Hoe maak ik vriendinnen? - Liefde, Vriendschap & Familie

Heey, ik zit nu in de 3e atheneum, en heb op school 1 vriendin, waar ik me steeds vaker aan begin te ergeren, ze is heel verlegen en duikt voor alles weg. Een van de eerste schooldagen was zij ziek, dus ging ik in de pauzes bij een groepje meiden uit mijn klas zitten, we hebben de hele dag gelachen. De volgende dagen was mijn ''vriendin'' weer op school, maar we gingen nog steeds bij die meiden zitten.

Een paar dagen terug kwam een van de meiden uit dat groepje naar me toe om te zeggen dat ze liever niet hadden dat we nog bij ze kwamen zitten en dat ze zich aan ons irriteerden. Dit hebben we dan ook maar gedaan, ik heb dus enkele dagen met mijn ''vriendin'' alleen gezeten, we hebben bijna niet tegen elkaar gesproken en de dagen leken steeds langer te gaan duren. In de klas is het daar in tegen wel altijd gezellig, iedereen kletst gewoon met elkaar, en niemand doet echt onaardig.

Ik vraag me nu dus af of iemand me een goede tip kan geven zodat ik met dat groepje meiden (dat bijna alle meiden uit mijn klas zijn, we zitten met z'n 17en) kan lunchen of dat we in ieder geval niet meer met z'n 2en zitten.

ik ken haar nu 2 jaar, we werden in de 1e vriendinnen omdat iedereen elkaar al kende en wij als enige over bleven... Ik heb niet echt hele leuke kanten aan haar ontdekt. Ze wil nooit mee iets gaan doen en lachen doen we ook niet echt. ik weet dat dit nogal lullig overkomt, maar ze is niet echt een gezellig type. Ik zou graag willen dat ik me op de leuke kant kan fixeren, en dat we gezellig kunnen kletsen, maar dat lukt dus niet echt.

Waarschijnlijk is die vriendin net zo onzeker als jij, vandaar haar verlegenheid. Als je dan van nature ook nog verlegen ben, is die onzekerheid natuurlijk alleen maar erger. Daarom moet je je niet irriteren aan haar verlegenheid. Daar kan ze immers gewoon niks aan doen.

Verder, zoals hierboven gezegd, klinkt dat groepje behoorlijk gemeen. Zo tegen iemand zeggen dat ze liever niet hebben dat je erbij komt zitten is niet normaal ofzo.

Dat ze zoveel zeurt, tja, dat is irritant.
Wat ik zou aanraden is inderdaad een keer een echt gesprek proberent te voeren. Stel je voor, ze houdt van paardrijden, vraag dan verder over paardrijden, en blijf net zolang vragen. Laat haar gewoon een verhaal vertellen, dan kruipt ze misschien niet meer zo in haar schulp.
Succes!

Tijd voor koffie.

ik weet dat dat andere groepje ook slechte kanten heeft enzo, maar als ik zonder haar ben, kunnen we het gewoon goed met elkaar vinden en lekker kletsen...

ze heeft niet echt hobbys ofzo, als ze thuis is maakt ze huiswerk of verveelt ze zich, in de vakantie leest ze wat en doet voor de rest bijna niks. ze zit wel bij mij op de badminton sinds een half jaar, maar in een andere groep. Als ik wist wat ze leuk vond had ik waarschijnlijk al een keer een knap gesprek met haar aan kunnen gaan, en op een rustige en aardige manier verteld dat ze af en toe irritant is, en daar een oplossing voor bedacht hebben...

Dat zeg je nu wel, maar waarom zegt dat groepje dan dat ze jou ook irritant vinden? Anders zouden ze toch wel zeggen "dump that bitch", of zo.
Die meiden zijn echt niet leuk. Als je nieuwe vrienden wil zoeken, prima, maar niet op deze manier en niet die meiden.

everything, in time

maar okey, als ik niet bevriend zou worden met die meiden, ik vind het ook niet bepaalt leuk met alleen haar. ik wil ook gewoon af en toe lekker kunnen kletsen over jongens of zo, en de kans dat dat met haar gebeurt is 0

Sorry, maar naar mijn mening, lijkt het net alsof je alles op haar 'afschuift.' Ze is irritant, dit dat. Goed, dat weet ik ondertussen. Maar dan snap ik niet waarom je dan nog met haar omgaat? Dit zeg ik niet om de banden te breken of zo, maar als je de hele tijd zo over haar praat denk ik niet zo dat zij er echt positiever van gaat denken (als je zo ook bij haar in de buurt doet).
Ik vind trouwens dat je, je aandacht niet aan dat andere groepje moet besteden. Maar ja, jij moet het allemaal zelf weten. (:

