[RPG] Cjokradam - Hunger Games (2) - Speeltopics

Panem

Jongens
Julian Alex Bryori (Nesaea)
Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
Addison Phoebe Mason (Prisoner)
Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
Caelum Niiréar (Nausicaa)

Meisjes
Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
Delilah Persephone Villain (Leannan)
Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)

Meisjes
Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
Diara Colleen (Leannan)
Myrrha Valloittaa (Nausicaa)

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 19:16 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Adelynn Chiara Lave
Ik keek op toen ik de stemmen in de kamer hiernaast hoorde. Een flauwe glimlach verscheen op mijn gezicht. "En wanneer kan dat precies ingaan?"
Echt bepaald zin om hier langer te blijven dan nodig was had ik niet. Tot mijn verbazing stormde Zeyra opeens de kamer in, zijn roodbruine krullen sprongen rond zijn boze gezicht. Blijkbaar had hij mijn ouders niet over kunnen halen, gezien de woedende blik die hij Caelum toewierp.
"Dit gaat nooit lang duren," siste hij ons daarna toe.

"Do you believe monsters are born or made?"

Delilah Persephone Villain

"Er is niets mis met wat respect te tonen voor ons," Was mijn koele antwoord en sloeg in één keer de hele inhoud van mijn glas naar binnen. "Het is niet dat ik haar kwaad deed met een discussie, toch?"
Ik vroeg de ober een derde keer om bij te vullen, maar vroeg of hij de fles gewoon kon laten staan aangezien dat veel makkelijker was voor mij.
"Zij was tenslotte diegene die tegen me aan liep," Merkte ik op en gooide mijn roodbruine haren nonchalant achteruit terwijl ik haar met mijn donkere ogen aankeek. "Ze gaf me aanleiding en al zeker wanneer ze begon te roepen."



Diara Colleen

Opgewekt zat ik op het randje van een oude fontein die niet meer werkte en neuriede vrolijk een liedje dat mijn moeder me ooit had aangeleerd.
Het was een rustig, melodieus deuntje en het had iets mysterieus over zich, al kon ik het niet echt meteen plaatsen wat het juist was.
Wanneer ik een dulcin opmerkte, stierf mijn stem langzaam weg en kon ik haar alleen maar aankijken met grote ogen.
Mijn diepblauwe ogen bekeken haar van topt tot teen en herkende de dulcin.
Ik had haar al eens eerder opgemerkt en wist wat haar gave was.
In tegenstelling tot veel mensen, was ik niet bang van haar of van andere dulcinnen, maar eerder gefascineerd door hun uiterlijk en hun levensstijl.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Chryse Jinx Chantrea
Terwijl ik verder liep, begon ik me steeds meer te irriteren aan de mensen om me heen. Sommigen keken bang naar me, zetten een stap achteruit. Anderen keken me uit "respect" niet aan. Nog een reden waarom ik liever 's nachts buiten was, dan waren er minder mensen waar ik me aan hoefde te storen.
Vanuit mijn ooghoeken zag ik een roodharig meisje op de rand van een oude, uitgewerkte fontein zitten. Haar ogen hadden bijna dezelfde kleur als die van mij: diepblauw. Het verschil was echter dat je bij mij geconcentreerd moest kijken voor je de blauwe kleur zag, in plaats van enkel donkere ogen.
In tegenstelling tot de meesten leek ze eerder nieuwsgierig dan bang.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Okay awesome, ik moet de honden uitlaten. Ben er over een half uurtje weer xx]

"Do you believe monsters are born or made?"

Octavia Selena Midnight

'Zij was tenslotte diegene die tegen me aan liep. Ze gaf me aanleiding en al zeker wanneer ze begon te roepen,' Mijn mond viel open van verbazing. kende ze dan helemaal geen respect? Ik zag de fles met drinken staan. Er zat alcohol in dat wist ik zeker. 'Het is hartstikke normaal dat mensen tegen elkaar aan lopen. Dat heeft niets te maken met respect voor ons hebben. Wij zijn ten slotte ook maar mensen,' Zei ik tegen haar. Ik bewoog met mijn hand en een windvlaag ging naar de fles toe. Nog geen seconden later lag hij gebroken op de grond. 'Je moet eens wat minder drinken,'

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Diara Colleen

Langzaam stond ik op van de fontein en begon, voordat ik er erg op had, haar richting uit te wandelen.
Vlak voor haar neus bleef ik staan en loste haar blik voor geen seconde.
"Hey," Bracht ik uit en besefte veel te laat dat dit waarschijnlijk een vreemde indruk op haar zou maken, niet dat het mij kon schelen aangezien ik eigenlijk best vreemd was. "Sorry, ik moet het eigenlijk gewoon vragen maar jij bent toch de afstammeling van Nyx?"


Delilah Persephone Villain

"Zo, ga jij ook al zeggen wat ik wel en niet mag?" Vroeg ik sarcastisch en keek haar hooghartig aan. "Raad eens, je hebt niets over me te zeggen, liefje."
Ik dronk nogmaals de inhoud van mijn glas in één teug op en voelde me stilaan licht worden in mijn hoofd, wat voor mij geen aanleiding was om te stoppen, integendeel zelfs.
De barman keek van Octavia en mij en zuchtte even omdat zijn fles gebroken was.
"Geef me nog maar wat," Zei ik kalm en nam voor de zoveelste keer mijn bestelling met open armen in ontvangst.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Chryse Jinx Chantrea
Voor ik het wist stond het meisje voor me. Mijn wenkbrauwen gingen onwillekeurig een stukje omhoog, het was niet iets wat me dagelijks overkwam. Het was nieuw voor me, maar niet echt op een verkeerde manier.
"Ja, dat ben ik," was mijn antwoord, terwijl ik me toch afvroeg wat ze met deze informatie moest.

"Do you believe monsters are born or made?"

Diara Colleen

Ik knikte en keek haar aan en moest toegeven dat ik best onder de indruk was van haar verschijning, maar dan in de zin van 'Dit is de eerste keer dat ik een dulcin zie van zo dichbij'.
"Wat onbeleefd van me, Diara Colleen" Stelde ik me glimlachend voor stak mijn hand naar haar uit. "Vreemd persoon, maar altijd wel mezelf."
Natuurlijk vonden buitenstaanders me wat aan de vreemde kant, ik bedoel, ik had mijn haren felrood gekleurd en had soms rare ideeën en inzichten over van alles en nog wat.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Octavia Selena Midnight

'Ik ga inderdaad niet vertellen tegen jouw wat je niet en wel mag, maar 1 ding daarvan wel,' Dat laatste was een waarschuwing. Ik had het niet over respect tegen mensen, maar over iets totaal anders. 'Ik ben juist bezorgd over je,' Zei ik tegen haar. Ik keek even naar de barman. Ik stak mijn hand naar voren en een harde windvlaag kwam uit mijn handen. Haar glas viel naar beneden, maar brak niet. 'Je drinkt te veel. Je bent waarschijnlijk nu al dronken,' Ik gaf een waag-het-niet blik naar de barman.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Delilah Persephone Villain

"Ik ben niet dronken, maar probeer het wel te worden alleen moet jij het me zo nodig moeilijk maken," Zei ik bitter en stond op van de barkruk om haar vervolgens kwaad aan te kijken. "En ik hoef je bezorgdheid niet, van niemand niet trouwens. Ik kan best voor mezelf zorgen, doe ik al mijn hele leven dus bespaar je de moeite. Zoek maar iemand anders waar je bezorgd om kan zijn."
Ik smeet de barman wat geld toe en wandelde weg van de toog, ik was van plan een andere bar te zoeken waar ik wel ongestoord kon drinken zonder dat mensen me een preek gaven over mijn levenswijze.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Chryse Jinx Chantrea
Ik grinnikte even, en schudde haar hand. "Chryse Jinx Chantrea. En ik waardeer het dat je niet bang voor me bent," gaf ik toe.
De meerderheid van de bevolking was dat nou eenmaal voor Dulcinnen, vooral voor mij. Erg fijn.

"Do you believe monsters are born or made?"

Octavia Selena Midnight

'En ik hoef je bezorgdheid niet, van niemand niet trouwens. Ik kan best voor mezelf zorgen, doe ik al mijn hele leven dus bespaar je de moeite. Zoek maar iemand anders waar je bezorgd om kan zijn,' Vervolgens liep ze weg. Verbaasd keek ik naar de deur waar ze net uit liep. Ik was niet de enige die er naar keek. De hele bar zat ernaar te kijken. 'Wat heeft zij nou weer?' Riep een man. Iedereen keek vervolgens naar de man. Ik liep rustig ongezien naar buiten. Buiten begon het al schemerig te worden. Waar zou ze naar toe geweest zijn? Ik vroeg me ook af wanneer ze haar ogen opendeed. Volgens mij zou dat nog lang duren.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Delilah Persephone Villain

Verblind door woede en enige haat liep ik stug door naar het bos, waar ik misschien wel kon afkoelen zonder dat ik steeds op de vingers werd getikt.
Elk dier dat ik onderweg tegenkwam, ondervond een snelle dood en ik voelde me er niet eens schuldig om, het voelde goed zelfs om even al de woede uit mijn lijf te krijgen.
Het bos was donkerder dan het dorp, waardoor ik amper nog iets kon zien, maar dat hield me niet tegen.
Ik dwaalde steeds dieper en dieper het bos in, tot ik dacht dat ik alleen was waar ik me langst een grote boomstronk naar beneden liet glijden om vervolgens mijn knieën op te trekken.



Diara Colleen

"Ik wist wel wie je was," Glimlachte ik en keek haar aan met mijn typische, dromerige blik. "Hoe voelt het om dulcin te zijn?"
Het was een vreemde vraag, maar zoals ik al eerder zei was ik gefascineerd door dulcinnen en hun levensstijl en wilde ik graag alles over ze weten, al wist ik niet of ze dit zelf wel zo gezellig vonden als ik dat deed.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Chryse Jinx Chantrea
Waarschijnlijk verwachtte ze een ander antwoord dan dat ik zou geven. De meesten dachten dat het geweldig was, dat ik me altijd machtig en sterk voelde, gerespecteerd.
"Zou jij er blij mee zijn als bijna iedereen bang voor je was?" Mijn stem klonk onaardiger dan de bedoeling was, zij kon er immers ook niks aan doen.

"Do you believe monsters are born or made?"

Diara Colleen

"Sommige zijn dat al omdat ik anders ben dan de gemiddelde mens." Glimlachte ik maar nam uiteindelijk haar antwoord toch wat serieuzer. "Ik denk dat als echt iedereen bang van je is, dat het wel vervelend is, ja."
Ik sloeg mijn ogen neer en had ergens wel spijt dat ik de vraag had gesteld, ik was tenslotte maar een onbekend iemand voor haar.
Als iemand onbekend mij zulke vragen zou stellen, zou ik me redelijk ongemakkelijk voelen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.