• In het prachtige Franse stadje Vallierons, gelegen in het zonnige zuiden, staat een oud erfgoed dat sinds enkele jaren is omgetoverd in een luxehotel. Een klas vertrekt op studiereis en heeft genoeg geld in kunnen zamelen om in dit befaamde hotel te kunnen logeren. Ze zijn opgetogen omdat ze al gehoord hebben over de gezellige lobby, ruime kamers, het heerlijke eten en het binnenzwembad. Maar het huis heeft één geheim dat angstvallig voor de buitenwereld verzwegen wordt. De anderen.


    Jongeren (16-18 jaar)
    - Belle Dominique Verviers | Rajah
    - Luna Eva Licard | MisPattinson
    - Pandora Mitchell | thePineapple
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Jip Vájen Lamora | ForeverZaynx
    - Damon Peter Darling | Roane
    - Matthew "Matt" Alex Darling | Narissa
    - Thomas "Tom" Chris Jones xYoung
    - Jason "Jae" Blake | Talisman
    - Aiden McRown | JaiRy

    Geesten
    - Annelore Grave Boston | ForeverZaynx
    - Felicia Molyneux | Appelstroop
    - Diana Mynthe Rizzoli | DevilWings
    - Nathanïel 'Nathan' Dwane Adams | Sweetest
    -
    Geen vrouwelijke geesten meer!

    Zieners(graag een jongen en meisje)
    - Ailean Vanessa Spikes | Proprius
    - Damon & Matt Darling | Roane & Narissa de gave wisselt tussen beiden, ze zien de geesten nooit op hetzelfde moment.

    Leerkrachten
    - Carlos Francis Isles | DevilWings
    - Josephine Spijkers | Appelstroop


    Regels
    - Je mag twee rollen
    - Ik wil geen oneliners of drieregelposts. Doe je best om minstens vijf regels te schrijven, anders gaat het veel te snel en kan niemand bijhouden.
    - Probeer met elk personage contact te zoeken in de mate van mogelijkheid.
    - Probeer jongens en meisjes evenredig te houden.
    - Relaties en 16+ zijn toegestaan, zolang het binnen de perken blijft.
    - Als je uit karakter gaat (OOC) gebruik dan [] voor en na je zin om dit aan te geven, zo blijft het overzichtelijk.
    Uitleg bij rollen:
    - Enkel zieners kunnen geesten zien en ermee communiceren. Dit gebeurt in het begin van het verhaal nog niet.
    - Leerlingen/ leerkrachten en geesten zijn zich niet bewust van elkaars aanwezigheid tenzij er in de ruimte iets gebeurt (bv, stoel die uit het niets verschuift). Ze kunnen elkaar niet zien.
    - Geesten zien elkaar wel, maar beschouwen elkaar als indringers. Voor hen is het hotel nog steeds hún huis.





    Begin: de jongeren komen toe in het hotel. Jullie slapen per twee op een kamer. Meisjes bij meisjes, jongens bij jongens. Verder mogen jullie zelf kiezen.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2012 - 18:46 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Rollentopic.]

    Damon

    Ze geeft me een klein duwtje terwijl ze lacht.
    "Chiquer kan ik niet. Dat zit niet in me. Al dat getut."
    Ze knipoogt naar me en loopt naar de deur. Mijn ogen glijden naar haar jurkje en het prachtige paar benen dat er onder vandaan komt. Ik schud mijn hoofd en been snel bij. Ik steek haar voorbij en open de deur.
    "Après vous," zeg ik kakkerig. Tja, we zijn tenslotte in Frankrijk.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [gedaan]

    [ bericht aangepast op 14 maart 2012 - 18:03 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Belle

    "Après vous," zegt hij kakkerig als hij de deur voor de zoveelste keer voor me openhoudt.
    "Stop daar eens mee," grinnik ik. "Ik ben je date niet."
    Lachend loop ik de wonderschone tuinen in. Alles is hier perfect en klopt. Het gefluit van de vogels, de kleine bloemtjes in de bloemperken, de perfecte hagen. Het is bijna romantisch. Met een grote lach kijk ik rond.
    "Prachtig," stamel ik wat onderdonderd.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Damon

