My School's Glee Club [58] - Speeltopics

© Copyright Dracy
________________________________________________________________________
"Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

Dit is het verhaal:

"Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
[Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
________________________________________________________________________
Regels:
- Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
- Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
- Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
- Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
- We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
er weer makkelijk mee in kan gaan.
- Max 4 Personages P.P
- Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
[Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
- Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
-Wil je solliciteren? Kan altijd.
________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
_______________________________________________________________________
Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Mary

"Ik ga je ook missen, babe. Maar je zult snel weer terug zijn en ik zal tot dan aan je denken. Uit het oog, maar niet uit het hart hé."
Ik voel zijn hartslag onder mijn hand en bijt op mijn lip. Zacht knik ik.
"Nooit," fluister ik.
Ik kijk hem even aan.
"Ik vind het gewoon jammer dat je de kans niet krijgt om te zien waar ik ooit zo gelukkig was, waar het echt prachtig is, en rustig. Je zou het er geweldig vinden, denk ik."

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

"Wat? Wilde je iets anders horen?"
Zachtjes schud ik mijn hoofd.
"Nee hoor," grinnik ik. "Schattig kan ook gênant zijn."
Als mijn onderbeen weer begint te tintelen sta ik iets wat onhandig op.
"Ik ga afrekenen," meld ik terwijl ik mijn krukken en tas pak. Langzaam aan loop ik naar binnen en vraag ik om onse rekening. Snel pin ik het bedrag en ik loop, strompel weer terug naar Charlotte.
"Ga je mee Belle?" vraag ik met een klein lachje. "Ik moet weer lopen anders sterven ze nog al ook."

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Arion

"Nooit. Ik vind het gewoon jammer dat je de kans niet krijgt om te zien waar ik ooit zo gelukkig was, waar het echt prachtig is, en rustig. Je zou het er geweldig vinden, denk ik."
Ik leg mijn hand op haar wang en druk mijn lippen zachtjes op die van haar. Met een beloftevolle glimlach kijk ik haar in de ogen.
"Dan bezoeken we hen toch in de zomervakentie?" stel ik voor. "Ik heb altijd al eens een roadtrip willen maken," voeg ik er zacht aan toe.
Hoopvol kijk ik haar aan.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Dan bezoeken we hen toch in de zomervakentie? Ik heb altijd al eens een roadtrip willen maken."
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik kus hem zacht terug.
"Wij? Alleen?"
Ik verstrengel onze vingers en knik lipbijtend.
"Ik vraag het meteen aan tante Emma wanneer ik haar zie. Ik waarschuw je wel, ik wil minstens 1 keer vroeg opstaan om de zonsopgang te zien."
Ik grinnik even.
"Oeh, of slapen in de velden," droom ik luidop.
"Onder de sterren van Nashville."
Ik druk een kusje op zijn lippen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Nee hoor. Schattig kan ook gênant zijn. Ik ga afrekenen."
Voor ik kan protesteren dat ik zelf mijn deel van de rekening wil betalen, heeft hij al zijn krukken vast. Ik bedenk me dat ik hem voor kan zijn, als ik hem zie strompelen, maar dat hij het vast niet echt zou appreciëren. Ietwat mokkend blijf ik zitten. Het duurt niet lang voor hij terug is.
"Ga je mee Belle? Ik moet weer lopen anders sterven ze nog af ook."
Ik sta op en leg mijn tas over mijn schouder. Netjes schuif ik onze stoelen weer onder tafel en ik zet de borden alvast in elkaar, net als de glazen.
"Sorry, macht der gewoonte," lach ik naar Michael toe. Ik ga weer naast hem lopen. "En het was niet de bedoeling dat jij zou betalen," voeg ik er nog eerlijk aan toe.

