[RPG] Camp Springwood - Straight Camp | 1 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Goulding
Felix Patterson - Peacekeeper

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Goulding
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Lemmiwinks
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Rajah
Annabelle Codnis - xEPONINEx

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 17:25 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Alexis

'Waarom zou ik dat zeggen! Straks is je klablok ook nog ziek door mijn naam!' schreeuw ik naar de begeleider. Ik ga hier dus echt ontsnappen. Ze houden me niet tegen. ik ben wie ik ben, en als ze dat niet accepteren is dat hun probleem.

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 14:51 ]

---

El Diablo.

Oh wait *ziet Patrick post* even aanpassen hoor.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Patrick Hathaway
Ah, de eerste schreeuwer. Daar maak ik een aantekening van. Het meisje heeft blond haar, blauwe ogen. Dit schrijf ik op, waarna een andere jongen me wel gewoon zijn naam verteld.
'Ah, Julian, zaal 3,' zeg ik met een knikje. 'Wat jou betreft, jongedame, jij mag je begeven naar de cafetaria. als je ons je naam niet wilt geven, zullen we je foto moeten zoeken en dat kan best wel even duren. De naam van Julian streep ik van mij lijstje waarna ik naar gebouw 3 wijs. De jongen had het meer gemompeld, iets wat ik ook opschrijf.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Maya Dhalia Myra Borisovaena
Ik keek naar de man die een begeleider moest voorstellen. Hij was vast ook zo'n stomme idioot, die geloofde dat biseksueel of homoseksueel of transseksueel zijn een ziekte is. Dit alles was gewoon stom, maar als ik meedeed aan deze act, dan zou ik hier snel weg kunnen. Dat is echt het enigste wat ik nu wil, weg gaan van deze plek, zelfs thuis zijn is beter.

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière

Ik staar wat angstig uit het raampje. Naast me rijd mijn vader richting het kamp. De hele weg heb ik nog niets tegen hem gezegd. Normaal kan ik mijn mond niet houden maar nu, ik ben boos. En niet zomaar boos. Woedend. Chagerijnig bijt ik op mijn lip en kijk ik door de beslagen ruit. Naast me hoor ik mijn vader met een liedje mee nurieën. Vanochtend was nou ook niet echt de gezelligste ochtend ooit. Het geprek herhaalt zich meedere keren door mijn hoofd. Ik teken met mijn vinger kleine poppetjes op de ruit.
"Bijou," zeg mijn vader zacht.
"Wil je daarmee stoppen? Dat krijg ik nooit meer van de ruit af."
Kwaad kijk ik hem aan.
"Nee, dat krijg je inderdaad niet meer van de ruit af en ik kom ook niet meer terug na dit kut kamp," val ik tegen hem uit.
"Daarbij is mijn naam niet Bijou maar Mignon. Moelijk hè?"
Mijn vader opent zijn mond om iets terug te schreeuwen maar sluit hem weer snel. Hij richt zijn blik weer op de weg. De al redelijk onaangename stilte tussen ons is alleen maar killer geworden. Ik heb nooit een goede band met mijn vader gehad en deze zal ook nooit verbeteren.
"Meisje, je wordt er alleen maar beter van," zegt mijn vader dan.
Voordat ik één of andere beledigende opmerking maar sluit ik mijn mond. Chagerijnig kijk ik voor me uit. In de verte zie ik het kamp al aankomen.
"Je nieuwe thuis," zegt mijn vader enthousiast.
Ik herhaal zijn woorden op een zeurderig toontje.
"Nou meid, heel veel plezier en herinner het is allemaal voor jezelf."
Met tegenzin krijg ik een kus van hem op mijn wang waarna ik de auto uitstap. Woedend haal ik mijn tas uit de achterbak en gooi ik de klep dicht. Met lood in mijn schoenen en een kwaad gezicht loop ik het kampterrein op.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Sasha Ripley

