[RPG] LOST 3 - Speeltopics

de vlucht van japan terug naar brazilie crashed halverwege op een mysterieus tropisch eiland. een tiental mensen overleven het. Het lijkt een normaal eiland te zijn maar het is alles behalve. Ze moeten zien te overleven met elkaar, zonder werkende contact middelen, kunnen ze elkaar wel vertrouwen?

Regels:
-Max 2 personages per persoon.
-Niet zomaar elkaar vermoorden zonder toestemming van de ander.
-Alleen de maker kan de topics aanmaken
-geen rpg posts graag tussen haakjes

Personages:
Cristela Martinez - Helios
Dianne Tia Emerson - Rainbowshine
Jasmine Elijane Levosa - Leave
Loona Moon Johnsen - xMirrorman
Sharona Alexis Avery - Ry
Emma Uruviel - Gelaarsdekat
Nica Amila Mintown - leave
Raven Willow Rhodes - xheavenlyx
Riley Winchester - Assasin
Joshua Stan Jameson. - xMirrorman.
Tyler Jay Lopez +broertje - Ry
Star Mintown. - Gelaarsdekat
Rafael Mason Snow - Xheavenlyx
Steven Brown - Cloelia
Decio Martinez. - Helios
Lucas Jhonson - therumisgone

rollentopic

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Steven
'Ik ga wel.'
Ik sta op en loop het bos in. In het begin groeien alleen nog maar struikjes, maar verderop zijn echte bomen te vinden en dus ook wel afgevallen takken. Ik dwaal steeds verder het bos in, terwijl ik takken raap. Uiteindelijk heb ik niet door, hoever ik al het bos in ben, tot ik er aan de andere kant weer uit kom, op de helling van een berg.

---

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Emma
Ik zit al een tijd te wachten en merk dat ik ongerust wordt. 'Steven? Steven!' roep ik hard en kijk half om naar het bos, hopend dat ik een gedaante zie, een stem hoor, gewoon iets merk van zijn aanwezigheid.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Steven
Een tijdje loop ik rond over de weide, genietend van alles wat er te zien valt. Vanaf het strand zijn de bergen niet zo duidelijk te zien, maar vanaf hier wel. Boven op de berg lijkt een soort hutje te zien, ik vraag me af wat daar kan zijn.

---

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Emma
'Steven!' roep ik nu keihard, mijn stem galmt over het strand. Ik sta op, het vuur vergetend. Ik loop ook het bos in en ga naar hem op zoek, steeds keihard zijn naam roepend.

[omg Steven is daar vet chill bezig en Emma flipt helemaal ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[haha, ja]

Steven
Ik besluit nu maar niet helemaal naar boven te lopen, en eerst het brandhout naar Emma te brengen. Toch laat het hutje op de berg me niet los. Als ik terug loop door het bos, raap ik hier en daar nog een tak op, tot ik het hout bijna niet meer kan tillen.

---

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Raven Willow Rhodes
Ik knik en denk na over hoe ik het het best uit kan leggen zonder al te lang bezig te zijn. 'Het vorstenhuis dat Monaco regeert is Grimaldi. En mijn vader is laat maar zeggen daar onderdeel van,' zeg ik langzaam. 'Hij staat niet aan het hoofd maar is de broer daarvan. Mijn moeder is Engels, maar haar voorouders waren ook adellijk. Toen ze in verwachting raakte van mij waren mijn ouders nog niet getrouwd en ze zijn in Monaco nogal streng katholiek dus dat was nogal een probleem. Om er voor te zorgen dat de pers er niet achter zou komen stuurden mijn opa en oma mijn ouders een tijdje weg. Maar ze kon alsnog natuurlijk niet zomaar terug komen met een baby. Dat zou raar zijn. Mijn moeder had toen aan haar beste vriendin gevraagd of zij en haar mij op zouden willen voeden. En daar gingen ze mee akkoord.' ik zwijg eventjes. 'Natuurlijk zie ik mijn echte ouders wel eens en ben ik ook wel bij de feesten in Monaco maar dan wordt er meestal gedaan alsof ik een vriendin van van mijn nichtje ben,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Emma
Opeens zie ik iets. Ik ren er op af. Maar shit, het is geen Steven. Het is een donkere man met enge tekens op zijn gezicht, buik, schouders, benen. Alles is onafgeschermd alleen heeft hij een lendendoek aan. Het ergste is nog de blik in zijn ogen en de scherpe speer in zijn hand. Hij kijkt me gemeen grijnsend aan en steekt de speer omhoog. Ik gil en begin te rennen, verder, niet naar het strand maar naar een andere kant. Ik kom bij een soort berg en daar blijf ik stil staan, de man komt langzaam op me aflopen, ik kan of naar beneden springen of vermoord worden door die vast en zeker kannibaalse speer-man. Hijgend staar ik hem aan en knijp mijn ogen dicht.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Riley Winchester

Ik luister geduldig naar het hele verhaal. "Wow, dat lijkt me eigenlijk heel moeilijk." zeg ik zacht. Net alsof ze een minderwaardig persoon is, terwijl ze dat vast helemaal niet is. En lang niet zo gewoontjes als ik gedacht heb.

---

Your make-up is terrible

[ bericht aangepast op 17 april 2012 - 21:44 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Raven Willow Rhodes
Ik haal mijn schouders op. 'En ingewikkeld,' zucht ik. 'Okee, dit gaat raar klinken, maar ergens ben ik wel blij dat ze het hebben gedaan. Nu heb ik tenminste zover het kon een normale jeugd gehad. Nouja, niet echt heel normaal. James, de man van mijn moeders beste vriendin, is een erg goede advocaat, dus ik groeide alsnog op met veel geld. Maar ik het tenminste wel een vrijere jeugd. Ze vertelden me het toen ik 13 was dus tot die tijd heb ik nog wel redelijk normaal geleefd.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Riley Winchester

Ik glimlach naar haar. "Dat is wel fijn denk ik." Ik heb geen idee hoe het moet zijn, misschien klinkt het wel vreselijker dan het voor haar is, geen idee.

---

Your make-up is terrible

Raven Willow Rhodes
'Dat was het ook,' zeg ik glimlachend. 'Daarna werd het wel een stuk ingewikkelder. Toen ze het net hadden verteld was ik echt woedend. Ik heb een hele lange tijd bijna niks gezegd tegen wie dan ook. Het irritante was dat ik er niet met mijn vriendinnen over kon praten. Alleen met de mensen waarvan ik dacht dat het mijn ouders waren. Dan nog de eerste keer dat ik mijn echte ouders ontmoette. Ik moest verplicht de hele zomervakantie in Monaco doorbrengen om "goede" manieren te leren, verschrikkelijk was dat,' zeg ik waarna ik zachtjes lach. 'Gelukkig kon ik het wel gelijk goed vinden met mijn neef. Hij is dan eigenlijk ook degene met wie ik het meeste contact heb,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Riley Winchester

"Dat klinkt werkelijk verschikkelijk." zeg ik terwijl ik erbij grimas. "Bah, goede manieren, wat heb je eraan?" Ik grinnik even. "Gelukkig hoef je als voetballer geen goede manieren te hebben."

---

Your make-up is terrible

Raven Willow Rhodes
'Niks,' zeg ik instemmend. 'Maar ik moest helaas wel,' zucht ik. 'en het is inderdaad maar goed voor jou dat je geen goede manieren hoeft te kennen,' grinnik ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Riley Winchester

Ik moet even kort lachen. "Je bent ze toch wel weer allemaal vergeten, hoop ik voor je?" zeg ik tegen haar.

---

Your make-up is terrible