[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Ik ben er in ieder geval weer.]

---

Your make-up is terrible

[Ik ook ;p iig, als ik niet online ben en jullie willen verder dan kan James Willow wel tegen een boom smijten dat ze bewusteloos raakt of zoiets, tenzij jullie geduld hebben om te wachten a. ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

I'm sorry, ik ben er nu pas weer, was bij een vriendin. Ik zal even alles bij lezen en dan typen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
“Hangt er vanaf wat je van plan was te gaan doen,” zegt ze uiteindelijk en ik trek even mijn wenkbrauw verveelt op wanneer ik de andere kant op kijk. “Maar goed, je bent toch niet mijn type. Blijkbaar wel Guppy’s type.”
“Hm?” kwam een vaag, vragend geluid bij mij vandaan terwijl ik Willow fronsend aan keek. Dachten ze nou echt door mijn actie dat ik James interessant vond? Nee, veel te arrogant voor mijn smaak. Knap was hij wel, dat moest ik toegeven, maar verder… In dat opzicht past hij inderdaad meer bij Willow, I guess.
Een zure glimlach komt er op het gezicht van James te staan, merk ik wanneer ik naar hem kijk. “Helaas wel.” Mompelt hij waarna hij ook richting mij kijkt. Onze blikken ontmoeten elkaar maar ik zie hoe hij zijn handen tot vuisten zijn gebald, niet snel hierna ontspan hij ze echter weer. Hij kijkt naar Willow en vervolgens naar mij. Ik snap niet wat hij probeert te doen, maar het werkt vast niet.
“Nog meer helaas voor jullie bepaal ik wie mijn type is. De persoon in kwestie zal er niets over te zeggen hebben.” Zijn ogen stralen een intense koelheid uit en ook zijn stem past erbij, deze is namelijk kil. I’m impressed… toch verander ik niet van gedachten dat hij nogal Mister Arrogant is. Opeens laat hij een klein, plagerig grijnsje op zijn gezicht en loopt wat dichter naar mij toe, waardoor ik weer begin te fronzen maar hierna een emotieloos gelaat heb. Ik vertrouw hem dus totaal niet.
“Laat het dan maar weten als je tijd hebt. Ik heb tijd genoeg.” Hij geeft me een knipoog en, als ik niet zo zeker wist dat hij arrogant, gevaarlijk en niet te vertrouwen is, zou ik er misschien wel wat van maken. Maar nu niet in dit geval. Het was dan ook precies te reden dat ik weer rechtop ging staan en hem kil aankeek. “Dat is fijn voor jou, maar in mijn geval ben je iets te arrogant voor mijn smaak,” Ik stap wat naar voren en vernauw mijn ogen. “Wat heb je van Willow nodig?” fluister ik zacht, alleen voor zijn oren te horen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Was het leuk. Mijn v is een beetje stuk dus die kan af en toe missen trouwens. ]

James - Wezen

Hij gaat rechtop staan en kijkt mij kil aan.
"Dat is fijn voor jou, maar in mijn geval ben je iets te arrogant voor mijn smaak." Ik laat een zacht lachje horen en hij stapt iets naar voren. "Wat heb je van Willow nodig?" fluistert hij zacht. Er trekt een brede grijns over mijn gezicht. Oh, er is zoveel dat ik nodig heb, maar niet persé van haar. Er schieten zoveel dingen door mijn hoofd heen, zulke leuke dingen die ik met haar kan doen. Ik zal het rekken tot het uiterste omdat het al zo lang geleden is dat ik echt plezier heb kunnen maken. Daarom haal ik mijn schouders iets op en besluit ik te vertellen wat ik eigenlijk wil van hen. Het is tijd om angstig te worden.
"Het maakt niet uit van wie, maar wil je het echt weten?" vraag ik. Ik ga alleen niet op antwoord wachten want ik wil het hem zo graag vertellen. Ik buig me nog iets naar hem toe zodat ik dichterbij hem kom te staan.
"Ik wil haar pijn, haar bloed, haar tranen, haar leven, haar angst. Ik wil haar horen smeken, wetend dat het niet helpt. De rest is bijkomstig." vertel ik hem alsof hij iets enorm opwindends in zijn oor fluister maar er zit een scherp, gevaarlijk randje aan mijn stem. Ik leun weer terug, sla mijn armen over elkaar en grijns. Toch blijf ik alert omdat ik niet weet wat ik kan verwachten. Gelukkig is mijn reactiesnelheid goed genoeg om dingen op te kunnen vangen in dit soort situaties. Mijn blik gaat even naar de mooie Willow en ik glimlach even naar haar.

