• Deze RPG speelt zich af aan het koninklijk hof, meer info hierover vind je hier 'waar speelt het zich af'. De tijd waarin de RPG zich afspeelt, is zoals jullie waarschijnlijk al doorhadden, zijn de Middeleeuwen. Maar niet zoals het werkelijk was, het is namelijk een fantasie wereld.
    Van mensen met toverdrankjes tot reuzachtige draken, het is allemaal toegestaan.

    Elke tien jaar worden er uit de omliggende dorpen dire mensen, die in het rijke bezit zijn van een machtig mythisch wezen, uitgekozen om een training te komen volgen aan het koninklijk hof door de beste meesters die er zijn.

    Het is een eeuwenoude traditie die nooit verdwenen is. De traditie ontstond in tijd van vele oorlogen. Een paar spionnen hielden de bevolking in de gaten en kozen enkel de beste van de beste. Ze moesten natuurlijk wel voldoen aan een aantal eisen, zoals dat ze in het bezit moesten zijn van een mythisch wezen en er mee om moesten kunnen gaan. Enkel de besten werden uitgekozen en mochten naar het hof komen en kregen training van de beste trainers om nog beter met hun dier om te kunnen gaan, maar ook met wapens. Ze werden ingezet in de oorlogen en strijd als aanvoerders van kleine legers of werden uitgezonden op privé missies. Ze worden opgeleid tot echte meesters en meesteressen.
    In andere woorden: Het was een hele eer...

    En dat is het nog altijd. De drie voorheen gewone dorpelingen komen ineens in een heel ander wereldje terecht en plots kijken er mensen naar hun op. Sommigen weten zich erg goed aan te passen, anderen krijgen heimwee en bij enkele stijgt de roem en rijkdom ze naar het hoofd. Hoe reageren de andere bewoners op het koninklijk hof hierop?

    Er wonen dus verschillende mensen aan het koninklijk hof, mensen met verscheidene beroepen en rangen, probeer je ook in te leven in hun wereld, beleefdheden, tradities en dergelijke. Om dit gemakkelijker te maken heb ik zelf wat dingen op een rijtje gezet en die kan je hier lezen.

    Deze RPG heeft zoals jullie merken niet echt een vaste verhaallijn die je moet volgen, jullie zijn dus vooral vrij in wat je wilt schrijven en worden niet beperkt. In andere woorden: Let your creativity flow ^^


    Rollentopic: Hier.

    De bijhorende story: Hier
    Er staat veel info, maar dat is enkel voor als je er geïnteresseerd in bent.
    Mocht je nog ideeën hebben voor feesten, mythen, mythische wezens en dergelijke, laat het me dan alsjeblieft even weten

    Personage story: Hier vind je de story met personages. Als ik je personage goedgekeurd heb krijg je ook auteursrechten en ben je vrij een eigen hoofdstuk te openen met jouw personages.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 19:10 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ivar

    Dit was al weer de drde dag da ik hier verbleef in mijn gloed nieuwe leven, een leven vol luxe. Ik had nog niet echt heel luxe geleefd, eerder wat sober vergeleken met de anderen. Ik had namelijk bij Caeli in de stal geslapen, waar een stro bed in de hoek voor mij was geplaatst. Ik was net wakker geworden en er lagen, ook al lag ik hier in een soort stal, schone kleren voor mij. Iets wat ik nooit echt had gekend, maar toch trok ik ze snel aan. Het was een eenvoudige set kleren, maar ook sierlijk met het wapen van de familie van de heer erop. Ik aaide even over Caeli's neus heen, 'Ik kom later vandaag nog wel terug,' fluister ik bij zijn oren. Ik sta op en begin in de richting van de eetzaal te lopen waar ik zo werd verwacht.


