• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 17:19 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Ik glimlacht terug en gaf hem een kusje op zijn neus.
    'Wat gaan we doen?' vroeg ik nieuwsgierig.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    Ik keek haar van onder mijn wimpers aan en knikte schuchter, toen ik zag dat ze het meende. Ze zou waarschijnlijk willen weten hoe het kwam. Ik bespaarde haar de vraag.
    "Ik ben als klein kind bijna verdronken." ik rilde bij de herinnering. Het was donker en koud, zo koud.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    "Wat wil je doen?" glimlachte ik. Toen sperde ik mijn ogen open.
    "Kan je snowboarden?" Ik was zo enthousiast dat ik wou recht springen, maar doordat zij nog op mijn schoot zat kon ik dat niet.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Maar ik laat je niet verdrinken,' beloofde ik hem. Ik pakte zijn hand en sleepte hem mee naar de kant van het water. 'Ik kijk even waar het ondiep is,' zei ik tegen hem en dook het water in.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine Bright
    'Natuurlijk kan ik snowboarden. Waar zie je me wel niet voor aan? Zo'n meisje dat niets kan en dirft.' zei ik en kon het niet laten even te grinniken.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    Ik was bijna nog banger toen zij in het water dook dan als ik er zelf in zou moeten duiken. Wat als ze niet meer boven kwam, als er iets wat. Ik zou niets kunnen doen en hulp zou te laat komen.

    Alex Thompson
    "Rustig, rustig." grinnikte ik. Ik ging rechtstaan en bleef haar in mijn armen houden.
    "U taxi staat klaar, mevrouw." grinnikte ik.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2012 - 17:21 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik zwom even een stukje onderwater en kwam toen boven. Ik glimlachte even naar Nathan als teken dat alles goed is. Ik zocht met mij voeten de grond en kwam toen tot conclusie dat het hier ondiep was. Er was alleen een probleem. Het was een best wel einde van de kant vandaan. Ik zwom naar Nathan toen en stak mijn hand uit. 'Kom, ik help je.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Ik sperde mijn ogen wijd open.
    "Erin?" piepte ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Ja,' zei ik. 'Anders kun je niet leren zwemmen en blijf je bang voor water zijn.' Ik keek Nathan aan. 'Ik laat je niet verdrinken, dat beloof ik je.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Mijn adem versnelde, terwijl ik dichter bij het water kwam. Met kleine stapjes kwam mijn doel en grootste vrees dichter bij. Ik stak liever nog eens een mes in mijn buik dan daarin te kruipen. Ik liet me heel voorzichtig zakken, tot ik naast het water zat. Ik zat vlakbij, nog een klein beetje, maar toen bleef ik haperen. Ik voelde opnieuw de kou, de angst en de leegte. Ik voelde mijn longen zich opnieuw vullen met water en mijn ademhaling kwam er paniekerig uit.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Ssst,' suste ik. 'Ik zorg dat je niet verdrinkt. Vetrouw me.' Dat laatste kwam er fluisterend uit. Ik keek Nathan aan en knikte bemoedigend naar hem. 'Angsten zijn er om te overwinnen.' Ik lachte mezelf in mijn hoofd hard uit. Als er iemand zijn angsten ontweek was ik het wel. Ik was voor best veel dingen bang, maar ik wilde het niet toe geven.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Ik klemde mijn ogen toe, alsof ik niet wou zien wat ik aan het doen was, en liet me in het water zakken.
    "Fuck, fuck, fuck." mompelde ik, toen ik het tegen mijn lichaam voelde drukken. Ik had zin om er meteen weer uit te springen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik glimlachte even en zwom toen naar Nathan toe. 'Ik ga je helpen totdat we bij het stuk komen waar we kunnen staan, oké?' Het was meer een vraag voor toestemming. Ik zou hem om zijn middel moeten pakken wilde ik hem mee slepen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Oh, fuck. Dit meisje mocht blij zijn dat ik zo van haar hield, dacht ik.
    "Snel dan." Ik klemde mijn handen tegen mijn ogen, misschien was het zo minder eng.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik schudde even mijn hoofd en sloeg toen voorzichtig mijn armen om zijn middel. 'Rustig maar,' zei ik zacht in zijn oor. 'Ik laat je niks gebeuren.' Ik zwom naar het ondiepe stuk toe. 'We zijn er bijna.'


    "Ignite, my love. Ignite."