The Revenge Games || 022 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

( Hahahaha he! Des heeft het Rowan nog nietvhelemaal gegeven !)

Destiny

Ik volg het gesprek lichtjes en als Rowan zijn handen onder mijn knieholte en schouderbladen schuift frons ik. 'Hey stop jullie?!' Roep ik dan. Al ben ik ziek en werken mijn hersenen niet 100% ik weet meer dan zat om hierover te oordelen. 'Rowan laat me los' mompel ik dan en probeer te staan. 'Ten eerste ik heb zat eten. Dat weet iedereen. Ten tweede wees eens even blij dat Luca kwam want Esmee hier zou het ook niet helemaal hebben geweten. ' ik begin te koken. 'Ik heb jet jou ten eerste niet eens 100% Vergeven ja. ' zeg ik dan tegen Rowan. 'En sorry maar jullie leuke jongentjes gedrag. Daar zit niemand op te wachten. '

The duty of youth, is to challenge corruption.

(Voel je vrij om om Steef te reageren. (: )

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Rowan pakt alle spullen, behalve die van mij en gooit ze vervolgens richting Esmee. Ik heb geen idee waarom, maar dat maakt me nu even niet uit.
"Weetje, dan ga je dat toch gezellig in je eentje zitten vreten. Wij gaan." Ik trek een wenkbrauw omhoog en kijk naar hoe hij Destiny optilt. Hij komt overeind en loopt achteruit naar Esmee zodat hij zijn blik op mijn gericht kan houden. Ik wil net mijn mond opentrekken om iets te zeggen, als Destiny er tussen komt.
"Hey, stoppen jullie?!" Roept ze dan. Toch wendt ik mijn blik niet van Rowan af. "Rowan laat me los" mompelt ze, "Ten eerste, ik heb zat eten. Dat weet iedereen. Ten tweede, wees eens even blij dat Luca kwam, want Esmee hier zou het ook niet helemaal hebben geweten" terwijl ze verder praat stop ik het etenswaar weer terug in mijn rugzak en mijn mes stop ik in het voorzakje, zodat ik er sneller bij kan komen als ik hem nodig heb. "Ik heb het jou ten eerste niet eens honderd procent vergeven, ja" Zegt ze dan tegen Rowan, waardoor er onwillekeurig een lichte grijns op mijn gezicht krijg, maar ik trek mijn gezicht al weer snel in de plooi. "En sorry, maar jullie leuke jongentjes gedrag daar zit niemand op te wachten" Ik knik even en kom overeind zodat ik mijn rugzak op mijn rug kan doen.
"Ik denk dat het beter is als ik terug ga.." Mompel ik, terwijl ik mijn hand even door mijn wilde haren laat gaan. Ik zou het niet erg vinden om weer terug te gaan, zeker niet als ik dan weer verlost ben van hém, maar Destiny bij hem achterlaten voelt ook niet echt fijn. Ik had liever dat het gene tussen Noëmi en Destiny niet was gebeurd. Dan kon ik ze beiden in de gaten houden.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Haha, dat is ook echt typisch Rowan-gedrag, gewoon oppakken en met je weglopen, hihi]

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Hey stop jullie?!' Abrupt sta ik stil en kijk haar vragend aan. 'Rowan laat me los,' vervolgt ze, waarna ze probeert te gaan staan. Gelijk help ik haar met ondersteunen.
'Ten eerste ik heb zat eten. Dat weet iedereen. Ten tweede wees eens even blij dat Luca kwam, want Esmee hier zou het ook niet helemaal hebben geweten. Ik heb het jou ten eerste niet eens 100% vergeven ja. En sorry maar jullie leuke jongentjes gedrag. Daar zit niemand op te wachten.' Verbaasd liet ik haar eerst uitrazen, maar herpakte me al snel.
'Wacht eens even. Wees eens blij dat ik je ben komen zoeken, anders had je misschien nog steeds in het bos gelegen. Ten tweede, wat heb je me niet vergeven? Trouwens, nu lijkt het alsof het allemaal mijn schuld was, maar dat is niet waar. En wie zegt dat hij daar zulke goede bedoelingen heeft.' In mijn tirade wees mijn hand van het bos, naar Destiny om uiteindelijk naar Luca uit te steken. Eindelijk wierp ik weer een blik op hem, waardoor ik zag dat hij zijn spullen al gepakt had en klaar stond om weg te gaan.
'Ik denk dat het beter is als ik terug ga..' Gelijk stap ik op hem af en leg mijn hand op zijn schouder.
'Ik dacht het dus niet.' Ik was boos, echt heel erg. En die woede moest ik op iemand afreageren.

