[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
"Natuurlijk, heel graag zelfs." Ook al is zijn stem doordrenkt van de sarcasme, de verleidelijke grijns laat ik nog steeds op mijn gezicht sieren. Hij zucht diep en drukt vervolgens zijn vingers tegen zijn slapen.
"Je bent echt de meest irritante homo die ik ooit heb ontmoet, weet je dat? En ook de meest vasthoudende." Nu echter, trek ik wel mijn wenkbrauw verbaasd op. Zal hij er meerdere hebben ontmoet, mannen die het bij hem uit probeerde? Opeens kreeg ik een vaag gevoel binnen, het was nog licht, maar ik kon duidelijk merken dat het jaloezie was.
Ik schudde het gelijk weer uit mijn systeem, zo was ik niet, en overigens.. Dat moest ik zeker niet worden vanwege hem. Ik keek James dodelijk aan, maar vlak erna kwam weer een charmante blik in mijn ogen. Niet laten merken, niet laten merken. "Met hun wist ik me wel raad maar met jou..."
Ik grinnik, knik bevestigend. "Ja, ik ben een geval apart, uniek. Een blijvertje!" Ik kon het niet laten en liet een speels grijnsje zien, terwijl ik knipoogde. Hij zou het vast en zeker allemaal irritant vinden, waarschijnlijk werkte ik hem op zijn zenuwen, maar het maakte me niet uit. Ik wilde weten hoe lang hij het nog uithield.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Zijn charmante blik switcht van dodelijk weer terug naar zijn orginele charmante staat. Hij grinnikt en knikt bevestigend. Als hij hierdoor al iets voelde, laat hij het in ieder geval niet merken.
"Ja, ik ben een geval apart, uniek. Een blijvertje!" Hij grijnst speels en knipoogt. Irritanter dan elk mens, elk wezen. Hij komt zelfs in de buurt van Aimee, wat nogal moeilijk gaat aangezien zij voor mij het toppunt is.
"Dat weet ik niet helemaal zeker. Als je een blijvertje wilt worden moet je jezelf maar bewijzen." zeg ik nonchalant en haal lichtjes mijn schouders op waarna ik even naar de nagel van mijn ringvinger kijk en er wat aan pulk, alsof dat interessanter is dan de jongeman. Daarna laat ik mijn hand weer zakken en kijk ik naar hem, een wellustige grijns op mijn lippen.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
"Dat weet ik niet helemaal zeker. Als je een blijvertje wilt worden moet je jezelf maar bewijzen." zegt hij nonchalant, haal lichtjes zijn schouders op waarna hij even naar de nagel van zijn ringvinger kijkt en er wat aan pulkt. Alsof die nagel interessanter is dan dat ik ben..Nou goed, als hij het zo wil spelen, zal ik wel weer de saaie ik worden.
Hij laat zijn hand zakken en kijkt naar mij, een wellustige grijns op zijn lippen en alhoewel ik me zeker moet inhouden om geen verleidelijke grijns weer op mijn gezicht te laten, lukte mij dat redelijk. "Hm, bewijzen?" Ik vernauwde mijn ogen even, zuchtte en keek hem vervolgens vastberaden aan. "Hoe kan ik dat doen?" Helaas voor mij wilde ik uitdagingen en weddenschappen altijd aannemen, I'm a sucker for that.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

"Hm, bewijzen?" vraagt hij en hij vernauwt zijn ogen, zucht en kijkt me vastberaden aan. "Hoe kan ik dat doen?" Hij neemt het zo makkelijk aan dat ik wel moet glimlachen. Ik kijk hem even inschattend aan, laat mijn blik over zijn lichaam glijden en grom zacht maar goedkeurend. Met dat lichaam kon hij vrouwen blijven verleiden, wat zonde dat hij het weg geeft aan mannen. Maar ach, iedereen zijn eigen meug. Op dit moment moet ik mijn voordeel eruit halen.
"Laat maar eens zien waarom jij zo uniek bent, zo anders dan die anderen. Je irritantheid telt niet mee." deel ik hem wat verveelt mede, alsof ik niet geloof dat hij zoiets kan bewijzen omdat ik al geweldige dingen gezien heb. Ik kijk hem kort en kritisch aan voordat ik mijn blik afwend en in de rondte kijk om te zien of er niemand dichtbij is om ons af te kunnen luisteren.

---

Your make-up is terrible

( waar kan ik heen met Willow?)