Arion

"Wij? Alleen? Ik vraag het meteen aan tante Emma wanneer ik haar zie. Ik waarschuw je wel, ik wil minstens 1 keer vroeg opstaan om de zonsopgang te zien. Oeh, of slapen in de velden. Onder de sterren van Nashville."
Ik lach breed als ik haar luidop hoor dromen. Het is heerlijk haar zo enthousiast te zien. Mijn hart gaat er zelfs sneler van slaan. Het kusje dat ze op mijn lippen drukt is onverwachts, maar zeker welkom.
"Alleen jij en ik. En ik weet niet of dit iets is waar je nu je tante mee hoort lastig te vallen, volgens mij zullen jullie beiden genoeg aan je hoofd hebben als je daar bent," zeg ik zacht. "Laten we het rustig plannen en dan kan je haar bellen als we weten wanneer we gaan. En desnoods sta ik elke dag op voor de zon er is, als jij daar blij van wordt."
Ik glimlach en druk een kusje op haar lippen.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Michael

Ze staat op en schuift onze stoelen netjes onder tafel. De borden stapelt ze op en doet vervolgens precies het zelfde met de glazen. Met een klein lachje kijk ik naar haar.
"Sorry, macht der gewoonte," lacht ze.
"En het was niet de bedoeling dat jij zou betalen."
Lachend schud ik mijn hoofd.
"Macht der gewoonte," herhaal ik grinnikend haar woorden. "Nee, ik zou jou ook niet laten betalen."
Ik haal mijn schouders op en loop verder.
"Hoe lang werk je daar al?"

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Charlotte

"Macht der gewoonte. Nee, ik zou jou ook niet laten betalen."
Hoewel ik het er nog steeds niet mee eens ben dat hij voor mij betaald heeft, moet ik lachen als hij mijn woorden herhaalt. Ik schud lachend mijn hoofd.
"Hoe lang werk je daar al?"
Ik kijk op en begin inwendig te tellen.
"Vijf maanden, besluit ik luidop. "Mooi veranderd van onderwerp, trouwens. Deze win jij, Brown. Maar ik geef me niet elke keer zo makkelijk," lach ik als ik besef wat hij net deed. "Maar goed, vijf maanden dus. Het werd steeds erger en ik was het zat om bang thuis te zitten s avonds. Ondertussen heb ik al wat kunnen sparen om iets een appartementje dicht bij de campus te zoeken als ik ga studeren," vervolg ik.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Michael

"Vijf maanden," zeg ze na even te wachten. "Mooi veranderd van onderwerp, trouwens. Deze win jij, Brown. Maar ik geef me niet elke keer zo makkelijk."
Ik haal nogmaals mijn schouders op en grinnik zachtjes. Ik laat meisjes niet voor mij betalen en ook niet voor zichzelf. Als ik met een meisje iets eet of drink, betaal ik. Dat is normaal toch?
"Maar goed, vijf maanden dus. Het werd steeds erger en ik was het zat om bang thuis te zitten 's avonds. Ondertussen heb ik al wat kunnen sparen om iets een appartementje dicht bij de campus te zoeken als ik ga studeren."
Ik knik zachjes. Zover vooruit denk ik nooit. Als ik in het hier en nu maar kan genieten.
"Wat wil je studeren dan?"

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Charlotte

"Wat wil je studeren dan?"
Ik trek een wenkbrauw op en kijk hem vragend aan. Het lijkt alsof hij alweer vergeten is waar we het eerder over hadden. Ik voel ietwat bezorgdheid opkomen als ik me afvraag of zijn geheugen wel helemaal in orde is, op de afgelopen drie maanden na dan.
"Verpleegkunde," besluit ik gewoon nogmaals te antwoorden.
Chirurgie. Ik zucht zachtjes en geef mezelf een standje. Laat het varen, Charlotte. Je hebt er het geld niet voor en je gaat te weinig naar de les nu.
Ik stop het verlangen ergens in een hoekje van mijn gedachten en probeer een vraag te bedenken.
"Oh, wat is je droom-auto?" vraag ik lachend. Ik vind het best een goede vraag. Misschien lijkt ze oppervlakkig maar aan het soort auto's dat mensen verkiezen merk je vaak wel hoe ze ingesteld zijn: decadent, nostalgisch, sober.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Alleen jij en ik. En ik weet niet of dit iets is waar je nu je tante mee hoort lastig te vallen, volgens mij zullen jullie beiden genoeg aan je hoofd hebben als je daar bent. Laten we het rustig plannen en dan kan je haar bellen als we weten wanneer we gaan. En desnoods sta ik elke dag op voor de zon er is, als jij daar blij van wordt."
Ik haal mijn schouders op wanneer hij onrechtstreeks over de begrafenis begint.
"Ik wil er gewoon niet aan denken. Nu toch niet."
Zacht kus ik hem terug.
"In elk geval, als je meewil zal je toch tegen wat werken moeten kunnen."
Ik knijp even in zijn armspieren.
"Maar dat moet wel lukken, toch?"
Ik grinnik even.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"Ik wil er gewoon niet aan denken. Nu toch niet. In elk geval, als je meewil zal je toch tegen wat werken moeten kunnen. Maar dat moet wel lukken, toch?"
Ik lach als ze in mijn armen knijpt en neem haar hand in de mijne. Daarna zet ik een strakke blik op en trek een wenkbrauw omhoog.
"Werken? Op vakantie? Ben je gek?" lach ik.
Ik schud mijn hoofd, weten dat wat ik nu ga vragen compleet het tegenovergestelde is.
"Wat moet ik doen dan? De kippetjes achterna zitten en vangen?"
Ik zet mijn handen in haar zij en kietel haar even.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Werken? Op vakantie? Ben je gek? Wat moet ik doen dan? De kippetjes achterna zitten en vangen?"
Ik grinnik.
"Onder andere."
Ik begin te lachen wanneer hij me kietelt en probeer zijn handen weg te slaan.
"Niet doeehoeen."
Ik hik even en begin nog harder te lachen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