Ik steek nonchalant een sigaret in mijn mond terwijl ik mijn ogen laat glijden over alle snoepjes die hier worden afgezet. Dit beloven leuke weken te worden. Welke idioot haalt het dan ook in zijn hoofd om een hoop anders geaarde jongeren samen in een kamp te steken. Ik hoop maar dat ik voldoende condooms meeheb. Ik neem net een hijs van mijn sigaret wanneer ik een oudere man naar buiten zie komen. Hij stelt zichzelf voor als Patrick Hathaway, begeleider van Camp Springwood. Patrick Hathaway, begeleider van Camp Springwood mag er zeker wezen. Als begeleider is hij zeker weten hetero. Ik hou wel van uitdagingen.
"Aangenaam kennis te maken! En wat zijn jullie namen?"
Ik glimlach droogjes en blaas mijn rook in zijn gezicht.
"Sasha Ripley," zeg ik kortweg, maar niet onvriendelijk. Naast me stelt een jongen zich voor als Julian Dan Forli. Ongegeneerd laat ik mijn ogen over hem glijden wanneer hij naar het door Patrick aangegeven gebouw loopt. Ik neem nog een trekje terwijl mijn ogen gaan fonkelen. Mijn moeder is een idioot als ze denkt dat ik hier ga "genezen".

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 15:05 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Julian Dan Forli
Zaal 3? Ik volgde Patrick's wijzende vinger en keek recht naar een lelijk, vierkant gebouw. Alles daaraan stootte me af. Maar misschien kwam dat ook gewoon door de reden waarom ik hier zat.
Het meisje dat naast me stond was meteen in opstand gekomen en ik had een soort halve bewondering voor haar. Ik kon nooit goed in opstand komen. Ja, tegen mijn ouders kon ik best weleens een grote bek opzetten, maar over het algemeen verder niet. Ik was meer verlegen. Zoiets als zij zou ik nooit gedurfd hebben, al helemaal niet tegen de begeleider, die nu nog helemaal onbekend was.
Maar aan de andere kant was het misschien niet erg slim wat ze deed. Misschien kon je je maar beter koest houden en luisteren, des te eerder was je weer weg. Hoopte ik.
Ik hees mijn tas over mijn schouder, pakte mijn koffers stevig vast en liep naar Zaal 3. Het was een simpele kamer, met vier stapelbedden en een kastje voor wat spulletjes. Aan het eind van de kamer zaten twee deuren, waar waarschijnlijk de badkamers zaten.
Ik koos het stapelbed links achterin en gooide mijn tas op het bovenste bed. Dat was nu mijn bed. Dit was mijn huis voor de komende paar weken.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Alexis

Ik rol met mijn ogen, 'Alexis Ruby Avery' roep ik dan toch maar. Ik heb geen zin om langer bij die sukkel te zitten. En al helemaal niet in de cafeteria.

Noah Jay

Ik loop ook maar naar de groep, 'Noah Jay' zeg ik verveeld. Ik was vast de jongste hier. Ik was pas 14. Dit zou even serieus de hel van mijn leven worden.

---

El Diablo.

Jace Dream Hathaway
Geweldig, er stond nu al een kind te schreeuwen. Ik wrijf mijn handen even over mijn slaap. De man was vast onze begeleider, er stonden al verschillende mensen rond hem. Mensen met 'ziektes' zoals ik. Verveeld schop ik tegen de koffer aan en blijf ik op de achtergrond.

Patrick
Met een snelle beweging neem ik de sigaret uit de mond van de jongen die zich Sasa noemt.
'Sasha, zaal twee, je mag ook je spullen daar neerzetten en een bed uitkiezen. Vanmiddag worden al jullie spullen gecontroleerd, dus deze...' Ik hou de nog brandende sigaret voor zijn neus waarna ik deze weg gooi. 'Zin niet toegestaan. Hetzelfde geld voor GSM's.'
'Noah Jay, zaal 1, Alexis, zaal 2. Hetzelfde geld voor jullie. zodra jullie spullen zijn neer gezet zijn jullie vrij tot de lunchbel gaat. Verken jullie nieuwe thuis maar alvast!'

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 15:07 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[oh, wait ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière

Ik loop richting een van de begeleiders. Arrogant, wat ik eigenlijk niet ben, trek ik een wenkbrauw op.
"Mignon," zeg ik nog steeds kwaad.
"En als jij denkt dat je mij kan veranderen dan heb je het mooi mis."
Mijn tas hangt nog steeds nonchalant aan mijn schouder. Zachtjes kauw ik op mijn kauwgom en kijk ik het terrein rond. Het ziet er kil en strak uit. Snel richt ik mijn blik weer op de begeleider.

