[RPG] tempus viator • 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 juli 2012 - 16:44 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik lach even naar Grace 'Ik wilde gewoon kijken hoe je reageerde' zeg ik met een glimlach waarna ik het bestek aanpak en als een echte heer begin te eten.
Het smaakte echt lekker, mijn smaakpupillen wisten niet wat ze kregen, een hele explosie van smaken door elkaar.

Grace Sawyer

Ik nam voor mezelf ook een bordje en wat bestek en sprong weer op het aanrecht zodat ik daar kon eten.
"Is het waar dat ze vroeger onschuldige mensen op de brandstapel zette?" Vroeg ik abrupt. "Ik heb verschillende verhalen er over gehoord en moet toegeven dat ik het gewoonweg onmenselijk vind."
Ik trok even een wenkbrauw op en at rustig verder terwijl mijn blik op het gezicht van Tanlor gericht bleef, wachtend op zijn reactie.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik kijk Grace even aan en knik 'Hoewel ze vaak werden gered waren er genoeg mensen die onschuldig op de brandstappel zijn gegooid om verbrand te worden' en neem nog een hap van het eten waarna ik Grace weer aankijk 'Maar er zijn genoeg magiers die de mensen redden en een lopie van die persoon achter laten zodat het lijkt dat ze verbrand worden' zeg ik dan met een glimlach.

Grace Sawyer

"Zijn er dan ook slechte magiërs?" Wilde ik eten en at nog wat van mijn bami terwijl ik hem nieuwsgierig aankeek. "Ik neem namelijk aan van wel, aangezien je overal wel slechte personen in hebt."
Na een tijdje besloot ik dat ik genoeg had en zette het bord met bami naast me op het aanrecht en gooide mijn rode haren achteruit zodat ze niet in de weg zaten.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanthalas Zucchilo
Harde waterstalen beukten op mijn gezicht en lichaam in. Regen was een van de weersomstandigheden waar ik een gruwelijke hekel aan had.
'Ik was wel van plan om daar heen te gaan,' antwoordde ik haar, 'Maar als jij een beter idee hebt of als we verkeerd lopen kan je het gewoon zeggen.' Zelfverzekerd liep ik door, bijna zeker dat we goed liepen. Ik was benieuwd wat we bij het huis aan zouden treffen...

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Mirabelle Jocelyn Talbot

"Ik heb geen flauw idee waar we zijn," Gaf ik toe zonder enige schaamte. "Dus ik dacht, laat ik jou maar volgen."
Het was redelijk donker geworden waardoor ik geweldig mijn best moest doen om te kijken waar ik liep aangezien de regen het ons niet gemakkelijk maakte.
Wanneer ik struikelde over de rand van het straat en naar voor viel, gebruikte ik zonder na te denken magie en bleef enkele centimeters boven de grond hangen.
Geschrokken liet ik me weer recht veren en keek Pieter betrapt aan, niet in staat een woord uit te brengen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanthalas Zucchilo
Ik stopte eventjes toen ik zag dat ze viel. Geschrokken was ik niet, de schok kwam pas later toen ze een paar centimeter boven de grond bleef hangen. Dit deed mijn wenkbrauwen omhoogschieten. Dat was niet zo slim mevrouwtje.
'Wel Mirabelle, dat was niet zo slim,' zei ik, mijn gedachtes herhalend. Een glimlachje speelde om mijn lippen terwijl ik haar spottend aankeek. Toen zette ik een stapje naar achteren, zodat ik onder een overkapping terecht kwam.
'En, ben je van plan jezelf te verklaren of laat je me met onbevredigde nieuwsgierigheid verder leven?' vroeg ik toen, de spot klonk duidelijk door in mijn stem.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Mirabelle Jocelyn Talbot

Ik had het gevoel dat ik lijkbleek zag en probeerde al mijn opties te ondernemen zodat hij er niet aan kon denken.
Natuurlijk kon ik zijn geheugen wissen, maar dan moest ik al oogcontact hebben wat moeilijk was aangezien het donker was.
"I-ik...eh," Bracht ik hakkelend uit en wist mezelf geen houding te geven.
Mijn ogen schoten nerveus van hem naar de straat en terug.
De spot in zijn stem was me niet ontgaan, maar doordat het spottend had geklonken, wist ik al helemaal niet meer wat ik moest doen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanthalas Zucchilo
Ik keek nog even toe hoe ze aan het worstelen was met het antwoord dat ze moest geven. Het was ongelooflijk grappig om te zien. Mijn blik gleed over haar gestalte, ik wilde geen oogcontact maken, wetend dat dat nu gevaarlijk zou zijn, nu haar ware ik onthuld was. Ik besloot nog geen open kaart te spelen en draaide me in de richting waar, volgens mij, het huis van Grace was.
'Je mag zelf weten wat je me wilt vertellen, ik weet denk ik wel genoeg,' zei ik toen en ik begon weer verder te lopen. De regen begon wat af te nemen en veranderde in een irritante miezer waar je nog steeds doorweekt van raakte (dat was ik al maar toch), maar die niet meer zo hard in je gezicht sloeg.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Mirabelle Jocelyn Talbot