    I only miss you when I'm breathing

    Jade
    Een nieuwe jongen kwam binnen. Ik was geweldig in mensen lezen. Duidelijk een uitverkorene. Hij gedroeg zich niet van adel noch als een werknemer. Hij kwam naast me zittencwat ik zeer onprettig vond. Met eten was ik altijd het liefste alleen. Zonder een medemens bij me. Dat vond ik het fijnst, maar nu werd ik veRwacht en uit respect voor de heer deed ik dat ook. Ik kon aardig mijn stem verlagen, maar of dat ging werken. Wie weet.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Celine Florance Beaugarde~Nichtje van de heer
    Ik wacht geduldig tot dat iedereen er is voor dat we kunnen beginnen met eten. In de ochtend heb ik toch nooit zo'n honger. Telkens als er weer iemand binnenkomt kijk ik even op. Als er weer een jongen binnenkomt en die naast iemand gaat zitten die een cape op heeft trek ik even mijn wenkbrauwen op. Het is absoluut niet fijn dat je helemaal niks van zijn of haar gezicht kan zien. Dan schraap ik mijn keel, 'het is zeer onbeleefd om met een cape op aan de eettafel te zitten,' zeg ik tegen de figuur.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy Fenix.

    "Goedemorgen," Zegt Celine, als ze de eetzaal inloopt. Ongemerkt laat ik mijn ogen even over haar lichaam glijden. De lichtblauwe jurk staat haar uiterst goed. "Hebben jullie een goede nachtrust gehad?" Vraagt ze, terwijl ze aan de tafel gaat zitten. "Het kan altijd beter" Antwoord ik met een vriendelijke glimlach en kijk de tafel even rond. "Het is zeer onbeleefd om met een cape op aan de eettafel te zitten," Zegt Celine tegen iemand. Als ik haar blik volg, snap ik wat ze bedoeld.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Mensies, ik ga slapen.
    Adieu :3]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Jade Meloise Feme
    Ik herkende haar het nichtje als ik het goed had. Haar wenkbrauw ging omhoog toen ze mijn capuchon op had. 'het is zeer onbeleefd om met een cape op aan de eettafel te zitten,' Zegt ze tegen me. Ik zucht, maar laat mijn slanke langen vingers naar mijn capuchon gaan. Precies als ik mijn capuchon naar beneden doe komt er tocht uit de opening van de deur waardoor mijn prachtige bruine krullen in model gaan. Het was gewoon echt perfect getimed. Ik knikte even naar haar en liet mijn ogen naar beneden kijken toch een beetje glurend door mijn zwarte lang gekrulde wimpers. 'Het spijt me zeer.' Zeg ik dan. Ik had dit liever uitgesteld tot de training. Ik had geen zin om raar aangekeken te worden omdat ik geen jurk droeg en wel wapens bij me droeg. Ach zo was mijn leven.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ivar

    Ik kijk raar op als ik de persoon naast me haar capuchon afdoet en er een erg knappe vrouw uit tevoorschijn komt. Mijn mond valt er zelfs iets van open maar ik herstel mezelf snel weer, ookal was ik niet gewend dat een vrouw een cape en capuchon op had. Het viel me nu ook op dat ze wapens droeg, nog raarder. Ik wilde mezelf net ook al voorstellen maar besluit dat nog maar even uit te stellen. Ik kijk weer voor me af en wacht tot iedereen binnen is, dat had ik geleerd toen ik hier net kwam.


    I only miss you when I'm breathing

    Celine Florance Beaugarde~Nichtje van de heer
    Ik hoor de figuur zuchten waarna de capuchon afgaat. Het verbaasd mij behoorlijk als ik zie dat het een vrouw is. 'Het spijt me zeer,' zegt ze. Ik knik, 'als je het maar niet weer doet,' antwoord ik waarna ik even naar de jongen kijk die naast haar zit. Als ik zie dat de jongen de vrouw met een beetje een open mond aankijkt maar zich snel herstelt doe ik mijn mond open om er iets van te zeggen maar besluit het uiteindelijk toch maar niet te doen. 'Jij bent toch één van de uitverkorenen?' vraag ik op een vriendelijke toon aan de jongen waarna ik naar hem glimlach.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jade
    Ze zijn allemaal vrij verbaasd na het zien van mijn ware identiteit vrij logisch. Ik zag de jongen die naast me zat even met open mond kijken en naar mijn zwaard gluren. Nooit mocht iemand aan mijn zwaard komen. Van het bot van mijn draak gemaakt. Miracle. Ze was een schild draak, maar gif ging erdoorheen. Geen materiaal is sterker van haar schubben of botten. Diegene naast me was dus zeker een uitverkorene. Ik vroeg me af wie ik als leerling kreeg. Het leek me geweldig om iemand al mijn technieken te kunnen leren. Ieder klein detailtje van mijn style maakte mijn style perfect. Een puntje kon je niet missen. Net als een jenga toren. Haal een verkeerd blokje weg en de kunst stort in elkaar.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ivar

