[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Door mijn woorden fronst hij iets, waarna er een teleurgestelde blik komt. Ik zou me af kunnen vragen of dit komt doordat het lijkt alsof hij niet wil dat ik zoiets zeg, maar ik denk er nu helemaal niet meer over na. Een bekend soort mist vertroebeld mijn hoofd, mijn gedachten, waardoor ik niet helder meer na kan denken. Het komt door de lust en het is nog één stapje verwijderd...
Doe niets meer om het te triggeren, James, doe het niet.
"Echt niet? Waarom niet dan?" vraagt hij ietwat onschuldig. Zijn ademhaling is iets zwaarder geworden, vast doordat ik hem tegen de boom aandrukte. Gelijk dacht ik na, maar het lukte van geen kanten. "I-ik dacht... uhm..." Hij schud met zijn hoofd en slikt duidelijk hoorbaar. "Sorry. Dat was mijn bedoeling niet." fluisterde hij vervolgens zachtjes en likt opnieuw lang zijn lippen, waardoor ik hevige moeite moet doen om er niet naar te kijken. Ik volg de beweging die zijn tong over zijn lippen laat gaan en abrupt word de beknelling nog iets erger.
Inhouden, verdomme!
Ik kijk hem betrapt hierdoor in zijn ogen aan, druk hem stevig tegen de boom aan, maar laat hem los en draai me om, om weg te lopen. Ik ga echter steeds langzamer lopen als ik merk dat de lust me nu wel degelijk helemaal had overgenomen en je dat aan alle tekenen aan mijn lichaam kon merken, waardoor ik verwoed een hand door mijn haar haalde waardoor het warrig werd. Hierna draaide ik me razendsnel om, om toch weer naar hem terug te lopen, hem tegen de boom te drukken en mijn lippen op die van hem te doen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Er gebeurd nog niets..)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Stiles schreef:

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Frey schreef:
(Er gebeurd nog niets..)

[Yeah, maar dat blijft denk ik niet lang zo xd]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ik zie hoe hij de beweging van mijn tong volgt en me vervolgens betrapt aankijkt. Hij drukt me plots stevig tegen de boom aan, een reactie die ik wilde uitlokken. Maar hij laat me los, draait zich om en begint weg te lopen. Ik staar hem wat verbaasd na maar ga hem niet achterna omdat hij langzamer begint te lopen. Hij haalt verwoed een hand door zijn haar heen waardoor het warrig zit. Hierna draait hij zich ineens razensnel om en loopt toch terug naar mij. Hij drukt me opnieuw tegen de boom aan en drukt zijn lippen op die van mij.
Het duurt een enkele seconde voordat ik doorheb wat er nou eigenlijk gebeurd, terwijl je mij amper kan verassen en ik me normaal razendsnel herste. Hij is een jongen. Een jongen die mij kust en tegen een boom gedrukt houd in de handeling van lust. Zijn lippen op die van mij. Ik kus hem terug, ik kus een jongen, gatverdamme. Toch doe ik mee, als ik niet oplet is het niet eens zo anders als met een meisje. Ik wil me het liefst losmaken en zijn nek breken vanwege de schaamte. Dit mag niemand weten. In plaats daarvan sla ik mijn armen om zijn nek heen en breek ik hem niet. Ik duw mijn lichaam tegen die van hem waarna ik zijn gespannen broek tegen mij aanvoel.
Dit is niet natuurlijk, zo horen dingen niet te gaan. Ik wil hem wegduwen maar besluit toch dat dit het enige is wat ik doe. Verder kan ik niet gaan. Nee, dat is te vies, dit is al goor genoeg, hou ik mezelf voor. Straks komt er een einde aan en is hij in mijn macht. Hij wilt mij dus kan ik doen wat ik wil, dan is het voorbij. Geen spelletjes meer voor hem, alleen bloederige spelletjes voor mij.
Ik schrik lichtelijk als mijn broek ook begint te knellen. Dat moet gewoon komen door de gedachte aan straks, aan zijn pijn, aan het bloed. Zijn gesmeek om zijn leven, dat is het. Ik kan niet opgewonden worden van hem, dat is onmogelijk. Meer dan onmogelijk, verkeerd, fout. Niet juist.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Mijn ogen waren ondertussen dicht gegaan, maar deze schoten verbaasd open wanneer ik voelde hoe hij mij terug kust. Hij slaat zijn armen om mijn nek heen en ik leg mijn handen laag bij zijn heupen, waarna ik merk dat hij zijn lichaam tegen die van mij – en mijn beknelde broek – drukt, iets waardoor ik warmer word.
Ik zoen hem hevig terug en grijp zijn shirt vast, wanneer ik merk dat zijn broek ook begint te knellen, begin ik met mijn hand langzaam naar beneden te gaan. Toch stop ik en abrupt stop ik, breek de kus af en duw hem van me af, waarna ik hem verwildert aankijk en de wellustige blik kwijt probeer te raken.
Het lukt niet, helemaal niet, dus rest er nog maar één ding te doen: weglopen. Dus draai ik me snel om, terwijl ik mijn hoofd schud als teken dat ik niet wil geloven wat er net is gebeurd en begin hard weg te rennen. Mijn jas die nog op de grond ligt, raap ik niet op.

