RPG huiver - Speeltopics

Ik heb vanmiddag het boek huiver uitgelezen en daarin leer je een nieuw soort weerwolven kennen, een soort die ik erg goed bedacht vind
Ik zal even samenvatten wat voor weerwolven het zijn
Dit zijn geen weerwolven die kunnen veranderen als ze willen, of met volle maan. Deze weerwolven veranderen zodra het te koud wordt in wolven en zodra het weer warm wordt veranderen ze in mensen. Als ze wolf zijn kunnen ze zich niet heel veel dingen herinneren en zijn hun remmingen en emoties zwakker. Als je wordt gebeten ben je een weerwolf, in het begin verander je nog heel onregelmatig. Het veranderen is erg pijnlijk. In het begin verander je in de lente, maar zodra je ouder wordt verander je steeds later totdat je helemaal niet meer verandert.
En nu leek het mij leuk om daar een rpg over te maken.
Je bent dan een weerwolf of eventueel iemand die in een weerwolf gaat veranderen. Oja, het enige dat hetzelfde blijft als je een weerwolf bent zijn je ogen
Als je een rol wil kan je het volgende invullen:
Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Uiterlijk(met foto als het kan):
Uiterlijk wolf(met foto als het kan):
Karakter:
Verleden:
Hoe lang al weerwolf:
Rang in de roedel:
ROEDELLEDEN
Dawn Abiner- Jalouis
Abby Harington- Jalouis
Dante Miguel Haves(moet nog veranderen voor het eerst)- Sioux
Ivy Wright- Sweetest
Lourie Hazel- afterthesun
Scott Dwayne Dux- Sioux
Jessica Bailey Webster - Lacrima
Ambrose 'Amber' Esmée Garduno (moet nog worden gebeten)- IHEARTNIALLx
Als er iemand is die hier een plaatje voor wil maken zou ik dat fijn vinden
I hope you like it!

[ bericht aangepast op 3 maart 2012 - 12:26 ]

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Scott
'Wat denk je als je in een ziekenhuis in een wolf veranderd? Ik gok zelf dat ze in paniek zijn en je proberen te doden,' zeg ik rustig. 'Het is niks persoonlijks. Er was hier straks ook een jongen, maar die rook anders en daarom is hij niet gebeten. Ik moet toegeven dat het inderdaad lastig is om een instinct in te houden, en meestal is daar veel wilskracht voor nodig.' Ik ga op de boomstam zitten en gebaar dat ze langs me kan komen zitten.

[@Zayniak: Veel plezier ! (:]

[het klopt alweer, en veel plezier!]

[Het internet deed raar, er komt een reactie aan!]

[ik ben wel even eten dus het kan duren voordat ik antwoord.]

Ambrose.
"Wat denk je als je in een ziekenhuis in een wolf veranderd? Ik gok zelf dat ze in paniek zijn en je proberen te doden," Ik kijk hem aan. "Mijn moeder is dokter, denk je dat ze haar eigen kind probeert te doden?" Ik voel nog steeds woede, maar probeer het te onderdrukken. "Het is niks persoonlijks. Er was hier straks ook een jongen, maar die rook anders en daarom is hij niet gebeten. Ik moet toegeven dat het inderdaad lastig is om een instinct in te houden, en meestal is daar veel wilskracht voor nodig," Ik kijk weg en denk na. "Je bedoelt dat het misschien niet Ivy's bedoeling geweest is, maar dat ze gewoon niet genoeg wilskracht had, om zichzelf tegen te houden?" Ik haal diep adem en voel een paar pijn steken door mijn lichaam gaan. Ik negeer ze, maar in mijn gezicht is lichte pijn af te lezen. Scott gaat op een boomstam zitten, hij gebaart me en ik ga naast hem zitten.

Scott
'Ze zal je dan inderdaad niet doden, maar ze kan er niks tegen doen. Het is gewoon beter dat je hier blijft,' zeg ik. Ik zie haar gezicht licht vertrekken van de pijn. Ze komt gelukkig naast me zitten en het lijkt alsof ze iets rustiger is. 'Nee waarschijnlijk was het niet haar bedoeling en kon ze inderdaad zichzelf niet inhouden. Dat is een van de redenen dat we in deze uithoek wonen, en niet tussen de andere mensen in de stad.'

