• Tulantis



    ----

    Het land Tulantis is extreem groot. Er zijn ontelbare dorpen. De hoofdstad van Tulantis is Torjiki. Als vrije inwoner ben je daar niet veilig. Het is altijd warm in Tulantis en het regent zelden. Er heerst een tropisch klimaat.
    Het land Tulantis wordt bestuurd door de hoogste Meester in rang; Lopikh. Hij beschikt over tenminste twintig slavinnen. Een normale Meester/Meesteres mag maar vier slavinnen tot Zijn/Haar beschikking hebben. Meester Lopikh beslist over alles en iedereen, behalve over de Meesters of Meesteressen. Enkel als Zij in overtreding gaan beslist Meester Lopikh over hun lot.


    Er leven tenminste dertig miljoen mensen op Tulantis waarvan 10 % vrije inwoners zijn. 30 % is Meester of Meesteres, 60 % is een slaaf of een slavin.

    Een slavin wordt op Tulantis kovina genoemd. Een mannelijke slaaf wordt kovino genoemd. Het meervoud van kovina is kovinai, en het meervoud van kovino is kovinoi.
    De kovina is een prachtige, maar onzekere vrouw. Zij is geboren om te dienen en doet er alles aan om haar Meester/Meesteres te dienen. Zij is van nature onderdanig en zal alles doen wat haar Meester/Meesteres haar opdraagt om te doen. De kovina moet hiervoor een sterke geest hebben om dit te kunnen doen. In ruil voor haar onderdanigheid wordt ze vertrouwd, geloofd, en geliefd bij haar Meester/Meesteres.
    Bij een kovino is dit eigenlijk precies hetzelfde verhaal.


    De Meester is een sterke man met een eigen wil. Hij is dominant en trots als zijn kovina om hem heen is. Dit mag hij echter niet laten zien; want dat betekend zwakte. Hij zorgt ervoor dat de kovina door een gigantisch leerproces heen wordt geleid zodat de Meester haar uiteindelijk beter kent dan zij zelf. Hij verwacht respect, vertrouwen, onderdanigheid en liefde. Als de kovina een overtreding begaat die extreem is kan zij zelfs gedood worden..

    De Meesteres is elegant, sexy en sensueel. Zij is een dominant figuur en voelt zich compleet met haar kovina/kovino om zich heen. De Meesteres is liefdevol maar streng naar haar slaaf/slavin toe en ziet alles. Haar ontgaat niets en zij zal de slavin/slaaf na een overtreding een gepaste straf geven. De Meesteres heeft geen toestemming om haar eigen kovina/kovino te doden want zij is en blijft een vrouw. Vrouwen staan hoe dan ook lager in rang. Als zij haar slaaf/slavin wilt laten doden moet zij naar Lopikh gaan met de desbetreffende kovina/kovino.

    Als een Meesteres getrouwd is met een Meester, is zij in zijn bijzijn onderdanig. Zelfs als haar eigen slaaf/slavin erbij is. Als haar Meester niet in haar bijzijn is, mag ze dominant zijn.

    De vrije inwoners zijn vrije mannen en vrouwen. Echter lopen zij wel gevaar om ontvoerd, gebrandmerkt, en tot slavin/slaaf gemaakt te worden. Daarom zijn zij altijd op de vlucht..


    ----

    Rollentopic klik

    Regels:


    - De vrouwelijke slavinnen zijn tijdelijk NIET aan te maken. Kijk dus naar andere rollen. Dit heb ik gedaan zodat alles in balans komt.
    - De rollen kun je NIET reserveren, maar gelijk aanmaken kan wel!
    - 16+ is toegestaan. Seks, geweld etc. Maar zorg dat dit niet al te schokkend wordt.
    - Ik ben degene die deze topics start of eindigt.
    - Meerdere zinnen schrijven i.p.v één.
    - Geen andere personages vermoorden tenzij je toestemming krijgt van degene.
    - Geen perfecte personages!
    - Regelmatig aanwezig zijn om te kunnen RPG'en.
    - Het RPG topic niet verwaarlozen.


    Rollen:

    Vrije inwoners:
    -
    -
    -
    ....

    Meesteressen:
    -
    -
    -
    ....

    Switch:
    - Sarah Caylin Parkfield `Switch´ - by Killshot -
    - Zafyra Erin en Pallis `Switch´ - by Waerloga -
    -
    ....


    Meesters:
    - Deylano Milan Garcia `Meester´ - by Corallo -
    - William 'Will' Riley Smith `Meester´ - by Coockies -
    -
    ....

    Slavinnen:
    - Cylene Adriadne Junés `Slavin´ - by Overexposed -
    - Sophia Elizabeth Thrall `Slavin´ - by Shooter -
    - Rosalie Aria Flow `Slavin´ - by Coockies -

    Slaven:
    - Luke Thomas Thrall `Slaaf´ - by Shooter -
    -
    -
    ....



    Hoe beginnen we?
    Het is overdag in Tulantis. Het is warm, dus waarschijnlijk draagt je personage luchtige kleding.
    Dit is het ideale moment om naar het zoeken van een Meester/Meesteres/Switch toe te werken.
    Succes met RPG'en en veel plezier!

    [ bericht aangepast op 27 sep 2012 - 21:41 ]

    William 'Will' Riley Smith

    Ik kijk haar aan en knik. Mijn ogen glijden even naar het blote stukje huid dat ik te zien krijg. 'Luister Delaney. Ik zal het niet accepteren als je zomaar wegloopt.' Ik kijk haar aan. Als ze het waagde weg te lopen he... Ik zou haar liever te koop zetten. Dan kan ik nog iets aan haar verdienen. 'Zeg mij als je weg wilt.' Ik kijk haar aan. 'Al laat ik je niet zomaar gaan,' vertel ik haar. Ik kijk haar even aan. Mijn ogen glijden even over haar gezicht. 'Maar hoe bedoel je als stuk vuil?' Ik knijp mijn ogen tot spleetjes. 'Je bent slavin,' zeg ik rustig. Ik kijk haar rustig aan en glimlach kleintjes


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Ik keek hem even aan. Dit zei hij ook alleen maar omdat hij me dan te koop kan zetten zodat hij teminste geen geld misliep. Ik rolde even met mijn ogen, kon me niet schelen als hij het zag, het waren mijn gedachten waarom ik het deed.
    Mijn hoofd draaide zijn kant weer op waarna ik hard op mijn lip beet. "Dus omdat ik een slavin ben mag je mij zomaar als een stuk vuil behandelen ? Leuke regel" zei ik op een nog kalme toon. Dat hard op mijn lip bijten dat hielp echt om mijn woede te verbergen.
    Ik liet mijn blik even over hem heen gaan. Ik schaamde me daar niet voor. Waarom zou ik ? Hij deed het ook constant bij mij.

    William 'Will' Riley Smith

    Ik kijk haar aan en knijp mijn ogen tot spleetjes. Ze moest oppassen. Ik haal diep adem om rustig te blijven. 'Nee dat zeg ik niet. Je moet je meester met respect behandelen, allemaal. En als je dat doet krijg je er iets voor terug. Dus als je zo doet krijg je er dus niks voor terug,' zeg ik scherp en kijk haar aan. 'En waag het niet om nog één keer zo bijdehand te doen.' Ik kijk haar streng aan. 'Ik vergeef het je voor een keer omdat je de eerste dag, tot nu, goed hebt gewerkt en het je eerste dag is!' Ik kijk haar boos aan. Wie dacht ze wel niet dat ze is? 'En rol niet met je ogen wil je.' Het feit dat ze me zo bekeek deed me even niks. Het deed me vrij weinig, maar ze moest me wel behandelen zoals Sophia dat deed. Ik snuif even diep in en uit. Vlug herpak ik me en laat de woedde wegstromen. Ik ging me niet verlagen naar dat niveau.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Mijn tanden beten zich terug vast in mijn onderlip. Ik sloot mijn ogen eventjes, voor een seconde, en opende ze weer. In mijn hoofd telde ik dat 10 waarna ik een glimlachje produceerde op mijn gezicht.
    "Natuurlijk Meester" antwoordde ik waarna ik hem weer aankeek. Hij had er zelf voor gezocht dat ik zo reageerde. Ik behandelde al mijn meester met respect, maar respect moet je afdwingen en niet denken dat je dat zomaar kreeg, zeker niet bij mij. Hoe je dan respect kreeg ? Simpel, gaf mij de luxe die een normale slavin kreeg, zoals Sophia, dus nu ook zoals mij, dan zal je respect krijgen. Ik had niet voor niets al dat eten gemaakt en er zoveel werk in gestoken. Nu zal ik dat voortaan altijd doen.
    Ik schoof een kleine centimeter naar hem toe, "Anders nog iets ?" vroeg ik waarna ik hem in zijn ogen aankeek.