"Wacht!" Riep ik uit en liep naar hem toe en greep zijn pols vast.
Net op het moment dat mijn huid de zijne aanraakte, leek het wel alsof ik een schok kreeg waardoor ik hem razendsnel los liet en hem met grote ogen aankeek.
Nog nooit in mijn leven had ik dit meegemaakt, of toch niet wanneer ik mensen aanraakte.
Het gevoel dat ik die moment had, was niet te beschrijven, maar ik voelde een kracht die misschien wel sterker was als mijn magische krachten.
Vol ongeloof keek ik van zijn pols naar mijn hand en vroeg me af wat er zojuist was gebeurd, zou hij het ook gevoeld hebben?

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanthalas Zucchilo
Een schok schiet van mijn hand door mijn arm mijn ruggenmerg in. Mijn ogen priemen zich in die van de veroorzaker van dit gevoel, Mirabelle. Vernietigend kijk ik haar aan. Dan ruk ik met een walgend gezicht mijn hand los en been ik weg, mezelf en vooral haar vervloekend. Dom schepsel. Dan draai ik me met een ruk weer om. Waarom wilde ze dat ik wachtte, wat was er zo belangrijk? Door nieusgierigheid gedreven loop ik terug naar haar en ik kijk haar diep in de ogen.
'Wat was er?' vraag ik, terwijl mijn ogen zich in de hare vasthaken, 'Zeg het,' beveel ik haar.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Mirabelle Jocelyn Talbot

Wanneer hij me diep in de ogen keek, zag ik een kans om hem van zijn herinnering te beroven.
Ik twijfelde even, beet op mijn onderlip en zoog mijn longen vol lucht, alsof dat me zou helpen om mijn moed bij elkaar te rapen.
Haast onhoorbaar, sprak ik een krachtige spreuk uit waardoor hij zou vergeten van mijn krachen, al moest ik toegeven dat ik het er erg moeilijk mee had om het te doen.
Het voelde enorm verkeerd aan om het te doen en had het vermoeden dat er een pijnlijke blik in mijn ogen stond, maar eens de spreuk was uitgesproken, was er echter geen weg terug.
Ik sloeg mijn ogen neer nadat ik de spreuk had gezegd en vroeg me af of het me gelukt was, wat normaal gezien geen probleem was.
Hij was tenslotte maar een gewone sterveling.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Elric Derun

Ik sta op waarna ik over de daken begin te rennen, hoewel het regende had ik er geen moeite mee, ik was het wel gewend. Als ik even later twee gedaantes zie wandelen stop ik en verberg mijzelf in de schaduw. Ik merkte al snel op wat er allemaal gebeurte, de een vloog enkele centimeters boven de grond waarna die even later een schock kreeg van de ander, het was mij duidelijk, Tanlor had mij verteld dat er meerdere konden zijn. Dit moest hij weten maar voor nu bleef ik toe kijken vanuit de schaduwen.

Tanlor Cardiel

Ik glimlach even 'Ja, er zijn ook slechte magiers. Mensen die het liefst de wereld zien branden' ik haal het kleine boekje uit het zakje op mijn borst en leg het op tafel 'Een van de redens dat ik magische boeken "steel" is omdat ik niet wil dat die in verkeerde handen vallen. Dit boek is een van de krachtigste die er bestaat, het bevat meerdere dingen die een magier eigenlijk niet mag weten, hoewel de bewaker van het boek ze leert en bestudeert om het boek te beschermen' als ik mijn verhaal afrond stop ik het boek weer weg in het zakje.

Grace Sawyer

Ik knikte eventjes en liet me weer van het aanrecht glijden.
"Maar hoe weet je dan dat iemand slechte bedoelingen heeft?" Vroeg ik en fronste even bedenkelijk. "Voel je dat aan? Zie je dat of weet je het totaal niet, tot die persoon een misstap doet?"
Langzamerhand begon ik de logica van al dat magische gedoe te begrijpen en moest toegeven dat ik er best nieuwsgierig naar was hoe alles in elkaar zat.
Hij had vragen over het heden en ik over het verleden, het leek me een redelijke deal om verschillende dingen te vertellen over onze leefwerelden.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.