• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 13 mei 2012 - 21:18 ]


    Your make-up is terrible

    Ik moest echt lachen om jou post op de één of andere manier, haha.
    Eh ik reageer morgenochtend, ik ga nu film kijken :3.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aurélie Rye Beate

    Hij knikt en staat op. "Ja. Ik heb al acht jaar last van slaapproblemen." Hij rekt zich uit en wrijft in zijn oog.
    "Dat is... lang." mompel ik. Ikzelf heb alleen sindsdien last van. Maar voor hem is het dan ook al veel langer geleden.
    "Sommige mannen zijn echt walgelijk," hoor ik ineens Emilio zeggen. "Het is een schande...en bovendien zonde....de goede moeten er altijd voor boete. Ik vind echt erg voor jullie....ik weet niet wat ik moet zeggen."
    "Ik begrijp het, maar trek het je niet aan. Gedane zaken nemen geen keer." zegt hij. "Hallo?" vraagt hij waardoor ik het getik opmerk. Hij opent de deur en praat tegen iemand buiten, vast het meisje. Kort erna komt hij weer naar binnen. "Al goed, ik weet dat ik jullie heb beloofd om te ontsnappen en dergelijke, maar kunnen we eerst wat eten? Ik sterf van de honger." Hij girjnst ongemakkelijk.
    Ik trek een grimas, alweer honger? Hoe krijgt hij het voor elkaar, dat is zelfs voor een normaal mens vaak.
    "Eh, vraagje: als ik nou iets gezonds voor ons allen maak, lust jij het dan ook?" vraagt hij. Voor ik kan antwoorden gaat hij alweer verder. "Maximaal 800 calorieen, hebben we een deal?"
    Ik kijk hem met grote ogen aan. 800 calorieen? Heeft hij wel een idee hoe veel dat is voor een meisje zoals ik. Plotseling denk ik aan mijn eetdagboek, die moet hier vast ook ergens in de kelder liggen. Daar zou ik zo wel naar opzoek gaan. Daarin hield ik altijd bij hoeveel ik at, maar de norm was voor mij toch echt 500 calorieen en dat noemde ik dan een slechte dag.
    "Eh..." haper ik. "We zien wel, denk ik." Ik trek een zwak glimlachje naar hem voordat ik op mijn lip bijt. "Iets gezonds is goed."


    Your make-up is terrible

    Jenna Sophie Davis
    De auto's en flatgebouwen van de stad begonnen te vervagen, veranderden in twee jongens en een hoop dossierkasten. Het duurde een tijdje voordat ik besefte dat het een hallucinatie was, en nog een paar minuten voor de verwarde blik in mijn ogen plaatsmaakte voor een begrijpende zodra ik de jongens herkende: Yvo en Oliver. 'Eh, hai,' mompelde ik.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Emilio Sanchez
    Ik kijk Aurelie aan. "Kom" zeg ik zachtjes als ik haar hand pak. "Weten we onze deal nog?" Ik glimlach even. "Nee als je echt niet meer moet, dan niet" zeg ik. "Maar een paar hapjes zijn nodig"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Ben ik weer ;p]

    Oliver Andrew Bruce
    Jenna leek weer bij te komen en opgelucht dat die enge sfeer van "zou ze wel terug komen?" weg was knielde ik voor haar neer en keek haar even in mijn ogen, die ik maar snel weer afwendde toen het me begon te duizelen. Ik focuste mijn blik dus maar ergens in de buurt van haar jukbeenderen. 'Jenna, gaat het? Waar was je?' vraag ik, ik vraag me nu toch wel eens af waar ze met haar hoofd is in zo'n hallucinatie.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Jenna Sophie Davis
    'Ik had een hallucinatie,' zei ik met een lichte grimas. 'En ik moet mijn medicijnen hebben voor ik een schietbaan hallucineer en jullie neerknal, om het maar even bot te zeggen.' Hoewel zijn bezorgdheid heel lief was, was het ook een beetje raar en dus sprong ik op - hoe kwam ik nou weer in een stoel terecht? - en begon een willekeurig kastje open te trekken en te doorzoeken.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Oliver Andrew Bruce
    'Good thing dat je geen geweer hebt,' Vanbinnen baal ik dat ze zo snel van me wegvluchtte, maar toch help ik zoeken naar haar medicijnen. Onderweg stuit ik op mijn dossier, dat ik ergens midden in de kamer gooi. Dat komt straks wel.
    Dan sta ik opeens voor een enórme kast vol medisch spul. Ik word al duizelig van de aanblik. Hoe moesten we hier in godsnaam het goede middel in vinden?! 'Eh.. Jongens?' zeg ik vertwijfeld.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Jenna Sophie Davis
    'Heb ik wel. Verstopt in mijn BH,' zei ik bloedserieus. Aan mijn gezicht nog mijn stem was te merken dat het een grapje was - hoewel ik natuurlijk overduidelijk geen geweer in mijn BH had zitten.
    'Eh, jongens?' Toen ik opkeek merkte ik dat hij de medicijnen gevonden had, iets wat me erg blij maakte. Een stuk opgewekter liep ik naar de kast, maar toen ik zag hoeveel potjes er waren zonk de moed me in de schoenen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Haha lol, have fun!

