Between the woods 1 - Speeltopics

Dit verhaal gaat over een bos. Een paar jongeren worden daar heen gestuurd in verband met de ondergang van de aarde. Zij moeten in het bos zien te overleven en een stad bouwen. Families maken en de wereld heropbouwen. De stad word gemaakt beetje bij beetje. De kinderen moeten dus de wereld redden. (avatar)
Ze kunnen niet uit het bos en ze moeten hun krachten delen.

Regels:
- Praten in de ik vorm.
- 16+ mag
- Schelden mag
- Je personages moet tussen de 14 en de 24 zijn
- Zet je naam boven je bericht
- praten als quizletter graag tussen haakjes () [] {}

(het is niet de bedoeling dat je elkaar vermoord net als in the hungergames. je moet gewoon zien te overleven)

Link rollentopic:http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=142630

[ bericht aangepast op 6 okt 2012 - 10:50 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Lynn

'Wat is dat nou tussen jou en hem? Waarom ben je zo boos op hem.' ik merkte direct dat ik iets verkeerds had gezegd. Jack keek me boos aan. Ik keek maar weer naar Max en Matthijs. Er was inderdaad iets aan de hand met die twee. Ik werd ineens duizelig en ik hielt me extra goed vast aan Jack. Ik had geen idee waar het vandaan kwam maar het werd steeds erger.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Leya

Ik sta een beetje hopeloos te kijken als David naar me toe komt en me vraagt een groepje te vormen. "Ja, leuk," antwoordt ik, en ik zucht van opluchting. Waarom is het toch zo moeilijk met mensen om te gaan? "Dus, wat voor onderkomen gaan we bouwen? Een hut op de grond? Een boomhut? Een plaggenhut?" grap ik.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Lynn

Ik kreeg steek in mijn buik. Heftige steken voelde ik. Mijn hoofd werd lichter er alles ging draaien voor mijn ogen. Ik probeerde Jack vast te pakken maar doordat hij geen shirt aan had had ik geen hou vast. 'Laat me niet los' kon ik nog in zijn oren fluisteren. Ik voelde me weg glijden en ik kon niks doen. Er kwamen zwarte vlekken voor mijn ogen en het duurde maar een paar seconden of ze hadden mijn hele zicht opgevuld. Ik zag niks maar ik voelde twee armen om me heen, Twee warme armen die me zouden beschermen. Ik voelde weer een hevige steek door mijn buik gaan en ik kromp ineen. Ik hoorde niks, ik zag niks en ik voelde ook al niets meer. Ik voelde me compleet hulpeloos.

(sorry ik had inspiratie voor iets droefigs duss... ik hoop dat het niet TE is)

[ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 23:14 ]

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Max
Ik zuchtte zachtjes en legde mijn hand op zijn wang. "Dit is inderdaad anders." gaf ik toe. Ook bij mij voelde het anders. Beter op een vreemde manier. Ik trok hem wat dichter tegen me aan en verborg mijn hoofd in zijn schouder.

Bowties were never Cooler

Jack
'Lynn!' schreeuw ik wanhopig. Ik voel de paniek opkomen. Ook de angst dat ze weg is schiet mijn hoofd in. Ik leg haar op de kant en probeer haar wakker te krijgen, waarom heb ik nou nooit EHBO gedaan? Het lukt me niet om haar wakker te krijgen en ik voel me verslagen. Wat ben ik een loser. Bijna huilend zak ik in elkaar en ik ben nog steeds aan het praten tegen Lynn. 'Wordt wakker, alsjeblieft, Lynn...' mompel ik de hele tijd, en ik weet dat het geen nut heeft, ze is weg. Voor nu en voor altijd. En dat komt door mij.

Mathijs Tyler Cooper
Ik zie dat er iemand bijna dood gaat en schrik daarvan. 'Dat meisje... Is ze bewusteloos of dood?' vraag ik bijna fluisterend. Ik wil niet dat de sfeer hier nog vervelender wordt, maar ik ga ook niet naar die loser toe, die jongen die Max onderdak wilde bieden, de jongen die weet wie ik echt ben...

