• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - lluvia | Koning Moose Anderson | Beer
    - Nayade | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Nayade Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - lluvia| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - Aria| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Koning Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Meade| Faye Melodié Sanchez*

    Mensen onbeperkt
    Gancanagh| William Irial Smelting
    lluvia| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast door een moderator op 14 juli 2012 - 22:29 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    Ik zei het toch? Ik zei het." Herhaalt hij zijn woorden. Ik plaats mijn armen rond zijn nek en grinnik.
    "Wat zei je?" vraag ik nog aan hem. Natuurlijk weet ik wel waar hij op doelt. Ik trap onhandig mijn schoenen uit, waardoor ik meteen een kop kleiner ben en ga op mijn tenen staan. Hierna druk ik mijn lippen vurig op die van hem, gewoon omdat het kan.
    "Hmm?" vraag ik aan hem, onderdruk een gaap.
    "Misschien dat we beter kunnen slapen." stel ik dan voor.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Wat zei je?"
    Ik grinnik.
    "Dat ze je leuk gingen vinden."
    Ik druk een kusje op haar neus.
    "Hmm? Misschien dat we beter kunnen slapen."
    Ik knik grijnzend en til haar op, zoals een prinses, en draag haar naar de slaapkamer, waar ik haar op het bed neerleg. Ikzelf kleed me uit tot op mijn boxer en kruip de dekens onder. Breed glimlachend houd ik mijn armen naar haar open.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Ik slaak een gilletje wanneer hij me optilt en me naar het bed draagt, toch laat ik hem en druk mijn lippen nog even op de zijne. Geduldig kijk ik toe hoe hij de helft van zijn kleren uittrekt. Zelf stuntel ik met mijn jurkje, maar ook die laat ik uiteindelijk varen en kruip onder de dekens. Hierna laat ik me in Rey zijn armen vallen en nestel me tegen hem aan.
    "Wedden dat ik binnen twee minuten vertrokken ben?" zeg ik lachend. Door de warmte die me nu omringt, word ik alleen maar slaperiger. Verliefd kijk ik hem nog aan en plaats mijn lippen teder op de zijne.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Wedden dat ik binnen twee minuten vertrokken ben?"
    Ik grinnik even.
    "Ik ga met je mee."
    Teder kus ik haar terug en leg mijn armen beschermend om haar heen.
    "Slaapwel, lieve Faye," fluister ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "En ik van jou, Atreyu Guarin. Onvoorstelbaar veel. Slaapwel, liefje,"
    Ik leg ook mijn andere arm om haar heen, zodat ik haar de hele nacht bij me kan hebben en sluit mijn ogen.
    "Slaap zacht, prinses," fluister ik.
    Ik druk mijn lippen op haar voorhoofd en laat ze daar even rusten voor ik nog onder de lakens zink.
    Ik zou niet weten wat ik nog zonder haar moet.

    Camargue

    Ik neem nog afscheid van Faye en Rey, en ga dan met Liam naar mijn appartement. Ik heb nood aan mijn eigen bed nu.
    Eens we daar aangekomen zijn, loop ik meteen naar de slaapkamer, waar ik mijn schoenen uit schop en jurkje uit trek. Ik maak mijn bh los en kruip zo onder de lakens, waar ik geduldig wacht tot Liam bij me ligt.
    Een rilling loopt over mijn ruggengraat en ik weet niet of het komt omdat ik koud heb, omdat ik moe ben of door het nieuws dat we net gekregen hebben.
    "Wat het ook is, ik kan het aan zolang ik jou maar heb," zeg ik zacht tegen Liam.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Slaap zacht, prinses."
    "Slaap zacht," mompel ik stil.
    Ik nestel me nog wat dichter tegen hem aan en glimlach wanneer ik zijn lippen op mijn voorhoofd voel.
    Niet veel later zak ik weg in een diepe slaap.

    [Next day?]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Liam

    Camargue trapt haar schoenen uit en kleed zich uit tot ze alleen haar ondergoed draagt. Ik loop naar de badkamer om nog snel mijn tanden te poetsen en loop dan in mijn boxer de slaapkamer weer in om naast haar te liggen. "Wat het ook is, ik kan het aan zolang ik jou maar heb," Ik glimlach an druk een kusje net achter haar oor. 'Natuurlijk kunnen we dat aan.' Fluister ik en sla mijn armen om haar heen.

    [Ik vind het goed!]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Camargue

    Ik vlei me tegen Liam aan zodra hij naast me kruipt.
    "Natuurlijk kunnen we dat aan," fluistert hij.
    Zijn toon alleen al is genoeg om me gerust te stellen. Ik sluit mijn ogen en geef hem nog een kusje terwijl ik zo mogelijk nog dichter tegen hem aankruip.
    "Ik hou van je," zeg ik zacht, gevolgd door een flinke geeuw.
    Ik ben zo moe, dat ik zelfs niet kan wakker blijven om zijn antwoord nog te horen.

