[RPG] Take Us To Neverland | 6 - Speeltopics

Iedereen kent vast het verhaal van Peter pan wel
-en als dat niet het geval is : Shame on you -.
Dit keer is Wendy Angela Darling alleen thuis en heeft een slaapfeestje
met haar vriendinnen als Peter het raam binnen vliegt.
Hij wil Wendy meenemen naar Neverland zodat ze verhalen
de Lost Boys kan vertellen maar Wendy wil haar vriendinnen niet achterlaten.
Peter besluit ze mee te nemen.

meisjes
Wendy: Aragog

Tink: HurtedHeart

Wendy's vriendinnen (max 7):
Katelyn Joyce Morgan - LostMagic
Lune Kate Stuward - Beat
Freya Emiliana Chester - Poeh
Gwenn Arianne Mccoarty - xSpookje (vakantie)
Gereserveerd - Benefit
Eärwen Gwendolyne Moore - DreamerN

Piraten:
Milena Ruby Night - Yuffie (op vakantie)
Madison Jeanine Adams - Aragog
Rhiannon Samantha Beckett - Stornoway

Indianen:
Pacuatha Redeye - LostMagic
Melrose Kaia Xanthe - Aragog
Tiger Lily - Yuffie (op vakantie)
Eyota - Sword


Jongens
Peter: ChildOfEvil

Lost boys (max.7):
Curly - Poeh
The Twins : twin One - Poeh
The Twins : Twin Two - Poeh
Tootles - xSpookje (vakantie)
Slightly - HurtedHeart

Piraten:
Smee "smeagol Thends" - LostMagic
Gale Lucas Darser - LostMagic
[url][/url]
Indianen:
Evan Nathan Katcherson -WillNotLearn
Ethan Daniël Katcherson - WillNotLearn

Haak: WillNotLearn


Naam:
Bijnaam:
Rol:
Uiterlijk:
Karakter:
Extra:

Regels:
Niet schelden
Praten OOC : [] ()
Nieuwe topics worden alleen door mij aangemaakt

[ bericht aangepast op 22 juli 2012 - 18:35 ]

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Eärwen

Ik voelde de handen van Two opeens op mijn heupen waar hij me ondersteunde en me vertelde dat ik goed moest kijken waar ik mijn voeten plaatste en ik knikte.
Mijn blik gleed naar de wand boven me en ik bekeek hem zorgvuldig voor waar ik mijn handen moest plaatsten.
Vanuit mijn kinderjaren had ik geleerd hoe je moest klimmen en dat je niet met je armen moest klimmen maar vanuit je benen.
Ik voelde de handen van Two nog steeds heerlijk warm op mijn heupen liggen terwijl ik aan mijn eerste stap begon en mijn voet kwijt kon op een brede richel en al snel had ik mijn andere voet er ook bij terwijl ik met mijn handen houvast vond bij uitstekende boomwortels.
Ik waagde het om naar beneden te kijken, waar ik de ogen van Two al snel gevonden had.
,,hoe hoog moeten we ongeveer ?"

[ bericht aangepast op 10 aug 2012 - 23:23 ]

Credendo Vides

| Gotta go. Bye-a. CU 2morrow. |

kindness is never a burden.

Milena Ruby Night

Ik loop de schedelrots in. Het tij zou binnenkort gaan stijgen. Ik loop naar een eilandje in het midden van de rots. Een eilandje, dat er zometeen niet meer zou zijn. op een steen, die in het water ligt, zet ik Tiger Lily neer. "Veel plezier, zend me een kaartje als je boven bent!" Lachend loop ik weg de schedelrots uit. Nu ik zo lang op het land heb geleefd verlang ik naar het schip. Ik hoopte maar voor Gale dat Madison niets was overkomen, anders zwaaide er wat!! Genietend van de wandeling, met het idee dat het schip dichterbij kwam, loop ik naar het strand. Daar lag ze! Het schip, nog steeds op dezelfde plaats. THUIS!

[Ik heb inspiratie zat? Zal ik jullie maar gewoon weer eens lekker dwars zitten? Hihi ]

Tiger Lily
Angstig kijk ik naar het stijgende water. Hier kon ik mezelf nooit uit redden! Woedend kijk ik Milena achterna die de rots uitloopt. Als zij eenmaal verdwenen is, ben ik alleen. Angst borrelt in me omhoog. Ik probeer me los te worstelen uit de touwen, maar dat geef ik snel alweer op. Dit had ik al zo vaak geprobeerd, het lukt niet. Ik schreeuw, maar er komt geen geluid vanwege de doek voor mijn mond. Het water staat al halverwege mijn buik. Ik slaak een zucht. Ik kon alleen nog maar wachten tot het einde.

It's never gonna happen, Guys.