Spoiler alert: you will save yourself

Lynn

Het duurde langvvoordat ik iets hoorde. Ik hoorde gesnik. Ik schrok, het was van Jack. Ik probeerde te praten. Ik kon alleen maar praten. Verder niks. Het kwam niet verder dan fluisteren. 'Ik zie niks. ' zei ik wazig. ' Kan je hulp regelen?' vroeg ik rustig. Ik voelde aan de hand dat Jack trilde.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Max
Ik keek eerst even naar Mathijs en toen naar beneden naar het meisje. "Ze leeft nog. Ik zie haar ademhaling." fluisterde ik terug. Niet veel later hoorde ik haar wat zeggen. "Het komt wel goed met haar. Ze heeft gewoon rust en water nodig, misschien wat te eten, maar voor de rest komt het wel goed denk ik." Ik haalde een hand door zijn haar. "Maak je er niet teveel zorgen om." Ik had basis ehbo gedaan op school, dus ik wist een beetje waar ik naar moest kijken.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 12:10 ]

Bowties were never Cooler

Lynn

Ik voelde me weggedragen worden. Ik werd neergelegd een paar bomen. Ik kon ook weer voelen. Wat was er aan de hand? Hoe kon ik dit krijgen? Ik voelde dat mijn drinkfles aan mijn mond gezet werd. Ik probeerde te drinken maar de helft liep er weer uit. Ik kon niets zien en ik vond het angstaanjagend. Ik kon niet zien waar Jack was. Ik zwaaide een beetje in het rond met mijn armen en zocht naar Jack. 'Jack?' vroeg ik en ik begon te huilen. 'Wat is er aan de hand?' ik hoorde een andere stem. Ik werd alsmaar banger en banger.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Nathan Hunter

Ik spring uit de hoogste boom naar beneden en land veilig op de grond waarna ik even het zweet van mijn voorhoofd afveeg.
Ik zucht even, ik zat vast aan iemand die waarschijnlijk amper iets kan.
Ik kijk even rond en loop dan naar het riviertje toe.
Ik grijns even en gooi dan mijn kleding over een tak waarna ik in het water duik.
Het was verfrissend en heerlijk, ik had geen zin om eigenlijk met hun te moeten overleven.
Maar als ik het niet deed.... Dan zou het thuis fout gaan....
Ik schud de gedachtes uit mijn hoofd waarna ik onder water duik.
Ik blijf onder water, zelfs als ik merk dat bijna alle lucht uit mijn longen is.

David

"Misschien kunnen we best een hut op de grond maken aangezien we niet kunnen vliegen." Ik hoor geschreeuw in de verte en kantel mijn hoofd om het beter te kunnen horen. Lang leve super-zintuigen. "Volgens mij is er iets mis daar."

I think I'm losing what's left of my minbd

Lynn

Ik voelde het drukker worden. Er kwamen steeds meer mensen bij staan. Ik wou het niet. Ik wou gewoon weer kunnen zien en bij Jack zijn. Ik voelde me wanhopig en ik kon niet stoppen met huilen. Wat was er aan de hand?

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Mathijs Tyler Cooper

'Ja' zeg ik, en ik ga weer liggen. Ik lig dicht tegen hem aan, hopend dat hij een Arm om me heen slaat.



Jack

'Lynn' zeg ik blij, en ik ren naar haar toe. Terwijl ze onder bewustzijn was, heb ik de hele tijd met Warrior en Yumi gestoeid. 'je leeft' fluister ik, en ik streel haar o ver haar wang. 'Ik ben zo blij!' voeg ik eraan toe.

Spoiler alert: you will save yourself

Lynn

Ik hoorde een bekende stem. 'Jack!' probeerde ik te schreeuwen maar het kwam niet verder dan gefluister. Ik gaf hem een knuffel en ik wou hem niet los laten. 'Ik ben zo bang' fluisterde ik in mijn oor. Ik had geen idee hoe dit er voor de rest uit zal zien maar het maakte me niet uit.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Jack

'wat is er dan?' vraag ik, voor miji ziet het er niet anders uit dan datLynn een beetje verward is, maar blijkbaar is er meer. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en til haar de boomhut in, dat ligt lekkerder.

Spoiler alert: you will save yourself

Lynn

'k kan je niet zien' ik snik. 'Ik zie niks.' Zo gauw ik het gezegd heb kan ikiets zien. Ik zie een figuur. Een sillhouet. Maar ik zie niet veel. 'Ik heb hoofdpijn' en ik greep nar mijn hoofd. Maar zodra ik weer bewoog kreeg ik steek in mijn buik. Ik kromp weer ineen. Ik wou nooit dat iemand me zielig zou vinden. Er waren ergere dingen in de wereld, maar op dit moment wou ik alleen maar veilig zijn.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!