[RPG] The Middle Ages. - Speeltopics

Deze RPG speelt zich af aan het koninklijk hof, meer info hierover vind je hier 'waar speelt het zich af'. De tijd waarin de RPG zich afspeelt, is zoals jullie waarschijnlijk al doorhadden, zijn de Middeleeuwen. Maar niet zoals het werkelijk was, het is namelijk een fantasie wereld.
Van mensen met toverdrankjes tot reuzachtige draken, het is allemaal toegestaan.

Elke tien jaar worden er uit de omliggende dorpen dire mensen, die in het rijke bezit zijn van een machtig mythisch wezen, uitgekozen om een training te komen volgen aan het koninklijk hof door de beste meesters die er zijn.

Het is een eeuwenoude traditie die nooit verdwenen is. De traditie ontstond in tijd van vele oorlogen. Een paar spionnen hielden de bevolking in de gaten en kozen enkel de beste van de beste. Ze moesten natuurlijk wel voldoen aan een aantal eisen, zoals dat ze in het bezit moesten zijn van een mythisch wezen en er mee om moesten kunnen gaan. Enkel de besten werden uitgekozen en mochten naar het hof komen en kregen training van de beste trainers om nog beter met hun dier om te kunnen gaan, maar ook met wapens. Ze werden ingezet in de oorlogen en strijd als aanvoerders van kleine legers of werden uitgezonden op privé missies. Ze worden opgeleid tot echte meesters en meesteressen.
In andere woorden: Het was een hele eer...

En dat is het nog altijd. De drie voorheen gewone dorpelingen komen ineens in een heel ander wereldje terecht en plots kijken er mensen naar hun op. Sommigen weten zich erg goed aan te passen, anderen krijgen heimwee en bij enkele stijgt de roem en rijkdom ze naar het hoofd. Hoe reageren de andere bewoners op het koninklijk hof hierop?

Er wonen dus verschillende mensen aan het koninklijk hof, mensen met verscheidene beroepen en rangen, probeer je ook in te leven in hun wereld, beleefdheden, tradities en dergelijke. Om dit gemakkelijker te maken heb ik zelf wat dingen op een rijtje gezet en die kan je hier lezen.

Deze RPG heeft zoals jullie merken niet echt een vaste verhaallijn die je moet volgen, jullie zijn dus vooral vrij in wat je wilt schrijven en worden niet beperkt. In andere woorden: Let your creativity flow ^^

[ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 19:10 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ivar

Ik blijf even zwijgen, misschien iets te lang tegenover iemand van adel. 'Nee ik heb nooit een achternaam gehad, voorzover ik weet.' antwoord ik waarna ik even knikken. Ik kijk even in haar ogen en zie dat het meisje jonger dan mij moet zijn. 'En natuurlijk, Vrouwe.'

I only miss you when I'm breathing

Ameline Rose Ermengard

Net op het moment dat ik met mijn paard de stal wilde uitlopen, werd ik tegengehouden door één van de hofdames die me had opgevoed.
Ze keek me streng aan en ik merkte hoe haar kaaklijn verstrakte.
"U moest al lang in de eetzaal zijn." Begon ze haar preek. "Wat moet je familie wel niet denken? En de gasten!"
Ergens kon ik het niet laten om te grijnzen, maar om mijn grijns een beetje te verbergen, keek ik naar mijn voeten.
"Het spijt me Mevrouw." Ik kon nog net voorkomen om een klein lachje uit te stoten. "Ik ga meteen terug."
Ik droop weer af naar het kasteel om me vervolgens weer helemaal op te tutten, ook al was het tegen mijn zin.
Toen ik de eetzaal binnenkwam, merkte ik hoe veel volk er al was.
"Sorry dat ik laat ben." Zei ik vrolijk terwijl ik op een vrij stoeltje plaatsnam.
Ik wist gewoon dat sommige familieleden schande spraken over me aangezien ik redelijk brutaal was ondanks mijn strenge opvoeding, maar dat kon me niets schelen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Celine Florance Beaugarde
Ik kijk even op als Ameline de zaal binnenkomt lopen. 'Sorry dat ik laat ben,' zeg ze vrolijk terwijl ze gaat zitten. 'Goedemorgen Ameline,' begroet ik haar, 'En het maakt niet zo heel veel uit. Ik heb toch nog geen honger,' vervolg ik waarna ik mij weer op de jongen, Ivar, richt. 'Als je een uitverkorene bent heb je toch ook een dier? Wat is jouw dier dan?' vraag ik met een nieuwsgierige ondertoon in mijn stem. Het is maar goed dat de heer een paar dagen weg is anders zou ik waarschijnlijk aangesproken worden op mijn vele vragen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jade Meloise Feme
Een andere jongen meer rond mijn leeftijd bekeek me ook even. Hij was echter niet super verbaasd. Ik zou normaal gesproken straf moeten krijgen, maar wat ik had gedaan voor mijn land werd het me altijd vergeven. Toen mij. Vader namelijk hoorde wat ik gedaan had vertelde hij: Je lijkt wel een zoon die ik nooit had. Ik ben trots op je mijn dochter. Die woorden waren zijn laatste en bleven voor eeuwig in mijn hoofd spoken. Zijn laatste wens was dat de heer voor mij zou zorgen als zijn eigen dochter. Ik wou echter geen jurken maar mannelijkere kleding en dit mocht. Het was geen schande voor me. Zeker geen schande. Ik liet mijn blik even op de jongen rusten. (Dante). Hij was niet van adel noch een werknemer hier. Misschien een uitverkorene, maar hij was te oud. Ik gokte hem als trainer. Fijn iemand die hetzelfde dacht als mij. Iemand die met een zwaard kan omgaan. Onze blikken kruiste elkaar even waarna ik wegkeek. Op dat moment kwam volgens mij een ander nichtje binnen. Aan hoe ze zich gedroeg mocht ik haar veel meer. Zij genoot veel meer. Ik knikte even beleefd naar haar zoals het hoorde.

[ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 22:58 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Ivar

Ik buig mijn hoofd iets als er nog iemand binnen komt die ik ook inschat als iemand van de familie, ik kijk weer naar het meisje. 'Een Griffioen,' antwoord ik, 'Zou ik ook nog wat mogen vragen, Vrouwe?' vraag ik daarna zo beleefd mogelijk.

I only miss you when I'm breathing

Sky ~ Hyppogrief
De wind ging door mijn vleugels. Mijn prachtig bruine veren. Trots dat ik erop was. De zon scheen vel op het land, maar het was zo mooi. Geboren in de natuur en daar zou ik ook blijven. De natuur was mijn thuis, maar ook dorpen bezocht ik vaak. Ik voelde me hier thuis, maar was nog nooit iemand tegen gekomen die echt goed bij mij voelde. Ik liet grond onder mijn voeten voelen en zag een aantal mensen. Ze liepen respectloos op me af en ik kraste zacht naar ze. Ze bogen niet. Ze versnelde hun pas en ze kwamen gewoon te dichtbij. Ik gromde en stijgerde naar ze. Ik vloog op en voelde dat een veer uit mijn vacht getrokken werd. Ik gromde hard en keerde om. Ik maakte een duikvlucht en haalde hem omver. Ik pakte de veer af en kraste luid. Niemand maar dan ook niemand Pakte een veer van mij! Ik vloog weer weg richting het kasteel. Niet dat ik iemand als baasje had daar, maar daar was het veiliger. Ik kwam flapperend neer op het dak waardoor een aantal grote stenen loskwamen en met veel kabaal naar beneden denderde. Oeps. 

Safrina ~ Draak
Mijn schubben veranderde in vacht en mijn vacht kreeg een groene glans. Ik ging met mijn poten in de grond en voelde de zand ertussen gaan. Het voelde heerlijk. Heerlijk om vrij te zijn. Heerlijk geen verplichtingen te hebben en naar niemand te hoeven luisteren. Geen ouders geen baas. Nee ik Serafina was helemaal vrij. Ik voelde de bladeren tussen mijn oren griebelen en besloot te gaan liggen op het gras. Onverstoord. Niemand om me heen en niemand die me stoorde de wind suisde langs mijn oren en ik opende mijn ogen door mensen geluid. Ik stond op en liep voorzichtig verder. Waarom washet nooit rustig. Ik voelde honger opborrelen en vloog over domeinen heen. Ik maakte een duikvlucht en pakte een lekkere koe. Ik lande een eind verderop en At hem zonder problemen op. Ik keek ondertussen door de bomen. Ik was vlakbij de huis van de heer waar de uitverkorene ofzoiets leefde. Wat waren die mensen van plan?

I'm finally back, Finally after a Year break

Celine Florance Beaugarde
Ivar buigt zijn hoofd even naar Ameline waarna hij mij weer aankijkt. 'Een Griffioen,' antwoordt hij. Een griffioen... Interessant 'Zou ik ook nog wat mogen vragen, Vrouwe?' vraagt hij dan beleefd. 'Natuurlijk mag je dat,' antwoord ik vriendelijk terwijl ik weer een blonde lok uit mijn gezicht veeg Ik ben best wel trots op mijn blonde haren. Vooral omdat ik zo'n beetje de enige in de familie ben die dat heeft. Maar ik heb de blonde haren van mijn moeder gekregen in plaats van de donkere haren van mijn vader.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

Voor ik vraag wat ik van plan was te vragen kijk ik hoe ze weer een blonde haar lok uit haar gezicht veegt. 'Dank U wel. Mag ik dan vragen om Uw naam?' vraag ik weer een beetje verlegen. Ik had er een hekel aan een gesprek met iemand te voeren zonder dat ik de naam van de betreffende persoon wist.

