[RPG] Dimension Travel O3 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Assassin - James.
• Carmenta- Athan Romanescu

Meisjes:
• Reyna - Willow Nastya Reyes.
• Carmenta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Porcelaneous - Jack Rush.
• Cyberlord - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Izusu - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 12 sep 2012 - 20:32 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

"Hoe kan ik het nu in de war schoppen?" vraagt hij, hij snapt er niets van. Ik denk na, over een antwoord. Ik weet het antwoord dondersgoed maar ben niet van plan om het te zeggen. Ik wacht gewoon af tot hij begint met praten, verassend nog wel.
"Leef je van bloed of van..." hij slikt even en zijn blik flitst ietwat ongemakkelijk heen en weer. "het mensenvlees? Ik kan je hepen anders." meld hij. Hij had zijn ogen neergeslagen en kijkt dan naar mij op met een zelfbewuste blik. Ik frons en kijk hem niet begrijpend aan. Wilt hij mij nu helpen? Zou hij iemand anders opofferen zodat ik in leven blijf? Willow? Nee, zo'n type lijkt hij me alles behalve. Zou hij zichzelf dan opofferen? Ik weet niet eens of ik dat wel aan zou nemen.
"Eh, beide." antwoord ik, nog altijd verward. "Jij eet en drinkt ook, ik ook. Maar waarom vraag je zoiets? Ik neem aan dat je zoiets helemaal niet wilt weten." Het frustreerd me bijna, ik krijg precies wat ik wil maar ik wil het niet meer. Is het te gemakkelijk gegaan? Ik begrijp het niet, iets wat duidelijk in mijn ogen te lezen valt. Ik ga recht staan zodat ik niet meer tegen de wand geleund staat.

---

Your make-up is terrible

[Willow zou naar Amberlynn en Damien kunnen komen? Als Sirens dat niet erg vind natuurlijk.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Course it can. Mijn naam is btw Amparo xd

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Sirens schreef:
Course it can. Mijn naam is btw Amparo xd

[Waar dan? Volgens de begin post heet je character Amberlynn en jij heet nog steeds Sirens xd Reageer je zo nog eventjes op mijn post?]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Op mijn eerste vraag antwoord hij niet terug, maar ergens had ik het idee dat hij het antwoord erop wel degelijk wist. Hij wilde het gewoonweg niet aan mij kwijt, het moest dus nogal wat zijn. Na mijn ongemakkelijke vraag fronst hij en keek me niet begrijpend aan. “Eh, beide.” Antwoordde hij, verward.
“Jij eet en drinkt ook, ik ook. Maar waarom vraag je zoiets? Ik neem aan dat je zoiets helemaal niet wilt weten.” Dat klopt, dat wil ik ook niet, wilde ik antwoorden en mijn mond had ik al open gedaan, maar sloot deze vervolgens weer. Dit soort opmerkingen brachten me nergens, dus hield ik me wijselijk stil. James ging recht staan maar ik kon duidelijk in zijn ogen zien dat hij het niet begreep, hij snapte niet waarom ik dit deed, wat me ergens wel een triomfantelijk gevoel gaf.
Snel pakte ik een zakmes uit de gereedschapskist en keerde terug naar James alsof er niets was. “Oké,” begon ik, knikkend, draaide me even om naar de anderen en merkte dat ze bezig waren, dus nam ik mijn kans om mijn vingers weer om James zijn pols te sluiten. Alweer trok ik hem mee, maar dit keer weg van de open plek, het bos in en na enkele minuten stappen kwam ik tot een halt. Hierna draaide ik me naar hem om en deed mijn jasje uit, waardoor hij zicht kreeg op dezelfde zwart blouse, welke bovenste knopjes open stonden. Ik stroopte de mouw op van mijn rechterarm en haalde het zakmes te voorschijn. “Hier,” zei ik hem, klikte het mes open en sneed in mijn arm die ik voor hem hield. Donkerrood bloed welde op in de wond en ik keek hem afwachtend aan.
“I owe you, right?” Ik vroeg me af waarom ik het überhaupt deed, anders zou ik dit nooit gedaan hebben.

[ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 22:38 ]

---

†

CyberLord schreef:
(...)
[Waar dan? Volgens de begin post heet je character Amberlynn en jij heet nog steeds Sirens xd Reageer je zo nog eventjes op mijn post?]

[In RL heet ze Amparo ;p En ik wacht dan nog even op haar post, en dan post ik wel iets]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Reyna schreef:
(...)

[In RL heet ze Amparo ;p En ik wacht dan nog even op haar post, en dan post ik wel iets]

[Ooooh. Ik denk niet dat ik dat kan onthouden, dus ik hou het wel bij je Q naam/RPG naam ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

CyberLord schreef:
(...)
[Ooooh. Ik denk niet dat ik dat kan onthouden, dus ik hou het wel bij je Q naam/RPG naam ]

Hahaha niet erg, i'm used to it xd

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amberlynn Jefferson.

"Nou vertel eens, waarom ben je hier? En niet in onze dimensie?" Vroeg hij en ik kon de nieuwsgierigheid in zijn stem duidelijk horen. Ik moest er even van grinniken. "Ik bedoel, waarom zou je hier naar toe willen. Ik weet wel waarom, maar waarom jij?" Ging hij verder en zijn ogen keken me vragend aan. "Oh en heb je thuis een vriendje?" Voegt hij er snel aan toe met een wenkbrauw wiebel waardoor ik moest lachen.
"Laat me maar beginnen bij vraag één." zei ik toen en ging in kleermakerszit zitten. "Ik ben hier meegekomen omdat het me interessant leek." zei ik toen simpel.
Naar mijn gedachte klonk het te eenvoudig, maar hopelijk merkte hij het niet op. Dit was nogal een nieuwsgierig typje en ik had nu even geen zin om over de werkelijke reden te praten. Ik bedoelde maar, zou ik hem kunnen vertrouwen? Niet om het één of ander ik mocht Damien, ik mocht hem echt en hij was misschien samen met Jack en Willow de enige, maar als het om vertrouwen gaat ben ik nooit zo zeker. Hoe wist je eigenlijk wanneer je iemand echt kon vertrouwen? Hoe kon je dat merken? Hoe kwam je erachter?
Allemaal vragen die iedere keer weer in me op kwamen als ik over dit punt zat te twijfelen. "Waarom ik híer naartoe zou willen gaan? Ik wou gewoon wat anders en dit was meer impulsief gedrag denk ik." zei ik toen met een klein lachje. "En een vriendje thuis?" Ik lachte eventjes zacht. "Nee, die heb ik niet." zei ik toen en leunde weer achterover om zijn reactie te peilen.

[ bericht aangepast op 11 sep 2012 - 22:43 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Goed Willow, nu kun jij en dan reageer ik wel en trek je erbij ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Willow Nastya Reyes
Ik zucht geïrriteerd als James en Xavier me nu echt compleet negeren. Één keer, oké. Maar nu voor de tweede keer? Rot dan maar op. Met een boze blik in mijn ogen pak ik mijn tas en een wat van de vruchten om daarmee naar Damien en Amberlynn te lopen. 'Hier, voor het geval jullie honger hebben,' zeg ik terwijl ik ze allebei een vrucht geef en de rest van die ik had mee genomen de grond leg. 'Je kan de schil gewoon eten,' voeg ik er aan toe voordat ze gaan probeer de schil er af te halen en hun handen onder het vruchten sap komen te zitten. In de kleermakerszit ga ik tegen over ze zitten en zoek ik mijn iPod in mijn tas. De batterij is nu nog helemaal vol. Ik kan hem net zo goed nu al gebruiken omdat de batterij anders toch vanzelf wel leegloopt. Mijn mobiel zet ik helemaal uit zodat ik zodra we hier weg zijn, en dus weer terug in de bewoonde wereld, een taxi kan bellen en dit hele gedoe hopelijk zo snel mogelijk kan vergeten.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

CyberLord schreef:
[Goed Willow, nu kun jij en dan reageer ik wel en trek je erbij ]