"Verpleegkunde."
Ik knik zachtjes en loop langzaam naast haar door. Het tempo ligt opnieuw erg laag. Hoewel ik mijn best doe gaat het gewoon niet sneller. Zowel mijn benen als mijn armen willen absoluut niet mee werken, tot mijn grote frustratie. Een gebroken arm blijft toch praktischer. Dan is er maar één arm belebberd. Nu zijn het mijn beide benen en armen die er last van hebben. Zachtjes zucht ik.
"Oh, wat is je droom-auto?"
Fronsend kijk ik haar aan. Wat is dit nou weer voor een vreemde vraag.
"Een Mustang, zo een zonder dak, helemaal blauw," zeg ik vastberaden. Ik droom al jaren van zo'n auto maar helaas, niet alleen het model is te duur. Het onderhoud is ook behoorlijk prijzig als je een mooie originele wilt en ja, hij rijdt nou ook niet bepaald zuinig. "Of een terreinwagen," vervolg ik. Omdat ik ergens weet dat die Mustang er niet gaat komen.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Arion

"Onder andere. Niet doeehoeen."
Het is erg schattig hoe ze lacht en mijn handen probeert weg te duwen. Het hikje erbij maakt het af. Ik moet er zelf om lachen en leg mijn handen gewoon losjes op haar zij.
"Wat nou? Ik was aan het oefenen," lach ik.
Ik druk een kusje op haar lippen en kijk haar lachend aan.
"Zo lang ik maar geen stallen hoef uit te mesten."

Charlotte

Ik krijg zin om ineen te krimpen als hij me fronsend aankijkt. Ik besluit het maar niet te doen en kijk gewoon voor me uit.
"Een Mustang, zo een zonder dak, helemaal blauw. Of een terreinwagen."
Twee klassieke jongensdromen. Maar ik zie er hem wel in rijden. En er bestaan decadentere dingen.
Ik zucht even terwijl ik me die van mij voor de geest haal.
"Een Plymouth Barracuda," denk ik luidop. "Metalic blauw. Liefst een model uit 1968 of 1970."
Voor zo'n auto zou ik mijn ziel verkopen, figuurlijk dan. Hoe langer ik er aan denk, hoe verder mijn mondhoeken omhoog krullen.

[ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 15:45 ]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Michael

"Een Plymouth Barracuda. Metalic blauw. Liefst een model uit 1968 of 1970."
Ik grinnik zachtjes om de liefde die je op haar gezicht kan zien als ze het er over heeft.
"Een klassieker," cuncludeer ik. "Mooie kar."
Ik knik zachtjes en grinnik zachtjes. De BMW die ik nu heb over genomen is ook niet slecht. Heel goed zelfs. Het is een mooi dingetje. Een M3. Groot, ruim, laag en strak. Niet helemaal mijn stijl. Ze zijn chique en onopvallend. Voor echte zakenmannen, daarvoor is zo'n dingetje. Niet voor een achtien jarige jongen die nog op school zit. Het was een typische kar voor mijn vader. Zo'n patser.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."