    Ik kijk naar de vrouw die wat tegen me zegt en wend mijn hoofd snel naar beneden, ik zag in één oogopslag al dat ze een hele hoge rang had. Waarschijnlijk was ze familie van de Heer, 'Ja mevrouw,' antwoord ik beleefd in twee woorden. Ik was dan misschien niet heel goed opgevoed maar ik had de afgelopen dagen toch echt heel wat fatsoens normen geleerd.


    I only miss you when I'm breathing

    [@Hurtedheart ik denk niet dat ze toen al Jenga hadden :P]

    Celine Florance Beaugarde~ Nichtje van de heer
    De jongen kijkt me even aan en wendt dan zijn blik naar beneden. 'Ja mevrouw,' antwoordt hij beleefd. Ik laat mijn ogen even onopvallend over hem glijden en kom tot de conclusie dat hij zeker ouder is dan mij. Het voelt ergens best wel raar om mevrouw te worden genoemd door iemand die ouder is dan jij zelf bent. Maar het hoort er nou eenmaal bij. 'Wat is je naam?' vraag ik vriendelijk aan hem terwijl ik een blonde lok uit mijn gezicht veeg. 'En het is beleefder om iemand aan te kijken als je met hem of haar praat,' voeg ik er zacht aan toe zodat alleen hij het kan horen.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 22:43 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Ik gebruikte het even om de tekst groter te maken xD. Als metafoor. :P]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ivar

    Snel kijk ik omhoog, maar nog niet in de ogen van het meisje. 'Natuurlijk,' zeg ik iets verlegen wat ik probeerde niet te laten merken, 'Mevrouw,' voeg ik er nog snel aan toe. 'Mijn naam is Ivar,' voeg ik er iets verlegen aan toe. Ik had wel een achternaam willen noemen, maar voor zo ver wist had ik die niet echt.


    I only miss you when I'm breathing

    -Dante-
    Er kwamen nog een aantal mensen de eetzaal binnen gelopen. Ondertussen had ik plaats genomen aan de andere kant van de lange tafel. Het figuur in de cape werd gevraagd die af te doen en tot bijna ieders verbazing was het een vrouw. Mij was geleerd geen onderscheid te maken tussen mannen en vrouwen, dus ze zal de zelfde behandeling krijgen als de rest. Eigenlijk was het best wel logisch dat het een vrouw is, een man doet over het algemeen niet zoveel moeite om zichzelf te verbergen. In ieder geval niet aan de eettafel, naar mijn mening. Ze wou duidelijk niet laten zien wie ze was. De jongen langs haar, een van de mensen die wel verbaasd waren, gaf inderdaad toe dat hij een van de uitverkorene was. Ik had geen idee welke leerling aan mij toe gewezen zou worden, maar die stond gerand voor een harde training. Mijn afkomst loog er niet om en ik zou de taak van mijn vader eervol voortzetten. Zijn training had me van jongs af aan geholpen om beter en sterker te worden. Mijn vader maakte een onderscheid tussen het weer, of het nu koud of warm was er werd getraind. Dat was een van de dingen die ik ook niet zo doen.

    Celine Florance Beaugarde ~Nichtje van de heer
    De jongen kijkt omhoog maar durft me nog niet in mijn ogen te kijken. 'Natuurlijk,' zegt hij een beetje verlegen, 'Mevrouw,' zegt hij dan nog snel. 'Mijn naam is Ivar,' zegt hij dan weer een beetje verlegen. 'Ivar,' herhaal ik zijn naam, 'betekend dat ook iets?' vraag ik waarna ik even zwijg. 'Heb je geen achternaam?' vraag ik dan voorzichtig. Misschien ligt het onderwerp wel gevoelig. 'Ik heb trouwens liever dat je vrouwe zegt,' vervolg ik nog, 'dan voel ik me iets minder oud,' voeg ik er nog snel aan toe als ik even om me heen heb gekeken.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 22:44 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered