Lilly
Ik staarde drommerig naar boven, toen zag ik een lichaam over de reling hangen en een schim. Ik keek naar boven terwijl het lijf verder van de reling kwam.
Ik kneep mijn ogen samen wie was dat? Ik stond op en sprinte naar binnen. Ondanks dat mijn lichaam pijn deed zette ik door. Het was Alice, Alice die een stoel op me gegooid had, Alice die al ik weet niet hoevaak gevochten had met me. Buiten adem rende ik de laatste trap op en opende de deur met een knal.
Een onbekende jongen stond daar met Alice in zijn armen. Hij schrok zichtbaar. "Nee niet doen" schreeuwde ik paniekerig. Ik was te laat, Ik zag hoe hij Alice losliet. Ik rende naar de leuning, ik zag hoe Alice op de grond smakte en werd misselijk van de krakende boten. Ik zag hoe ze haar lippen beweegde en met een glimlach bleef liggen. Ze was dood, ik was te laat. Ik merkte niet dat de jongen weg liep, hij rende weg, weg van de plek waar hij Alice had vermoord. Waarom zou ik nooit te weten komen. Ik staarde voor me uit, ik had niet in de gaatte dat de klas in de les zat, niemand zou me missen. Alice had me veel gemaakt maar ik had het haar nu allemaal vergeven. Ik zakte ineen en merkte niet hoe de tranen stroomden.
Change is for weirdos ~ Niall Horan