[Ik had al iets bedacht ;p]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Hij pakt snel een zakmes uit de gereedschapskist die in het luik staat wat ik net open heb gebroken. Daarna draait hij zich weer om naar mij, alsof het niets is. Ik kijk er even naar en vraag me af wat hij ermee van plan is, mij aanvallen ermee zou zinloos zijn. Een heel leger met mesjes zou zinloos zijn. Maar ik heb niet het gevoel dat hij me aan zou vallen na dit.
"Oké." begint hij, knikkend, draait zich even om naar de anderen en sluit plotseling zijn vingers om mijn pols heen, waar ik verbaasd naar kijk.
"Wat..." zeg ik, maar hij trekt mij alweer mee, onverwachts. Dit keer weg van de open plek, het bos in. Nog vreemder. Wilde hij de intimiteit van gisteren voort zetten, met een zakmes? Ik begrijp het niet. Na enkele minuten stappen stopt Xavier met lopen. Hierna draait hij zich naar mij om en doet zijn jasje uit, waardoor ik dezelfde zwart blouse zie, welke bovenste knopjes open staan. Ik frons nu, het word vreemder en vreemder. Toch besluit ik in stilte af te wachten tot de verklaring. Hij stroopt de mouw op van zijn rechterarm en haalt het zakmes te voorschijn. Nu begint het mij te dagen.
"Hier." zegt hij, klikt het mes open en snijd in zijn arm die hij voor mij houd. Ik wil hem wel tegenhouden, maar toch ook weer niet. De gedachte aan zijn bloed maakt me bijna gek van honger. Donkerrood bloed welt op uit de wond en hij kijkt me afwachtend aan. Mijn ogen worden groot, maar ik aarzel, kan ik mezelf wel inhouden zonder zijn arm er gelijk af te schuren? Ik hoop het maar voor hem...
"I owe you, right?" Ik knik langzaam, zou hij iets giftigs hebben gegeten en mij ermee willen vermoorden? Ik ruik zijn bloed en sluit mijn ogen een moment. Het lijkt puur te zijn, zo ruikt het tenminste. Ik open mijn ogen abrupt en trek zijn arm naar mij toe, misschien iets ruw. Hongerig lik ik het aflopende bloed van zijn arm af en zet ik mijn lippen tegen de wond aan. Gretig zuig ik bloed uit de wond van zijn arm, ik heb nooit voorzichtig of zuinig hoeven te zijn, net op het moment dat mijn tanden zijn huid raken, weet ik mezelf te stoppen, neem ik afstand en slik ik eens. Daarna lik ik over mijn lippen heen en kijk ik Xavier aan.
"Bedankt... denk ik." zeg ik aarzelend. Zoiets heb ik nog nooit gedaan, ik weet mezelf geen houding te geven tegenover Xavier en laat mijn armen langs mijn lichaam hangen.

---

Your make-up is terrible

Damien Hunter

Ik luister naar Amberlynn en knikte af en toe. Niet echt iets interessants dus. Helaas. "Geen vriendje dus." zei ik lachend en knipoogte naar haar. "Pas maar op dan." Ik grinnikte eventjes totdat er opeens een vrucht in mijn handen word gedrukt. Toen ik opkeek zag ik dat Willow er stond. "Uuuh, hoi?" zei ik verbaasd, "Kom erbij." Ik glimlachte naar haar en klopte naast me. "Chagerijnig?" vroeg ik toen ik de uitstraling in haar ogen zag.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Amberlynn Jefferson.


'Hier, voor het geval jullie honger hebben,' Zegt Willow ineens en drukt een vrucht in mijn hand. Het lijkt een beetje op een sinaasappel. 'Je kan de schil gewoon eten,' Voegt ze nog net toe. 'Bedankt.' zeg ik dan en kijk haar verbaasd aan, 'Whaddup?' zeg ik dan en grinnik even als ik mijn eigen stem hoor. "Geen vriendje dus." Zegt Damien lachend en knipoogt. "Pas maar op dan." Hij grinnikt even tot Willow erbij kwam. "Uuuh, hoi?" zegt hij verbaasd, "Kom erbij." Hij glimlachte en klopte naast zich waarna ik bevestigend knikte. "Chagerijnig?" Vroeg hij nadat hij het ook had gemerkt. "Ik moet oppassen?" Zei ik toen en lachte zachtjes. "Ik al m'n best doen." zei ik toen en veegde de vrucht af waarna ik een hap nam. "Hier rook Sage dus naar."

---

The duty of youth, is to challenge corruption.