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Hij glimlacht, maar ik weet niet zeker of ik die wel kan vertrouwen. Ik weet niet eens zeker wat hij van plan is, ik probeer daarom maar zo min mogelijk te laten merken hoe ik me echt voel. En dat is gespannen en ongemakkelijk, niet wetende wat er komen gaat.
Ik merk hoe hij zijn blik over mijn lichaam laat glijden en gromt zacht maar goedkeurend, iets waardoor ik wat warmer wordt. Ook dit weet ik niet zeker hoe ik op moet vatten, wat wil hij nou? Gewoon niet opletten, Xavier, ga ook vooral níet zijn lichaam inspecteren… zonder kleding en zo… Niet doen! Ik vervloek mezelf in mijn gedachten en merk dat mijn ogen onbewust over zijn lichaam waren gegaan, waardoor ik hem snel weer in zijn ogen aankeek.
"Laat maar eens zien waarom jij zo uniek bent, zo anders dan die anderen. Je irritantheid telt niet mee." Meld hij iets verveelt, alsof hij niet gelooft dat ik het kan bewijzen, waardoor ik beledigd mijn wenkbrauw optrek. Hij wend zijn blik af en kijkt om zich heen, maar omdat ik te druk bezig ben om mezelf een opdonder te geven in gedachten, vraag ik me niet af waarom. De opdonder was voor het feit dat ik me persé in moet laten met uitdagingen, ik moest er echt vanaf zien te komen.
“Goed.” Meld ik hem, na een keer diep gezucht te hebben. Ik liet mijn jas op de grond vallen, waarna ik de knopen van mijn zwarte blouse één voor één opendeed en vervolgens deze ook op de grond liet vallen. Mijn ontblote bovenlijf werd zichtbaar, zo ook voor mijn gespierde bouw en de sixpack die zich duidelijk aan het verder ontwikkelen is.
“Wat nu?” Ik voelde me als een soort pop, elke keer als ik een uitdaging aannam, alsof ik zelf niet na kon denken.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik wacht nog op antwoord van Sirens, maar als zij het niet erg vind kun je best naar ons toe komen.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

James - wezen

"Goed." meld hij, na eens diep gezucht te hebben. Ik kijk vermakelijk terwijl hij zijn jas op de grond laat vallen en de knopen van zijn zwarte blouse één voor één openmaakt. Even later valt die ook op de grond en word zijn ontblootte bovenlichaam zichtbaar. Nu kan ik duidelijk zien dat hij onder zijn kleding gespierder is dan het lijkt, zeker als ik mijn ogen zijn sickpack laat glijden die zich duidelijk verder aan het ontwikkelen is. Ik kan het niet laten om tevreden te glimlachen en lichtelijk te knikken.
"Wat nu?" vraagt hij waardoor ik iets verbaasd op kijk. Gaat hij serieus aan mij vragen wat hij moet doen? Dat zie ik als een enorme fout. Je zou nooit aan mij moeter vragen wat je moet doen. Dat zal hij snel genoeg leren. Ik doe een paar stappen dichterbij en hef mijn hand iets op zodat ik zijn lichaam kan aanraken. Voor ik hem ook daadwerkelijk aanraak, laat ik mijn hand weer zakken. Nu loop ik om hem heen, achter zijn rug blijf ik staan. Dichtbij, waardoor mijn warme adem zijn huid raakt. Dan loop ik weer terug.
"Niet echt indrukwekkend." merk ik op. "Is dat alles wat je hebt?"

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Een vermakelijke blik stond er op zijn gezicht en kon ik gemakkelijk zien. Weer vroeg ik me af waarom ik niet gewoon mijn kleding weer aandeed en weg liep, hem alleen liet, maar hij wist waarschijnlijk waar hij me kon raken, hoe hij mij deze dingen kon laten doen. Ik kon nu niet gewoon weg lopen, nu begon het persoonlijk te worden, voor mij dan.
Zijn ogen liet hij over mijn sixpack glijden en een tevreden glimlachje kwam er op zijn lippen terwijl hij lichtelijk knikt. Na mijn vraag keek hij echter verbaasd op, blijkbaar had hij dit dus niet van mij verwacht.. Stomme Xavier moet zich weer laten leiden door die uitdaging, wat was het volgende? Lust? Hopelijk niet...
Hij doet een paar stappen dichterbij, hief zijn hand iets op zodat hij mijn lichaam aan kan raken en naarmate deze dichterbij kwam, voelde ik al meerdere tintelingen door mijn lijf gaan. Ik keek echter ook toe hoe hij vlak voordat deze mijn huid zou raken, hem neer laat zakken. Dit keer is James diegene die om mij heen loopt, achter mijn rug bleef hij staan. Geweldig, gewoon... super... Ik kon me niet goed meer concentreren wanneer ik zijn warme adem op mijn huid voelde, en ik merkte duidelijk dat ik warmer begon te worden. Alleen door dit geval.
James loopt weer terug en ik volg zijn bewegingen. "Niet echt indrukwekkend. Is dat alles wat je hebt?" Niet... indrukwekkend?! Beledigd open ik mijn mond, maar bedacht me dat het geen goed idee is om als een klein kind te gaan protesteren, dus kuchte ik en keek hem afwachtend aan. "Wat wil je nog meer dan?" vroeg ik enkel, nieuwsgierig naar zijn antwoord.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Zijn reactie stelt me geheel tevreden. In ieder geval, de reactie die zijn lichaam afgeeft. Er komt warmte van zijn lichaam af, een warmte die je niet zomaar krijgt als je zonder je bovenkleding hier in het donker staat. Hij opent beledigd zijn mond na mijn worden maar gaat niet schreeuwend tegen me in, zoals een optie was geweest. Ik had het ook niet verwacht, hij lijkt me veel te beheerst ervoor. Hij kucht zacht en kijkt me afwachtend af.
"Wat wil je nog meer dan?" vraagt hij enkel, nieuwsgierig. Ik glimlach, nu is het tijd om hem uit te testen. Hij lijkt veel te gewillig zijn, totaal anders dan eerst, met zijn obstinate gedrag.
"Laat me zien wat je ermee kan. Misschien word je zo wel indrukwekkender en interessanter." zeg ik terwijl ik me nog altijd dicht bij hem bevind. Mijn beide armen til ik op en ik leg ze op zijn schouders. Zacht, niet dreigend. Ik duw hem stevig maar absoluut niet hardhandig naar beneden, richting de grond. Mijn blik veranderd gelijk naar een amusante blik terwijl ik me afvraag of hij zich zo ver zal laten meeslepen.
"Gebruik die spieren eens." Mijn stem klinkt dwingend maar absoluut niet ruw, zoals eerder terwijl ik hem verder duw met als doel dat hij een oefening uitvoert voor me, push-ups, sit-ups, maakt mij niet uit. Het leukste is dat ik kan toekijken hoe hij zich in het zweet werkt om indruk op mij te maken.

---

Your make-up is terrible

[Lol, het lijkt alsof James een beetje homo begint te worden ;p

En @mitchell, Sirens vindt het goed dus zodra ik weer op de camping ben schrijf ik iets. Zit nu nog op de boot enm batterij is bijna leeg.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Hij glimlacht. "Laat me zien wat je ermee kan. Misschien word je zo wel indrukwekkender en interessanter." Ik kan het niet laten en laat een grijnsje op mijn gezicht komen. Hij zei het terwijl James nog steeds dicht bij mij bevond, iets waardoor ik deels wantrouwig door werd en deels voelde ik een gevoel door mijn lichaam beginnen te stromen dat ik herken als lust.
Iets dat ik juist totaal niet wil voelen, aangezien James het waarschijnlijk wel amusant vond dat hij me zo kon krijgen. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door James die zijn beide armen optilt om zijn handen vervolgens op mijn schouders te leggen. Hij deed nu totaal anders dan daarnet en hoe graag ik ook weer in de nadenkende, zwijgzame Xavier wilde veranderen, het lukte niet. Ik voelde nu eenmaal meer voor mannen dan voor vrouwen, en op dit moment is dat zeker een groot probleem.
James duwt mij stevig maar niet hardhandig naar beneden, richting de grond. "Gebruik die spieren eens." Zijn blik is veranderd naar een amusante en ik kijk er even fronsend naar als ik tegen werk. Ik neem graag een uitdaging of iets aan, maar niemand kan me dwingen. Zijn stem klinkt dwingend, niet ruw zoals eerder. Hij duwt me nog steeds en ik kijk hem kil aan wanneer ik zijn pols stevig vastpak.
"Wat zit er voor mij in, nadat ik dit gedaan heb?" Ik snapte hem niet meer, hij deed heel raar van het ene op het andere moment. Ik raakte er verward door en dat wilde ik niet, en dat was niet het enige probleem. De lust die hij iets heeft aangewakkerd voelde ik ook beter door mijn lichaam..

