• Ontvoerd in Luxe

    Zes jongens en zes meiden zijn ontvoerd, en ondergebracht in een gigantisch huis, vol luxe spullen, butlers, een zwembad en alles wat je wilt. De tieners weten niet waarom ze zijn ontvoerd, het enige contact wat ze hebben met hun 'ontvoerder', is door een stem in de luidspreker, die mededelingen geeft.
    Je kan niet ontsnappen. Rond het huis en de tuin is een gigantisch hek dat onder stroom staat. De omgeving daaromheen is bos.


    Zie rollentopic voor foto's van het huis.

    Rollentopic
    Kamerindeling.
    Topic 1.
    Topic 2

    LoveLanguage praat zo als ze via de luidspreker praat.


    Marilyn Cerena Aria Marie Bright door Bd.
    Hope Rhiannon Devlin door Pookiebear
    Naomi "Katherine" Grenholddoor 1DLovertje
    Alison Love door jaimyhoi


    Elan Smith door Sandrapoep
    James van Briel door Moonly
    Gabriël Carlos Rate door PainEnds
    Marten Yusthin Kloster door Moonly
    Dave Jackson door LoveLanguage
    Brady Seth Williams door GinnyLovato

    [ bericht aangepast op 19 aug 2012 - 1:01 ]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Marilyn Cerena Aria Marie Bright
    Ik begin zachtjes te huilen en ik voel de hete tranen.
    "Ik zal niet weg komen, ik zal Noel nooit meer zien. Ik kan dit niet meer aan," snik ik.
    Het verdriet had me over genomen en ik haat mezelf voor dit.
    Ik haat wie ik ben, want ik vecht niet, want ik ben te zwak.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Naomi Grenhold
    Ik schrik als ik Marilyn zie huilen en sla mijn armen om haar heen en sus haar. 'Het komt wel goed, ooit komen we hier uit, ik weet het zeker.' zeg ik dan zacht en blijf haar troosten.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Marilyn Cerena Aria Marie Bright
    "Wanneer is ooit?" vraag ik snikkend.
    Denken mensen dat ik dood ben? Zoeken ze nu naar een -neen mijn- lijk?
    Hoe gaat het met Noel? Weet hij nog dat ik zijn zus ben? Is hij wel veilig?
    Wat als hij in gevaar is dankzij mij?
    Of wat als mijn ouders in gevaar zijn?


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Naomi Grenhold
    'Ik weet het niet.' zeg ik dan zacht en blijf haar vasthouden. 'Ik weet het ook niet..' mompel ik dan nog eens zacht en blijf haar vasthouden en wrijf zacht over haar rug.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Marilyn Cerena Aria Marie Bright
    Langzaam stop ik met huilen en veeg mijn tranen weg.
    Ik moet sterk zijn. Zeker nu.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    [Iemand on? En Marten moet nog steeds reageren..]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    (ow sorryXD waar staat het bericht?)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Een bladzijde terug, alleen ik ben maar weggegaan omdat je niet antwoorde, ik heb medelijden met je (huil)]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Marten Yusthin Kloster

    Ik kijk haar aan. 'Het is niet jouw schuld. Het is niemands schuld. Jij mag iedereen leuk vinden die je wilt.' mompel ik. 'Alleen moet ik het nog even verwerken.' ik sluit mijn ogen even en haal diep adem. 'Sorry.'


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [ bericht aangepast op 20 aug 2012 - 10:38 ]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    (dat was trouwens nog voordat ze wegging)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [oké, ik verveel me, dus ik ga even een hele depressieve Hope-post maken]


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    [Nee, niet nog een depresief persoon, Marilyn is ook al depri...]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Hope Rhiannon Devlin
    Het doet veel meer met me dan ik eigenlijk wil, maar Marten vindt Naomi leuk, niet mij. Ik ren naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen met mijn gezicht in mijn kussen. Ik begin te gillen. Ik weet niet hoe lang het ddurt, maar ls ik stop, is mijn stem bijna helemaal weg. Dan begin ik te snikken. Ik hou van Adam, ik hou meer van hem dan van mijn eigen moeder. Maar ik weet nou niet meer of ik zo van hem hou, of meer als een broer. Helemaal niet nu ik dingen voor Marten begin te voelen. Ik pak een leeg blaadje en een pen. Ik weet niet wat ik van plan ben, maar ik moet gewoon wat dingen van me af schrijjven. Ik schrijf twee kantjes vol, en daarna nog twee blaadjes, alle twee de kanten. Daarna pak ik een lucifer en steek ik het stapeltje papier in de fik. Niemand hoeft dit ooit te vinden, niemand hoeft te weten hoe ik mij voel. Ik kijk rond, maar kan nergens een camera of iets vinden, toch begin ik tegen onze ontvoerder te schreeuwen, zeker wetend dat hij het wel zal zien. 'klote ontvoerder! Ik haat je, waarom ben jij zo ziek in je kop dat je ons ontvoerd en hier vast zet. Wat hebben wij gedaan om jou zo kwaad te maken. Ik wil gewoon naar huis!' Ik laat mezelf vallen op de grond en begin weer te snikken.


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see