[RPG] The ship of dreams OO1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 aug 2012 - 19:20 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

May
Ik grinnikte, en knikte toen.
Ik keek toe hoe ze omhoog klauterde, en vervolgens op het bed neerplofte. ''Dus, wanneer vertrekken we?'' vroeg ze, en ik haalde lichtjes mijn schouders op.
''Over een kwartiertje, tien minuutjes.. Zoiets,'' mompelde ik, terwijl ik een bruine haarlok achter mijn oor streek.
Ik ging in kleermakerszit zitten, en glimlachte even.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Rue Samantha Jones | 20

'Fijn om te horen,' zeg ik terwijl ik mijn arm langs mijn heup laat rusten. 'U zult vast wel gespannen zijn,' zegt Mary voordat ze me influisterd dat we moeten gaan. 'We moeten naar onze ouders, tot ziens Mr. Andrews.' Samen met Mary liep ik naar onze suite. Hij was prachtig donkerrood gekleurd met schemerlichtjes. 'Waar is mijn kamer?' vroeg ik aan mijn vader die aan het overleggen was met een een of andere butler. 'Oh, je deelt je kamer met Mary.' zei hij. Daar kon ik wel mee leven denk ik.

I live my life and you can´t stop me anyway.

[Mensen die met Elisàbeth willen praten? (:]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[ Misschien kan ze zich bij Milena en Luke of Damian en Mr. Andrews voegen? c: ]

Damian George Rivendell || 22.

"Mr. Andrews, misschien zou het leuk zijn om vanavond met zijn allen te dineren? Dan kunnen we een beetje bijpraten." Zegt hij, vriendelijk glimlachend naar hem. "Ik moet namelijk zo even met Amelia naar onze kamer om onze spullen in te ruimen." Zegt hij, kijkend naar zijn zus, die er nogal stil bij staat, wat vreemd was voor haar. Maar ja, na het ongeluk van hun ouders was ze al de hele tijd nogal stil en humeurig en hij kon het haar niet kwalijk nemen.

[ bericht aangepast op 9 aug 2012 - 21:38 ]

[Hoe? Enig idee? ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aragog schreef:
[Hoe? Enig idee? ]

Thomas Andrews || Designer Titanic

"Fijn om te horen," zegt Rue vriendelijk. "U zult vast wel gespannen zijn." zegt het meisje naast Rue, wat waarschijnlijk haar zusje was. "Dat ben ik zeker, maar deze schoonheid doet het vast geweldig." zeg ik met een grote glimlach. Rue en haar zusje gingen naar hun suite, en ik bleef alleen over met Damien en Amelia. "Mr. Andrews, misschien zou het leuk zijn om vanavond met zijn allen te dineren? Dan kunnen we een beetje bijpraten." Zegt hij. Ik knik instemmend. "Dat is een goed idee, dan zie ik jullie vanavond." ook hij druipt af met Amelia en ik loop richting de grote trap.

But calm, white calm, was born into a swan.

Leonie Laurenz - 23
Ik stepte het dek van het schip op en ging naar binnen. Ik ging iedereen met gemak voorbij en werd door sommigen een beetje vreemd nagestaard. Ik ging de hoek om en zag dat de vloer naar beneden helde. Ik zette mijn andere voet nu ook op het karretje en sjeesde naar beneden. Het was geweldig, en het was helemaal perfect geweest als er toen niet iemand om de hoek was gekomen.
'PAS OP!' Schreeuwde ik en ik probeerde uit alle macht te remmen. Dit kon niet gebeuren op mijn eerste dag! Als we eenmaal op zee waren konden ze me moeilijk ontslaan, maar nu kon ik mijn baan niet vergooien door tegen een gast aan te crashen.

yeehh

Elisàbeth
Ik excuseerde William en mijn ouders, aangezien ik geen zin had om naar dat onzin te luisteren van hun.
Ik liep er een tikkeltje gehaast van door, voordat ze me tegen konden houden.
Ik zag Mr. Andrews staan, en zette een glimlach op.
''Uitstekend werk, Mr. Andrews.'' glimlachte ik. Hij had misschien niet alles zelf bedacht, maar toch iets. En aangezien ik altijd beleefd moest zijn, was een complimentje nooit ongepast.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

June Dawson | 19

'Kom, laten we naar het dek gaan, iedereen uitzwaaien.' stelde Jack voor en ik volgde hem de hut uit naar het dek. Ik zwaaide met een grote glimlach op mijn gezicht naar alle mensen op de kade. Ik ging naar Amerika, daar was ik nog nooit geweest, het was mijn wens vanaf mijn 16. Ik ben mijn hele leven alleen nog maar in Europa geweest, en ik ben van plan de hele wereld over te reizen. Amerika is daarvoor een grote stap. Ik snoof de frisse lucht nog 1 keer op voordat ik weer naar binnen liep om het schip te verkennen.

I live my life and you can´t stop me anyway.

Damian George Rivendell || 22.

Damian draait zich snel om en loopt weer terug naar Mr. Andrews, om hem nog iets te vragen. "Oh, Mr. Andrews, misschien kunt u nog een paar andere eerste klas gasten uitnodigen?" Vraagt hij, tot hij Elisàbeth opmerkt. "Oh, goedendag." Zegt hij, met een vriendelijke glimlach richting haar. "Ik ben Damian." Zegt hij tegen haar. "Damian Rivendell."

Edward Smith || Kapitein

"Sir, de motoren zijn gereed." zegt een van de de bemanningsleden vanaf de hoek bij de telefoon. Ik roer in mijn thee en neem een slok. Ik knik en wend me tot de stuurman. "Laat deze schoonheid varen." zeg ik kort terwijl de bemanningsleden aan de hendel trekken. Zuchtend kijk ik uit over de zee. Het geluid van de hoornen die toeteren klinkt luid.

But calm, white calm, was born into a swan.

Elisàbeth
Ik keek op, en glimlachte toen er een jongeman stond.
''Oh, goedendag,'' zei hij, en ik gaf hem een knikje.
''Ik ben Damian,'' stelde hij zich voor. ''Damian Rivendell.''
Ik glimlachte.
''Elisàbeth Billington,'' zei ik tegen hem. ''Aangenaam,'' glimlachte ik formeel.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Thomas Andrews

"Natuurlijk, de kapitein zal ook graag mee dineren." glimlach ik. "Maar jij mag ook gerust kennissen uitnodigen, hoe meer zielen hoe meer vreugd." zeg ik opgewekt. Ik voelde hoe het schip in beweging kwam. Ik knikte het meisje wat kwam aanlopen gedag en vervolgde mijn weg naar de stuurkamer.

But calm, white calm, was born into a swan.

Damian George Rivendell || 22.

Hij neemt haar hand en drukt er zachtjes een kus op. "Zeer aangenaam." Zegt hij, haar glimlach beantwoordend met een van zichzelf. "Tot vanavond dan, Mr. Andrews." Zegt hij, terwijl hij naar hem wuift. "Ah, Elisàbeth, misschien wil jij en jouw familie dan ook gezellig bij ons komen zitten tijdens het diner?" Vraagt hij aan haar, nog steeds vriendelijk glimlachend.