[RPG] Dimension Travel O4 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Carmenta - Athan Romanescu

Meisjes:
• Reyna - Willow Nastya Reyes.
• Carmenta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Porcelaneous - Jack Rush.
• Cyberlord - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Izusu | Cocon - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 22:10 ]

---

†

James - wezen

"Ja." antwoord ze en ik weet wel zeker dat ze daar niet over na heeft gedacht. "Ik ga liever met jou mee dan met hem." Ze komt overeind en klopt wat zand van haar broek af. Ik kijk even toe en grinnik dan. "Wauw, je bent echt vreemd Willow. Ik dacht écht dat je me niet mocht." zeg ik tegen haar. "Nou, ik begeleid je graag terug naar het kamp. Maar niet gillen, oké?" vraag ik dan aan haar. "Ik heb geen zin in een Athan die ons achtervolgt." Ik begin de goede kant op te lopen, wel met een grote boog om Athan heen. Ik vind het fijn dat ik haar terug mag brengen, zo sla ik twee vliegen in één klap. Ik weet hoe jaloers Xavier erop reageerde toen ik haar naam alleen al noemde en ik heb haar afgepakt van Athan! Net goed. "Mag ik uw arm?" vraag ik dan grinnikend en ik hou mijn arm zo dat zij hem er door heen kan steken.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Ze moet er zacht om lachen, gemeend voor zover ik het kan zien. “Werkelijk? Ik zou niemand kunnen bedenken die een meisje zoals ik rauw lust hoor.” Antwoord ze op een dodelijke toon, doelend op haar persoonlijkheid en gedrag die ze hier heeft vertoont. Ik haal alleen grinnikend, nonchalant mijn schouders op, terwijl er een grappig glimlachje op mijn mond ligt en ik van haar wegkijk, terug naar het gat dat James had gemaakt. “Toch is het zo, al is hij zwaar in de veertig en zal ik je hem zeker niet aanraden, omdat het een perverse pedo is.” Geef ik haar toe, en ik ben blij dat ik nu niet op mijn werk in het lab ben, want dan kon ik het wel schudden.
“Ik heb geen naam genoemd, maar als jij denkt dat hij het is, zal hij het wel zijn hé.” Antwoord ze, alsof het een normaal, dagelijks gesprek is. Hierdoor kijk ik weer naar haar, precies op het moment dat zij haar armen losjes over elkaar doet en mij van tot top teen bekijkt, waardoor ik vragend mijn wenkbrauw ophaal en expres hetzelfde bij haar doe. “Ik wil gewoon niet zomaar een mogelijkheid afstrepen.” Zucht ze vervolgens, waardoor ik spottend snuif en opspring. “Denk je serieus dat James hiervoor verantwoordelijk is?” vaag ik haar, op een ietwat dodelijke toon. “Hij zal dat heus niet gedaan hebben en hij was meer dan de helft van de tijd bij mij,” mompelde ik, terwijl ik weer verder de kabels analyseerde. “Het is die wetenschapper geweest.”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sage Evangeline Clark

Hij haalt alleen grinnikend, nonchalant zijn schouders op, terwijl er een grappig glimlachje op zijn mond ligt en hij van mij wegkijkt, terug naar het gat dat James heeft gemaakt. "Toch is het zo, al is hij zwaar in de veertig en zal ik je hem zeker niet aanraden, omdat het een perverse pedo is." geeft hij toe. Er loopt een onaangename rilling over mijn rug hierna. Nu ben ik wel blij dat Xavier is meegegaan eigenlijk... Je zal maar met zo'n engerd hier opgesloten zitten. Het is al erg genoeg dat we achterom moeten kijken voor die enge wezens, je zal ook nog maar eens moeten oppassen voor degene die voor je loopt.
Hij kijkt precies op hetzelfde moment naar mij als ik naar hem kijk, waarna hij hetzelfde bij mij doet en zijn wekbrauw vragend ophaalt. Na mijn opmerking snuift hij spottend en springt hij op. "Denk je serieus dat James hiervoor verantwoordelijk is?" vaagt hij op een ietwat dodelijke toon. waardoor ik knik. "Hij zal dat heus niet gedaan hebben en hij was meer dan de helft van de tijd bij mij." mompelt hij, terwijl hij weer verder de kabels analyseerd. Dit lokt echter een zacht, sarcastisch gegrinnikt bij uit mij. "Het is die wetenschapper geweest."
"Goed, goed. Als jij het zegt." mompel ik. "Je weet het wel heel erg zeker hm?" vraag ik daarna en er zit een plagerig toontje in mijn stem. Nu buig ik me ook over het gat heen en kijk ik eens op een behoorlijk kritische manier naar de draden. Ik pak er een paar vast, draai ze rond tussen mijn vingers en laat ze dan weer los. "Sommige kan je wel makkelijk verbinden denk ik. Anderen lijken wel reddeloos verloren. Heb je nog ergen reserve-draden?" vraag ik aan hem waarna ik even op kijk. Dan hoor ik een stem roepen, maar ik versta niet zo goed wat er gezegd is, alleen dat het waarschijnlijk Damien is.

