• Viajar del mundo


    Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?


    Vriendengroepje
    -Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Stiles
    -Vienna Milena Castanovo~ Dictionary 1
    -Ivy Lotus Xena~ Frey
    -Lauren Campbell~ Demi1309
    -Destina Valencia de la Bourse ~ Prisoner
    –Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Stiles
    -Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Cloudbreaker op vakantie
    –Evan Ferry Duncason ~ Risus
    -Calvin Turner~ Rechazame

    Buitenlandse jongeren
    –Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Stiles
    –Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Cloudbreaker op vakantie
    –Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Risus
    -Megan Nina Grant ~ Canadees ~ Adores
    -Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
    -Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
    -David Guandez ~ Spaans ~ Demi1309
    -Sebastiaan Dimitri Dubois~ Frans ~ Thesewords

    Regels
    – minimaal6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
    -16+ is toegestaan
    -Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
    -Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
    -Reserveringen blijven 24 uur staan
    -Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
    -Niet de personages van andere mensen besturen.
    -Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
    -Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
    -Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
    -Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
    -Geen ruzie buiten het RPG


    rollentopic

    Begin: De vriendengroepen is al een tijdje onderweg en zijn inmiddels in Londen, Engeland. Het is rond 9/10 uur 's avonds en ze zitten in een karaokebar in hartje Londen. De buitenlandse jongeren uit Engeland kunnen hier dus alvast inspringen.
    And remember: Ga niet té snel.


    © Stiles en Cloudbreaker

    [ bericht aangepast op 2 aug 2012 - 19:47 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Calvin Turner
    Destina gaapt weer. "Ik ben helemaal Kapot" mompelt ze. "Waarom ga je dan niet gewoon slapen Lieverd" antwoord ik. Ik rol me op mijn zij en trek de dekens wat meer over ons heen.
    Ik druk een kus tegen Destina's slaap. "of moet ik soms een slaapliedje voor je gaan zingen" Ik grijns even breed en speels. Ik kon niet slecht zingen, ik deed het gewoon nooit. Niet iedereen hoeft alles van mij te weten toch?
    "Slaap Destina Slaap, daarbuiten loopt een schaap" Ik Grijns even breed en haal even vragend mijn wenkbrouw op terwijl ik Destina aankijk.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Lauren Campbell

    Mopperend sta ik op en loop naar de badkamer, waar ik een glas met water vul. Vlug neem ik het aspirientje en slik die door. Ik kruip mijn bed in en ga op mijn rug liggen. De stilte komt hard aan, maar een piep in mijn oor irriteert me mateloos. Ik zucht en draai me op mijn zij. Wat zouden Zoë en die jongen nou weer aan het doen zijn? Ik zucht en sluit mijn ogen. De koppijn mindert een beetje, maar weg is het niet. Ik druk met mijn hand op mijn oor, maar de piep gaat niet weg, wat ook erg logisch is. Vanaf nu minder alcohol, spreek ik met mezelf af. Deze hele reis maximaal vijf glazen. Misschien eentje meer. Ligt eraan wat de andere doen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

    'Waag het niet om dat ooit nog te zeggen,' zegt ze, half dreigend en half lachend. Ik grinnik, 'Wat had jij altijd tegen haar ?'
    Ik glimlach en als ze naar het rand van het dak loopt ga ik even achter haar staan en sla mijn armen om haar heen.
    'Oh, eh, jawel hoor,' antwoordt ze. 'Gewoon wat meidendingen, je hoeft je geen zorgen te maken'. Ik glimlach.
    'Mooi.' zeg ik dan en kijk voor me uit. Ik werp even een blik op Zoë en laat mijn hoofd op haar schouder rusten.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Zoë-Claire 'Zo' Welling
    'Wat had jij altijd tegen haar?' grinnikt Michaël.
    Ik haal mijn schouders op. 'Ze was gewoon een irritant kind en ze jatte altijd mijn koekjes'.
    Ik glimlach als Michaël zijn armen om me heen slaat. 'Mooi,' hoor ik hem zeggen en even later voel ik zijn hoofd op mijn schouder. Ik laat mijn hoofd tegen het zijne rusten en onderdruk een zachte gaap.
    'Wil je morgen met mij in The London Eye?' vraag ik. 'Je weet dat ik niet gek ben op hoogtes, het is een wonder dat ik überhaupt naar het dak gekomen ben'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Destina de la Bourse