---

Your make-up is terrible

CyberLord schreef:
Damien Hunter

Ze grinnikte. "Wees niet zo hard meer op haar." zei ze en draaide zich een stukje om zodat ik haar gezicht kon zien. "Ze heeft gehad wat ze verdiende." zei ze waarbij ze glimlachte. Ze bleef me rustig aankijken. Ik knikte rustig. "Ik denk dat je gelijk hebt ja." begon ik, "Ik wil hier gewoon weg. Geen zin meer om hier te zijn."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Ik reageer zo, moet even een plaatje zoeken voor een ander rpg]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Willow Nastya Reyes.
'Helaas wel,' mompelt James.
Zijn blik kruist met die van Xavier, hij balt zijn vuisten even en ontspant dan zijn handen.
'Nog meer helaas voor jullie bepaal ik wie mijn type is. De persoon in kwestie zal er niets over te zeggen hebben,' zegt hij op een kille toon Dan grijnst hij plagerig en loopt hij naar Xavier.
'Laat het dan maar weten als je tijd hebt. Ik heb tijd genoeg,' knipoogt hij.
Ik zie dat Xavier rechtop gaat staan en James kil aankijkt. 'Dat is fijn voor jou, maar in mijn geval ben je iets te arrogant voor mijn smaak'. Hij stapt naar voren en zegt nog iets, maar zo zacht dat ik het niet kan horen.
James buigt iets naar voren en fluister iets terug waarna hij naar me glimlacht.
Ik zucht even en rol met mijn ogen. 'Nooit geleerd dat fluisteren in gezelschap onbeleefd is?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Amberlynn Jefferson

Hij knikte rustig. "Ik denk dat je gelijk hebt ja. " Ik lachte zachtjes, "Tuurlijk heb ik gelijk Damian." Ik kijk hem aan met een grijns. "Ik wil hier gewoon weg. Geen zin meer om hier te zijn." Ik knik. "Dat willen we allemaal.." mompelde ik toen rustig.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Lololol ik wilde Nightshade als naam gebruiken. Ik RPG teveel met hem.]

Damien Hunter

"Dat willen we allemaal.." mompelde ze toen als antwoord. Willow en Xavier waren allebei weg gelopen het bos in ofzo. Ik wist het niet zeker want ik had niet echt opgelet. "Hopelijk overleven die het in het bos." zei ik met een knik in de richting van het bos.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Een brede grijns trekt er over zijn gezicht, eentje die naar mijn smaak helemaal niets goed betekend, echter laat ik dit niet merken. Hij haalt zijn schouders iets op en ik vernauw mijn ogen nog iets terwijl ik mijn armen over elkaar doe.
“Het maakt niet uit van wie, maar wil je het echt weten?” vraagt hij, waar ik alleen een sarcastische blik op geef. Nee, ik vraag het voor mijn plezier, ik ben echt niet nieuwsgierig hoor…
Hij wacht niet eens en buigt iets naar me toe zodat hij dichterbij mij komt te staan. Ik zou bijna geïntimideerd raken als ik niet wist dat hij een arrogante klootzak is, maar dat terzijde… Nu eerst even aanhoren wat voor crap hij nu gaat zeggen.
“Ik wil haar pijn, haar bloed, haar tranen, haar leven, haar angst. Ik wil haar horen smeken, wetend dat het niet helpt. De rest is bijkomstig.” Hij vertelde het op een opwindende manier, maar aangezien er een scherpe, gevaarlijke randje aan zit, raak ik er totaal niet op de goede manier aan opgewonden. Totaaal niet. Nog steeds kil, levenloos kijk ik voor me, alsof hij er niet eens stond.
“Nooit geleerd dat fluisteren in gezelschap onbeleefd is?” Ik zuchtte diep, geïrriteerd terwijl ik nog steeds voor me uit keek, antwoordde ik eerst: “Ik merk geen gezelschap hoor.” Hierna reageerde ik pas op wat James zei, weer op een fluistertoon: “Ik zou bijna opgewonden raken als je niet zo ziek was in je hoofd,” vertelde ik hem doodgewoon, “Wat bén je, James?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