Naam: Shara Vanessa Rice.
Leeftijd: Achttien.
Geslacht: Vrouwelijk
Uiterlijk:

Uiterlijk wolf:

Karakter: -
Verleden: -
Hoe lang al weerwolf: Moet nog gebeten worden.
Rang in de roedel: -
Extra: Liam zal haar bijten.

Jessica

"Het is al goed, ik ben weg" zeg ik tegen Dawn. Kan ik er aan doen ! Ze moest maar uit onze beurt blijven. Oke, ze kon het niet weten maargoed. "Ik zie je nog Amber," zeg ik nog voordat ik wegloop.

Ambrose.
"Ze zal je dan inderdaad niet doden, maar ze kan er niks tegen doen. Het is gewoon beter dat je hier blijft," Ik zucht en veeg in mijn ogen. De opkomende tranen branden achter mijn ogen. Ik kan er niks aan doen en laat een paar tranen rollen. "Waarschijnlijk was het niet haar bedoeling en kon ze inderdaad zichzelf niet inhouden. Dat is een van de redenen dat we in deze uithoek wonen, en niet tussen de andere mensen in de stad," Vervolgd hij nog, en ik knik "Hoe heb jij dat dan? Mis jij je familie niet?" Vraag ik en hoor geblaf. "Bobbie?" Roep ik met een verheven stem. De Duitse herder komt op me af lopen. Ik wenk hem en hij gaat half op schoot zitten. Ik verberg mijn gezicht in zijn vacht.

Liam Oliver Sanz

Ik trek mijn koptelefoon over mijn oren heen en luister naar mijn muziek.
Ik kom langzaam tot rust maar ben nog steeds niet helemaal relaxt. Ik hate
het leven dat ik leiden maar wat kon ik er aan veranderen?

[Thanks @IHEARTNIALLx]

Scott
Er komt een Duitse herder aangelopen en hij blijkt van het meisje te zijn. 'Het valt mee, in de loop der jaren word de roedel je familie en is je oude familie niet meer zo belangrijk,' zeg ik rustig en aai de hond even. 'Je hond zal het in de winters leuk vinden, hij kan gewoon bij je blijven.' Bobbie, zo heet de hond, lijkt het allemaal niet erg te vinden en begint aan mijn hand te snuffelen.

Ambrose.
"Het valt mee, in de loop der jaren word de roedel je familie en is je oude familie niet meer zo belangrijk," Vertelt hij en aait de hond. "Je hond zal het in de winters leuk vinden, hij kan gewoon bij je blijven," Er komt een klein glimlachje op mijn gezicht. "Wow, dan lijk ik op mij hond.." Mompel ik en hef mijn hoofd op. Mijn blik glijd door het bos. Dit wordt mijn huis, mijn leven, mijn terrein. "Kan je het gevoel beschrijven als je verandert?" Vraag ik en merk dat de plek waar Ivy gebeten heeft nu heel hels begint te branden.

Jessica

Ik liep terug naar Scott. "Uhm Scott, iemand was aan het kijken toen Ivy haar beet" zei ik twijfelend.

Shara.
Ik gris mijn fotocamera van m'n bureau en sprint de trap af. "Mam, ik ga!" Roep ik en gooi de deur achter me dicht. Met de camera in mijn handen loop ik naar de garage en pak mijn fiets. Wanneer ik opgestapt ben, rijd ik richting het bos. Een van mijn favoriete plekken. Er is rust, stilte, vrede. De natuur is voor mijn fascinerend. Ik vind het geweldig om foto's te maken van alles wat ik tegen kom. Ook cultuur is iets van ik fantastisch vind. Alles om mijn 'mind' te vergroten, zoals mijn moeder het noemt. Ze bestudeert alles wat leeft en wat het het leven te maken heeft. Een officiële baan heeft ze niet. De gene die bij ons thuis voor geld zorgt is mijn vader, hij is architect en ontwerpt de leukste gebouwen. Ons eigen huis is ook door hem ontworpen.
Ik rijd een landweggetje op, het hobbelt en je kan mijn fiets horen piepen, maar het maakt mij niet uit. Bij de rand van het bos zet ik mijn fiets neer en doe hem op slot. Ik loop het bos in en adem diep in. Wat hou ik van deze lucht!