Madison
Ik stond op het dek. Met een verveelde uitdrukking ramde ik met het mes op de houten reling, die toch te dik was om door te breken. Er zaten nu alleen vele krassen en deuken in.
Ik steunde met mijn elleboog op de reling, en mijn hoofd in mijn hand. De afgelopen weken heb ik me alleen maar kunnen vervelen.
Ik ramde nog een paar keer met mijn mes in het hout, en zuchtte verveeld.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Wie wilt er iets doen met Wendy?]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Milena Ruby Night

"MADISON!!!" schreeuwde ik vanaf het strand. Ik sta uitgebreid te zwaaien, in de hoop dat ze me ziet. Natuurlijk liggen er geen sloepen aan de kant, waardoor het onmogelijk is voor me om naar het schip te gaan. Blij kijk ik naar mijn vriendin, waar ik zojuist een glimp van opving. "MADISON!!" schreeuw ik nog een keer keihard. Had ik maar geweten dat ik zo blij was haar te zien, dan was ik eerder teruggekeerd. Daarbij ik kon niet wachten op Gales gezicht als hij mij zag! Heerlijk, ik was terug! En ik liet de kans om mensen te pesten niet zomaar voorbij gaan!

It's never gonna happen, Guys.

Madison
Ik trok een wenkbrauw op toen ik geschreeuw hoorde, en ramde nog éen laatste keer met volle kracht in op de reling.
Ik keek op, en zag een gestalte zwaaien. Ik kneep mijn ogen samen.
''MILENA!'' riep ik blij. Éindelijk gezelschap, eindelijk geen verveling meer.
Ik probeerde mijn mes uit het hout te trekken, maar tevergeefs.
Ik vloekte, en probeerde het nogmaals.
Na heel hard getrokken te hebben, schoot hij er uit. Ik wankelde even, en klauterde toen een sloep in om richting Milena te varen.

[ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 16:58 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Two
Two grinnikte,"Tot boven. Maar ik beloof het je," zei hij. "Het is het waard." Two haalde zijn handen van Eärwens heupen en begon zelf te klimmen. Voet daar, hand hier. Zetje geven aan Eärwen. Two gaf zichzelf commando's.

kindness is never a burden.

Eärwen

Aangemoedigd door de woorden van Two begon ik nog weer sneller te klimmen, waarbij ik af en toe een zetje kreeg van Two.
Maar uiteindelijk bereikten we de laatste meters voor we op een recht plateau helemaal boven op de berg aankwamen en ik goed keek hoe ik er zonder kleerscheuren over de rand heen kwam.
Met een beetje moeite wist ik me op mijn buik het plateau op te schuiven waarna ik me omdraaide en omlaag keek naar Two.
,,Zal ik je helpen? Hoewel ik denk dat jij dat eigenlijk niet nodig hebt." grijns ik uiteindelijk.

Credendo Vides

Two
Toen Eärwen over de rand was klauterde Two een stuk sneller naar boven. Eärwen keek omlaag naar Two. "Zal ik je helpen? Hoewel ik denk dat jij dat eigenlijk niet nodig hebt." vroeg ze. Two grinnikte,"Het lukt me wel." zei hij en sprong van de richel waarop hij stond op het plateau. Two stak zijn hand uit naar Eärwen. "Hulp nodig?" grijnsde hij.

kindness is never a burden.

Eärwen

Two stak zijn hand naar me uit. ,,hulp nodig?" grijnzend keek hij op me neer.
Evenals lachend greep ik zijn hand vast waarmee ik mezelf ook omhoog trok.
zonder zijn hand los te laten begon ik richting One en Curly te lopen.
,,Ik ben benieuwd wat ik te zien krijg." een bolletje van enthousiasme groeide weer binnen in mij.
Maar het was sowieso al leuk omdat Two hier naast me stond.

Credendo Vides

Two.
"Je zal het geweldig vinden." zei Two en One en Curly stonden aan de rand te wachten. Ze verdwenen achter een rots en schuifelde voetje voor voetje over de richel. "Oké, hier nog één richel en dan zijn we er." zei Two en ging bij de smalle richel staan. "Wat er ook gebeurt laat mijn hand niet los en duw jezelf tegen de rotswand." Two ging zonder op Eärwens reactie te wachten op de rotsrichel staan en schoof opzij zodat ook Eärwin plaats had om te lopen.

kindness is never a burden.

Eärwen

Aan Two zijn hand schuifelde ik voorzichtig over de richel heen.
Ik kon het niet laten om af en toe naar beneden te kijken, wat me af en toe even deed wankelen waarna ik mezelf weer even tegen de wand aandrukte en even zacht in de hand van Two keek.
Ik was dan ook blij toen ik opeens een bredere strook grond onder mijn voeten voelde.
Ik keek Two glimlachend aan. ,,gelukkig hebben we dat gehad."

{Sorry, was een beetje inspiratieloos >.<}

Credendo Vides

| Ik niet. |
Two.
Two glimlachte terug en trok Eärwen toen op het brede deel. Het uitzicht strekte zich ver uit. Over het bos dat zachtgroen kleurde in de felle zon. De waterval die zich enkele honderd meters van hen bevond en de Neverland Ocean die zich tot aan de horizon uitstrekte. Af en toe vloog een gekleurde vogel langs of een zwem bijen. "En," zei Two na een poosje. "Wat vind je ervan?"

kindness is never a burden.

| Gotta go. Bye-a. |

kindness is never a burden.