RPG HorseLand | 2 - Speeltopics

TOPIC 1

Regels:

x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
x 16+ is toegestaan
x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

Dagroutine:

- Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
- Chillen en doen wat je wilt
- Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
- Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
- OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
- Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
- Vrije tijd [3 tot 4.30]
- Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
- Dinnertime [7.30 tot 8]
- Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.

[ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:08 ]

how dare you speak of grace

Valérie
Emily loopt op me af,
'Heey, zullen we misschien iets gaan doen straks ofzo?' vraagt ze. Vrolijk knik ik naar haar.
'Ja, klinkt leuk! Ik ga zo een buitenrit maken met Emerence,' ze moet haar spullen nog even in haar kamer zetten maar dan gaan we waarschijnlijk naar buiten, wil je mee?'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Emily
'Ja, klinkt leuk! Ik ga zo een buitenrit maken met Emerence,' ze moet haar spullen nog even in haar kamer zetten maar dan gaan we waarschijnlijk naar buiten, wil je mee?' zegt Valérie. Ik lach even verlegen en knik "Is goed dan ga ik maar even snel goede paardrijkleren aan doen" zeg ik wijzend op mijn stoffige joggingbroek waar ik daarnet nog een rit met Liv in had gehad.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

David

"Dat ging het niet." Grijns ik.
"Waarom keek je erin? Zeg het maar." Zeg ik en kijk hem aan.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Valérie
'Oké, ik moet ook nog kleding wisselen,' zeg ik wijzend op mijn shorts, 'Waar spreken we af?'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Alex

"Nee, ik zeg niks" zeg ik eigenwijs.
Ik kijk naar het plafon, zodat ik niet weer verdwijn in zijn ogen.
Stom gedoe

"Find peace in who and what you are." — Saphira

"Buiten over een kwartiertje ofzo" vraag ik haar en kijk haar even snel aan.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

'Is goed, we moeten nog wel even op Emerence wachten, ik weet niet hoe lang ze doet over haar spullen wegzetten,' zeg ik vertwijfeld. Ik vraag het anders wel even. Ik draai me naar haar om.
'Hoe lang denk je dat je er over doet om je spullen weg te zetten?' vraag ik aan haar.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

David

"Nee, ik zeg niks." Zegt Alex en kijkt naar hem plafond.
"Eigenwijsje." Grinnik ik en sta op.
Bij het omhoog gaan laat ik even mijn hand over zijn buik gaan.
"Ik ga Merlin binnenhalen." Zeg ik droogjes en kijk Alex even aan waarna ik wegloop naar buiten, hopend dat hij me achterna zal komen.

[ bericht aangepast op 31 mei 2012 - 21:22 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

Ik verstijf helemaal als hij even met zijn hand over mijn buik gaat, de tintelingen zijn niet normaal, AARRG ik kon wel gaan schreeuwen, ik bijt in mijn shirt en maak een raar geluid, het geluid van bedopt schreeuwen, HIJ DOET HET EXPRES schreeuw ik in mijn shirt. Ik pak het boek en leg die terug in de kast, waarschijnlijk wist ik wel wat het gevoel is. maar of het goed is weet ik niet.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David

Ik lach even als ik op de gang Alex, al is het volgens mij gedempt, hoor schreeuwen.
Ik loop lachend naar de weide.
"Merlin! Kom!" Roep ik naar de hengst en hij komt aanlopen.
"Brave jongen, ik ga je naar binnen halen." Zeg ik dan en aai even over zijn neus, hij is zo zacht.
Ik glimlach en pak hem bij zijn halster en neem hem mee naar de stallen.
Ik zet Merlin in de stal en ga naast hem in het hooi liggen.
Mijn oogleden worden alsnel zwaar en ik val in slaap.

[Yay, Lin, het volgende! Weet je het nog?]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Is goed, we moeten nog wel even op Emerence wachten, ik weet niet hoe lang ze doet over haar spullen wegzetten,' zeg ik vertwijfeld. Ik vraag het anders wel even." zegt Valérie ik kijk even naar haar en dan naar Emerence 'Hoe lang denk je dat je er over doet om je spullen weg te zetten?' vraagt ze aan haar. Ik wacht even "Ik ga me alvast omkleden" zeg ik en loop mijn kamer in.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Valérie
Emily kondigt aan dat ze zich alvast gaat omkleden. Dat kan ik best begrijpen, ze moet zich vast ook nog even opfrissen aangezien ze waarschijnlijk haar pyjama nog aan had. Ik kijk naar Emily die weg loopt, dan draai ik me om naar Emerence.
'Denk je dat je binnen een kwartiertje klaar kunt zijn? Want dan ga ik me ook alvast omkleden,' zeg ik tegen haar.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Emily
Ik sluit de deur achter me en kijk even snel uit het raam waar ik even naar Liv kijk, ik glimlach en werk me snel uit mijn vieze, modderige pyjama en stap even snel onder de douche.
Als ik klaar ben met douchen kijk ik snel ik de spiegel en doe mijn haar in een slordige knot en zie wat losse haartjes naarst mijn gezicht vallen. Ik besluit om dan toch maar mijn leren laarzen aan te doen als ik uiteindelijk in de spiegel kijk lach ik als ik het resultaat zie.
Ik doe nog snel wat mascara op en loop de deur weer uit als ik op de gang sta schreeuw ik nog even dat ik alvast naar Mason ga en loop de trap af waar ik snel een appel pak.
Ik kijk even naar Liv en glimlach naar hem als ik voorbij loop.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Valérie
Ik loop mijn kamer binnen en zoek een paar kledinghopen door naar mijn favorite beige rijbroek. Als ik deze eindelijk heb gevonden zie ik dat er een enorme mestvlek op de kont zit. Hoe komt die daar nou? Een vermoeide zucht gaat over mijn lippen. Dan pak ik een van mijn andere rijbroeken (een donkerbruine met details in een iets lichter kleurtje) en trek deze aan. Als ik me eindelijk in mijn broek heb gehesen zoek ik een paar schoenen dat ik er onder aan kan doen, ik heb namelijk echt geen zin om met dit weer laarzen aan te trekken. Op en neer hupsend om mijn rechterschoen aan te krijgen zoek ik naar de bijpassende linker. Dan hoor ik Emily roepen dat ze naar Mason gaat. Ik moet opschieten, wil ik Pirate nog kunnen poetsen. Snel doe ik mijn (inmiddels gevonden) linkerschoen aan en kam ik een paar keer met mijn handen door mijn korte donkerbruine lokken. Dan ren ik naar buiten. Ik schreeuw in de richting van Emerence's kamer dat ik naar Pirate ben en race dan de trap af.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Alex (Oj wat een pestkop! hij weet gewoon wat Alex heeft )

Ik sluip achter David aan, nou ja een soort van. Ik zet Apollo in zijn stal.
Ik kijk in de stal van Merlin, David was inslaap gevallen in het stro. Ik grinnik, hij is zo schattig. Ik loop Merlin's stal in om even te kijken.
Plots krijg ik een duw van Merlin en beland ik boven op David

"Find peace in who and what you are." — Saphira