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 13:09 ]

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
'Wauw, je bent echt vreemd Willow. Ik dacht écht dat je me niet mocht,' zegt James. 'Ik heb ook nooit gezegd dat ik je wel mag,' zeg ik, wat er botter uitkomt dan de bedoel was. 'Ik mag je op dit moment alleen maar als Athan, dus dat zegt bijna niks,' voeg ik er aan toe.
'Nou, ik begeleid je graag terug naar het kamp. Maar niet gillen, oké? Ik heb geen zin in een Athan die ons achtervolgt,' zegt hij waarna hij een kant, waarschijnlijk de goede, op begint te lopen. 'Denk je dat ik daar dan wel zin in heb dan?' zucht ik.
'Mag ik uw arm?' vraagt hij grinnikend. Ik werp een blik op zijn arm, die hij zo houdt dat ik mijn arm er makkelijk doorheen kan steken en schud mijn hoofd. 'Ik denk niet dat Xavier dat erg leuk zou vinden,' antwoord ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

"Ik heb ook nooit gezegd dat ik je wel mag." zegt ze en het komt er behoorlijk bot uit, waardoor ik even gekwetst opkijk. "Ik mag je op dit moment alleen maar als Athan, dus dat zegt bijna niks." voegt ze er aan toe. Ik knik lichtjes, "Ja, ik snapte het al. Nou, dat is al meer dan genoeg voor mij." glimlach ik lichtjes. Willow begint met mij mee te lopen, na mijn opmerking. "Denk je dat ik daar dan wel zin in heb?" zucht ze. "Niet echt, denk ik. Je weet maar nooit." Ik haal lichtjes mijn schouders op.
Ze werpt een blik op mijn arm die ik heb aangeboden, maar ze schud met haar hoofd. "Ik denk niet dat Xavier dat erg leuk zou vinden." antwoord ze en ik frons iets. Alsof zij daar iets vanaf weet. "Het kan hem eerlijk gezegd weinig schelen hoor." vertel ik haar en houd mijn arm nog altijd zo, voor als ze zich bedenkt. "En dan nog, sinds wanneer kan het jou wat schelen wat Xavier denkt? Hij is toch maar een gekke wetenschapper." Ik grinnik even en kijk dan bemoedigend naar haar.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James kijkt even gekwetst maar ik trek me er niks van aan. Hij en Xavier hebben mij ook genoeg gekwetst en hebben daar ook niet bepaald hun excuses voor aangeboden. 'Ja, ik snapte het al. Nou, dat is al meer dan genoeg voor mij,' glimlacht hij licht. Ik haal alleen mijn schouders op en zeg voor de rest niks.
'Niet echt, denk ik. Je weet maar nooit,' zegt hij. 'Voorlopig wil ik niks met Athan te maken hebben,' zucht ik. Maar dan ook echt helemaal niks.
'Het kan hem eerlijk gezegd weinig schelen hoor,' zegt James nadat hij even heeft gefronst. 'En dan nog, sinds wanneer kan het jou wat schelen wat Xavier denkt? Hij is toch maar een gekke wetenschapper'. Ik kijk weer naar zijn arm die hij nog steeds uitgestoken heeft. Weer schud ik mijn hoofd. 'Probeer maar een reden te verzinnen waarom ik arm in arm met jou zou willen lopen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze haalt alleen haar schouders op en zegt voor de rest niks. Op de één of andere manier komt het gewoon vreemd over op mij. "Voorlopig wil ik niks met Athan te maken hebben." zucht ze erna. "Je loopt echt alleen maar met mij mee omdat je hem niet wilt zien nu, hé?" vraag ik iets twijfelend aan haar. Al had ik het natuurlijk kunnen zien aankomen. Helaas is het nu al fout genoeg gelopen aangezien ik er niet aan gedacht heb.
Ze kijkt weer naar mijn arm die ik uitgestoken houd maar ze schud opnieuw met haar hoofd. "Probeer maar een reden te verzinnen waarom ik arm in arm met jou zou willen lopen." Ik kijk haar even aan. "Zodat je niet valt?" vraag ik even, waarna ik zucht, stop met lopen en Willow tot stilstand hou bij haar arm. "Willow, wat is er aan de hand?" vraag ik argwanend. "Je gedraagt je behoorlijk vreemd. Nog vreemder dan ik me gedraag." vraag ik met een serieuze blik en een wat strenge toon aan haar.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
'Je loopt echt alleen maar met mij mee omdat je hem niet wilt zien nu, hé?' vraagt James twijfelend. Ik haal weer mijn schouders op en geef geen antwoord op zijn vraag, als hij een beetje goed nadenkt dat weet hij die al.
'Zodat je niet valt?' vraagt hij. 'Ik val niet,' brom ik, waarna ik natuurlijk struikel maar nog overeind weet te blijven staan. James stopt met lopen en pakt mijn arm vast. 'Willow, wat is er aan de hand?' vraagt hij argwanend. 'Je gedraagt je behoorlijk vreemd. Nog vreemder dan ik me gedraag'. Zijn serieuze blik en strenge toon ontgaan me niet, wat het me het gevoel geeft alsof ik iets verkeerd heb gedaan.
Ik sla mijn armen beschermend op me heen nadat ik mijn arm heb los getrokken. 'Ik vind het gewoon niet fijn hoe jij en Xavier me behandelen,' mompel ik zacht. Stilletjes vervloek ik mezelf omdat er duidelijk een gekwetste toon in mijn stem te horen is.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze haalt weer haar schouders op en geeft opnieuw geen antwoord op mijn vraag. Dat is een duidelijk genoeg antwoord voor mij, ik heb duidelijk gelijk hierin. Het doet ergens wel iets met me, maar ik laat die gevoelens niet toe. "Ik val niet." bromt ze dan, waarna ze struikelt, maar nog net overeind blijft staan. Door dit gedrag word het nog vreemder en dat is dan ook de druppel, waardoor ik stop met lopen.
Ze sluit beschermend har armen om zich heen, nadat ze haar arm heeft losgetrokken. Ik heb haar gewoon losgelaten. "Ik vind het gewoon niet fijn hoe jij enXavier me behandelen." mompelt ze zacht, met een gekwetste toon in haar stem. Mijn gezichtsuitdrukking verzacht iets waardoor ik niet meer zo serieus naar haar kijk.
"Had dat eerder gezegd dan, dan had ik er rekening mee kunnen houden." zucht ik. "Ik probeerde alleen maar indruk te maken op Xavier, hoor." murmel ik dan op een onzekere toon. Daarna draai ik me weer van haar af om langzaam verder te lopen. "Maar dat hoeft nu ook niet meer, dus zal ik vanaf nu partij kiezenvoor jou. Is dat goed genoeg?" vraag ik dan en mijn ogen schieten terug naar haar.

---

Your make-up is terrible

CyberLord schreef:
[Deze RPG is aan het sterven.]

