The Revenge Games || 018 - Speeltopics

Origineel x'Desire.

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

( lida heeft Wifi:))

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

[Ja, ik zit een beetje vast...]

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

[Ik kan ook niet echt reageren. Of ik heb over iemand heen gelezen?]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Yay districtsgenote haha Ik ruik best wel veel drama, but me likes ^.^ ]

Rowan James Biggerstaff || District 4
Ik wachtte nog steeds op een antwoord van Destiny op mijn verzoek om even met z'n tweeën te praten, tot er een gewicht tegen mijn rug knalde. Geallermeerd sprong ik om, tot ik zag wie het was. Esmee. Mijn districtgenote uit 4. Ik was sprakeloos, wist niet wat ik moest doen. Ze krabbelde omhoog en keek even naar Noëmi, die haar pijl en boog op haar gericht hadden. Toch draaide ze zich weer naar mij en streek met haar hand door haar lange haren, waarna ze opkeek. Dat moment benam me even mijn adem, ik keek in een paar ogen die precies dezelfde kleur hadden als zo'n beetje iedereen had die ik kende, waaronder ikzelf. Elk meisje wat ooit eens in mijn bed was beland, die ik had verleid of zover had gekregen iets voor me te doen. Geen idee waarom me dat nu opeens aangreep, misschien doordat Destiny achter me stond. Zij had een hele andere kleur ogen.
'Sorry,' verontschuldigde Esmee zich, totaal onbewust van mijn sprakeloosheid. 'Er zat een multitant achter me aan.'
'Maakt niet uit joh.'

[Ja, ik weet nog niet helemaal hoe ik Rowan laat reageren op Esmee... Hmmm]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Noëmi Crowe || District 12

'We kunnen het inderdaad beter bewaren voor de mensen die het meest gewond zijn. Ik heb geen zin in onnodige ruzies...'
Fred en Luca zochten naar een groene plant, die ook helend moest zijn.
Ik, die daar totaal geen verstand van had, bleef de omgeving scannen.
Onverwachts zag ik nieuwe verschijning, een Tribuut die ik allee van gezicht kende. Ik vermoedde dat ze uit 5 kwam.
Zelf ging ze in gevechtshouding staan. Onmiddellijk trok ik een pijl.
'Fred, Luca!' riep ik waarschuwend.


Esmee McCane || District 4

Er hing een vreemde blik in zijn ogen voordat hij antwoord gaf.
'Maakt niet uit, joh.'
Ik glimlachte zacht, half onzeker, half geamuseerd, zijn vreemde blik onmiddellijk weer vergetend.
Ik was vergeten hoe knap hij was - hoe sierlijk hij met zijn glinsterende ogen knipperde, hoe nonchalant hij zichzelf voortbewoog.
'Ik zie dat julli het ook aan de stok hebben gehad met een aantal multitanten.' Ik gilmachte opnieuw, ditmaal iets zelfverzekerder dan hoe de glimlach eruit had gezien - en wees naar de gewonde tributen en de dode Multitanten.

Frederick SMith, district 12

Ik nam de twee kleine messen, waarvan er één nog onder mulitantenbloed zat, en ging heel stil naast Noëmi staan. 'We hebben opeens veel aantrok...'

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Ik zie dat jullie het ook aan de stok hebben gehad met een aantal mutilanten,' zei ze glimlachend omzich heen wijzend, waar de dode panters te zien waren en iedereen met zijn verwondingen.
Ik haalde alleen mijn schouders op en antwoordde met ene korte 'Jep.' En opeens drong het weer tot me door, waarom ik zo op Esmee reageerde. Dennis, eigenlijk mijn enige echte vriend van hetzelfde niveau, had me eens uitgedaagd om Esmee mee het bed in te krijgen voor een trio. Waarom precies dit meisje en waarom het nooit was gebeurd kon ik me niet herinneren. Onbewust begon ik te grinniken, maar omdat dat nogal dom overkwam, besloot ik snel wat randoms te zeggen.
'Je hebt het dus tot hier overleefd, zie ik.'

[Dit kwam ff zomaar in me op, hoop dat je het niet erg vind :'P]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Kaya Adriana Fae || District 5
'rustig, als jullie mij geen pijn doen dan doe ik jullie ook niks aan.' zeg ik snel, zij zijn met meer en als ze me echt dood willen hebben dan lukt ze dat ook wel.

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.

Frederick Smith, district 12

'Daar kan ik mee leven... No, Luca?' vroeg ik voorzichtig.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

[Nee dat past er echt goed bij! Esmee is iemand die trio's enzo wel ziet zitten, zo is ze dan ook wel weer. Waarom het niet door is gegaan, dat weet ik ook niet haha ]


Esmee McCane || District 4

'Je hebt het dus tot hier overleefd, zie ik,' zei Rowan met woorden die hij sneller sprak dan normaal.
Onwillekeurig glimlachte ik opnieuw. 'Jij ook, zie ik,' kaaste ik met een nieuw soort vrolijkheid terug. Ik wreef over de bloedende schrammen op mijn arm.
Mijn blik gleed naar links en zag Destiny staan. 'Dus je bent nog altijd met haar?' Ik trok mijn lippen razendsnel tot een koele streep.

Noëmi Crowe || District 12

Zonder mijn blik van hem af te wenden en zonder mijn wapen te laten zakken bleef ik het meisje aankijken.
'WOrks for me,' mompelde ik.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Jij ook, zie ik,' zei ze vrolijk, terwijl haar blik naar links gleed, de plek waar Destiny stond. 'Dus je bent nog altijd met haar?' Er was een verandering van haar stemming te zien op haar gezicht, van vrolijk naar nors. Het enige wat ik deed was even mijn schouders ophalen. Nog steeds probeerde ik in mijn geheugen op te zoeken, waarom ik die opdracht nooit volbracht had. Weer haalde ik mijn schouders op, maar deze keer was het meer voor mezelf bedoeld, gewoon omdat ik het echt niet wist en het maar moest opgeven.

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Luca Naud Myron Clinston. || District 6.

"Fred, Luca!" Roept Noëmi plots waarschuwend, waarna ik me omdraai en haar blik volg.
"Rustig, als jullie mij geen pijn doen dan doe ik jullie ook niks aan." Zegt het meisje snel.
"Daar kan ik mee leven... No, Luca?" Vraagt Fred dan voorzichtig aan Noëmi en mij. "Works for me," Mompelt Noëmi dan. "Ik vind het best" Zeg ik, waarna ik mijn schouders even ophaal en me weer omdraai, om me vervolgens weer op de groene bloem te richting.
"Hé, Fred. Kun je daar een blad van afhalen?" Vraag ik aan hem, terwijl ik naar een groene bloem wijs met twee diep groene bladeren voor hem wijs. "Als ze zo smaken, als ik denk dat ze smaken is dat de plant die we zoeken" Zeg ik.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

{Zal ik Kaya welkom heten met een Alexandria-actie? }

Tijd voor koffie.

( haha doe maar;))

Friendship is like peeing on yourself: everyone can see it, but only you get the warm feeling that it brings.