    William 'Will' Riley Stewart

    Ik kijk haar aan. Bekijk haar gezicht als ze haar ogen sluit. Ik verbaasde me even op haar reactie maar glimlachte toen.
    'Mooi,' zei ik tevreden. Ik zie hoe ze dichter naar me toe schuift. Ik bijt op mijn lip en hoor haar vraag. Ik denk even na en buig me dan naar haar toe. 'Heeft Sophia alle regels uitgelegd,' vraag ik haar. Mijn adem strijkt over haar gezicht. Ik kijk haar even aan in haar ogen. 'Dus ook hoe laat je op moet staan, mijn etenstijden, waar jullie eten enz.' Ik kijk haar vragend aan en blijf zo dichtbij. Zij ging immers ook dichterbij naar mij toe. Ik kijk haar strak aan, zonder emotie te tonen, maar wel met een glimlachje op mijn gezicht.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Zijn adem streek over mijn gezicht terwijl hij de woorden uitsprak. Ik liet mijn ogen even over zijn gezicht glijden, beet op mijn lip en schudde mijn hoofd.
    "Nee, dat heeft ze niet," zei ik eerlijk. Voor een moment twijfelde ik, maar daarna voegde ik toch nog toe; "Meester".
    Ik liet mijn handen in mijn schoot liggen en keek er eventjes naar. Ze had me 3 regels uitgelegd, maar om eerlijk te zijn was het zo snel gebeurd dat ik ze niet eens meer herinnerde. Ik was gewoon zo blij dat er een meester was die me wou en die teminste nog knap was om naar te kijken.

    William Riley Smith

    Ik kijk Delaney even verbaasd aan. Dan denk ik na, maar besluit Sophia er niet voor te straffen vandaag. Ik neem meer afstand van Delaney en kijk haar aan. 'Oke dan zal ik de belangrijkste nu zeggen.' Ik kijk haar even aan. 'Jullie moeten door de weeks 6 uur opstaan. In het weekend 7 uur. Dat is zo zodat jullie alvast klusjes kunnen doen voordat ik wakker wordt. Ik wordt door de weeks half 8 wakker. Ik wil dan om 8'uur eten. In het weekend word ik meestal rond half negen wakker. Het liefste eet ik dan ook om 9 uur maar het is wisselvallig. In de middag eet ik standaard half 12 en s'avonds half 6.' ik kijk Delaney aan. 'Niet zo moeilijk te onthouden toch?' Ik kijk haar even aan. 'Verder eten jij en Sophia niet bij mij, tenzij ik het zeg. Ik wil dat jullie om 10 uur of half 10 gaan slapen. Zodat jullie niet te moe zijn. En eh... Als je niet kan slapen kan je het beste een boek pakken en lezen. Dat maakt me niet uit. Jullie hebben in het weeker tussen half 4 en half 5 een uurtje vrij. Tenzij er iets speciaals in. In je vrije tijd mag je een boek lezen of in de tuin iets doen, maar je verlaat de tuin of het huis niet zonder mijn toestemming. Op donderdag kan ik iemand meenemen naar het dorp. Een keer in de maand mag je een paar nieuwe kleren uit zoeken. Begrepen?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Niet moeilijk te onthouden eh ? Ik was niet echt van de slimste hoor. Al die uren, ik zou ze nog door elkaar slaan. Ik keek even moeilijk, maar knikte toen toch.
    "Ja" zei ik toen braafjes. Ik kuchte eventjes ongemakkelijk aangezien hij volgens mij nu alles had gezegd, maar je wist nooit wat je kreeg. Ik keek even naar de muur achter hem en keek toen terug naar hem als een vraag mijn hoofd binnensprong.
    "Welke soort straffen geef je eigenlijk ?" vroeg ik. Ik was gewend om zweepslagen en stokslagen te krijgen, enorm veel. Volgens mij was dat gewoon omdat mijn meesters me altijd naakt voor hen liet zitten terwijl al de rest hun ondergoed mocht aanhouden. Stelletje pedofielen.

    William Riley Stewart

    Ik glimlach even om haar moeilijke gezicht. 'Sophia helpt je wel en later word het automatisme. Als je maar zorgt dat je 6 uur opstaat.' Ik kijk haar aan. Haar vraag overdonder me een beetje. 'Eh,' breng ik uit. 'Verschillend. Van zweepslagen tot een dag geen eten tot een dat in een nare houding vast gebonden.' Ik kijk haar aan. 'ligt eraan hoe mijn humeur is.'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Een opgelucht geluidje kwam uit mijn mond. Dat viel nog best mee. "Gelukkig" zei ik onder een ademhaling door. Ik rekte me nogmaals uit waardoor mijn shirtje weer wat omhoog kroop, maar deze keer voelde ik de huid op mijn rug tegentrekken. Mijn gezicht viel uit zijn plooi tot een pijnlijk grimas. Ik ging weer normaal zitten en toverde opnieuw een glimlachje op mijn gezicht. Pijn tonen was enkel vragen om meer pijn, dat had ik geleerd uit de laatste jaren als slavin.