(Gee, wat is het probleem nu eigenlijk? Dan lees je/ jullie het toch niet. Maar goed hoor, speciaal is deze voor jullie dan. Zo goed? )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik zeg alleen maar dat ik al dacht dat zoiets zou gaan gebeuren]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Meerdere keren, dus dan lijkt het me dat je ermee zit, want anders zou je het niet telkens melden. )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Nouja laat nu ook maar, je weet waarom ik chagrijnig ben]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Amberlynn Lee Jefferson

"Like what you see?" Vraagt hij en ik grinnik. "Yes I do." Zeg ik dan. Ik begin te grijnzen en laat mijn vinger langs zijn gezicht gaan. "Misschien moeten we straks maar eens gaan slapen." IHij eek naar de tijdmachine. "Daarin." zei hij en wees naar de machibe "Dan zijn we tenminste veilig tegen die wezens."
Ik glimlachte en knikte. "Goed idee. " zeg ik gapend. Ik kijk hem aan.
Ik keek om me heen en Willow kwam ook weer terug, zonder Xavier.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

James - wezen

Zijn handen liggen eerst laag bij mijn heupen en zijn lichaamswarmte, die steeds hoger lijkt te stijgen, dringt door mijn kleding heen. Hij begint me stevig terug te zoenen en zijn handen omklemmen mijn shirt. Oké ik had het fout. Dit lijkt in níets op met een meisje zoenen. Zijn hand gaat naar beneden en ik sta bijna op het punt om hem tegen te houden omdat het te ver gaat maar ik krijg er de kans niet voor. Hij stopt abrupt, breekt de kus af en duwt mij van zich af, waarna hij mij verwilderd aankijkt en mij met een wellustige blik aankijkt. Hij draait zich snel om, schud zijn hoofd en begint weg te rennen. Zijn jas laat hij liggen, hij rent er gewoon voorbij.
"Hij heeft me gedumpt zonder een woord te zeggen." zeg ik hardop en ik lach zacht waarna ik aan mijn achterhoofd krab en mijn hand even langs het strakgespannen gedeelte in mijn broek. Dat was awkward. Ik loop naar zijn jas toe die ik oppak en kijk er even naar. Die wilt hij vast terug maar hij zou het vast niet waarderen als ik hem nu zou geven. Des te meer reden voor mij om hem nu te gaan brengen eigenlijk...
Ik besluit een sprintje te trekken, ik ben een stuk sneller en ken dit bos op mijn duimpje waardoor ik hem al snel inhaal en ergens een paar meter voor hem tot stilstand kom. Als hij dichterbij komt kucht ik even.
"Je bent je jas vergeten."

---

Your make-up is terrible

Damien Hunter

"Yes I do." antwoord ze me en begint met grijnzen. Ze laat haar vinger langs mijn gezicht gaan. "Dat dacht ik wel ja." zei ik grijnzend.
Daarna ging ze akkoord met mijn plan om in de tijdmachine te slapen. Ze gaapte en keek om zich heen. Ik keek met haar mee en zag dat Willow terug kwam. "Hey." zei ik zwaaiend.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Ik voel me lichtelijk opgelucht wanneer ik wegren, maar toen ik opeens snelle voetstappen hoorde, begon ik te fronsen. Wie?
Wanneer ik omkeek, zag ik dat James het was en hij mij inhaalde. Natuurlijk, wezen en alles.. Moet ik weer hebben, net op het moment dat ik hem niet wil zien.
Een paar meter voor me komt hij tot stilstand en eigenlijk wilde ik om hem heen rennen om hem te laten staan, maar dat veranderde toen hij kuchte wanneer ik dichterbij kwam. Zuchtend kwam ik tot een stop, maar nog wel op gepaste afstand, zeker voor mij nu.
"Je bent je jas vergeten." Alleen daarvoor kwam hij mij achterna? Die mocht hij ook wel gewoon daar laten liggen. Ik keek er even naar en na een moment zwijgzaam te zijn geweest, liep ik naar hem toe, pakte de jas en liep vervolgens weer weg. Ik wist niet wat ik anders kon zeggen of doen en eerlijk gezegd was dit nu eenmaal het beste, aangezien ik hem nu niet wilde zien. Hij deed..rare dingen met me.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Hij lijkt nog minder blij met mijn bezoekje dan ik verwacht had. Hij kijkt voor een moment zwijgzaam naar de jas en loopt dan naar mij toe, pakt de jas en loopt vervolgens weer weg. Ik grijns lichtjes als ik hem nakijk en schud met mijn hoofd.
"Veel plezier met je fantasie." roep ik hem na waarna ik mijzelf ook omdraai en de andere kant oploop. Ik kan niet ontkennen dat hij mij verward heeft maar dat sta ik ook niet meer toe vanaf nu. Ik heb hem tenminste evenveel verward waardoor het voor mij nog acceptabel is. Ik hoop dat hij over me droomt als hij straks slaapt. Ik heb gelukkig geen slaap nodig.

---

Your make-up is terrible