Damien Hunter

Er verscheen lichtroze blos op mijn wangen verscheen. "Wauw. " herhaalde ze zachtjes. Ze verplaatste haar hand naar mijn borst en liet hem daar liggen. Er viel een stilte, maar deze was alles behalve ongemakkelijk. Het was een stilte waarin je alles van de laatste paar momenten verwerkte, waarin alles echt tot je doordrong en dat deed het. Ik had net de volgende stap gedaan met een meisje, eindelijk!
"Laten we gaan. " zei ze uiteindelijk en ik keek haar aan en knikte. We pakten alles wat we hadden verzameld en liepen naar het punt waar we hadden afgesproken. Omdat daar niemand was besloten we maar terug te lopen naar de tijdmachine en daar waren ze inderdaad. "Wij hebben eten." riep ik lachend en legde de spullen op de grond neer.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Willow Nastya Reyes
De gezichtsuitdrukking van James verzacht iets. 'Had dat eerder gezegd dan, dan had ik er rekening mee kunnen houden,' zucht hij. 'Ik probeerde alleen maar indruk te maken op Xavier, hoor'. Door de onzekere toon in zijn stem kijk ik hem wat verbaasd aan. Hij draait zich om en begint weer verder te lopen. 'Maar dat hoeft nu ook niet meer, dus zal ik vanaf nu partij kiezen voor jou. Is dat goed genoeg?' vraagt hij waarbij hij mij me weer aankijkt.
'Ik wil alleen dat je partij voor mij kiest als je dat zelf ook echt wilt,' zucht ik zonder hem aan te kijken, de nog steeds gekwetste blik in mijn ogen hoeft hij niet ze zien. 'Laten we maar gewoon verder gaan,' mompel ik er achteraan waarna ik langs hem loop, de kant op die hij net ook op liep. Hopelijk is het niet al te ver lopen vanaf hier naar de open plek. Mijn gedachten dwalen af naar Athan en ik vraag me af of hij nog steeds te wachten of dat hij al door heeft wat er is gebeurd en al verder is gelopen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze kijkt me verbaasd aan, wat ik negeer en daardoor juist door loop. "Ik wil alleen dat je partij voor mij kiest als je dat zelf ook echt wilt." zucht ze zonder mij aan te kijken. "Laten we maar gewoon verder gaan." mompelt ze erachter aan waarna ze langs me heen loopt en verder loopt. Ik haast me iets om naast haar te kunnen gaan lopen, maar Willow lijkt wel diep in gedachte te zijn verzonken. Toch wil ik het tegen haar zeggen, dus doorbreek ik haar gedachten gewoon.
"Ik wil dat." zeg ik tegen haar. "Het was inderdaad best lullig wat we deden, sorry daarvoor." bied ik mijn excuses aan, aan Willow. "Xavier is helemaal niet beter ofzo dan jou, dus hij moet gewoon ophouden met jou negeren elke keer. Misschien moet je dan wel iets minder irritant doen de hele tijd." grap ik er grinnikend achteraan. "Volgens mij kan je echt een leuke meid zijn."

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
'Ik wil dat,' zegt James waardoor ik op schrik uit mijn gedachten. 'Het was inderdaad best lullig wat we deden, sorry daarvoor. Xavier is helemaal niet beter ofzo dan jou, dus hij moet gewoon ophouden met jou negeren elke keer. Misschien moet je dan wel iets minder irritant doen de hele tijd'. Ik zucht zacht. 'Oké, ik kan heel erg irritant zijn met mijn koppige gedrag,' geef ik toe. 'Maar ik ga mezelf niet veranderen voor die lul,' mompel ik er wat zachter achteraan.
'Volgens mij kan je echt een leuke meid zijn'. Ik glimlach lichtjes nadat James dat heeft gezegd maar ik reageer er verder niet op.
'James?' begin ik dan wat aarzelend. 'Waarom ging je met Xavier, eh, je weet wel,' vervolg ik wat onhandig waarna ik kort op mijn volle onderlip bijt. 'Ik dacht dat je had gezegd dat je niet voor zijn team speelde en de meeste mannen doen dan meestal niet wat jij doet'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

( Sorry ik had eergisteren schoolfeest en ik bleef bij een vriendin slapen haha xd )

Athan Romanescu.

Ik had alle geluiden gehoord, ja het gesprek van James en Willow had ik afgeluisterd. Hij geloofde haar en ik zuchtte. James moet alles altijd maar verpersten.
Ik liep sneller naar de openplek toe Odat ik gemakkelijker met Willow kon gaan praten. Het probleem was dat ze me niet wou gaan spreken en aangezien Willow erg koppig is.
Ik had haar bijna en ik zou haar de waarheid moeten zeggen.
Het hele verhaal weer opnieuw.

Amberlynn Jefferson.

Ik glimlachte en liet me optrekken. Nadat we onze spullen hadden gepakt en weg waren gelopen naar de openplek had ik een betee gevoel gehad. Ik glimlachte onbewust en samen liepen we terug. Willow en Athan waren er nog niet, maar de rest van de mensen wel. Xavier en Sage waren ook nergens te bekennen, maar die zouden later wel wat krijgen. Ik hoopte dat Willow en Athan water hadden gevonden en met volle flessen terug kwamen.
Ik liet het eten aan de andere zien en ik glimlachte waarna ik ging zitten en een vrucht opensneed met een simpel scherp geslepen vlindermes dat ik altijd op zak had. Het paarse vrucht wat op een passievrucht leek had ik opengesneden en ik glimlachte. Het rook niet vreemd, eigenlijk best lekkeren ik gaf Damien de andere helft. 'Hmm we zullen zien. Als ik neerval merken we wel als we het kunnen eten. ' zei ik toen nonchalant en nam snel een hap voordat iemand me kon tegenhouden.

[ bericht aangepast op 14 okt 2012 - 10:42 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Carmenta --> Aeras

---

The duty of youth, is to challenge corruption.