    William Riley Stewart

    Ik kijk Delaney even aan en sta op. 'Misschien moet je maar gaan slapen. Ik weet niet waar je vandaan kwam vanochtend maar je zal wel moe zijn.' Ik trek haar voorzichtig overeind. Ik begeleid haar naar boven en houd de deur met een glimlachje voor haar open. Omdat het haar eerste dag is. Ik druk een kus op haar wang. 'Tit morgen.' . 'Delaney als er iets mag je bij me aankloppen. Dat geld enkel voor vandaag.' I glimlach even en loop dan de oude trap af. Als ik Sophia zie staan geef ik ook haar een kus op haar wang en vertrek dan ook mijn kamer in. Ik blaas denkaarsen uit en ga in mijn bed liggen. Ik ben trots op mijn slavinnen en zou niet weten wat ik zonder ze moet.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney.

    Ik was nog geen 2 minuten in mijn kamer of ik moest alweer naar hem toe. Met de pijn die mijn vorige meester me had gegeven kon ik gewoon zonder enige mogelijkheid slapen. Ik klopte op de houten deur die toegang gaf tot de meester zijn kamer. Toen ik een bevestiging kreeg dat ik mocht binnenkomen kwam ik met een beschaamde blik en rode wangen binnen, "Mag ik alsjeblieft een, uh, plakkertje Meester ?" vroeg ik waarna ik hem vanonder mijn wimpers aankeek.
    Een plakkertje ging waarschijnlijk niet helpen tegen de diepe wonden die op mijn rug zaten, maar het was beter dan niets.

    William Riley Smith

    Ik lach net lekker als ik geklop hoor. Ik zeg dat ze binnen mag komen. Delaney komt met rode wangen binnen. Ik kijk haar even aan maar knik dan. Ik stap mijn bed uit en loop naar haar toe. Ik til de achterkant van haar jurkje op en let even niet op haar slipje. Hoe ik wist dat het haar rug was? Dat zag ik aan haar gezicht toen ze zich uitrekte. Ik kijk naar haar wonden. Ze zagen er vies uit.
    'De wonden zijn zeker niet verzorgd bij de vorige meester,' mopper ik. Ik laat haar jurkje weer los. 'Ik wil dat je je jurkje uittrekt en op je buik gaat liggen op mijn bed. Ik kijk haar even aan en verlaat dan mijn kamer. Ze had mazzel dat ik verstand heb van medicijnen, hechten en het verzorgen van wonden. Mijn slavinnen breng ik namelijk liever niet naar de dokter. Ik pak de goede spullen bij elkaar. Met alles loop ik terug mijn kamer in. 'Heb je veel straf gehad bij je vorige meester,' vraag ik haar. Ik loop mijn kamer in en zet de spullen op mijn nachtkastje.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne


    Delaney

    Ik knikte en trok mijn kleedje uit. Rap ging ik liggen zodat enkel mijn blote rug en benen zichtbaar was. Ik dacht eventjes na over zijn vraag.
    "Hij sloeg me zonder enige reden, elke dag" mompelde ik zachtjes, "Ik deed altijd alles wat hij vroeg, gaf hem zelf toen nog respect, maar hij sloeg me gewoon altijd". Ik zuchtte zachtjes. Het deel dat ik dan nooit iets mocht aanhouden van kledij liet ik maar weg. "Maar hij deed het bij alle slavinnen, hij kickte er gewoon op volgens mij".
    Ik veegde wat haren uit mijn gezicht en keek naar de muur voor me.

    William Riley Smith

    Ik laat mijn vinger even over haar rug glijden. 'Ik maak het eerst even schoon,' deel ik mee. Ik pak de spullen. 'En ik ontsmet het, zodat je geen ontsteking krijgt.' Ik pak mijn kussen. 'Gil in het kussen.' ik geef het haar en begin dan met het verzorgen van de wonden. Eentje begin heftig te bloeden. Ik vloek binnensmonds en twijfel even. Ik veeg het bloed weg. 'Delaney,' zeg ik. 'Ik moet een wond hechten. Het gaat pijn doen dus bereid je voor,' zeg ik haar en pak de spullen. Ik bijt even op Mijn lip, maar doe het dan toch. Ik klem mijn kaken op elkaar. Een golf van medelijden gaat door me heen. Wat moet dit pijn doen. opgelucht zucht ik als ik haar rug heb gehad.
    'Morgen doet Sophia het.' ik ruim alle spullen op en kijk Delaney aan. 'Ik wil dat Sophia vanaf nu elke dag jouw rug verzorgd. Doet het wel op tijd want de tijden blijven gewoon.. Ze moet dit een week lang doen, maar dat deel ik Sophia nog wel mee.' Ik ga op mijn bed zitten. 'Ik heb nu niks om de pijn weg te halen.' Ik streel even haar schouders. Ze ligt namelijk nog steeds op haar buik. Dan laat ik haar los en geef haar ruimte op te staan en haar pyjama aan te doen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne