• DIMENSION TRAVEL.



    ~~~~
    Rollentopic.

    Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
    Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
    Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
    Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..


    Wezens:
    Psychotic - Zamaskowane.
    Merlonie - Elizabetha.
    Assassin - James.
    RememberYoux - Aimee Adams.

    Meisjes:
    Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
    Bisous - Willow Nastya Reyes.
    Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
    Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
    Assassin - Sage Evangeline Clark
    • Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

    Jongens:
    Colt45 - Firlas Rheitel.
    Porcelaneous - Jack Rush.
    DarkSavior - Damien Hunter.

    Wetenschappers:
    Morticia - Xavier Hush Gray.

    Regels RPG:
    • Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
    • 16 + teksten mag.
    • Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
    • Max. 2 Personage's p.p.
    • Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
    • Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
    • Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
    • Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
    • Have fun! (:

    [ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Wij moeten nog eten D: Ik ben jaloers, ik wil ook eten!]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [En hahaha, jou laatste zin. Zo denk ik dus ook over die dingen.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Haha was het zo lekker?]

    Sage Evangeline Clark

    Hij kijkt naar mij met een aarzelende en misschien zelfs nerveuze glimlach. Wow, ik hoop maar dat ik hem niet teveel geïntimideerd heb met mijn rare fratsen. Hij wijst naar mijn wimperkruller waardoor mijn blik automatisch meegaat.
    "Eh, wat is dat?" vraagt hij en ik trek even een wenkbrauw op voordat ik begin te lachen. Oké, hij mag in mijn ogen behoorlijk irritant en onbekwaam zijn maar hij is tenminste wel grappig. Ik pak de wimperkruller even op, klap hem open en dicht en kijk dan naar de wetenschapper.
    "Dit, lieve wetenschapper." zeg ik geheimzinnig. "Daar kan je tenen en vingers mee afknippen, gewoon voor het geval dat meegenomen. Hij is zelfs gebruiksvriendelijk, er zit een hoesje om de scherpe randen zodat je niet per ongeluk je eigen vingers eraf knipt." Ik haal achteloos mijn schouders op en er verschijnt een grijnsje op mijn gezicht terwijl ik zijn reactie afwacht. Zou hij het geloven of niet?


    Your make-up is terrible

    (@Assassin: Ja, eigenlijk wel. Dat én ik had gewoon honger, I couldn't help myself.
    @CyberLord: Hahaha, volgens mij denken meisjes ook zo over jongens dingen. Ten minste, ik wel. Ik probeerde me gewoon in te leven lol.)

    Xavier Hush Gray, wetenschapper.
    Door mijn vraag trekt ze even een wenkbrauw op, maar hierna begint ze te lachen. Ze ligt in een deuk door mijn vraag? Oké, ik zal nog een keer zo doen. Hierdoor zucht ik diep en wacht geduldig en met een dodelijke blik op mijn gezicht wanneer ze klaar is.
    Maar eerlijk is eerlijk, als ik haar was geweest, zou ik waarschijnlijk ook zo gereageerd hebben.
    Ze pakt het ding op, klapt hem open en dicht en kijkt naar mij, welke ik terug beantwoord met een nieuwsgierige en afwachtende blik. “Dit, lieve wetenschapper.” Zegt ze geheimzinnig, iets waardoor ik moet grijnzen. Lief nog wel? “Daar kan je tenen en vingers mee afknippen, gewoon voor het geval dat meegenomen. Hij is zelfs gebruiksvriendelijk, er zit een hoesje om de scherpe randen zodat je niet per ongeluk je eigen vingers eraf knipt.”
    Ik weet dat ik een man ben, totaal niets van al die vrouwendingen en wat ze allemaal ook nog meer mogen hebben, snap, maar ik ben niet achterlijk. In dit verhaal trappen doe ik dus ook niet.
    Er staat een grijnsje op haar gezicht en die wil ik er snel weer vanaf zien te krijgen, waardoor ik dus zo kalm mogelijk kuch en haar vervolgens dodelijk serieus aankijk. “Ik ben niet achterlijk, Sage,” zeg ik dan, lichtelijk verbaasd eigenlijk omdat ik haar bij de naam noemde en niet ‘dame’ of zo, “Vertel me nu maar echt wat het is of ik probeer dat ding op jou tenen en vingers.”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sage Evangeline Clark

