And I know
I've said it all before
but opposites attract.
We try to run away
but end up running back.
all I want is the taste that your lips allow
"They will never be famous."
"You'll never meet them."
"They don't know you exist."
"what did you expect?".
"
Hi, my name is.."
"I know who you are.".
I had to remove my first story, and account, but I couldn't live without writing. So I made a new account and started a new story.
Abo? Kudo? That would mean the world to me. Just to show the person ,who made me remove my first story that I can write and that I'm not pathetic. C: <3
http://www.quizlet.nl/stories/76816/quothi-my-name-isquot-quoti-know-who-you-arequot--one-direction/
you're a victim of your own mind.
Cause there are three little words,
that I've always been dying to tell you!But our love will be broken,
shattered like a mirror in a million pieces.
One direction bestaat
Written by: Liamousine
Written: Dutch
Spoken: Dutch (& a little bit English)
Starts: 16th of March 2012
http://www.quizlet.nl/stories/79353/it-tears-me-up-ltlilogt/
You're strong enough to win without a war || Vaucluse >> Thread.
It's not what it looks like.
LEGGO!
You might like this?
Scarlett Yoesril werkt sinds twee jaar voor het muziekblad Patterns. Naast interviews die ze afneemt of recensies die ze schrijft, schrijft ze voor elke uitgave haar eigen column -alles komt langs en ze is niet bang om felle uitspraken in drukinkt te veranderen.
Dit ging altijd goed, maar zodra Scarlett zich aan de mediahype One Direction waagt, gaat het mis. Twee woorden zijn genoeg om de waarheid achter het begrip persvrijheid te achterhalen -en leiden zelfs tot de definitie van andere abstracte begrippen, die in geen enkel woordenboek gevonden kunnen worden.
x Plas-tic [plestik] o -s langs synthetische weg bereide plastische kunststof
x Pa-ra-dig-ma [paradigma] o –'s en -digmata voorbeeld; modelwoord; wetenschappelijke term
I'm not smug, ma'am, it's just the unfortunate shape of my face.
Snel stapte ik op mijn fiets, straks kwam in nog te laat bij mijn eerste concert van One Direction! Ik fietste wat harder, het werd donker, dom dat ik zo laat was weggegaan. Er klonken stemmen, ik fietste nog harder, ik keek om me heen maar ik zag niks, lantarenpalen flitsen uit. Ik voelde dat het goed mis was, dat kon niet anders.
Ineens werd ik met een klap van mijn fiets gegooid, en lag ik op de grond, stemmen zeiden: 'die kunnen we vast gebruiken'. Ik voelde een helse pijn, iets beet in mijn arm. Het brandde van binnen, het vuur stroomde naar binnen, ik stond in brand en ik moest water. Hijgend probeerde ik op te staan, maar het lukte niet, ik maakte sidderingen aan alle kanten. De pijn leek niet op te houden en hoe langer ik daar lag, hoe erger het werd. Ik wou mezelf vermoorden, liever dood dan dit, maar hoe? Ik zou One Direction vast niet meer ontmoeten. Ik voelde mezelf wegvallen, een traan viel uit mijn oog. vaarwel leven dacht ik, maar ik had het goed mis
nothing is true, everything is permitted.