    Atreyu

    Wanneer ik wakker word, open ik meteen mijn ogen om te zien of Fedea nog naast me ligt. Ik slaak een klein zuchtje van opluchting als ik merk dat dat inderdaad het geval is. Ik wil een kusje op haar voorhoofd drukken, maar bedenk me. Ik heb nog wat te doen voor ik haar kan wakker maken. Ik stap voorzichtig uit bed en trek mijn boxershort aan. Vervolgens loop ik naar de woonkamer waar ik uit de kast een blok post-its en een balpen neem. Ik neem er één papiertje af en schrijf:
    "12u30; Wiljem Etmet R.Ouwen."
    Ik zet er een willekeurig nummer onder, zodat het lijkt alsof ik die "persoon" nog moet bellen straks. Ik ga ermee naar de badkamer en kleef het op de spiegel, zoals ik wel vaker doe met kattebelletjes. Vervolgens neem ik een snelle douche en trek wat kleren aan.
    Eens ik daarmee klaar ben, ga ik terug naar de woonkamer en haal het doosje met de ring uit mijn jaszak. De ring stop ik in mijn broekzak en met het doosje ga ik naar de keuken. Ik zet het in de kast waar ik het zout en de suiker en andere kruiden bewaar, vlak voor alle andere dingen zodat het meteen in het oog springt.
    Dan begin ik aan een ontbijt voor Fedea, bestaande uit wentelteefjes, fruit en vers vruchtensap.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Wanneer ik mijn ogen open doe, merk ik dat Trey niet meer naast me ligt, en ik ben meteen klaarwakker. Ik doe snel wat ondergoed aan, en het shirt van gisteravond, en loop naar de badkamer. Ik zie een post-it op de spiegel dat er gisteren nog niet hing, maar voor de rest nog niets. Bij mijn weten is het nog geen half een, dus dat kan al niet.
    "Trey?"
    Ik loop naar de woonkamer, waar hij ook al niet is. In de keuken heb ik meer geluk.
    "Je gaf me een halve hartaanval," zucht ik.
    Ik ga achter hem staan en druk een kusje in zijn hals.
    "Wat is er om half een?" vraag ik nieuwsgierig.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Trey? Je gaf me een halve hartaanval. Wat is er om half een?"
    Ik glimlach als ze me een kusje in de hals duwt. Haar nieuwsgierigheid is precies waar ik op gehoopt had.
    "Oh, dat. Wil je me een plezier doen en dat briefje even halen? zeg ik rustig, alsof er niks aan de hand is. Ik doe een klontje boter in de pan en als het moet gebruik ik het excuus dat ik mijn vuur niet alleen kan laten.
    "Dan zal ik je niet meer doen schrikken," grinnik ik. Ik draai me half om en druk een kusje op haar lippen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Oh, dat. Wil je me een plezier doen en dat briefje even halen? Dan zal ik je niet meer doen schrikken."
    Ik knik en kus hem zachtjes terug.
    "Het ruikt al heerlijk."
    Glimlachend kijk ik hem nog even aan voor ik naar de badkamer loop en het briefje ga halen.
    "Alsjeblieft."
    Ik druk nog een kusje op zijn wang en leg het briefje op het aanrecht, nog steeds nieuwsgierig.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Alsjeblieft," zegt Fedea wanneer ze terug komt. Ik glimlach als ze me een kusje geeft, maar vloek bijna als ze het briefje gewoon op het aanrecht legt en hou me druk bezig met het door de suiker-ei-melk halen van boterhammen om ze vervolgens in de pan te leggen.
    "Wie moest ik nou weer bellen? Ik vergeet steeds die kerel z'n - Neem even de suiker uit de kast, wil je?" Ik laat het allemaal zo normaal mogelijk klinken en haal mijn ogen niet van de pan af.
    In werkelijkheid, gaat mijn hart zo'n 500 km per uur. Het voelt aan alsof het hier minstens veertig graden is en mijn handen zijn zo klam dat ik bang ben de pan te zullen laten vallen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik reageer met Liam als het de volgende dag is]

    Fedea

    "Wie moest ik nou weer bellen? Ik vergeet steeds die kerel z'n - Neem even de suiker uit de kast, wil je?"
    Ik wil het briefje voorlezen, net wanneer hij me om de suiker vraagt. Ik open de kast en kijk naar het schap.
    "Ehm, liefje? Ik ben te klein."
    Ik kijk hem giechelend aan. Zelfs wanneer ik op mijn tenen sta, kan ik niet aan de suiker, het enige wat ik voel is een doosje, maar het is te klein om suiker te zijn.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.