    Hij kucht kalm en kijkt me vervolgens dodelijk serieus aan, iets wat mij niet echt aanstaat. Nou, geloven doet hij waarschijnlijk toch niet.
    "Ik ben niet achterlijk, Sage." zegt hij en ik trek mijn wenkbrauw op. "Vertel me nu maar echt wat het is of ik probeer dat ding op jou tenen en vingers." Nu moet ik weer zacht lachen.
    "Ga je gang, ik vraag me alleen af wat eerder kapot gaat. Dat ding of mijn vinger." antwoord ik. "Ik denk heus niet dat je geheel achterlijk bent, misschien een klein beetje." Er klinkt een licht uitdagende en pesterige toon door in mijn stem. "Het was gewoon een grapje. Zoiets noemen ze een wimperkruller, zodat je wimpers krullen. Duidelijk genoeg lijkt mij." Ik gooi het voorwerp met een slordige worp richtig hem. Nu maar hopen dat hij kan vangen en kan lachen, chagrijn. Hij lijkt mij bijna wel.


    Your make-up is terrible

    Xavier Hush Gray, wetenschapper.
    Ze moet weer zacht lachen, maar waardoor weet ik niet. Had ik iets raars gezegd of gedaan? “Ga je gang, ik vraag me alleen af wat eerder kapot gaat. Dat ding of mijn vinger. Ik denk heus niet dat je geheel achterlijk bent, misschien een klein beetje.” Beledigd opende ik mijn mond om wat erop te zeggen, maar zuchtte toen en bedacht me dat het waarschijnlijk beter is als ik mijn mond houd. Ze zei het dan ook op een licht uitdagende en pesterige toon.
    “Het was gewoon een grapje. Zoiets noemen ze een wimperkruller, zodat je wimpers krullen. Duidelijk genoeg lijkt mij.” Ze gooide het voorwerp met een slordige worp richting mij, maar ik ving het toch nog op en was blij dat ik dat deed, omdat ze dat anders ook wel grappig zou vinden.
    Even bekeek ik de zogenaamde wimperkruller en keek toen richting Sage met een vaag glimlachje. “Oke, ik respecteer je grapje,” grijnde ik, “maar we hebben een enkel probleem,” Ik keek naar het ding in mijn handen en vervolgens naar Sage. “Ik heb wel wat gereedschap, maar de machine is kapot en we kunnen er dus niet bij komen. Het verder kapot maken, wil ik echter ook even vermijden,”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sage Evangeline Clark

    Hij vangt het ding nog op ook en bekijkt het even waarna hij mij aankijkt met een vaag glimlachje. Ik glimlach wat nep en overdreven terug.
    "Oke, ik respecteer je grapje." grijnst hij, wat mij verbaasd. "maar we hebben een enkel probleem. Ik heb wel wat gereedschap, maar de machine is kapot en we kunnen er dus niet bij komen. Het verder kapot maken, wil ik echter ook even vermijden." Ik knik langzaam.
    "Dan is het overduidelijk dat we een manier moeten zoeken om bij dat gereedschap te komen zónder de machine verder te beschadigen of kapot te maken." merk ik op. Alsof dat nog niet duidelijk was, zelfs die worm onder mijn schoen zal het begrepen hebben. Ik zeg maar niet hardop wat ik denk.
    "Laten we beginnen dan, waar ligt het?"


    Your make-up is terrible

    Xavier Hush Gray, wetenschapper.
    Ze knikt langzaam. "Dan is het overduidelijk dat we een manier moeten zoeken om bij dat gereedschap te komen zónder de machine verder te beschadigen of kapot te maken."
    Ik knik ook langzaam en draai me vervolgens even om, om naar de machine te kijken. "Laten we beginnen dan, waar ligt het?" Ik gebaar dat ze mee moet komen en loop richting de machine, doe de deur weer open en ga erin om vervolgens in de hoek te hurken. "Hier," Ik leg mijn hand in de hoek op een metalen plaat waar een doodshoofd op staat.
    "Eveneens zitten hier ook de belangrijke draden die we nodig hebben."