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 17:19 ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Esmee McCane || District 4

Onverwachts kreeg ik de spullen naar me toegegooid en raapte ze op.
'Weet je, dan ga je dat toch gezellig in je eentje zitten vreten. Wij gaan.'
Hij pakte Destiny voorzichtig op en schuifelde in mijn richting. Destiny, die dat maar niks vond, begon geïrriteerd tegen beide te praten.
Met rollende ogen keek ik hen aan.
Haar laatste zin ("Ten tweede wees eens even blij dat Luca kwam want Esmee hier zou het ook niet helemaal hebben geweten'"), greep me en ik trok een geïrriteerde wenkbrauw op.
'Ik had het wel geweten, idioot,' zei ik tegen haar, terwijl ik de overvloed aan spullen in mijn handen probeerde te klemmen. 'Daarom ging ik ook mee. En met idioot bedoel ik niet idioot,' voegde ik eraan toe, 'maar idioot.'
Niet dat iemand van hen dat waarschijnlijk zou begrijpen.

[he mutsen! Had ik net een post gemaakt, gooien jullie er anderen tussen door ]

[Ik ga eten en daarna heb ik training, misschien dat ik er tussendoor nog even kan komen]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Jessiiicaa schreef:
[he mutsen! Had ik net een post gemaakt, gooien jullie er anderen tussen door ]

(Musten.. ! Ik ben een hoed, oké? Je kleineert me. (Ook al is het niet voor mij bedoelt..)

Destiny

Ik rol met mijn ogen om beide. 'Weet je Rowan. Ik ben hartstikke blij dat jíj mij hebt gevonden. Dat weet je diep van binnen wel, maar dat betekent niet dat ik je godvergeten vertrouw. Wie weet wat jij in de tussentijd met dat kind hebt uitgespookt. ' zeg ik dan. 'En Luca.' Ik kijk hem aan. 'Misschien is het toch handig dat je gaat. Ik wil niks tussen jou Noemi en Freya veroorzaken. ' toen stapte. Esmee weer op mij af en ik zuchtte. Ik reageerde er niet op en Rowan stapte op Luca af. Ik sprong meteen tussen hun in en keek hem aan. 'Rowan. Je richt je woede maar op mij en niet op hem. ' zei ik toen bloedserieus en pakte zijn bovenarm beet terwijl ik hem recht in zijn ogen aankeek.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Weet je Rowan. Ik ben hartsikke blij dat jíj mij hebt gevonden. Dat weet je diep van binnen wel, maar dat betekent niet dat ik je godvergeten vertrouw. Wie weet wat jij in de tussentijd met dat kind hebt uitgespookt.' Voor ik iets kan terugzeggen richt ze zich nu op Luca.
'En Luca. Misschien is het toch handig dat je gaat. Ik wil niks tussen jou, Noëmi en Freya veroorzaken. Rowan. Je richt je woede maar op mij en niet op hem.' Ik wendde mijn blik af naar de jongen en keek hem woedend aan.
'Go,' siste ik 'Voor ik je brein pureer.' Ik wilde wachten met boos zijn, tot hij verdween, maar dat geduld had ik niet.
'Okay, ik ben dus niet te vertrouwen, alleen maar omdat ik er vandoor ging met mijn Districtsgenote, nadat jij boos was weggelopen? Jij bent met dat joch en zijn vriendinnetjes mee gegaan, wie zegt wat jij niet allemaal hebt gedaan? Maar misschien deert het je niet wat ik over jouw denk, je kunt me toch wel vervangen als ik wegga.' Dit laatste kwam er veel zachter uit dan de rest. Andere mensen zouden nu weggelopen zijn, maar ik ging geen enkele confrontatie uit de weg. Ik had maar te accepteren dat ze me niet wilde. Het 1ste meisje in de geschiedenis die Rowan James Biggerstaff niet wilde.