    "Stop daar eens mee. Ik ben je date niet."
    Toegegeven, zo dacht ik er ook niet over maar het kwam wel aan. Lachend loopt ze de tuin in. Ik volg haar naar buiten en laat de deur achter me dichtvallen. Wanneer ik opkijk zie ik de prachtigste tuin die ik ooit al gezien heb. Er komt me een heerlijke bloemengeur tegemoet.
    "Prachtig," hoor ik Belle stamelen.
    Ik steek mijn handen in mijn zakken en knik even. De kleuren lijken gewoon in elkaar over te vloeien en in de verte staat een sprookjesachtige pergola. Ik probeer me voor te stellen hoe die er 's nachts uit moet zien.
    "Kom," zeg ik tegen Belle terwijl ik naar het houten huisje loop.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    luna
    Zacht met mijn muziek zingend loop ik rustig het hotel.
    Hier kom ik Damon en Belle tegen.
    Ik steek een hand op en glimlach terwijl ik rustig verder ga met zingen.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Maar hoe weet ze dan dat Nathan dood is? Voelt ze dat aan ofzo?]


    If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

    [Ten eerste omdat die geesten er al niet modern uitzien, en nou je ze doorgaans ook maar wazig ziet (in mijn ogen dan)]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [sorry dat ik er zo lang niet was, maar ik kon niet op mijn laptop. te veel huiswerk]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    [heeft iemand een levend mens rondlopen die iets met Luna kan.]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Belle

    "Kom," hoor ik Damon zeggen.
    Dit kleine woordje haalde me uit mijn gedachte. Wat lichtelijk geïrriteerd kijk ik op maar als ik zie waar hij heel loopt verdwijnt deze irritatie als sneeuw voor de zon. Huppelend loop ik achter hem aan het houten huisje in.
    "Het is prachtig," herhaal ik nog een keer. "Als ik ooit trouw moet het hier zijn. Het is ervoor gemaakt," fluister ik. De tuin is adembenemend mooi. Ik kijk even naar Damon en glunder. Zachtjes bijt ik op mijn lip. Op school zei ik eigenlijk nooit iets tegen hem. Ik sta altijd bij de oudere klassen. Waarom geef ik hem nu wel zoveel aandacht?


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Aangezien iedereen met de bus gearriveerd is, zal ik er dan maar van maken dat Aiden met de taxi wordt gebracht omdat hij way too late is? ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [En we gaan weer verder eten (: tot zo.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Hij kan ook gewoon met de bus gearriveerd zijn en inspringen, maar jij mag kiezen.]

    Damon

    "Het is prachtig. Als ik ooit trouw moet het hier zijn. Het is ervoor gemaakt," fluistert Belle, duidelijk onder de indruk.
    Ik ga op een bankje zitten en zie haar naar me kijken. Wanneer ze op haar lip bijt sla ik mijn ogen neer.
    "Ik heb eigenlijk nog nooit nagedacht over trouwen," mompel ik. En dat is ook zo, ik ben nog jong. Waarom zou ik me daar nu al mee moeten bezig houden? Ik wil sowieso eerst nog gaan studeren, en zelfs daarbij weet ik nog niet wat.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [miss. kan aiden als hij er is met luna praten]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Aiden

    Ik moest nageven, het gebouw was... indrukwekkend. Dat was voor nu pluspunt nummer een, daarbij ook nog eens de mooie omgeven. Twee dingen die voor mijn gevoel niet meer stuk konden. Nadat de rest hun spullen uit de bus had gepakt, volgde ik als laatste en liet mijn blik daarbij rustig om me heen glijden. Op mijn gemak wandel ik achter de andere aan het hotel in en kan nog net voorkomen dat mijn mond open valt van de mooie ruimte die er in het hotel huist. Nu ik eenmaal binnen was werd ik nieuwsgierig naar mijn kamer en hoe die eruit zou zien. Dus met dit in gedachten loop ik naar de balie om me in te checken. Zodra ik van de vrouw mijn sleutel had gekregen liep ik de grote trappen op, opzoek naar mijn kamer. Daar aangekomen duwde ik de deur open en liet mijn blik vol bewondering en goedkeurend door de ruimte heen glijden. Dit hotel was echt het toppunt, ze hadden niet overdreven toen ze vertelden hoe het eruit zag en hoe groot alles was. Ondertussen kwakte ik mijn koffer op het voetend eind van mijn bed en liet me er met een zuchtje langs zakken terwijl ik door het raam naar buiten spiekte. Ja, het werd tijd om de rest eens te gaan verkennen. Nadat ik weer was opgestaan had ik mijn koffer uit uitgeruimd en hem leeg opborg onder het bed. Vervolgens liep ik de kamer weer uit en de trappen weer af om te beginnen met de beneden verdieping. Eens kijken wat daar allemaal te doen was..

    [Ik vond dat met die taxi toch geen super idee, dus gewoon met de bus mee aangekomen. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'