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sage Evangeline Clark

    Hij gebaart dat ik mee moet komen en hij loopt richting de machine. Ik loop in stilte achter hem aan. Hij opent de deur en hurkt neer in een hoekje, ik buk wat om mee te kijken.
    "Hier." zegt hij en hij legt zijn hand op een metalen plaat in de hoek. Er staat een groot doodshoofd op waar ik mijn bedenkingen bij krijg.
    "Eveneens zitte hier ook de belangrijke dragen die we nodig hebben." Ik grimas.
    "Serieus? Het gereedschap en belangrijke draadjes bij elkaar gestopt? Welke genius heeft dit ding gebouwt?" vraag ik lichtelijk geïrriteerd. Volgens mij kon dit groepje met irritante tieners, waar ik er één van ben, nog beter een machine bouwt die ons ergens heen brengt waar er geen bijlmoordenaars zijn en waar het licht wél schijnt. Ik grom wat en kniel naast hem neer om te bekijken hoe we dat ding open gingen krijgen.


    Your make-up is terrible

    Willow

    'Je kunt niet zomaar weggaan, zeker niet zonder iemand erbij. Je blijft mooi hier,' zegt Xavier op een strenge toon waarna hij mijn arm had vastgepakt.
    Ik werp hem een geïrriteerde blik toe en sla mijn armen over elkaar.
    Als ik zeker weet dat hij en dat andere meisje met de machine bezig zijn draai ik me om, om het bos weer in te lopen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Amberlynn Lee Jefferson

    Oke, in een korte tijd was er veel gebeurd. De wetenschapper wiens naam ik nog steeds niet wist vroeg als Damien met gereedschap om kon gaan. Een soort van dus en Sage sprong op, iets wat me niet veel verbaasde. I mean, ik kon ook met gereedschap overweg dus waarom zij niet?
    Ik had het gevoel dat dat ding helemaal aan brokken lach en Aimee was weer terug waardoor ik me weer oppaste. Ik vertrouwde dat ding helemaal niet, en met dat díng bedoelde ik Aimee. Wat was ze, ze had mijn verhaal over mij en Damien nog bijna geloofd waar haar verhaal nog echt bevestigde.
    Ik keek van Damien naar Willow, van Willow naar Sage, van Sage naar Jack en van Jack naar de nameless scientist en zo weer terug. Ik wierp Sage mijn zaklamp toe. 'Voor als je het nodig hebt.' zei ik en keek naar Damien.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Is there anyone alive?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Damien Hunter

    "Dus wat doen we nu?" vroeg ik aan Amberlynn, "Ik kan die twee toch niet helpen, daar was ik als kind al te lui voor." Ik grinnikte eventjes. "Hopelijk hebben we voorlopig geen last meer van die wezens."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Amberlynn Jefferson.

    "Dus wat doen we nu?" vraagt Damian me ineens, "Ik kan die twee toch niet helpen, daar was ik als kind al te lui voor." We grinniken. "Ik wel, maar ik betwijfel of Sage mijn hulp wel wilt." zeg ik dan en lach zachtjes.
    "Hopelijk hebben we voorlopig geen last meer van die wezens." zegt hij en ik knik instemmend. "Al ben ik bang dat dat niet het geval al zijn. We zijn een gemakkelijke en leuke prooi. We brengen ze hier plezier." zucht ik dan en bijt op mijn lip.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Damien Hunter

    "Al ben ik bang dat dat niet het geval al zijn. We zijn een gemakkelijke en leuke prooi. We brengen ze hier plezier." zuchtte ze en beet op haar lip. Ik knikte langzaam. "Helaas wel. We zouden eigenlijk wapens moeten zoeken of maken." Ik keek om me heen op zoek naar geschikte spullen, maar haalde al snel mijn schouders op.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.