    Gilbert Fuchs.

    "Eh... We zien wel, denk ik." Ik veeg een lok haar aan de kant. Heb ik overdreven met mijn 800?
    "Iets gezonds is goed," zegt ze dan. Ik knik. Geen probleem. Behalve vette hap, ben ik ook gek op groenten. Emilio pakt haar hand vast en stelt haar gerust. Ik zwijg en mijn gezichtsuitdrukking wordt wat triester. Als ik dat verslag in haar dossier mag geloven, dan heeft die Tom echt nare dingen gezegd. Dat staat dan weer lijnrecht tegenover S. Ik heb veel uren doorgebracht met onderzoek doen naar de verschillende typen verkrachters, zelfs uitgerekend hoe groot de kans is dat zo word als hem. Als ik de percentages mag geloven, dan is die kans een kleine 40%. 40% kans dat ik een ander net zo veel pijn bezorg dat mij is bezorgd. Om die reden probeer ik geweld altijd te ontwijken. Want de waarheid is; ik weet niet wat er gebeurt als ik echt boos word.
    'Laten we gaan,' zeg ik met een glimlachje tegen het tweetal en ga hen voor naar de gang. Ik tref Samantha aan.
    'Wij zijn alvast wat eten. Wat gezonds, deze keer. Voor onze bloedvaten nog dichtslibben voor we uberhaupt buiten komen,' voeg ik toe.


    No growth of the heart is ever a waste

    Aurélie Rye Beate

    "Dankje Emilio." zeg ik zacht.
    "Laten we gaan." zegt Gilbert met een glimlachje naar ons en loopt naar de gang.
    Ik laat Emilios hand los en volg hem snel. Niet dat ik er zin in heb ofzo maar ik wil maar wat graag mijn eetdagboek terugvinden. Dat is mijn houvast geweest voor heel lang. Daarbuiten zit inderdaad het meisje, waarvan ik het al verwacht had.
    "Wij zijn alvast wat eten. Wat gezonds deze keer. VOor onze bloedvaten nog dichtslibben voor we uberhaupt buiten komen." Ik moet er zachtjes om giechelen, waarom kan ik je niet vertellen.
    "Kom." zeg ik ongeduldig.


    Your make-up is terrible

    Oliver Andrew Bruce
    'Laat maar zien dan,' antwoordde ik op haar BH-opmerking, hoewel ik daar helemaal het type niet voor was, en ik zou het ook nooit serieus kunnen menen. Om er zeker van te zijn dat ze dat snapte stak ik even plagend mijn tong naar haar uit. Toen richtte ik mijn blik weer op alle medicijnen en zuchtte. De moed zakte me in de schoenen. IK wist niet eens hoe het doosje eruit moest zien, en ik vermoedde dat Jenna dat ook niet wist, ze zouden die dingen wel per nodige hoeveelheid brengen. Ik draaide een geërgerd rondje om mijn as en gromde, had zin om iets te slaan.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Ok.. Ik ben nogal lui in lezen, en ik weet niet waar mijn laatste reactie is.. Dus, wat heb ik gemist? en waar kan ik Yvo heen sturen?]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Jenna Sophie Davis
    'In je dromen,' lachte ik, maar toen werd ik weer serieus. Op goed geluk plukte ik een flesje uit de kast en ontdekte dat er een jongensnaam opstond, in plaats van welk medicijn erin zat. Al snel ontdekte ik dat ze gewoon op naam gerangschikt stonden en toen duurde het niet lang voor ik er een met het opschrift 'J. S. Davis' vond. Opgelucht draaide ik het flesje open en schudde twee pillen op mijn hand, hetzelfde aantal als dat er altijd bij mijn eten lag.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Ik kan misschien Oliver Mason laten worden, en dat jullie dan in die tijd zijn dossier lezen zodat jullie het weten en hij niet? Of dat Yvo er al in heeft zitten lezen terwijl Jenna en Oliver bij de medicijnen stonden en hem vast weet te binden voor hij iemand iets aandoet?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Gabumon schreef:
    [Ok.. Ik ben nogal lui in lezen, en ik weet niet waar mijn laatste reactie is.. Dus, wat heb ik gemist? en waar kan ik Yvo heen sturen?]

    Ik weet niet precies wat je allemaal gemist hebt, maar Jenna is inmiddels weer 'terug' uit haar hallucinatie en zij en Oliver hebben net haar medicijnen in die kast gevonden.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.