( Hahah alstjeblieft niet zeg. )

Amberlynn Lee Jefferson.

"Hopelijk overleven die het in het bos." zegt hij en doelt op Willow en Xavier. "Hij mag misschien een Guppy zijn, hij red zich er wel uit. En ik onderschat Willow ook niet." zeg ik dan. Ik glimlach. "Waar is de rest eigenlijk?" vraag ik dan gapend. Ik kijk even om me heen en verlicht met mijn zaklamp even het gras voor ons, even om zeker te zijn dat er niks engs, glibberigs of wat dan ook voor ons lag.
Niet dat ik snel bang was, integendeel. Maar ik wou gewoon het zekere voor het onzekere nemen. Ik keek weer naar Damian terwijl mijn zaklamp zijn gezicht lichtjes verlichtte. Zijn donkere haar en donkere ogen waren hierdoor beter te zien. Mijn blik gleed even langs zijn gezicht en ik grijnsde kort.
Hij was helemaal niet verkeerd, maar toch. Vertrouwen gaat boven alles.

[ bericht aangepast op 21 aug 2012 - 0:22 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

James - Wezen

Hij blijft kil en emotieloos voor zich uitkijken en ik vraag me af of niets hem van zijn stuk brengt. Het enige dat een normale reactie uitlokte was op een abnormale actie van mij dat lichamelijk contact inbegrepen had.
"Nooit geleerd dat fluisteren in gezelschap onbeleefd is?" Het is Willow naar wie ik nu opnieuw opkijk. De jongeman zucht diep, geïrriteerd maar blijft voor zich uit kijken. Ik vraag me af waarom hij zo'n reactie geeft, is het om mijn woorden te kunnen verwerken. Ik blijf rustig en laat niets merken van mijn ongemak door zijn reactie. Je hebt er altijd vreemde types tussen zitten.
"Ik merk geen gezelschap hoor." reageert hij op Willow.
"Ik zou bijna opgewonden raken als je niet zo ziek was in je hoofd." vervolgt hij op fluistertoon tegen mij. "Wat bén je, James?" Ik moet hier zacht om lachen. Wat ben ik? Ik heb er in ieder geval nooit een benaming aan gegeven. Ik was er gewoon, ik ben er altijd geweest. Ik heb geen geboorte gehad zoals mensen, ik heb geen groei doorgemaakt zoals mensen doormaken.
"Wat ik ben?" Ik lach opnieuw. "Ik denk niet dat het jouw zaken zijn al zou je dat misschien wel denken. Als je het zo graag wilt weten kan ik wel vertellen dat ik hongerig ben."

---

Your make-up is terrible

Willow

'Ik merk geen gezelschap hoor,' zegt Guppy zonder me aan te kijken.
James zegt helemaal niks en niet veel later beginnen ze weer te fluisteren.
Ik rol geirriteerd met mijn ogen en draai me om, om weer weg te lopen. Rot dan ook maar lekker op.
Ik houd mijn mobiel weer voor me zodat ik het "pad" kan zien en niet tegen bomen aanloop of over wortels struikel, niet dat dat vorige keer zo goed ging. Het zou me niks verbazen als er een blauwe plek op mijn billen zit.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(anyone alive?)

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered