• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~Lahey
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ Lahey
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Cloudbreaker
    1 jongens en 2 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ Lahey
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Cloudbreaker
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ Lahey
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Cloudbreaker
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story



    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping



    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Feline Haven Chase
    'Ik snap best dat je het niet wilt verpesten, maar je moet voor je gevoel gaan. Als je dit enkel doet om de vriendschap niet te verpesten, is het nep. Als je niks voor me voelt, moet je het gewoon zeggen,' zegt Jerry iets wat scherp. Ik bijt op mijn lip en slik een brok in mijn keel weg. Niet goed wetende wat ik nu moet zeggen.
    'Natuurlijk,' zegt hij dan. Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee naar binnen. 'Zullen we ons dan maar voor de tweede keer vandaag omkleden?' Ik knik. 'Dat lijkt me een goed idee,' zeg ik waarna ik voor Jerry ga staan maar zijn hand wel blijf vasthouden. 'Het is niet nep Jerry,' zeg ik naar de waarheid. 'Echt niet, en ik hoop dat je mij daarin gelooft'. Ik ga op mijn tenen staan, druk een kus op zijn wang en laat dan zijn hand los. 'Zie ik je zo nog in de leerlingenkamer?'

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Let's go!' roept Philip grijnzend. Hij legt zijn handen plagerig om mij heen en trekt mij tegen zich aan.
    'Haal je maar niks in je hoofd,' grinnik ik terwijl ik de scooter start en daarna de stoep af rij. Ook al is het al laat, er rijden nog steeds veel taxi's maar met een scooter of motor kan je daar gemakkelijk door heen manoeuvreren. Ik besluit naar een andere McDonalds dan Times Square te gaan aangezien deze meestal volgestopt met toeristen zit. Die aan Broadway zullen ook wel vol zitten dus ik besluit naar die op 3rd Avenue te gaan wat hier toch niet zo ver vandaan is. Na ongeveer een kwartiertje rijden komen we daaraan.
    'Je mag me nu wel loslaten hoor,' grinnik ik als we stil staan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry.

    Ze knikt, waarbij haar natte haren op en neer bewegen. "Dat lijkt me wel een goed idee," zegt ze.
    Wanneer ik net denk dat ze naar binnen wil gaan, draait ze zich helemaal om naar mij en kijkt me aan.
    "Het is niet nep Jerry," zegt ze zacht.
    Ik voel dat ze de waarheid spreekt. Misschien komt het omdat dat mijn gave is of misschien is het gewoon mijn innerlijke gevoel. Ik weet het niet. In ieder geval is één ding zeker; Deze meid heeft haar speciale plaatje in mijn hart terug veroverd.
    "Echt niet, en ik hoop dat je mij daarin geloofd,"
    Ik knik nadrukkelijk. "Ik zou die woorden nooit in twijfel durven trekken," zeg ik met een dankbare, liefdevolle blik.
    Vervolgens drukt ze een klein, schattig kusje op mijn vang en vraagt; "Zie ik je nog in de leerlingenkamer?"
    Ik glimlach. "Natuurlijk,"
    Samen lopen we naar binnen, de gangen door en de trappen op, om vervolgens ieder naar onze eigen kamer te keren om om te kleden.

    (Ik heb dat laatste stuk zo gedaan, anders wordt het langdradig. I hope you don't mind.)

    Feline Haven Chase
    'Ik zou die woorden nooit in twijfel durven trekken,' zeg Jerry met een liefdevolle blik waardoor er een brede glimlach op mijn gezicht verschijnt.
    'Natuurlijk,' antwoordt hij op mijn vraag waarna we richting de leerlingenkamer komen lopen. Daar aangekomen loop ik gelijk verder naar mijn kamer. Aangezien het al best wel laat is pak ik mijn pyjama uit mijn kast en loop ik daarmee naar de badkamer. Snel spring ik onder de douche. Zodra de warme stralen me hebben opgewarmd was ik mijn haren en als ik daar ook klaar mee ben stap ik weer onder de douche vandaan. Als ik helemaal droog ben en mijn pyjama, die uit een dun zwart hemdje en een kort zwart shortje, bestaat, aan heb gedaan ga ik naar de leerlingenkamer waar ik op de bank ga zitten en een kussen tegen me aandruk omdat het best wel koud is.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Cloudbreaker -> Corallo.

    Bump?

    Jij bent degene die nog moet reageren schat ;p


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    Net als Feline ben ik direct naar mijn eigen kamer gelopen. Daar bekijk ik mezelf in de spiegel. Mijn gezicht is rood geworden en gloeit zelfs een beetje door de temperatuur verandering van buiten in de kou, naar binnen. Ik trek mijn natte kleding over mijn hoofd en spring onder de douche. Mijn voeten en vingers beginnen te tintelen, maar daar trekt ik me niets van aan, omdat ik weet dat het straks toch weer weg trekt. Ik was mijn haren voor de tweede keer vandaag en nadat ik me weer schoon voel en ik het weer een beetje warm heb gekregen, stap ik onder de douche vandaan. Ik droog me af en trek vervolgens een grijze trainingsbroek aan een een zwarte sweater. Aan mijn haar doe ik niks meer. Ik kam het alleen in een kuif, aangezien het alle kant en op staat. Ik trek sokken aan en een slenter naar de leerlingenkamer waar Feline al klaar zit, op de bank.
    Ik laat me naast haar neer ploffen. "Goedenavond," zeg ik met een grijns.