[RPG] Viajar del Mundo - 3 - Speeltopics

Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?


Vriendengroepje
-Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Stiles
-Vienna Milena Castanovo~ Dictionary 1
-Ivy Lotus Xena~ Frey
-Lauren Campbell~ Demi1309
-Destina Valencia de la Bourse ~ Prisoner
–Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Stiles
-Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Cloudbreaker op vakantie
–Evan Ferry Duncason ~ Risus
-Calvin Turner~ Rechazame

Buitenlandse jongeren
–Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Stiles
–Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Cloudbreaker op vakantie
–Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Risus
-Megan Nina Grant ~ Canadees ~ Adores
-Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-David Guandez ~ Spaans ~ Demi1309
-Sebastiaan Dimitri Dubois~ Frans ~ Thesewords

Regels
– minimaal6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
-Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
-Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
-Geen ruzie buiten het RPG

rollentopic

Begin: De vriendengroepen is al een tijdje onderweg en zijn inmiddels in Londen, Engeland. Het is rond 9/10 uur 's avonds en ze zitten in een karaokebar in hartje Londen. De buitenlandse jongeren uit Engeland kunnen hier dus alvast inspringen.
And remember: Ga niet té snel.

© Stiles en Cloudbreaker

[ bericht aangepast op 2 aug 2012 - 19:47 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Natasha Fabiënne Parker.

"Je zou met ons mee kunnen" Mijn ogen worden groot, nadat hij dat heeft gezegd. Dat lijkt me echt geweldig. Mijn droom komt uit! Tenminste, als ik mag. Ik denk wel dat ik mee mag. Ik weet het bijna wel zeker. Maar ik ken niemand. Het is tenslotte zíjn vriendengroep en niet de mijne. Maar deze spontane meid red zich er vast wel doorheen. Het is tenminste beter dan in je eentje. "Als je dat wilt tenminste" Voegt hij er snel aan toe, waarna ik even zachtjes knik. "Dat lijkt me echt geweldig" Ik probeer niet meteen heel enthousiast te klinken, maar dat mislukt. "Maar, vind de rest van je vriendengroep het wel goed dat er een of andere vage enthousiaste meid mee word gevraagd?" Ik kijk hem vragend aan, maar de grote glimlach op mijn gezicht is onmisbaar, evenals de twinkelende ogen. "Er zijn meerdere die iemand mee vragen, dus het zou geen probleem moeten zijn" - "Je weet wel wie je mee neemt, toch?" Lach ik vrolijk.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor
'Dat lijkt me echt geweldig,' zegt ze op zo'n enthousiaste toon dat er automatisch een lach op mijn gezicht verschijnt.
'Maar, vind de rest van je vriendengroep het wel goed dat er een of andere vage enthousiaste meid mee word gevraagd?'
Nadat ik mijn antwoord heb gegeven praat ze verder.
'Je weet wel wie je mee neemt, toch?' lacht zo vrolijk.
'Ik ben Zoë en Evan gewend, dan kan je elk enthousiast persoon wel aan,' grinnik ik. 'En je lijkt me een aardig meisje, dus waarom zou ik je niet mee vragen,' voeg ik er schouderophalend aan toe. 'Als je maar niet te vaak hakken gaat dragen, we gaan best wel lopen namelijk,' grijns ik dan. 'Maar goed, misschien kunnen we morgen ergens afspreken, of dat je met ons mee door London gaat lopen?' stel ik voor. 'Dan kan je ons wat beter leren kennen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Evan Ferry Duncason.