I only miss you when I'm breathing

Celine Florance Beaugarde
'Dank U wel. Mag ik dan vragen om Uw naam?' zegt hij weer een beetje verlegen. Ik glimlach vriendelijk naar hem, 'mijn naam is Celine,' antwoord ik beleefd. Dan komen de bediendes er aan met het eten. Als eentje mijn aanstoot kijk ik die even boos aan. 'Kijk uit met wat je doet,' zeg ik bits waarna ik weer naar Ivar kijk en een glimlach op mijn gezicht tover. Ik zucht even geïrriteerd als er weer een lok voor mijn gezicht valt maar ik heb geen zin om die weer weg te halen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar

'Een prachtige naam bij een prachtige Vrouwe,' slijm ik voorzichtig voordat het eten wordt geserveerd met een bijpassende voorzichtige glimlach. Ik zie weer een lok voor Celines gezicht gaan, deze keer veegt ze het niet weg. Als ik dichtbij naast haar zat had ik het wel uit haar gezicht willen vegen maar aangezien dat niet kon bleef ik rustig zitten tot het eten allemaal was geserveerd.

I only miss you when I'm breathing

Jade
Die celine werd meteen boos toen er alleen maar iemand perongeluk tegenhaar aanstootte. Ik glimlach naar het meisje die mij te eten brengt en duw een goudstuk in haar handen. Haar ogen twinkelen, omdat goudstukken veel geld waard waren. Ik glimlachte vriendelijk en at netjes met mes en vork mijn eten op. Ik hield van dit leven, maar schrok op toen ik opeens rotsblokken naar beneden zag komen. Met een harde klap kwamen ze op de grond. Ik zag een aantal mannen naar boven toe lopen en ik at netjes verder. Toen ik mijn bord leeg had gegeten depte ik de overige resten van mijn mondhoeken met een zijden servet met geweven zilver erin. Ik ging netjes met een been over de andere heen zitten. Wachtend tot de andere klaar waren.

I'm finally back, Finally after a Year break

Celine Florance Beaugarde
'Een prachtige naam bij een prachtige Vrouwe,' slijmt hij met een voorzichtige glimlach. Ik glimlach even naar hem, 'dank je wel,' zeg ik beleefd. 'Maar even dat je het weet, slijmen werkt meestal niet bij mij,' voeg ik er met een klein lachje aan toe. Als al het eten is opgediend veeg ik de lok toch maar weer uit mijn gezicht. 'Serieus. Ik zweer op Lorah dat ik die lok nog een keer ga afknippen,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ameline Rose Ermengard

Erg veel trek had ik niet, dus besloot ik al na enkele happen om te stoppen.
Uit verveling begon ik dan maar iedereen aan tafel grondig in me op te nemen met mijn felgroene ogen.
Onbewust speelde ik wat met de puntjes van mijn ravenzwarte krullen terwijl ik eventjes met mijn tong langs mijn lippen ging aangezien ze droog aanvoelden.
Ik had een redelijk grote drang om weer op te staan en te vertrekken, maar aangezien we gasten hadden, leek het me niet zo'n goed idee.
"Dus..." Begon ik twijfelend. "Wie zijn onze gasten nu weer?"
Nadenkend tuitte ik mijn lippen een beetje omdat ik me niet perfect meer herinnerde wie ze waren.
Ik had andere dingen aan mijn hoofd dan op te letten wat de heer allemaal zei.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Ivar

Ik grinnik even om wat Celine allemaal te zeggen heeft maar begin langzamerhand zelf ook wat van mijn bord te eten. Ik was het nog steeds niet gewend, zo heerlijk voedsel en er was ook nog altijd genoeg. Snel was ik al uitgegeten, ik kon er niet veel aan doen want mijn maag was dit soort portoes eenvoudig genoeg niet gewend. Ik schuif het half lege bord iets naar achteren en kijk alle mensen in de zaal stuk voor stuk even aan.

I only miss you when I'm breathing

Celine Florance Beaugarde
'Dus...Wie zijn onze gasten nu weer?' vraagt Ameline. 'Dat zijn de uitverkorenen,' antwoord ik op haar vraag. Ik neem een paar happen van het eten waarna ik het bord van me afschuif. Ik heb s'ochtends gewoon geen honger. Dan kijk ik weer even naar Ivar. 'Mag ik vragen waar je vandaan komt?' vraag ik beleefd aan hem. Een geïrriteerde zucht verlaat mijn mond als de lok weer voor mijn gezicht valt.

To the stars who listen — and the dreams that are answered