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Helaas werkt hij iets tegen, het gaat niet zo gemakkelijk als ik het gewild had maar dat is te begrijpen. Hij lijk me niet echt een persoon die zich zomaar laat bevelen. Daardoor kijkt hij me kil aan en pakt hij mijn pols stevig vast. Als ik had gewild, had ik hem gelijk kunnen breken, maar ik wil het niet. Hij is interessant en houd op een vreemde manier mijn aandacht vast. Ik wil weten hoe ver hij zou gaan voor mij.
"Wat zit er voor mij in, nadat ik dit gedaan heb?" vraagt hij, mijn handen liggen nog altijd op zijn gespierde en warme schouders. Ik glimlach iets. Het is duidelijk te merken dat hij geen angst voelt, hooguit argwaan en wantrouwen. Ik ruik het niet, ik kan het niet vinden. Nog niet tenminste, ik kan het hier niet bij laten.
"Je leven, voor de komende tijd." zeg ik wat nonchalant. "Ik ben in een vrijgevige bui vandaag, als je nog iets wilt, moet je het maar zeggen. Misschien krijg je het dan ook wel." Het laatste breng ik op een iets charmantere en uitdagendere manier. Ik zorg ervoor dat mijn stem een verleidend en aantrekkelijk tintje krijgt en mijn ogen er in mee spelen.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Na mijn vraag glimlacht hij iets, weer weet ik niet zeker wat ik erbij moet denken. Al weet ik zeker dat hij een plan heeft beraamd, ik moet erachter komen. Het probleem was alleen, hoe?
"Je leven, voor de komende tijd." antwoord hij nonchalant, zijn handen nog steeds op mijn schouders. Aangename rillingen gingen er door mijn lichaam wanneer ik er verder over na ging denken, maar sloeg ze toen af en keek James doordringend aan. Mijn leven? Ik snoof minachtend, daar had hij niets op te zeggen of oordelen.
"Ik ben in een vrijgevige bui vandaag, als je nog iets wilt, moet je het maar zeggen. Misschien krijg je het dan ook wel." Toen ik dit echter hoorde, moest ik drie keer de zinnen in mijn hoofd af laten spelen, vooral toen ik merkte dat hij het op een iets charmantere, uitdagendere manier zei. Ik slik hoorbaar, iets dat ik eigenlijk niet had willen laten merken, wanneer ik ook merk dat het een verleidelijk en aantrekkelijk tintje krijgt. Zwijgzaam en doordringend keek ik hem, ik probeerde te doorgronden wat hij werkelijk wou, maar ik kon mijn gedachten er niet bij houden.
Misschien krijg je het dan ook wel. Automatisch begin ik dan iets te grijnzen bij de gedachten, maar dit veranderd al snel als ik merk dat ik wat zwaarder begin te ademen en mijn broek wat gaat knellen. Gelijk werden mijn ogen iets groter, stapte ik naar achteren en pakte mijn kleding op terwijl ik op een gepaste afstand ging staan - zeker een eind bij hem vandaan.
"Speel niet met me," gromde ik, wanneer ik merkte dat het gevoel niet zomaar weer wegging en nog steeds zwaarder ademde.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

Zijn reactie verrast me eigenlijk wel, zeker na zijn minachtende genuif. Ik hoor hem duidelijk slikken terwijl hij me zwijgzaam en doordringend aankijkt, in een poging om mij te doorgronden. Ik vraag me af wat hij van plan is, wat wilt hij hier voor terug? Ik krijg het warm van het idee. Hij begint iets te grijnzen, wat al snel veranderd door zijn zwaardere ademhaling. Zijn ogen worden iets groter en ik vraag me af wat er in zijn hoofd omgaat, wat is er zojuist gebeurd? Hij stapt naar achter, pakt zijn kleding af en gaat een heel eind bij mij vandaan staan. Is hij nu alsnog bang geworden? Nee, ik ruik geen angst. Wat is het dan?
"Speel niet met me." gromt hij, zijn ademhaling blijft zwaar en vanaf deze afstand trekt iets mijn aandacht, hetgeen wat zich in zijn broek afspeelt. Er komt een verraste uitdrukking op mijn gezicht, ik had niet verwacht zoiets te kunnen bereiken bij een jongeman. Ik heb het dan ook nog nooit geprobeerd maar het resultaat is redelijk bevredigend.
"Maar ik speel graag met mijn eten." zeg ik ietwat teleurgesteld. Mijn lach verdwijnt en mijn mondhoeken trekken op een aandoenlijke manier naar beneden, iets dat ik al zo vaak geoefend heb.
"Dat unieke blijvertje van je was zeker ook gespeeld. Ik had het kunnen weten." mompel ik iets terwijl de teleurstelling erger begint door te klinken. Ik laat mijn hoofd iets naar beneden zakken en kijk naar de grond, waar ik met mijn ene voet lichtjes de aarde die er ligt wat aan de kant veeg en weer terug.

---

Your make-up is terrible