[Ik ben naar mijn training, kan rond 9 uur weer posten.]

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 18:12 ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

"Wacht eens even. Wees eens blij dat ik je ben komen zoeken, anders had je misschien nog steeds in het bos gelegen. Ten tweede, wat heb je me niet vergeven? Trouwens, nu lijkt het alsof het allemaal mijn schuld was, maar dat is niet waar. En wie zegt dat hij daar zulke goede bedoelingen heeft." Hij wijst van het bos naar Destiny en naar mij.
"Weet je Rowan. Ik ben hartstikke blij dat jíj mij hebt gevonden. Dat weet je diep van binnen wel, maar dat betekent niet dat ik je godvergeten vertrouw. Wie weet wat jij in de tussentijd met dat kind hebt uitgespookt." Zegt Destiny, "En Luca." Ze kijkt me aan. "Misschien is het toch handig dat je gaat. Ik wil niks tussen jou Noemi en Freya veroorzaken." Ik knik alleen even, maar blijf Rowan aankijken.
Hij stapt op me af en legt zijn hand op mijn schouder. "Ik dacht het dus niet." Ik kijk hem even aan, terwijl ik zijn hand ruw van mijn schouder af duw. "Het maakt me niet uit wat jíj denkt"
Destiny gaat tussen ons in staan. "Rowan, je richt je woede maar op mij en niet op hem" Zegt ze serieus en pakt zijn bovenarm dan vast om hem vervolgens recht in zijn ogen te kijken. "Dankje" Rolt er zachtjes en onwillekeurig over mijn lippen heen. Nee, ik ben niet snel boos. Maar als iemand zoals Rowan bij me in de buurt is, lukt dat toch aardig snel.
"Go," Sist Rowan, "Voor ik je brein pureer." Ik zeg niets meer, zelfs geen gedag. Dat heeft Rowan niet verdient. Het enige wat ik doe is mijn stok oppakken en langzaam achteruit lopen, terwijl mijn ogen strak in de ogen van Rowan kijken. Wanneer ik denk dat het niet meer nodig is om hem in de gaten te houden, keer ik ze de rug toe en verdwijn ik tussen de takken door het bos in.

[ bericht aangepast op 27 aug 2012 - 18:14 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Destiny Alexia Fernandes Rodriguéz || District 1

'Go,' siste Rowan. 'Voor ik je brein pureer.' Hij richtte zich weer op mij terwijl Luca na het bedankje achteruit liep. Ik wierp Luca nog een dankje toe en Rowan begon alweer met praten.
'Okay, ik ben dus niet te vertrouwen, alleen maar omdat ik er vandoor ging met mijn Districtsgenote, nadat jij boos was weggelopen? Jij bent met dat joch en zijn vriendinnetjes mee gegaan, wie zegt wat jij niet allemaal hebt gedaan? Maar misschien deert het je niet wat ik over jouw denk, je kunt me toch wel vervangen als ik wegga.' Dat laatste kwam er een stuk zachter uit en ieder simpel woordje deed pijn bij me of liet me geweldig voelen. Hij deed zoveel met me en hij wist het niet. Voor mijn gevoel leek het alsof alles wat ik zei hem niks aandeed, maar toch, bij het laatste zachte zinnetje had ik toch het gevoel dat het hem iets deed.
'Rowan.' begon ik toen en keek hem nog steeds aan, mijn blik stond net als altijd emotieloos, maar deze keer wou mijn stem niet meewerken. Mijn stem en houding waren te tegenstrijdig. 'Blijkbaar ken je me zo slecht, ik dacht dat ik je het had gezegd, wat Josh mij had aangedaan zou ik niemand anders toewensen. Ik zou niks met Luca doen.' Ik keek hem aan en beet even op mijn lip en verhief mijn stem. 'Weet je waarom? Omdat ik nou eenmaal van je hou Rowan. Dat heb ik je gezegd, ik heb je de waarheid gezegd en ik had het gevoel dat de gene die ik het meest vertrouwde hier me gewoon een mes in mijn rug had gestoken. Vooral omdat je met háár wegging.'
Ik richtte mijn blik op de grond en zette een stapje naar achteren, waarna ik mijn hand van zijn bovenarm afhield. 'Ik kan niemand anders als jou vinden.' zei ik zachtjes terwijl tranen prikte, tranen die niet te zien waren en ik ook niet zou laten zien.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Artemis Sapphire Stone || District 7

Hij schudt zijn hoofd. "Ik heb geen flauw idee. Het enigste wat ik nu wil is eten," antwoord hij dan en ik denk na. Ik had eten, ik had nog wat vlees bewaard en dat zat nu in mijn tas. "Ik rammel," voegt hij er aan toe en verhoog het tempo ietsjes. Het water staat ongeveer tot zijn buik. Onze kleding is helemaal doorweekt en alsnog draagt hij me.
'Ik heb nog eten. Alleen.' begin ik dan terwijl ik een paar takken van bomen voor ons wegduwde. 'Het is doorweekt. Maar wel te eten.' zei ik toen en beet even op mijn lip. 'De berg is gewoon rechtdoor aanhouden. Dan zijn we er zo.'
Ik keek om ons heen. 'Pas op!' riep ik toen snel en klemde mijn benen om hem heen terwijl ik een tak vastpakte zodat hij nergens naartoe kon. 'Als we hierdoor lopen zakken we in.'
Ik keek om me heen. 'Laten we links gaan, ik zie al wat.' zeg ik dan en zuchtte.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Rowan. Blijkbaar ken je me zo slecht, ik dacht dat ik je het had gezegd, wat Josh mij had aangedaan zou ik niemand anders toewensen. Ik zou niks met Luca doen.' Ze keek me aan, leek even te twijfelen, maar ging toen met een hardere toon verder. 'Weet je waarom? Omdat ik nou eenmaal van je hou Rowan. Dat heb ik je gezegd, ik heb je de waarheid gezegd en ik had het gevoel dat de gene die ik het meest vertrouwde hier me gewoon een mes in mijn rug had gestoken. Vooral omdat je met háár wegging.' Gelijk wilde ik protesteren, wat is er mis mee met je districtgenoot om te gaan, die 'ken' je het langst en weet in welke omstandigheden je leeft. Oké, ik kon niet ontkennen dat er niks gebeurd was, al deed ik dat dus wel. Hmm, liegen. Niet zo'n slimme zet Rowan. Maar voor ik ook maar iets kon zeggen kwam er nog één zin uit haar mond.
'Ik kan niemand anders als jou vinden.' Ik ook niet als jouw. Ik wilde het wel zeggen, maar op een of andere manier lukte het niet. Al wond ik thuis het ene na het andere meisje om mijn vingers, echte liefde was gewoon moeilijk. Daarom besloot ik te doen wat ik altijd deed. Gewoon te zeggen wat ik dacht, zonder er eerst over na te denken.
'Ja, je hebt al het recht om me niet meer te vertrouwen. Ja, misschien ken ik je zo slecht dat ik dacht dat je iets had met Luca. En inderdaad kun je niemand anders als mij vinden. Dat betekent alleen nog niet dat ik goed voor je ben.' Zo dat was eruit. Ik besefte dat ik voor het eerst me zelf naar beneden had gehaald. En waarom opeens? Even zuchtte ik, mezelf snappen was nog het moeilijkst van deze hele Arena.
'Misschien kunnen we beter hier onze wegen laten scheiden?' Het was een vraag, het liefst wilde ik het niet, maar het was nu haar keus en ik zou me er bij neerleggen.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Synaisthmata schreef:
(...)

{Thanks ^^, ga jij ook naar een nieuwe school?}

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...