• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 13 mei 2012 - 21:18 ]


    Your make-up is terrible

    Aurélie Rye Beate

    "Uhm..." denk ik hardop. Ik wrijf mijn armen warm. "Wat doen normale mensen 's morgens?" vraag ik zacht, bang voor ontbijt. Ik kom er wel onderuit met een smoesje.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "We kunnen doen wat jij wilt" zeg ik want ik weet dat ze toch niet wilt ontbijten. "Dus kies maar" ik haal mijn schouders op en stop mijn handen en mijn zakken.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik loop op mijn gemak de deur uit. "Ik weet het niet, zeg jij het maar." glimlach ik naar hem. Ik blijf mezelf warmwrijven, dat koude water doet meer met me dan ik had verwacht. Eerst lette ze altijd op of ik het water niet te koud zette, nu niet want er is niemand.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Ik weet het niet, we kunnen kijken wat er nog meer te doen is op de Eerste verdieping?" Vraag ik als ik achter haar aanloop.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    "Oh, ja... Dat is goed." zeg ik verbaasd. Moet hij niet eten dan? Ik besluit het niet te vragen voor mijn eigen bestwil. Ik ben bang dat hij me weer dwingt om te eten en dat wil ik gewoon niet. Ik loop naar de lift en druk ongeduldig op het knopje.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    Ik pak haar hand "relax" zeg ik. Ik probeer het hongergevoel in mijn maag te negeren. "Die lift die komt echt wel" zeg ik en ik grinnik eventjes


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Gilbert Fuchs.

    Ik knipper een paar keer met mijn ogen om weer in de werkelijkheid te komen. Is ze al weg..?
    'Eh..' Ik haal mijn schouders op, sluit de deur achter me en haal haar in bij de trappen. Zwijgend lopen we naar beneden, tot we weer in de kelder aankomen. De ravage van vannacht is duidelijk te zien. Inclusief het wijnglas dat ik heb laten vallen, slingerende dossiers en mijn inmiddels lege pan met asperges en krieltjes.
    'Ik denk dat je dossier hier nog moet zijn, mocht je het nog willen inzien,' zeg ik als ik de glasscherven begin op te ruimen. Na circa een kwartiertje ziet de keuken er weer enigszins acceptabel uit. Helaas geldt dat niet voor mijn hoofd, dat nog tolt door de vermoeidheid en de inspanning. Dit gaat niet goed. Ik heb binnenkort echt een paar uur extra slaap nodig, of ze kunnen me opvegen hier. Ik wrijf langs mijn voorhoofd en open de koelkast. Eens zien.. wat hebben we hier? Kippenpoten? Ach, waarom ook niet?
    Ik was de pan af, haal de kipkluifjes tevoorschijn en begin te bakken. Ik ben niet zo'n broodfanaat geweest, al kan ik het Engels ontbijt wel waarderen. Terwijl ik de kip laat braden, haal ik uit de vriezer wat friet tevoorschijn. Frituurpan. Frituurpan, waar? Ik kijk om me heen. Bingo. Ik zet het ding aan en ontferm me ondertussen weer over de kipkluifjes.
    'Jij ook wat, trouwens?' vraag ik.
    'Op het menu staat friet met kip. Een royaal ontbijt, al zeg ik het zelf.' Menig mens zou al misselijk worden bij de aanblik ervan om half zeven 's ochtends. Maar hey, ik heb een excuus: ik zit in een gekkenhuis.


