Ben jij weleens gepest? - Liefde, Vriendschap & Familie

Vas Happening.

ik ben op mijn eerste MBO-opleiding gigantisch de grond ingeboord door mijn klasgenoten, daardoor was mijn zelfvertrouwen achteruit gegaan

ik word/ben niet gepest. soms wel is zo'n sarcastische opmerking, maar daar lachte ik om en bitchte iets terug. op het gebied van pesten kan ik een bitch zijn, pest mij en je krijgt het hard terug.

Neem risico's

In groep 4 begon het pesten, uiteindelijk werd het in groep 7 zo erg dat ik van school ben veranderd, maar ook op mijn nieuwe school werd ik gepest
Toen ging ik naar de middelbare, het begon goed maar halverwege de brugklas begon het weer en nu zit in de derde en gebeurt het nog steeds, niet meer zo erg als op de basisschool, maar toch nog wel
En mijn broertje pest me altijd

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Ik ben in de 3e en 4e klas gepest

Ik heb het al die tijd gewoon genegeerd
en nu kom ik ze soms nog wel tegen maar goed het is bijna 5 jaar geleden
en daar door ben ik alleen maar sterker geworden
en hun zijn alleen maar dieper gezakt

En als ze nu nog een bek open trekken
denk ik doe toch niet zo zielig, dan kijk ik ze even arrogant aan en loop dan gewoon weer verder.

Als je er op gaat reageren vinden ze dat alleen maar leuk
en genieten ze er van
je moet maar zo denken mensen die pesten zijn zelf bang om gepest te worden

En een paar jaar later zijn ze diep gezonken
Karma doet z'n werk vanzelf wel

Ik ben nooit echt gepest, maar ik kan wel herinneren dat ik in de tijd dat ik veel zwarte kleding droeg weleens uit werd gelachen of belachelijk werd gemaakt.

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Ja vroeger.

(Be)lieve in (you)rself

Jep, heel vaak
De meeste jaren van de Basisschool en vooral 7 en het begin van 8 tot het midden waren een hell. Ook nog in het helft van de 1e tot begin 2de waar ik nu in zit. Nu ben ik pest vrij

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Jup, ik stotter sinds groep 3 en natuurlijk zijn er kinderen die me daarmee willen pesten. Dat waren vooral jongens, de meiden van de basisschool waren niet anders gewend. Die kwamen echter niet voor me op, maar ik zei altijd hele gemene dingen terug. En oh, wat heb ik hard gelachen toen degene die mij altijd het meeste pestte ook zelf begon te stotteren Nu in de tweede krijg ik wel eens opmerkingen naar m'n hoofd geslingerd, maar dat is het dan ook wel.

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

Weetje, mijn theorie is dat iedereen wel is gepest door iemand of meerderen. Maar dat maakt het natuurlijk niet minder erg.
Ik heb zelf één bepaald persoon gehad die me pestte, maar die is verhuisd.

You've cat to be kitten me right meow.

Gepest? Nee... maar ik zou ook niet willen zeggen dat ik vreselijk populair ben of iets dergelijks. Op de basisschool, en ook op het voortgezet onderwijs, heb ik er altijd enigszins buiten gestaan. Ik gebruikte woorden waar mijn klasgenootjes nog nooit van gehoord hadden, maar had een hekel aan sport en wilde spelletjes. En dat begreep men niet. En dan was ik ook nog eens klein, dun en de jongste van de klas, waardoor mensen me geregeld over het hoofd zagen. Ik had één vriendin waarmee ik in de pauze altijd in een boom mijn lunch opat, terwijl de rest allerlei balspelletjes deed. Ik werd wel uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes, maar ik vond er niet echt wat aan.
Toen mijn beste vriendinnetje van toen bleef zitten raakte ik echter helemaal in een isolement. Ik ben toen van school gewisseld en daar heb ik een heel leuke tijd gehad, tot ik naar het voortgezet ging. En daar begon alles weer overnieuw... Weer had ik maar één vriendin, maar dat was meer omdat we er beiden niet bij hoorden en dus enigszins tot elkaar veroordeeld waren. Ik kleedde me in dingen die in de mode waren en luisterde naar popmuziek, waarvan ik zei dat ik het "mooi" vond omdat het blijkbaar zo hoorde.
Toen ben ik nóg een keer van school gewisseld, en daar gaat het redelijk. Op een gegeven moment besefte ik dat het toch geen zin had om mezelf voor te doen als iemand die ik niet was, omdat ik dat toch nooit zou worden, en zo zijn mijn muziek- en kledingsmaak steeds alternatiever geworden. Dat ging heel geleidelijk; eerst durfde ik dat totaal niet, maar langzamerhand leerde ik me minder aan te trekken van mensen die naar je staren.
Vorig jaar was echt een dieptepunt, maar nu zit ik gelukkig in de bovenbouw met zijn heilige clustersysteem, waardoor je niet meer alle lessen met dezelfde mensen hebt en je daardoor ook veel nieuwe personen leert kennen. Op school ga ik nu wel met een best groot aantal mensen om, en ik heb een paar heel goede vriendinnen op mijn yogaclub, die me helpen met problemen. En natuurlijk mijn beste vriendin, die ik op mijn tweede basisschool heb leren kennen <3 Maar mijn zelfbeeld... daar is niet veel meer van over. Vaak zit iedereen in groepjes van mensen die dezelfde interesses en dergelijke hebben, maar ik ken echt niemand zoals ik, behalve dan via het internet. En heel vaak ziet men "anders" toch als "minderwaardig". Is niet bepaald goed voor mijn zelfvertrouwen, nee. De tijd dat ik mezelf erom sneed is godzijdank voorbij, maar ik zou nog steeds niet kunnen zeggen dat het "goed" met me gaat. Maar wat hadden die mensen van de basisschool eraan kunnen doen? Niets, natuurlijk. Ze vonden me "apart", maar konden niet echt uitleggen hoe dat dan kwam, dus negeerden ze me maar. Heel natuurlijk allemaal. Maar toch...

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Nee, ik ben niet gepest.

Travel far enough, you'll meet yourself

Toen ik op mijn 8e verhuisde werd ik in de straat door de kinderen gepest omdat ik 'nieuw' was. Dit ging twee jaar lang door tot er een ander meisje in de straat kwam wonen. Ik was gewoon doodsbang om thuis te zijn, want ze stormden gewoon mijn kamer binnen, ook als ze dat niet mochten.

Take risks and conquer your fears.

Ja. Een jaar later was ik het zat en duwde een van de jongens van de trap af. Nu ben ik best geliefd, maar haters heb je altijd. True story.

And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

Nooit gepest, gelukkig.

If you spread your wings, you can fly away with me.

Op de basisschool een keer en een keer op de middelbare. Maar dat was beide keren echt maar heel kort, dus ik vind niet echt dat ik het pesten kan noemen.

As travars