
    Ik glimlachte vaag en sloeg mijn armen om hem heen voor ik langzaam weer terugdommelde in slaap.


    Bowties were never Cooler

    Lynn

    Nu pas merk ik dat het silhouet helemaal Jack niet kon zijn. Wat was het dan. Het was klein en teer. Het leek wel een baby. Ik zag een bos voor me. Het bos waar we nu waren. Ik zag Onze boomhut. Ik zag het beeld dat flitste naar en plek dichtbij de wolvenrotsen. En ik zag een doek. Ik stak mijn hand uit en ik pakte het hoopje doek op. Ik voelde warmte. Ik haalde een stukje doek weg en ik zag twee heldere oogjes. Twee oortjes. en mooi bruin haar. Ik zag ook een wolfje en een wolvenknuffel. Ik schrok op. Ik keek recht in de ogen van Jack. Ik kon zien! Ik was verbonden met dat jongentje. Ik moet hem gaan halen, spookt er door mijn hoofd. 'Lynn? Kun je mij zien?' vroeg Jack. "Ja ik kan weer zien!' zei ik vrolijk. Nu was ik er me pas van bewust. 'Wacht, eeuh.' Ik was verward. 'Ik moet je iets laten zien. Ik sprong uit onze boomhut, wat achteraf veel te hoog leek te zijn, en ik liep naar de plak waar ik het jongentje zag. Er lag inderdaad wat en ik pakte het op. Ik had onderweg mijn droom aan Jack verteld en hij was ook benieuwd of het echt was. IK pakte het doek op en ik zag het knuffeltje al. Mijn ogen begonnen te stralen. Ik schoof het doek opzij en ik zag de twee mooie ogen uit mijn droom. Het was echt! Ik gaf het jongetje een kus op zijn voorhoofd. Hij was prachtig.

    (ik heb al een nieuw personage toegevoegd)


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Jack

    Ik kijk naar het jongetje en voel me net als Lynn verbonden met het jongetje. Hij is ook heel erg schattig. 'Laten we hem Kane noemen' besluit ik, en ik aai het kleine jongetje over zijn bolletje. De jongen doet iets met Warrior, die meteen opkijkt. 'Het lijkt alsof wolven hem helemaal vertrouwen of zo' zeg ik, en ik kijk naar Warrior en het andere welpje. Ze lijken echt op hem gesteld.

    (Kan Kane al praten?)


    Spoiler alert: you will save yourself

    (Een klein beetje niet al te goed. Maar wel een paar zinnen waarbij hij altijd de woorden op de verkeerde volgorde zet)
    Lynn

    'Kane is prachtig' zei ik en ik aai over zijn bolletje. We namen Kane mee en Jack had een klein bedje gemaakt. Hij kon best snel dingen bouwen. Ik legde mijn broek, die ik al eerder had uitgedaan, in de wieg en ik leg Kane, nog steeds gewikkeld in een blauw kleedje, erin. Ik wl weg lopen en hem laten slapen totdat ik hem hoor praten. Hij heeft het over ''olfie''. Ik had geen idee waar hij het over heeft. Jack komt naar me toe en geeft me het knuffeltje dat we hebben gevonden. 'Misschien bedoeld hij die' en hij drukt het knuffeltje in mijn hand. Kane spreid zijn armen en wanneer ik hem olfie geef gaat hij liggen slapen. Ik stopte hem onder en ging maar naar Jack. ;Kijk. Hij lag bij Kane.' zei Jack blij en hij wees naar het welpje die met Warrior en Yumi aan het spelen was. 'Het is Kane's wolfje' zegt hij zachtjes en ik zie dat hij glimt. Kane is net als hij. Hij had er altijd al van gedroomt en hij begint te stralen. Opeens spitst het welpje zijn oren en hij loopt naar de wieg. Hij gaat aan de voetten van Kane liggen slapen. 'Ik voel en zie dat er connectie is tussen Kane en het welpje' zegt Jack. 'Anders geef jij hem een naam. Ik zie dat je dat graag wilt.' 'Het is een zei' verbeterd hij me en ik zie al dat hij aan het nadenken is over een naam.

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 19:07 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Nathan Hunter

    Ik open mijn ogen, grijns even en kijk de dood in zijn ogen.
    Het was weer een van de momenten dat ik het weer wilde doen.
    Ik zet mijzelf af op de bodem waarna ik een hap adem neem, ik schud mijn haar tegelijk uit en blijf hijgend drijven.
    Waarom wilde ik ook al weer zo graag dood...
    Waarom, ik was het vergeten, maar mijn gedachten wilde het nog steeds.
    Ik glimlach weer even, de dood in de ogen kijken was het mooiste wat ik nog had in het leven.
    Ik zwem naar de kant waarna ik naar mijn kleding kijk, de oude kleding die ik al een paar jaar droeg.
    Ik glimlach even en trek ze aan waarna ik op een steen ga zitten.

    Jack

    'Baylor vind ik een mooie naam' zegcik na een tijdje denken. 'Ik vraag me af of onze kleine knul al kan praten' merk ik op, en Kane zelf geeft antwoord op mijn vraag.



    Kane

    'Itte prate kunne' zeg ik. Ik zie dat welpje samen met ander klein wolfje en poesje aan het spelen is. 'jullie moeten vrienden worden' zeg ik in wolventaal tegen welpje en wolfje, zoals ik het andere wolfje genoemd heb. Ik laat mezelf oppakken door mama en leg mijn handje op haar kin, als teken van vertrouwen. 'Nana Dada' zeg ik, en ik laat een kirrend lachje hon.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Lynn

    Ik keek verliefd naar Jack. 'We zijn moeder en vader' zei ik lachend en ik bleef hem verliefd aankijken. Ik zette Kane neer om te kijken of hij al kon lopen. Hij liep voorzichtig en het lukte hem. Hij kon al lopen. Een heel gedeelte van de opvoeding had hij zelf al gedaan. Ik liep een stukje met Kane aan mij pink en ik was trots. Ik liep weer naar Jack.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Jack

    Als Lynn en Kane naar me toe komen lopen til ik Kane met een zwaai op. 'Hey stoere knul' Zeg ik, en ik kriebel hem een beetje in zijn buik. Hij moet lachen en ik geef hem weer aan Lynn. 'Ik ga een bedje klussen' kondig ik aan, en ik druk mijn lippen heel eventjes op die van haar en ga dan op zoek naar hout. I kvind al snel een holle boomstam en hol die nog iets meer uit. Daarna zorg ik dat het zach wordt. Als ik het terug heb gebracht leg ik kleine Kane erin.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Lynn

    Ik had een vriend, ik had een kind en ik mocht de hele dag in de natuur doorbrengen. Ik had een heel mooi leven. 'Wij moeten ook nog een bed!' schreeuw ik nog naar hem. En ik knipoog. Ik was moe. Ik wou slapen maar het bed dat we nu hadden kon je niet echt een bed noemen. Ik gebruik mijn kracht om water uit de rivier te halen en ik geef de dieren water. Ik neem zelf ook wat en ik kijk of Kane ook wil. Hij drinkt bijna de hele fles leeg en ik moet nieuw water halen. Ik liep samen met Kane naar het water en ik zie Jack druk bezig. 'Moet ik je helpen?' zei ik. Ik gaf hem de fles met water aan. Ik ging achter hem staan en sloot mijn armen rond zijn middel.'Nou, moet ik. Nog ergens mee helpen papa?'

    Kane

    'Helpe dapa?' zei ik. En ik zie mama naar me kijken. Ik lach. Ik kan meer dan mama dacht. Dat vind ik leuk. Dan wordt mama trots op mij. Ik loop naar papa en ik plof op mijn kont. Welpje komt naast me zitten en ik begin met hem te spelen. 'Welpje lief!' schreeuwde ik.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Jack

    Ik geef Kane een klein bijltje en een tak. 'Als je deze hiermee doormidden krijgt mag je papa en mama helpen' zeg ik tegen Kane, en hij lijkt het te begrijpen. Hij behint in te hakken op het takje en ik zie Lynn bezorgt kijken. 'Het lukt hem wel, hij kan meer dan je denkt' zeg ik, en het lukt Kane ook nog. 'nu helpemdada nana itte' Zegt hij, en hij loopt naar een boom om die om te hakken. 'Kom maar jongen, je mag een huisje bouwen voor de beesten' zeg ik, en ik geeh hem hout, spijkers en een soort takje om de spijkers in te zetten, dan slaat hij niet op zijn handje. Ik heb het bed af en plaats het in de hut. Kane heeft het niet heel erg stevig gemaakt dus maak ik het nog iets steviger. Kane rent heel erg blij naar Mathijs en Max om te vertellen dat hij een huisje in elkaar heeft gezet, maar ik hou hem tegen. 'gevaar' zeg ik, en ik hou Kane stevig vast, hij mag geen gevaar onder ogen zien, hij is nog maar een kind.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Nathan Hunter

    Ik grijnsde eventjes voordat ik opstond, misschien hou ik teveel van het gevaar.
    Maar dat was het niet, het was het gevoel om dood te gaan, daarom deed ik zoveel dingen die niet konden.
    Ik grijns weer even, het was inderdaad the thrill to die.
    Ik spring van de rots af op de grond waarna ik naar een berg die een stukje verder is loop, ik grijns even, zonder gear een berg beklimmen, dat is pas leuk.
    Ik glimlach waarna ik begin te klimmen, de berg werd steiler met der meer ik hoger kwam.
    Als ik bijna bij de top ben grijns ik, het was makkelijker dan ik dacht.
    Als ik boven ben ga ik zitten, ik grijns even en bekijk de vallei waar we in gedropt waren.
    Het was gigantisch en het was bewoont, dat was zeker.
    Ik kijk over de reling waarna ik glimlach, als ik hier vanaf val dan val ik zo'n 75 meter naar beneden, de dood tegemoet.

    Lynn

    'Wat is dat toch? Hoe ken je hem? Je moet niet zo opgefokt doen.' ik geef hem een lange kus. 'Je hebt mij en Kane, wat is er nog mOoier dan dat?' vraag ik. Ik glimlach en ik had rust nodig. Ik was nog niet helemaal de oude sinds vanochtend. Ik werd weer deuizelig maar daar bleef het bij. Jack had me door en keek bezorgt. 'Let maar niet op mij' zeg ik maar daar laat hij het niet bij zitten.

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 21:54 ]


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Jack

    'je hebt rust nodig. Ik ga even naar het water met Kane, hij moet zich wassen' leg ik uit, en ik til Lynn op. Kane wordt daar jaloers op en probeert ook in mijn armen te springen. Ik leg Lynn in ons bed en ga er bij liggen.'jij moet slapen en Kane moet zich wassen, iedereen moet iets doen behalve ik, dus ik heb alle tijd' zeg ik grinnikend, en ik kus haar. Kane gaat tussen ons in liggen en daardoor moet ik los laten. 'Ik ga naar de rivier' zeg ik, en ik pak mijn boog van de haak. Kane volgt me en ik til hem op. We gaan vissen. 'Kom knul, we gaan vissen' zeg ik vrolijk, en ik improviseer een hengeltje die ik aan hem geef.



    Kayne

    Ik weet al hoe ik moet vissen, maar dat zeg ik niet, ik wil dat papa trots wordt op mij. En dar luktnal heel erg snel, ik vang veel visjes, maar ik speel ook vals, ik haal visjes uit de emmer. Die gooi ik dan aan de hengel, zodat ik ze dan opnieuw vang. Papa is trots, en dat wil ik.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Lynn

    Ik wou niet dat Jack weg ging. ik wou dat hij bij me bleef maar ik wist dat ik rust nodig had. Ik sliep heel snel en ik had een nachtmerrie. Ik liepndoor het bos en kane rende weg. Jack rende naast hem en ik kon niet bij ze komen. Opeens kwam er een beer aan. Ik ging helemaal zweten en ik werd pas wakker toen ik wakker werd door iets dat op mijn borst begon te springen en ik schrok.


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

    Jack
    Ik ben erachter gekomen dat Kane vals heeft gespeeld en daarom spelen we nu een soort spelletje in het water. Hij probeert mij nat te maken en ik probeer hem de kant op te krijgen. Toen hij het water in sprong dacht ik dat hij ging verdrinken, maar hij kon gewoon al zwemmen! Ik vind het geweldig en daarom doe ik dit spelletje met hem. Ik hoor Lynn gillen en pak Kane op. De hele tijd had ik hem al kunnen pakken, maar hij vond het zo leuk. Ik ren zo snel als ik kan naar haar toe en zie dat ze nog steeds in het bed ligt. 'Wat is er?' vraag ik, en ik ga naast haar zitten.


    Spoiler alert: you will save yourself