The Revenge Games || 022 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Ik schrik op uit het duizelige doezelen. Ik lig in Rowans armen en hij verschoond mijn wond. Ik glimlach zwakjes en als hij even een verkeerde kant raakt van de wond in mijn arm. Schreeuw ik eventjes. Her gif brandde in mijn huid.
'Destiny?!' Hoor ik Luca en ik frons. 'Hoorde ik dat nou goed of hallicuneer ik weer?' Als ik even niks hoor gooi ik het op de hallucinatie. Ik kon het goed vinden met Luca. Dat kwam doordat hij me begreep. Ihij had ook mensen verloren. 'Destiny?!' Hoor ik dan weer en mijn ogen schieten duizelig open. 'Luca?' Roep ik dan zwakjes.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Zachtjes hoor ik iets wat lijkt op mijn naam, maar van welke kant het kwam weet ik niet. Iets wat ik wel weet is dat het niet van de kant van het water komt. Daar zou ze nooit heen zou gegaan, zelfs met de wond die ze heeft kan ze nog wel zo nadenken dat ze daar niet heen gaat.
Ik adem even diep in en uit, terwijl ik mijn vrije hand door mijn kletsnatte haren laat gaan. Ik weet dat ze hier ergens is. Mijn stem werkt niet goed mee, maar toch heb ik haar naam er twee keer uit kunnen stoten. Opgeven is niets voor iemand zoals mij, dus raap ik genoeg geluid bij elkaar om haar naam te roepen, dat het voor een korte tijd nadat ik 'Destiny' luidkeels heb geroepen na blijft galmen. Ik heb twee richtingen over. Diegene rechts en voor me. Links ligt het water en achter me is de groep, met onder andere Noëmi en Freya waar ik net vandaan kom. Ik haal het geluid van net weer even naar boven in mijn gedachte en probeer uit te zoeken van welke kant het kwam. Ik bijt op mijn lip, waarna ik de kant op denk te gaan waar het geluid vandaan kwam.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Ik had niks meer gehoord. 'Luca?' Riep ik toen wat harder. Ik raapte al mijn kracht bij elkaar en riep nog een keer : ' Luca.'
Rowan en Esmee hadden me vast voor gek verklaard, maar toch wist ik wat ik deed. Al was ik wel niet 100 % bij bewustzijn.
Ik keek Rowan even smekend aan en klampte me een beetje aan hem vast door de pijn. 'Rowan. ' zei ik zachtjes en begroef mezelf in zijn handen. 'Het doet zo'n verdomd veel pijn. ' ik zei het zacht zodat hij alleen het kon horen. Toch nog na alles vertrouwde ik hem wel. Ik riep nog een keer Luca, alleen kwam dit er niet zo verwacht uit als dat ik wou het leek eerder op een pijnlijke kreun dan op een roep.
Ik beet op mijn lip en hoeste een paar keer. Al zou dit mij nooit vermoorden, ik werd er wel stervens ziek van.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

"Luca?"
Nu weet ik waar het vandaan komt. Ik draai me met een ruk een kwartslag om, om vervolgens weer op een haalbaar tempo richting het geluid te gaan. Ik weet niet wat er door me heen gaat. Het is nu vooral de vraag of ze alleen is of niet. En zo niet, hoe zouden de andere reageren? Ik hoor mijn naam nog een keer en kijk even op, maar kan nog wel een kuil ontwijken. "Destiny!" Ik kuch even. Ondanks het water wat ik zonet heb binnengekregen, voelt mijn keel droog aan.
Ik ben heel even vergeten welke kant ik nu precies op ga, als er een luide 'Luca' door de lucht gaat. Hij klinkt niet als de vorige keren dat ze mijn naam heeft geroepen. Het klinkt als een kreet en/of een kreun van de pijn. Ik ren, voor zoverre dat gaat, richting het geluid. Ik zie haar. Ik zie Destiny. Maar ze is zo te zien niet alleen.
Wanneer ik uit de bosjes tevoorschijn kom, is Destiny het dichtst bij mij bereik. Daarna Rowan, en dan het meisje waar Destiny zo'n hekel aan had. Heeft, geloof ik.
Ik negeer hun blikken en laat me aan de andere kant van Destiny naast haar zakken, leg de stok naast me neer en haal de rugzak van mijn schouder af om hem vervolgens open te ritsen er een groot, paars blad uit haal. "Hier, dit voelt vast al een stuk beter" Een lichte, maar bezorgde glimlach siert mijn gezicht, terwijl ik een stuk van het blad verfrommel. Ik kijk even naar Rowan. "Kun je dit op haar wond leggen?" Vraag ik dan ietwat voorzichtig aan hem. Ik heb hem eerlijk gezegd nooit gemogen. Als hij het blad straks niet aanneemt, zal ik het zelf wel doen.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Luca komt tevoorschijn. Het was dus echt geen hallucinatie. Ik glimlach naar hem. . "Hier, dit voelt vast al een stuk beter" zegt hij dan en knielt bij ons neer. Hij haalt een paars blad tevoorschijn. Dat was het blad dat mij kon genezen, maar waarom heeft hij dat niet aan Noëmi gegeven? Ik glmlachte dankbaar en ik trilde. "Wat doe je hier?" vraag ik dan zachtjes verbaasd. "Hoorde je dat niet aan Noëmi te geven?" vroeg ik toen zachtjes en staarde naar het paarse blad.
Hij verfrommelde een stuk van het blad en gaf het aan Rowan. "Kun je dit op haar wond leggen?" vroeg hij ietwat voorzichtig aan Rowan. Ik moest een zachte grinnik onderdrukken. Luca was zo lief, hij had het voor mij bewaard.
Ik wist dat hij Rowan niet mocht, wie van de jongens mocht hem wel? Ik zelf had ook geen fans hier in de spelen. Vrouwelijke dan. Ik grinnikte even om mijn eigen gedachte en schudde die toen weg.
Ik slikte en keek Luca aan. "Waarom?" mompelde ik toen doelend op het zoeken. Hij was zelf mank en had toch nog gezocht.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

Ze glimlacht dankbaar en rilt even. "Wat doe je hier?" Vraagt ze dan zachtjes verbaasd, "Hoorde je dat niet aan Noëmi te geven?" Ik schud lichtjes mijn hoofd. "Zij heeft nog anderen die haar kunnen helpen. Ik wist niet dat hun bij je waren.." De nadruk die ik onwillekeurig op 'hun' heb gelegd, zal vast niet zo goed overkomen, maar het maakt me even niet uit.
Ze slikt even en kijkt me aan. "Waarom?" Mompelt ze dan. Waarom? Waarom wat? Waarom ik haar ben komen zoeken? Waarom ik niet bij Noëmi ben gebleven? Waarom ik No het paarse blad niet heb gegeven en Destiny het groene blad. Ik besluit op de eerste antwoord te geven, omdat dat het meest voor de hand ligt, aangezien ik hier mank naartoe ben gekomen. "Omdat," Ik denk even na, maar vind al snel de juiste woorden, "Omdat ik, nadat je mij door de d-, het overlijden van Lisa hebt geholpen, je het een en het ander verschuldigd ben" Ik weet dat het niet alleen hierom ging, maar dat het ook ging om het feit dat ik haar mag en ik niet wil dat ze misschien het volgende slachtoffer van het Capitool word, maar om dat nou te gaan vertellen waar Rowan bij is. Nee, dat lijkt me niet zo'n goed plan. Ik zal het haar later nog wel vertellen.
Ik kijk even van Rowan naar het blad en besluit het dan zelf te doen. "Het zal heel even pijn doen, maar het werkt al snel" Terwijl ik het zeg dep ik het blad voorzichtig op haar wond, zodat ze niet kan protesteren of reageren op het gene wat ik net zei.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Destiny Alexia Fernandes Rodriguéz || District 1

Hij schudde lichtjes zijn hoofd. "Zij heeft nog anderen die haar kunnen helpen. Ik wist niet dat hun bij je waren.." Hij legde nadruk op hun en het zou vast niet zo goed overkomen bij Rowan dus legde ik mijn hand op zijn arm en stelde hem even gerust. "Ze hebben me gevonden." zeg ik dan en zuchtte even.
"Omdat," Begint hij me dan te antwoorden. "Omdat ik, nadat je mij door de d-, het overlijden van Lisa hebt geholpen, je het een en het ander verschuldigd ben" Ik keek hem aan en schudde zachtjes mijn hoofd, anders werd ik nog duizeliger dan ik al was.
"Luca." begin ik dan maar hij pakt het blad weer van Rowan af. "Het zal heel even pijn doen, maar het werkt al snel" Ik kijk hem even niet begrijpend aan maar hij dept het blad voorzichtig op mijn wond. Ik kerm een paar keer van pijn want het blad schroeit in mijn huid. Je hoort de zacht schroeiende geluiden ik bij op mijn lip en verberg me in Rowans shirt. Ik slik een paar keer, tranen zouden niet vloeien. Zo snel zou ik mezelf niet laten kennen. Met mijn andere hand knijp ik in die van Rowan en zucht opgelucht als Luca klaar is met deppen.
Mijn duizeligheid gaat langzaam weg en ik slik even. "Dankjewel." komt er dan zachtjes uit.

The duty of youth, is to challenge corruption.

[miss you guys! Al geniet ik wel van de zomer haha ;P]

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Kun je haar wond schoonmaken, Rowan?' Zwijgend knikte ik alleen maar en zakte door mijn knieën, naast het meisje, als het aan mij lag, míjn meisje. Ik liet mijn hand in het water zakken en veegde eerst over haar hoofd heen om haar wat te laten afkoelen, want ze was warm en koortsig. Daarna boog ik me over Destiny's schouder. Eigenlijk durfde ik niet, bang om haar pijn te doen. Daarom keek ik eerst maar naar Esmee op.
'En daarna?'

[ bericht aangepast op 21 aug 2012 - 19:08 ]

[Aap, heb je de posts van Luca en Des gelezen? ;pp.]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Risus schreef:
[Aap, heb je de posts van Luca en Des gelezen? ;pp.]

[muwhaha, oops. Ik zal de post ff verwijderen ;P

Waar kan ik dan inspringen met No of Es?]

[Eh, Es zou heel raar naar Luca kunnen kijken en stomme opmerkingen kunnen maken >.< Daar is ze heel goed in. En No zou kunnen mokken >.<]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Risus schreef:
[Eh, Es zou heel raar naar Luca kunnen kijken en stomme opmerkingen kunnen maken >.< Daar is ze heel goed in. En No zou kunnen mokken >.<]

LostDreams = Winged

[iemand mag mijn karakter vermoorden]

"Why, one a' those Sleepin'-on-the-Floor-All-Day-Gettin'-Nothing-Done sorts a' shops, master Beetles"

( ... Dan heeft..Artemis geen mede tribuut meer. ;o maar oke. oke. oke. laat hij Esmee ofzo aanvallen. Die moet toch een keer iemand doden )

The duty of youth, is to challenge corruption.