[ bericht aangepast op 10 sep 2012 - 22:18 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Omdat het een beetje akward is met een vriendin gaat, hoef je haar toch niet te dumpen. Je bent toch niet voor niets vriendinnen met haar geworden, er moet toch iets zijn waarom je haar vriendin bent geworden. Je gaat niet opeens iemand dumpen, omdat je toevallig bij een 'groepje' wilt horen. Schuif het in je eigen schoenen, jij bent onzeker, je hebt een vriendin, je bent alleen erg verlegen en nou ja, die doet ook niet erg aardig tegen je. En nu zit ze ook over je te praten dat ze irritant is, terwijl het gewoon een paar puntjes zijn. Ze heeft vast ook een heleboel goede punten. Tijdens de pubertijd praatte ik ook amper met mensen om me heen, omdat ik gewoon bang was dat ze lullig gingen doen. Jij hoort vertrouwen bij je vriendin te scheppen en ik denk dat jij meer zo aan het lonken bent bij dat goede groepje, dan dat je aardig bent naar haar toe, dat maakt mensen ook onzeker. Geef haar wat extra aandacht en het meisje bloeit vast en zeker op!

SLOAN.

ik praat hier in de buurt van haar niet echt over hoor, maar om haar te dumpen vind ik ook zo lullig, gezien ze dan helemaal alleen zit. de reden dat ik deze vraag hier neer gezet heb is ook omdat ik zelf niet meer weet wat ik nou moet doen, dumpen lijkt mij beter, maar omdat dat lullig is ga ik twijfelen...

Om even weer OT te gaan: Vriendinnetjes maken is gewoon bij een groepje gaan staan en meepraten. Maar idk, bij groepjes is het ook vaak, je zit erin of eruit en je komt er ook niet in. Ben blij dat ik daar vanaf ben.

SLOAN.

zoals ik al eerder zei, ze is in de 1e mijn vriendin geworden omdat wij de enige waren die geen andere meiden kenden, we aten wel in een grote groep en dat was heel gezellig. in de 2e viel die groep uit elkaar, maar we bleven vrienden omdat ik me er toen nog niet zo aan ergerde. ik had eind vorig jaar zoiets van dat ik betere vrienden wilde, en dat moet dan niet dat groepje zijn, maar zei zijn gewoon aardig als zij er niet bij is. Ik ben dan wel een onzeker, maar ik wil gewoon gezelligheid, die kan ik met haar niet creeren...

ik begin idd een beetje het idee te krijgen dat als een groepje al zo lang samen is je er niet makkelijk bij kom, maar dat ik bij hun was kletste ik ook lekker mee en was het super gezellig, alleen mijn vriendin zat doodstil haar broodje te eten, dus vraag ik me af in hoeverre ze zich aan ONS irriteren, en waarom dan (ik weet dat ik dat beter aan hun kan vragen, maar dat lukt niet echt al ze niet kan spreken)

Ik snap het echt niet, hoe kun je dat groepje aardig vinden als ze je irritant vinden? Als jij je aan hen gaat opdringen zal dat er niet beter op worden.
Als jij je vriendin hebt gedumpt, wat dan? Dan ben je net zo goed alleen. Dan kun je beter je energie in haar steken, geef haar toch nog een kans en probeer jaar te doorgronden. Je zult misschien nog verbaasd zijn.

everything, in time

Lieverd, probeer eerst eens beter te begrijpen hoe verlegen mensen in elkaar zitten. Jij dénkt dat ze niets doet. Weet je als ze mij vragen wat ik doe in de vakantie en 's avonds thuis zeg ik ook meestal: niets speciaals of een beetje lezen. In werkelijkheid zit ik dag in dag uit te schrijven, lees ik boeken over geschiedenis en filosofie of hou ik me bezig met politiek, mens en maatschappij. Dat zeg ik gewoon niet aan mensen. Heeft inderdaad met een bepaalde vorm van onzekerheid te maken. Ze zal wel degelijk interesses hebben. Alleen wilt ze je daar hoogstwaarschijnlijk niet voor in vertrouwen nemen. Denk ook niet dat omdat verlegen mensen niets zeggen, ze ook zijn als een plant. Ze hebben een zeer rijk innerlijk gedachtenleven.
Praat met haar. Zit daar niet elke middag zwijgend. Heb geduld met haar. Ik ben ook verlegen en stoppen en het gesprek niet verder kunnen zetten heeft gewoon te maken met ongemak. Neem je tijd met haar en laat vooral niet zien dat je je aan haar irriteert. Daar wordt je alleen onzekerder van. Wees vriendelijk en wees echt niet bang om te zeggen dat je haar tof vind en sympathiek. Toen mij dit werd gezegd ben ik deels gewoon opengebloeid. Zoiets neemt gewoon alle onzekerheid weg.
Zeg alles wat je positief aan haar vind. Je moet zorgen dat ze zich eerst volledig op je gemak bij je voelt. Dat kan een tijdje duren. Maar daarna krijg je wel iets terug voor je moeite. Het belangrijkste is praten. Ik vind het als verlegen persoon altijd zo vreselijk dat ze zwijgend bij je zitten. Echt waar, dat voelt echt gespannen en onzeker. Dus praat met haar en neem de tijd en moeite om haar te laten openbloeien.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

En naarmate ze ouder wordt, word ze ook socialer. Neem dat maar van mij aan

SLOAN.