Ik leun tegen de balie aan, terwijl Lauren naar haar kamernummer vraagt. Lauren knikt even vriendelijk, als de vrouw haar kamernummer heeft gegeven. Ik grinnik even, als haar mond open gaat om te gapen. "Ik ga alvast naar mijn kamer." Zijn haar laatste woorden, voordat ze naar de lift loopt en er vervolgens in verdwijnt.
Ik glimlach nog even naar de vrouw en loop vervolgens richting de trap. Twee etages, dat is niet zo moeilijk. Met die gedachte ren ik vervolgens vier trappen op. Ik graai in mijn broekzak naar de sleutel. Wanneer ik hem heb gevonden, kijk ik naar het bordje wat eraan vast hangt en grinnik even. Ons kamernummer. Lekker slim, Evan. '212' '212' Herhaal ik in mijn hoofd, terwijl ik langs een paar deuren loop en de bordjes ervan lees. Waarna ik er bijna moet zijn, staan er een paar mensen bij een deur. mensen die ik herken. "Hallo" Glimlach ik overdreven en leun tegen de muur aan. "Wat een gezelligheid hier"

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

(Staat Evan nu ook bij Zoë, Ivy, Lauren en dat hele groepje? :') )

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Vienna Milena Castanovo

Ik zucht zacht en kijk naar Ivy terwijl ze Zoë haar kamer inloopt. 'Zie je zo wel weer' mompel ik en ga terug naar onze kamer. Ik laat de deur open staan en plof op bed. Wat heeft iedereen toch? Ik kruip onder de dekens en trek ze helemaal over me heen. Ik sluit mijn ogen en zucht zacht. Slapen wilde toch niet. Ik pak mijn mobiel van het nachtkastje en kijk een beetje rond op Facebook. 'NIet veel' mompel ik en leg hem weer weg. Ik ga op mijn buik liggen en sluit opnieuw mijn ogen. Het enige wat ik wilde was slapen en dat alles morgen beter zou zijn.

---

~

Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

Zoë stond bij de deur en ik trok nog snel een jjoggingbroek aan waarna ik naar de deur liep.
Ik glimlachte naar Ivy, 'Ik ga even naar de wc, Lauren heeft de deur op slot gedraaid en komt er voorlopig nog niet uit. Ik zag dat er iets was met Ivy. 'Ga even binnen zitten, ben toch nog even weg. Moet wat halen bij de winkel. ' zeg ik dan en glimlach. Ik trek Zoë even naar me toe. 'Dan kan jr rustig praten. Sms maar als ik terug kan komen. ' ik druk een kus op haar kruin en loop alleen in joggingbroek richting de wc's. Als ik langs een stel meisjes loop kijken ze hun ogen uit en één houdt me tegen. Ze wil wat zeggen, maar als ze de zuigzoen in mijn nek ziet stopt ze en ik kijk haar aan. 'Ja? Je wou zeggen?' Ze schudt hevig haar hoofd en ik haal mijn schouders op waarna ik doorloop.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Morticia schreef:
(Staat Evan nu ook bij Zoë, Ivy, Lauren en dat hele groepje? :') )

[Uhu]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Natasha Fabiënne Parker.

"Ik ben Zoë en Evan gewend, dan kan je elk enthousiast persoon wel aan" Grinnikt hij. De namen zeggen me niets, maar ik ben blij dat ik niet de enige drukke ben. Nou ja, druk. Meer enthousiast. Ik kan namelijk ook best rustig zijn. "en je lijkt me een aardig meisje, dus waarom zou ik je niet mee vragen" Voegt hij er nog schouder ophalend aan toe.
"Als je maar niet te vaak hakken gaat dragen, we gaan best wel lopen namelijk" Grijnst hij, waarna ik even naar mijn hakken kijk. "Zo erg zijn ze toch niet? Maar oke, ik zal ook wel een stel sneakers meenemen en slippers" Zeg ik en lach even naar hem. "Maar goed, misschien kunnen we morgen ergens afspreken, of dat je met ons mee door Londen gaat lopen?" Stelt hij voor, "dan kan je ons wat beter leren kennen" Vervolgt hij. "En jullie mij" Ik glimlach even. "Is goed, ik loop mee. Zonder hakken dit keer. Waar overnachten jullie? Misschien kan ik daar op jullie wachten?" Stel ik voor.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Ivy Lotus Xena.
“Zie je zo wel weer,” hoor ik Vienna mompelen, waarna ik in mijn ooghoeken zie hoe ze zich omdraait en wegloopt. Ik sla mijn armen over elkaar en bijt hard op mijn onderlip terwijl een schuldgevoel binnen kwam, dit was het precieze moment waarop ik eigenlijk even alleen moest zijn. Alleen nu wil ik met Zoë ergens over praten, ik had haar hulp nodig.
Michäel zegt dat ik wel binnen mag komen zitten en dat hij wat bij de winkel moet halen, waardoor ik hem dankbaar even aankijk en hij drukt een kus op de kruin van Zoë. Enkel in een joggingbroek loopt hij weg en ik zucht diep. Alleen Lauren was er nog, maar die stond onder de douche en zij was toch te dronken om iets te herinneren, dus wilde ik rustig naar het bed lopen om erop te zitten, echter toen ik de stem van Evan hoorde, bleef ik stil staan.
Waarom moest hij precies op dit moment binnen komen? Waarom God, haat u me soms? Ik gromde onhoorbaar en draaide me naar hem om. “Wat een gezelligheid hier,” Hij had een overdreven glimlachje op zijn gezicht en leunde tegen de muur aan, waarna ik even naar Zoë keek en terug naar Evan. Een gemaakt glimlachje kwam er op mijn gezicht en ik liep naar hem toe, tegelijkertijd hoopte ik dat niemand de afwezige, maar erg twijfelende blik in mijn ogen kon zien. Ik duwde hem tegen zijn borstkas de kamer uit en stond op het punt de deur dicht te gooien. “Je komt op een slecht moment, Evan.” Meldde ik hem en ik wendde mijn gezicht af. Mijn hart klopte hard in mijn keel. “Ik moet even met Zoë praten.” En dat gaat niet lukken als het praktisch gezien over jou gaat, dus maak het me niet moeilijker en ga weg.

[ bericht aangepast op 2 aug 2012 - 18:05 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor
'En jullie mij,' glimlacht ze. 'Is goed, ik loop mee. Zonder hakken dit keer. Waar overnachten jullie? Misschien kan ik daar op jullie wachten?' stelt ze voor.
Ik graaf in in mijn heugen en noem dan de naam van het hotel. 'Ik denk alleen niet dat we erg vroeg wakker zullen zijn,' grinnik ik. 'Het wordt sowieso niet eerder dan 10 uur denk ik,' voeg ik er aan toe. 'Anders spreken we rond een uur of half 12 af?' stel ik voor waarna ik het laatste beetje van mijn baco opdrink. 'Dan moet ik alleen wel nu gaan wil ik morgen wakker willen worden,' grijns ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Evan Ferry Duncason.

Een voor mij vreemde jongen loopt naar buiten en ik kijk hem even na. Wie was die creep en wat deed hij hier? Waarom gaf hij Zoë een kus op haar kruin? Dit vind ik eng worden..
Ivy kijkt even van mij naar Zoë en weer terug naar mij. Een glimlach verschijnt op haar gezicht en ze loopt naar me toe. Vervolgens legt ze een hand op mijn borstkas, waardoor er een warme gloed door mijn lichaam heen gaat, maar al snel verdwijnt die weer, doordat ze me richting de deur duwt en haar hand weer weghaalt. "Je komt op een slecht moment, Evan" Meld ze en wendt vervolgens haar gezicht af, terwijl ze de deur vasthoud. "Moet er iemand opgevrolijkt worden?" Ik kijk even vragend van Ivy naar Zoë. "Daar ben ik na-" Ik word onderbroken door Ivy. "Ik moet even met Zoë praten" - "Nou, oke dan hoor. Dan zie ik jullie morgen wel weer, als ik me niet stiekem onder je bed verstop" Ik grinnik even zachtjes om vervolgens nog even te zwaaien en hem dan te smeren en kamer 212 te zoeken.

[Word wss nog ff wat langer. Eerst eten :'D.

[ bericht aangepast op 2 aug 2012 - 18:13 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Zoë-Claire 'Zo' Welling
'Zie je zo wel weer,' mompelt Vienna en ze loopt weer weg.
'Ik ga even naar de wc, Lauren heeft de deur op slot gedraaid en komt er voorlopig nog niet uit,' zegt Michaël. Als hij Ivy zit praat hij verder. Het valt me op dat hij zijn broek weer heeft aangetrokken. 'Ga even binnen zitten, ben toch nog even weg. Moet wat halen bij de winkel,' glimlacht hij en hij trekt me naar zich toe. 'Dan kan je rustig praten. Sms maar als ik terug kan komen. ' Hij drukt een kus op mijn kruin en loop dan verder.
Met een glimlach op mijn gezicht kijk ik hem na. Hij is echt een schat.
Ivy loopt verder naar binnen als ik Evan ineens hoor. 'Wat een gezelligheid hier'. Ivy loopt naar hem toe en duwt hem de kamer uit. 'Je komt op een slecht moment, Evan,' zegt ze. Evan zegt iets maar wordt onderbroken door Ivy. 'Ik moet even met Zoë praten'.
'Nou, oke dan hoor. Dan zie ik jullie morgen wel weer, als ik me niet stiekem onder je bed verstop,' grinnikt hij waarna hij wegloopt.
Als ik zeker weet dat hij weg is doe ik de deur dicht en loop ik naar het bed. Ik gebaar naar Ivy dat ze naast me moet gaan zitten. 'Wat wilde je me vertellen?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivy Lotus Xena.
“Moet er iemand opgevrolijkt worden?” Hij keek vragend van mij naar Zoë. Ja, ik, maar niet door jou, in dit geval kan het niet door jou, dacht ik en het voelde alsof ik op dat moment geen adem meer kreeg, zeker toen ik zijn stem weer hoorde. “Daar ben ik na-” Ik had hem al onderbroken voordat hij zijn zin überhaupt kon afmaken. “Nou, oké dan hoor. Dan zie ik jullie morgen wel weer, als ik me niet stiekem onder je bed verstop.” Hij grinnikte even zachtjes, zwaaide en draaide zich toen om, om weg te lopen.
Ergens had ik hem tegen willen houden, maar aan de andere kant kon ik hem nu echt niet zien en had ik gewoon zonder iets te zeggen de deur dicht willen slaan. Alleen dan zou hij zeker weten dat er iets geweest was en volgens mij zou hij dan niet zo snel weggaan.
De deur werd dichtgedaan door Zoë en liep naar het bed, waardoor ik me nu nog afweziger omdraaide, maar dit keer met een lichtelijke verdrietige blik in mijn ogen. Al had ik geen idee waardoor dat kwam, het voelde gewoon alsof er iets miste. Ze klopte naast zich op het bed dat ik er kon gaan zitten. “Wat wilde je me vertellen?” Ik schudde mijn hoofd, waarom weet ik niet, ik was mijn woorden opeens kwijt. Geen idee van wat ik wilde zeggen, of ik wist het wel, maar wist niet hoe ik het tegen haar moest uitleggen of om advies vragen. Ik kon alleen tegen de dichte deur in elkaar zakken en mijn armen over mijn benen doe.
“Evan,” mompelde ik tegen Zoë, zo zacht dat het bijna onhoorbaar was. Ik keek haar niet eens aan, terwijl ik dat eigenlijk altijd deed. Ik voelde me zo verward dat ik even niets meer wist, alsof er een mist in mijn hoofd zat die niet weg kon.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik ben eten, reageer daarna]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Zoë-Claire 'Zo' Welling
Ivy schudt haar hoofd, zakt tegen de dichter deur in elkaar en slaat haar armen over haar benen.
'Evan,' mompelt ze zo zacht dat ik het nog meer net hoor terwijl ze mij niet aankijkt.
Ik spring gelijk overeind en ga naast haar zitten. Mijn arm sla ik rond haar schouders. 'Hij heeft je toch niet iets aan gedaan?' vraag ik voorzichtig. Dat zou wel verklaren waarom ze zo anders deed toen hij erbij kwam staan. 'Ik zweer je, als hij iets heeft aangedaan dan gooi ik hem persoonlijk van het gebouw af'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered