[RPG] Cjokradam - Hunger Games (2) - Speeltopics

Panem

Jongens
Julian Alex Bryori (Nesaea)
Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
Addison Phoebe Mason (Prisoner)
Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
Caelum Niiréar (Nausicaa)

Meisjes
Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
Delilah Persephone Villain (Leannan)
Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)

Meisjes
Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
Diara Colleen (Leannan)
Myrrha Valloittaa (Nausicaa)

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 19:16 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Delilah Persephone Villain

Aangezien ik toch eens wilde testen in hoe verre ik mijn kracht kon gebruiken op een gezond persoon, concentreerde ik me uit alle macht op haar.
De beginfase, het moe maken van het slachtoffer, lukte me erg goed, maar wanneer ik overschakelde naar de tweede fase, het verlammen van ledematen voelde ik mijn hart stevig bonzen, desondanks kon ik er nog steeds tegen.
De vooruitgang van de tweede fase, zou ongeveer zo'n 10 minuten duren voordat ik haar hart stil kon laten staan, al was ik niet van plan om haar daadwerkelijk te doden.
Het was een gewone test voor mezelf om te kijken hoe sterk ik was bij een gezond iemand.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Addison Phoebe Mason

Na een lange discussie met mijn moeder ben ik dan toch gegaan. Ze wou eigenlijk dat ik thuis bleef, me verder ging voorbereiden voor de spelen. Ik rolde met mijn ogen bij die gedachte. Nu had ik echt wat te doen, president Snow had me niet voor niets uitgekozen om hieraan mee te werken.
Samen met Melrose, Samuel en Julian zat ik hier nu. Waar zullen die trouwens zijn? Ik zuchtte bij de gedachte en liep toen het huis uit richting het dorpje.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Chryse Jinx Chantrea
Sommigen sloegen hun ogen neer, anderen zetten zelfs eerbiedig een stap achteruit toen ik dichterbij kwam, langs de mensen ging om te kijken wat er aan de hand was. Men had altijd respect gehad voor me, verwachtingen van me gehad. Zoals van alle Dulcinnen. Maar sinds vorig jaar leek het uit de hand zijn gelopen. Ik wist al dat ze mijn krachten onderschatten, maar ik kon er mee leven. Maar toen ik de man het gekkenhuis in had gejaagd die mijn zusje had geprobeerd zijn huis binnen te lokken wisten ze hoe sterk ik was. Ik werd door sommigen meer gevreesd dan gerespecteerd.
Ik sloot me aan tussen twee jongere vrouwen, mijn blik viel op Delilah. Ik herkende de blik in haar ogen, de blik die elke Dulcin had wanneer ze haar krachten gebruikte. Het meisje waar ze het op uitprobeerde had ik wel eens gezien. Het was een eenzaam meisje, maar ze had me altijd gelukkig geleken in haar eenzaamheid.
Een zucht ontsnapte. Delilah toch. Ik had altijd gedacht dat we aardig op één lijn zaten, maar een onschuldige aanvallen zou ik nooit doen. Ik liet mijn donkerblauwe ogen strak op de andere Dulcin gericht, het zou niet lang duren voor de angst begon. Een angst die iedereen voelde als ik het wilde, of diegene nou bang was voor de nacht of niet. Een angst die je tot je botten voelde, ervoor zorgde dat je je omsloten voelde door de duisternis, alsof je van elke kant kon worden aangevallen en er niks aan kon doen, je werd verlamd door de angst.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Zijn jullie er stil van? ]

"Do you believe monsters are born or made?"

(nee, but as i said, ik ben totaal inspiratiedood vandaag
*probeert genoeg inspiratie bij elkaar te schrapen voor een post*)

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

[Ik vond je vorige post anders best lang ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Delilah Persephone Villain

Pas wanneer ik vaag een paniekerig gevoel opmerkte, stopte ik met het gebruiken van mijn gave, maar wat me opviel was dat het blijkbaar niet afkomstig was van mijn gave, maar van iemand anders.
Mijn hart klopte plots zo snel, dat het pijn deed en mijn mond was kurkdroog, alsof ik in dagen niets had gedronken.
Terwijl de angst steeds erger werd, keek ik panisch om me heen, ik had al een gevoel wie het kon zijn, maar kon haar niet zien.
Ik was in mijn leven maar één keer zo angstig geweest dat ik geen kant meer uit kon en dat was wanneer er een vreemde man me probeerde te verdrinken in de fontein waar ik verkoeling zocht, al had ik nog steeds geen idee waarom hij dat deed.
Sindsdien wist ik van mijn kracht, hij was mijn eerste dodelijke slachtoffer.
Wanneer ik Chryse opmerkte in de mensenmassa, wierp ik haar een vernietigende blik toe, al verdween die al snel weer wanneer ik begon te hyperventileren.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Hai, is er nog iets gezegt tegen Melrose? Ik was weg, hihi.]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Chryse Jinx Chantrea
Mensen waren naar achteren gelopen, uit mijn buurt alsof mijn kracht hun anders ook zou raken. Met een zucht kapte ik het af, keek even toe hoe Delilah zich weer snel bij elkaar raapte.
"Volgens mij is het niet de bedoeling je krachten te oefenen op onschuldige mensen, Delilah," zei ik met een rustige stem, terwijl een ferme windvlaag mijn donkere haar naar achteren gooide.
Mijn krachten waren nog niet op z'n sterkst. Alles was in de nacht op z'n hoogtepunt, en het moest dan ook rond een uur of drie 's nachts zijn geweest dat die man het verloor. Aimee was naar buiten gelopen op mij te zoeken, gek kind. Kostte haar bijna haar leven.

"Do you believe monsters are born or made?"

Delilah Persephone Villain

"Je moet me niet vertellen wat ik wel en niet mag," Siste ik nijdig en keek haar recht in de ogen aan. "Je weet niet wat er vooraf speelde, dus hou je er buiten."
Mijn hart vond langzaam zijn normale ritme weer, evenals mijn ademhaling, maar toch moest ik alles van zonet toch nog verwerken aangezien het nare herinneringen met zich mee had bracht.
Ik deed alsof er niets aan de hand was en wist dat mijn gezicht ijskoud stond, bijna emotieloos zelfs.
Het was een feit dat ik er niet van hield om mijn gevoelens te uiten, niemand had immers zaken met hoe ik me werkelijk voelde.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Chryse Jinx Chantrea
Mijn blik ging naar het meisje, mijn donkerblauwe ogen gleden even over haar gezicht. "En wat ging er dan aan vooraf?" verzuchtte ik, en sloeg mijn armen over elkaar. Mijn wenkbrauwen gingen sceptisch een stukje omhoog. "Boog ze niet voor je?"
Ik kende Delilah goed genoeg om te weten dat ze nogal snel nijdig werd, ook als er geen respect werd getoond tegenover haar. Soms bracht haar dat in dergelijk situatie's, waar mensen gefascineerd omheen gingen staan zonder iets te doen. Het was te vergelijken met een brand. Het was aan mooi, gevaarlijk schouwspel, maar niemand doofde het vuur. Bang om zichzelf te verbranden, niet nadenkend over waar het vuur verder heen zou gaan.

"Do you believe monsters are born or made?"

[@Prisoner, Is het goed als ik Octavia naar Ambrosia stuur?]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Delilah Persephone Villain

"Gaat je niets aan," Zei ik koeltjes en tilde onbewust mijn kin strijdlustig wat omhoog. "Het gaat er om dat ze een beetje respect kan tonen...En ik was niet eens van plan om haar werkelijk te doden."
Een kleine, sadistische grijns speelde op mijn volle lippen terwijl ik een vreemde gloed in mijn ogen kreeg.
Na nog een laatste hatelijke blik op het meisje gericht te hebben, baande ik me ruw een weg door de hoop mensen en keek nog even over mijn schouder naar Chryse.
Ik was niet bang van haar, het was haar gave dat het alleen zo liet lijken.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Caelum Niiréar
Hij slaakte een zucht. "Ik moet toegeven... dat weet ik ook niet, maar waarom zouden we daar nu al over moeten nadenken? Hetgene waar deze maatschappij aan kapot gaat is dat we proberen alles te plannen en te reguleren zoals wij dat willen."
Hij liet zijn hoofd hangen.

(woaaah flutpost)

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Chryse Jinx Chantrea
Mijn ogen gleden omhoog, naar de lucht. De schemering was in gang gezet, en het zou dus niet erg lang meer duren voor de nacht viel. Nadat ik mijn lange, donkere lokken uit mijn gezicht had gestreken ging ik weer verder zonder naar iemand om te kijken. Mijn interesse in anderen was klein, totdat ik moest ingrijpen. Dit was voor mijn gevoel zo'n situatie geweest, en voor de rest bemoeide ik me niet met anderen. Dan deden ze dit ook niet bij mij.

"Do you believe monsters are born or made?"