    "Waarom ga je dan niet gewoon slapen Lieverd" egt hij dan en ik glimlach. 'Gewoon.' Eigenlijk was ik bang dat als ik wakker werd het toch gewoon een droom zou zijn geweest.
    Hij trekt de dekens over ons heen en drukt er nog een kus op mijn slaap achteraan. "of moet ik soms een slaapliedje voor je gaan zingen" Hij grijnst breed en speels en ook op mijn gezicht speelt er een grijns. "Hmm, graag."
    "Slaap Destina Slaap, daarbuiten loopt een schaap" Dat kleine zinnetje klonk goed en ik lachte.
    Hij haalde zijn wenkbrauw op terwijl hij me vragend aankeek en ik glimlachte, "Wil je mijn privé zanger worden?" grijns ik dan terwijl ik mijn ogen sluit.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

    'Wil je morgen met mij in The London Eye?' vraagt ze. 'Je weet dat ik niet gek ben op hoogtes, het is een wonder dat ik überhaupt naar het dak gekomen ben'.
    Ik glimlach, 'Ik weet nog dat ik je een paar keer van het klimrek af heb moeten tillen omdat je er niet af kon'.
    Ik glimlachte en zag iets kleins aan haar arm fonkelen in het maanlicht.
    Mijn ene arm ging naar haar arm en ik zag het armbandje. 'Je hebt het echt nog'. zei ik toen en een trots gevoel overspoelde me toch.
    Mijn hand ging even over het zilveren sieraad en ik glimlachte.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Calvin Turner
    "Wil je mijn prive zanger worden?" Vraagt Destina met een grijns. Ik grijns ook en breng mijn gezicht wat dichter naar de hare. "Daar hangen wat voorwaarden aan" zeg ik. Ik druk een kusje op haar mond.
    "Dan moet je nu gaan slapen" ik druk een kusje op haar voorhoofd. "Zodat ik nog even naar je kan kijken als ik slaap, dan kan ik daarna ook slapen" en als laatst druk ik een kus op Destina haar wang. "Dan word ik je prive zanger"
    Ik kijk Destina even met een grijns aan.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Zoë-Claire 'Zo' Welling
    'Ik weet nog dat ik je een paar keer van het klimrek af heb moeten tillen omdat je er niet af kon,' zegt Michaël.
    'En Nathan mij maar uitlachen,' grinnik ik.
    'Je hebt het echt nog,' zegt hij dan ineens.
    Ik wil vragen wat hij bedoelt maar voel dan zijn hand over het sieraad heen gaan. 'Tuurlijk heb ik het nog,' glimlach ik. 'Ik had beloofd dat ik het altijd zal blijven dragen. Alleen met het sporten en douchen doe ik het voor de zekerheid af'. Ik glimlach naar Michaël en nestel me dan tegen hem aan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Destina de la Bourse

    "Daar hangen wat voorwaarden aan" zegt hij dan en ik zucht. "Verschrikkelijk." zucht ik dramatisch en grijns. "Oke, kom maar op. "
    "Dan moet je nu gaan slapen, zodat ik nog even naar je kan kijken als ik slaap, dan kan ik daarna ook slapen" Hij drukt als laatst nog een kus op mijn wangen. "Dan word ik je prive zanger" Hij grijnst naar me en ik kijk hem aan met open mond. "Dat is echt gemeen eikel." Grinnik ik dan en geef hem een zacht duwtje. Toch glimlach ik, "Omdat jij het bent." Grijns ik en druk nog een kus op zijn mond waarna ik goed tegen hem aan ga liggen en sluit mijn ogen.

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

    'Tuurlijk heb ik het nog,' glimlacht ze. 'Ik had beloofd dat ik het altijd zal blijven dragen. Alleen met het sporten en douchen doe ik het voor de zekerheid af'. Ze nestelt zich meer tegen me aan en ik kan een glimlach niet onderdrukken.
    'Weet je nog wat ik toen heb gezegd?' Ik kijk haar aan. 'Toen ik je het gaf?'
    Ik grinnik even en kijk haar aan waarna ik even over de dag nadacht. 'Nathaniël en Chiara hadden het armbandje eerst kwijtgeraakt, ik was zo boos op hun dat ze de hele straat door moesten gaan om het te vinden.' Ik grinnik. 'Uiteindelijk had mam het gepakt en op de kast gelegd zodat we het juist niet zouden verliezen.'

    [ Ik kom zo op mijn telefoon, even opruimen en dan kom ik ;d ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Zoë-Claire 'Zo' Welling
    'Weet je nog wat ik toen heb gezegd? Toen ik je het gaf?' vraagt Michaël.
    Ik denk even na en schud dan lichtjes mijn hoofd. 'Niet precies meer,' zeg ik eerlijk.
    'Nathaniël en Chiara hadden het armbandje eerst kwijtgeraakt, ik was zo boos op hun dat ze de hele straat door moesten gaan om het te vinden. Uiteindelijk had mam het gepakt en op de kast gelegd zodat we het juist niet zouden verliezen,' grinnikt hij dan.
    Ik lach zachtjes en leun met mijn hoofd tegen zijn borstkas. 'Ze zeiden tegen mij dat ze opzoek waren naar diamanten,' grinnik ik. 'En toen maakte ik ze uit voor idioten'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

    Ik glimlach als ze het eerlijk toegeeft. 'Ik zei dat ik zo altijd bij je zou zijn. Je nooit zou verlaten. '
    Ik grinnik als ze zegt dat ze ze voor idioten uitmaakte en ik knip alleen maar. 'Toen was je duidelijk al wijs goed.' Zeg ik en grinnik.
    Ik trek haar de deken op en glimlach. Ik had het niet koud terwijl ik in alleen een joggingbroek liep. 'Heb je het koud?' Vraag ik dan toch en leun achterover waarna ik me naar haar toe draai. Ik kijk haar vragend aan en haal een pluk uit haar gezicht.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Zoë-Claire 'Zo' Welling
    'Ik zei dat ik zo altijd bij je zou zijn. Je nooit zou verlaten,' zegt Michaël.
    'Was je nu nog steeds maar zo schattig en lief als vroeger,' lach ik
    'Toen was je duidelijk al wijs goed,' grinnikt hij en hij trekt me de deken op. 'Heb je het koud?'
    Ik bijt op mijn lip en knik langzaam. 'Je weet toch nog wel wat voor een koukleum ik ben,' grinnik ik. Vroeger had ik het ook altijd al snel koud, en dat is nu nog steeds zo. Ik werp een blik op zijn ontblote bovenlijf. 'Heb jij het dan niet koud?'

    [ bericht aangepast op 3 aug 2012 - 0:50 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

    Ze lacht. 'Was je nu nog steeds maar zo schattig en lief als vroeger,' Ik grinnik, ' Ben ik er dan niet beter op geworden?'
    Als ze zegt dat ze het koud heeft trek ik haar in mijn armen en doe deels de deken over ons heen. 'Niet echt, ben je soms vergeten dat ik in Rusland en bij de grens van de Alpen heb gewoond. Ik kan tegen elk soort weer. ' zeg ik dan mt een grijns. 'Denk je soms niet aan vroeger en vraag je jezelf dan allemaal dingen af? Zoals hoe het zou zijn geweest als we niet waren verhuist,' of als je Chiara kon waarschuwen.
    Het popte ineens in me op terwijl ik het wegduwde.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Zoë-Claire 'Zo' Welling
    'Ben ik er dan niet beter op geworden?' grinnikt Michaël.
    'Hmmm, misschien,' antwoord ik mysterieus.
    Hij trekt me in zijn armen en slaat de deken deels over ons heen. 'Niet echt, ben je soms vergeten dat ik in Rusland en bij de grens van de Alpen heb gewoond. Ik kan tegen elk soort weer,' grijnst hij.
    'Denk je soms niet aan vroeger en vraag je jezelf dan allemaal dingen af? Zoals hoe het zou zijn geweest als we niet waren verhuist,' zegt hij dan.
    Ik knik en rust met mijn hoofd tegen zijn borstkas. 'Vaak genoeg,' antwoord ik. 'Ik vraag me af of we dan vrienden waren gebleven,' voeg ik er zacht aan toe.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

     'Vaak genoeg,' antwoordt ze. 'Ik vraag me af of we dan vrienden waren gebleven,' voegde ze er zacht aan toe. Ik keek op en wist eerst niet wat te zeggen. 'Daar zou je niet aan moeten twijfelen. ' begon ik zacht. 'Anders waren we elkaar niet tegengekomen op de eerste plaats.'
    Ik druk een kus tegen haar slaap aan.
    'Echt niet.' Verzeker ik haar nog terwijl ik haar een bemoedigend kneepje in haar schouder geef.
    Zouden we dan nog vrienden zijn gebleven? Vast wel.

    ( ik heb btw nog zo'n vriend xd hij is een jaartje ouder dan mij en ik ben hem dit jaar na 10 jaar weer tegengekomen. )


    The duty of youth, is to challenge corruption.