    No growth of the heart is ever a waste

    Samantha
    ''Ik denk dat je dossier hier nog moet zijn, mocht je het nog willen inzien.'' zei Gilbert, nadat we in de keuken waren aanbeland.
    Terwijl hij opzoek ging naar eten, zocht ik tussen het stapeltje dossiers of de mijne er tussenzat.
    Uiteindelijk vond ik een dossier waar 'Samantha Jeanine Billington' op stond, in zakelijke blokletters.
    Lichtelijk nerveus bladerde ik er doorheen.
    ''Jij ook wat, trouwens?'' hoorde ik Gilbert vragen, en daarna zei hij er nog iets achteraan, wat voor mij in de verte leek te zijn. Ik knikte lichtjes, terwijl mijn ogen te tekst scanden.
    Samantha beschuldigd dhr. Billington voor aanranding en mishandeling, maar deze ontkent. Hij beweert dat Samantha moeite heeft met het verlies van haar moeder, tevens zijn vrouw, en geeft toestemming voor Samantha dat ze in Insane Asylum geplaatst kan worden.
    Ik balde mijn vuisten. ''Klootzak.'' mompelde ik zacht, terwijl ik vol zat met woede.
    Letterlijk geciteert, dhr Billington: 'Ik leef met Samantha mee. Ze is altijd al moeilijk geweest om op te voeden, dankzij agressiviteit, brutaliteit en asociaal gedrag. Ik vind het zeer spijtig dat ze uit huis gaat, en ga haar dan ook ontzettend missen. Maar haar agressiviteit werd onhandelbaar nadat haar moeder is overleden, ik-'
    Ik las niet verder, en smeet mijn dossier tegen een muur aan. Gefrustreerd ging ik zitten, terwijl de geur van patat en kip mijn neus binnendrong. Ik haatte hem. Ik haatte hem met heel mijn hart, en op dit moment was ik tot alles toe in staat, mocht ik hem weer tegenkomen. Ik haalde vluchtig een hand door mijn haar, en probeerde te kalmeren.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    ik ga zo trouwens naar de bioscoop, dus dan ben ik er een paar uurtjes niet :3
    Daarna wel weer, ik denk rond 10/11 uur tot ongeveer 2 uur ofzo :3


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aurélie Rye Beate

    "Jaja." mompel ik. Ongeduldig ga op van mijn ene op mijn andere voet wiebelen. "Heb je honger?" vraag ik zacht als ik zijn maag hoor rommelen. Ik ben dan wel egoïstisch als het om eten gaat maar zo erg nou ook weer niet.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Nee hoor" zeg ik luchtig. De lift gaat open en ik stap er in en druk op de eerste verdieping. "Ik ben eigenlijk alleen nog maar bij het sport gedeelte geweest" geef ik toe.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    "Echt?" vraag ik zacht? "Waarom?" Ik stap de lift uit en kijk om me heen, naar de verschillende gangen en kamers.


    Your make-up is terrible

    - Matthew
    Yvo vroeg of ik wilde slapen. Ik schudde mijn hoofd.
    'Nee dankje. Ik blijf liever op, misschien...' ik maakte mijn zin niet af en haalde mijn schouders op. 'Ik weet het niet. Yvo, heb jij je dossier eigenlijk al?' vroeg ik hem. Het was inmiddels licht dus naar buiten zijn kamer zou hij vast wel durven. Ik schenkte hem een glimlach toe.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Viel Spass! Ik ben ondertussen bezig met portfoliomateriaal maken, so yeah reageer ook niet altijd even consequent :'].

    Gilbert Fuchs.

    Ik besluit er nog wat kipkruiden overheen te gooien. Weldra wordt de keuken gevuld met een zalige lucht. Tevreden zet ik de afzuigkap aan. Nog iets dat ontspannend werkt, Murray: koken. Ik draai de kip om en loop naar de frituurpan, waar ik de friet nu ingooi. Met een kleine glimlach kijk ik toe hoe de frietjes opgenomen worden in het vet. Achteloos lik ik langs mijn lippen. Liefde gaat door de maag. Zeker door die van mij. Word maar bruin voor Gilbert. Ik ga weer terug naar de kip. Goed, nog hoogstens vijf minuten en dan-
    'Huh?' Stomverbaasd kijk ik op door het geluid van papier. Mijn blik valt op het dossier dat met een plof op de grond terecht is gekomen. Ik zie vanaf een afstandje de naam.
    "Samantha Jeanine Billington." Ik zet het gas lager en loop naar Samantha toe. Aarzelend kniel ik bij haar neer.
    'Eh.. wat is er aan de hand?' vraag ik zacht, niet helemaal wetend wat te verwachten. Ze zit op het randje van een woedeaanval en ik begin me nu af te vragen hoe veilig ik hier ben. Snel overtuig ik mezelf weer van het feit dat haar woede waarschijnlijk niet op mij is gericht. Iets moet er in dat dossier hebben gestaan dat haar van slag bracht. Net zoals in het mijne.

    [ bericht aangepast op 11 mei 2012 - 19:53 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yvo Enright

    'Of ik mijn dossier heb?' vroeg ik en ik keek eventjes naar buiten. De tijd gaat snel. 'Nee, ik ben vannacht niet echt verder gekomen dan paar stappen uit mijn kamer,' zei ik zachtjes.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you