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 15:11 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Sasha Ripley

Met een snelle beweging rukt Patrick de brandende sigaret uit mijn mond. Ik blijf even met getuite lippen staan en lik er dan even over.
"Sasha, zaal twee, je mag ook je spullen daar neerzetten en een bed uitkiezen. Vanmiddag worden al jullie spullen gecontroleerd, dus deze..." zegt hij terwijl hij mijn sigaret weg gooit. "Zijn niet toegestaan. Hetzelfde geld voor GSM's."
Op mijn lippen kruipt een schuin lachje. Ik mag Patrick wel. Dat wil echter niet zeggen dat ik van plan ben klakkeloos zijn bevelen op te volgen, of hij moet al met een heel kinky voorstel komen.
"Tuurlijk, Patje," zeg ik glimlachend terwijl ik hem een schouderklopje geef en naar mijn slaapzaal verdwijn. Daar aangekomen zie ik meerdere bedden staan. Ik kies degene verst van de deur, niet aan een raam. Ik slaap liefst in zo donker mogelijke ruimtes. Rekening houdend met wat Patrick Hathaway, begeleider van Camp Springwood net zei haal ik eerst alle pakjes sigaretten uit mijn koffer. Ik stamp mijn hut rond, op zoek naar een losse plank.
"Bingo," glimlach ik wanneer er zich vlak onder mijn bed eentje blijkt te bevinden. Ik kieper de sloffen in de holle ruimte eronder en duw de plank weer netjes op zijn plaats, iets steviger zodat het niet opvalt. Ik laat echter één pakje in mijn broekzak zitten. Ik ben niet dom, en Patrick vast ook niet. Als ik niks van sigaretten meer bij me heb die hij me kan afnemen, gaat hij geheid op zoek naar een voorraad. Verveeld ga ik op het bed liggen, wachtend op anderen.

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 15:17 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Alexis

Verveeld loop ik naar het huisje, wat zo lelijk was als die begeleider zelf maargoed. Ik pak mijn spullen uit, en stop mijn Iphone en mijn sigaretten in mijn beha. Zo, dat is klaar.

Noah Jay

Ik loop naar het huis, en binnen pak ik mijn spullen uit. Alles ligt beneden, en zelf neem ik het bed erboven. Ik stop mijn sigaretten in mijn kussen, en hetzelfde geldt voor mijn BlackBerry.

---

El Diablo.

Julian Dan Forli
Ik ben blij dat ik de eerste ben, want dan heb ik even rustig de tijd om bij te komen en het allemaal te laten bezinken. Ja, daar had ik al weken de tijd voor gehad, maar nu is het allemaal echt. Ik zit hier nu en er is geen weg meer terug. Ik zal gewoon de hele 'therapie' moeten afmaken.
Ik laat mezelf weer van het bed glijden en loop naar de twee deuren aan het eind van de kamer. Zoals ik al dacht: badkamers. Eén voor jongens en één voor meisjes. We zullen dus gemixt gaan zitten. Nou ja, eigenlijk had ik ook niet anders verwacht. Op een kamp waar je moet 'afkicken' van het homo-zijn gaan ze vast niet een stel homo's of lesbiennes bij elkaar gooien in één kamer.
Ik klom het simpele stapelbed weer in en hees mijn tas omhoog, waar een aantal simpele spulletjes in zaten. Ik haalde mijn iPod eruit, stak de dopjes in mijn oren, ging achterover liggen en luisterde met gesloten ogen naar de rustige muziek in een poging wat meer te ontspannen en niet te denken aan wat er komen ging.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Patrick Hathaway
Die Sasha ging nog een probleem worden. ik schud mijn hoofd en zoek naar Mignon. Het blijkt een van ede middelste namen te zijn.
'Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière?' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw, blij dat ik de namen heb geoefend.
'Zaal vier, veel plezier.' Dit deel is eht vermoeientste, ik moet iedereen tegelijk aanspreken. Gelukkig zijn de eerste paar al naar hun kamers vertrokken. Een andere jongen, die aan de kant staat, stelt zich voor nu het rustiger is.
'Jace,' zucht hij. zijn ogen zijn op de grond gericht.
'Zaal 3, veel plezier!' Hij rolt zijn ogen en loopt weg. ondertussen heeft mijn hand niet stil gestaan. Iederen kampeerder heeft al meerdere notities. welke makkelijk te breken zijn, en welke moeilijk zijn.
ik ben een beetje geïrriteerd dat mijn medebegeleiders zo laat zijn, wat betekend dat ik het alleen mag opknappen, net als vorig jaar.

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 15:24 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.