[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Van een afstandje zie ik hoe hij heeft gemerkt wat er is gebeurd, helaas eveneens voor in mijn broek, wat ik nog steeds niet leuk vond. Ik wist niet hoe hij het deed of wat hij van plan was, maar misschien was het maar weer eens tijd om te gaan voordat ik mijn controle echt niet meer kon houden.
Een verraste uitdrukking kwam er op zijn gezicht, maar ik was al omgedraaid om weg te lopen. Mijn zwarte blouse deed ik aan, echter deed ik de knopen nog niet dicht. "Maar ik speel graag met mijn eten." zegt hij ietwat teleurgesteld, waardoor ik stil bleef staan en terug draaide. Ik weet niet precies hoe ik dit op moet vatten, maar...eten? Zijn lach was verdwenen en zijn mondhoeken waren op een aandoenlijke manier naar beneden getrokken, waardoor ik een brok in mijn keel kreeg.
"Dat unieke blijvertje van je was zeker ook gespeeld. Ik had het kunnen weten." mompelt James, de teleurstelling begon steeds erger door te klinken. Als het een vrouw was geweest, kon ik hier tegen was ik in staat om me om te draaien en zo weg te lopen, maar nu...bij hem... Ik slikte hoorbaar alweer een brok in mijn keel weg en liep hem toe, langzaam, echter bleef ik op nog steeds een gepaste afstand staan omdat ik hem nog steeds niet vertrouwde.
"Het was niet gespeeld, maar wat zou jou het kunnen schelen als dat wel zo was?"

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Hij is weggelopen, zijn blouse hangt over zijn schouders heen maar de knopen maakt hij niet vast. Door mijn woorden blijft hij plotseling stil staan en draait hij zich terug om naar mij. Hij slikt hoorbaar en loopt langzaam terug. Hij blijft op dezelfde afstand waarop hij net ook was weer staan. Het is me gelukt, ook al vertrouwt hij me nog steeds niet, overduidelijk.
"Het was niet gespeeld, maar wat zou jou het kunnen schelen als dat wel zo was?" vraagt hij. Ik bijt op mijn lip en kijk even op naar hem waarna ik mijn blik weer terug naar mijn schoenen laat gaan. Ik zucht zachtjes en haal lichtjes mijn schouders op.
"I-ik weet het niet..." mompel ik waarna ik weer op kijk met onzekere ogen. "Je onderschat me. Ik heb ook gevoelens, hoewel het lijkt alsof dat niet zo is hoor." zeg ik iets botter, alsof ik me echt aangesproken erop voel. Ik kan niet geloven dat ik zoiets zeg, ik heb helemaal geen gevoel. Niet dit soort gevoel tenminste. Ik kijk hem aan met een mengeling van boos en teleurgesteld als ik mijn blik afwend en het gebied om hem heen tot in details in me opneem. Ik begin mij bijna nog echt onzeker te voelen ook, verdomme.

---

Your make-up is terrible

Willow

Xavier komt me niet achterna. Thank god. Laat hem maar lekker bij James blijven. Ik heb geen idee wat of wie James nou precies is maar ik hoop in ieder geval dat hij Xavier flink toetakelt zodat hij daarna kan wegrotten in het bos en vervolgens in de hel terecht komt.
Na een tijdje lopen kom ik weet op de open plek terecht, waar Guppy gelukkig nog niet is en hopelijk blijft dat ook nog een tijd zo. Met een zucht ga ik naast Damien en Amberlynn op het gras zitten. 'Hee,' mompel ik nog steeds wat geïrriteerd.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Hij bijt op zijn lip en kijkt even op naar mij, waarna hij zijn blik terug naar zijn schoenen laat gaan. Hij zucht zachtjes en haalt lichtjes zijn schouders op. "I-ik weet het niet..." mompelt hij waarna hij weer opkijkt met onzekere ogen.
"Je onderschat me. Ik heb ook gevoelens, hoewel het lijkt alsof dat niet zo is hoor." zegt hij iets botter, het lijkt wel alsof hij zich nog echt aangesproken voelt ook. Toch kan ik het niet laten en ben nog steeds iets wantrouwig, ik kan er niets aan doen. Hij kijkt me met een mengeling van boos en teleurgesteld aan als hij zijn blik afwend en om zich heen kijkt. Eerlijk gezegd weet ik niet echt wat ik nu moet doen of reageren überhaupt. Ik ben er nooit echt goed in geweest, waardoor ik op mijn lip bijt en mijn blik ook afwend.
Denk na, denk, denk, Xavier!
Ik keek hem weer rustig aan en gooide mijn jas ergens op de grond, waarna ik een stap naar voren deed en mijn hand op zijn schouder plaatste. Deze was stevig en aangenaam huiverend deed ik even mijn ogen dicht, waarna ik deze weer opende en hem recht aankeek. "Natuurlijk heb je gevoelens," Een verleidelijke grijns kwam er op mijn gezicht terwijl ik eenzelfde soort blik in mijn ogen kwam. "Wat moet ik doen om het goed te maken?"

[ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 19:23 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Vanuit mijn ooghoeken zie ik hem op zijn lip bijten en zijn blik afwenden. Het duurt even tot ik mijn blik op hem laat rusten en hij hetzelfde doet. Zijn jas gooit hij op de grond en doet een stap naar voren. Zijn hand plaatst hij op mijn schouder waarna hij zijn ogen dicht doet en lijkt te huiveren. De aanraking verbaasd me enigszins. Hij opent zijn ogen weer en kijkt mij recht aan.
"Natuurlijk heb je gevoelens." zegt hij en er verschijnt een verleidelijke grijns op zijn lippen en als ik hem aankijk, zie ik hetzelfde in zijn ogen. "Wat moet ik doen om het goed te maken?" Een aangenaam verraste uitdrukking verschijnt op mijn gezicht en ik lik nadenkend even langs mijn lippen. Ik kan twee kanten ermee op, de seksuele of de zwakke. Ik kijk op in zijn ogen en geef mijn uitdrukking wat hulpeloosheid. De kant die ik op ga is hiermee bepaald.
"Mag ik misschien... een knuffel?" vraag ik onschuldig en kijk verlegen weg.

[Meh, de volgende word weer langer hoor.]

---

Your make-up is terrible

(oh god, ik krijg het idee dat we zo gayseks krijgen )

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Een aangenaam verraste uitdrukking verschijnt er op zijn gezicht en hij likt kort langs zijn lippen, welke ik met mijn ogen natuurlijk weer moest volgen. Als hij weer opkijkt in mijn ogen, kijk ik gelijk terug en zie dat zijn uitdrukking wat hulpeloosheid uitstraalt.
Door dit frons ik lichtelijk en ik vraag me nog steeds af wat er echt in hem omgaat, maar misschien is hij dit echt wel... Nee joh, hij noemt mij zijn eten, speeltje, whatever. Het is onmogelijk dat hij het echt meent, toch? Ik zucht diep.
"Mag ik misschien... een knuffel?" vraagt hij onschuldig en kijkt verlegen weg. Nadenkend keek ik hem even aan, slikte om vervolgens de dingen nog even op een rijtje te zetten. Ik wist niet waar hij mee bezig was, of het überhaupt echt was en dan hebben we nog de lust die er nog is en.. de beknelling in mijn broek. Fijn, heel fijn. Ik kijk hem weer normaal aan, alsof er niets aan de hand is, en gooide toen toch mijn armen maar om hem heen in een knuffel.
"Als jij dat wilt..." Fluister ik, een beetje hees, omdat ik nu helemaal tegen hem aanstond.

(Haha, maakt niet uit, ik vind hem goed. 8D)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Stiles schreef:
(oh god, ik krijg het idee dat we zo gayseks krijgen )

(Nehh. Zo erg zijn we vast niet, en anders moet je eroverheen lezen, -gayhand-)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Het kan nooit zo erg worden als toen in Lost in Stereo, daar had je pas gay seks ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

CyberLord schreef:
[Het kan nooit zo erg worden als toen in Lost in Stereo, daar had je pas gay seks ]

(Hahaha daar deed ik niet aan mee. Was het echt zo erg? -curious-)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Frey schreef:
(...)
(Hahaha daar deed ik niet aan mee. Was het echt zo erg? -curious-)

[Ik vind van wel xd]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Mehehe, maar James is niet eens gay.]

James - wezen

Hij kijkt me doodnormaal aan, geen geintjes dit keer in zijn ogen. Geen verleiding, geen wantrouwen. Zijn armen gooit hij iets om mij heen in een knuffel, wat toch onverwacht komt. Het is een verassende man, hij heeft vast behoorlijke kwaliteiten, bij mensen. Hier heb je er niets aan, helaas.
"Als jij dat wilt." fluistert hij en hij klinkt iets hees. Ik sla mijn armen om zijn middel en laat mijn handen erg laag op zijn onderrug rusten. Het voelt nogal weird, zo'n knuffel met een gespierde kerel die met iets tegen je aanprikt. Toch doe ik het met gemak en laat ik niets merken, behalve een korte rilling die als van alles geïnterpreteerd kan worden.
"Ja, dat wilde ik graag." mompel ik zacht als ik mijn kin op zijn schouder leg. "Bedankt. Dat is erg aardig." Ik probeer mijn stem iets hees te laten klinken door aan heel andere dingen te denken, maar het is best moeilijk in een omhelsing met een man. Toch lukt het me om mijn lust iets op te laten spelen, wat merkbaar is aan mijn stem en aan mijn broek. Mijn hoofd kleurt er iets rood van.

---

Your make-up is terrible

Frey schreef:
(...)
(Nehh. Zo erg zijn we vast niet, en anders moet je eroverheen lezen, -gayhand-)

( zo erg zijn jullie vast wel ;p

En het is niet echt te merken dat James niet gay is haha)

[ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 20:02 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(It's a game, I tell you! A game!
Zelfs ik weet niet hoe hij het nu bedoeld..)

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Ik voel hoe de armen van James om mijn middel gaan, waarna zijn handen wel heel laag op mijn onderrug rusten. Iets waardoor ik, jammer genoeg, wat warmer door word en mijn ogen zich iets vergroten. Ik hoopte alleen niet dat het nog erger zou worden en hij de beknelling in mijn broek voelde, ook al was het vergeefse hoop omdat deze alleen maar gestimuleerd werd met de dingen die James deed.
“Ja, dat wilde ik graag.” Mompelt hij zacht als hij zijn kin op mijn schouder legt. “Bedankt. Dat is erg aardig.” Zijn stem klink ietwat hees en een aangename rilling gaat er door mijn lichaam heen, waardoor ik even naar adem moet happen. Als ik het iets onder controle lijk te hebben, voel ik ook in zijn broek iets… Een… Ik… Ik ben niet de enige met een beknelling! Gelijk word mijn hoofd rood, hap ik weer naar adem, maar het lukt niet en ik begin zwaarder te ademen. James zou het vast gemakkelijk kunnen voelen aan mijn borstkas, als hij mijn warme adem al niet voelt in zijn nek en op zijn lichaam.
Als ik merk wat er met me gebeurd, laat ik hem direct los en duw hem tegen een dichtstbijzijnde boom aan met een verwarde, maar erg welllustige blik in mijn ogen.
“Dit…” God, ik kwam niet eens goed door in mijn woorden door dit! “Dit is geen goed idee…” Het liefst zou ik hem nu gewoon op mijn manier aanvallen, maar dat kleine beetje geduld had ik nog wel.. Hopelijk.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Hij lijkt een aantal keer naar adem te happen maar zijn ademhaling word zwaarder. Ik voel zijn warme ademhaling in mijn nek wat me ongewild laat rillen. Plotseling laat hij me los, heel direct en duwt hij me tegen de dichtsbijzijnde boom. Ik ben even zo verward dat ik niet in de aanval schiet. Zijn blik staat wellustig waardoor ik merk dat het niet vijandig bedoeld is, helemaal niet slecht.
"Dit..." Hij lijkt even niet uit zijn woorden te komen wat een klein grijnsje bij mij veroorzaakt. "Dit is geen goed idee..." zegt hij vervolgens en dat laat me fronsen. Ik kijk hem teleurgesteld aan, alsof het zo onverwachts komt en alsof ik helemaal niet wil dat hij zoiets zegt.
"Echt niet? Waarom niet dan?" vraag ik tamelijk onschuldig. Doordat hij me zojuist wat ruw tegen de boom geduwt heeft is mijn ademhaling iets zwaarder geworden, in combinatie met mijn gedachten.
"I-ik dacht... uhm..." Ik schud met mijn hoofd en slik eens duidelijk hoorbaar. "Sorry. Dat was mijn bedoeling niet." fluister ik vervolgens zachtjes. Ik lik opnieuw langs mijn lippen, ik heb gezien hoe hij ernaar keek toen ik het eerder deed. Als het goed is, heb ik hem nu in mijn broekzak. Nog even en hij is onderworpen aan mijn wil. Nog even... Mijn ogen flikkeren er iets van op maar ik doof het al snel met de teleurstelling.

---

Your make-up is terrible