• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik hou me in haar niet door elkaar te schudden.
    "Waarom. Ben. Ik. Dan. Hier."
    Ik kijk haar strak aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Waarom. Ben. Ik. Dan. Hier." zegt ze woest. Ik zucht en loop langs haar heen.
    "Je bent hier, zodat de kroning niet door kan gaan." Geef ik weg en zak neer op een dik matras. Ik bijt op mijn onderlip en wacht even, zodat het tot haar door kan dringen. "Duidelijk genoeg?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Eleanor

    'Ze.. is weg? Zwanger?' Ik schudde even met mijn hoofd en probeerde alles een plek te geven. Op dat zelfde moment zag ik Cam weg stormen, haar deur met z'n harde knal dicht gaan zodat hij weer terug open sprong. 'Je moet achter haar aan gaan,' zei ik tegen Liam, ik wist als geen ander wat er nu door Cam heen ging. Ze wilde zo graag maar sinds onze kroning konden we geen van alle meer zwanger worden. Fedéa was nog niet gekroond.. Ik raapte mijn gedachten bijeen en wendde me weer tot Atreyu. 'Ze is vanmorgen wel naar school gegaan?' vroeg ik hem, besefte me pas daarna dat het waarschijnlijk een domme vraag was en mijn hersens werkte vlugge overuren. 'Volgende maand zou haar kroning zijn..' mompelde ik terwijl ik zocht naar iets waardoor ze weg zou kunnen gaan en plots werden mijn ogen groot tot een woord door mijn hoofd ging. 'Floraten..'


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Fedea

    "Maar waarom? Wie ben jij?"
    Ik ga naast haar op de matras zitten. Ik kan inderdaad maar best zo goed mogelijk met haar overeen komen, al is dat niet bepaald wat ik nu wil.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Als ze naast me komt zitten schuif ik wat van haar weg.
    "Maar waarom? Wie ben jij?" Ik zucht diep en haal mijn hand door mijn donkerbruine haren, snuif mijn neus even en gooi een propje van het papier voor me uit.
    "Faye, ik hoor een floraat te zijn en jij bent Fedea, niet?" Ik wendt mijn gezicht van haar af. "Zoals ik al zei zit je hier zodat de kroning niet door kan gaan, wat zal betekenen dat er diersoorten zullen uitsterven." geef ik eerlijk toe en kauw op mijn op één na laatste stukje chocola. Aarzelend reik ik mijn hand naar haar uit, waar nog een klein blokje ervan in ligt.
    "En waag het niet het nu te verpulveren."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Nee, dank je," zeg ik met mijn blik op de chocola.
    Ik zucht en kijk naar mijn handen in mijn schoot.
    "Maar geen dieren in de wereld, dat is verschrikkelijk," zeg ik zacht.
    Ik durf haar niet aan te kijken.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Nee, dank je," Ik haal mijn schouders op en steek het stuk zelf in mijn mond. De akelige stilte wordt verbroken door haar woorden. "Maar geen dieren in de wereld, dat is verschrikkelijk," vervolgt ze haar woorden, half fluisterend. Dan kijk ik haar weer aan. Ik wist ook niet waarom we dit deden, wat het nut er nu eigenlijk van was. Ik deed enkel wat er van me werd verwacht, wat mijn ouders wouden wat ik deed.
    "Praat er niet over, ik moet er niet aan denken." fluister ik even zacht terug, als ook maar één van de floraten dit hoorde, was ik er geweest.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik bijt op mijn lip en kijk haar aan.
    "Ik kan hier niet zijn."
    Even twijfel ik, maar dan zeg ik het toch.
    "Ik ben zwanger."
    Ik moet het gewoon tegen iemand kwijt.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Ik kan hier niet zijn." Ik zie haar twijfelen. "Ik ben zwanger." Mijn ogen worden groot als ze dit zegt en gaan direct naar haar buik toe. Waarschijnlijk vertrouwd ze me dit toe op het moment, weet alleen niet dat tientallen ogen op ons gericht zijn.
    "Uh, tja." zeg ik ongemakkelijk en wrijf in mijn ogen. "Is die Trey de vader?" vraag ik ongemakkelijk. Ergens weet ik het antwoord al. Natuurlijk is hij de vader. Voordat ze ook maar iets zegt, kijk ik naar de doffe muren. Ik mocht er dan wel voor hebben gezorgd dat ze op dit moment in een hel zat, ik wou niet dat het nog erger werd, dat ze dacht dat ik de enige was die haar zou horen hier.
    "Als je trouwens ook maar van plan bent iets te doen, we worden hier 24/7 in de gaten gehouden." Waarschuw ik haar zachtjes, half mompelend en wijs naar de muur. "Het spijt me." zeg ik dan haast geruisloos, zo zacht dat zelfs ik het nauwelijks kan horen.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Ze.. is weg? Zwanger?" Ik knik. Ze mompelt iets tegen Liam maar ik geef er geen aandacht aan. "Ze is vanmorgen wel naar school gegaan?" Ik knik nog een keer. "Volgende maand zou haar kroning zijn... Floraten..."
    Ik kijk haar met een wazige blik aan. De tranen verhinderen me meer dan een vorm te zien.
    "Wie" zeg ik met een hese stem.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Is die Trey de vader?"
    Zacht knik ik en kijk rond terwijl ze naar de muren wijst.
    "Maar niets is zeker," zeg ik zacht.
    Ergens wil ik haar wel vertrouwen. Zo erg is ze nu ook weer niet.
    "Zou jij me misschien kunnen helpen om aan een zwangerschapstest te geraken?" fluister ik, gewoon omdat mijn stem helemaal schor is.
    Ik kijk haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    'Wie,' zegt Atreyu met een hese stem. 'Floraten,' breng ik uit. 'Dat kan niet anders, ze zijn de enige die op haar uit zijn..' vervolg ik. We moesten haar gaan zoeken en haar zien te vinden vóór dat het te laat was. 'We gaan haar zoeken,' zei ik met een vast beraden stem, liep terug mijn appartement in om sokken en schoenen aan te doen. Zodra ik terug de gang opliep schoot ik een vestje aan. Waar moesten we in godsnaam beginnen met zoeken? Die idioten konden haar overal naar toe gebracht hebben. 'Wacht hier,' zei ik tegen Atreyu en liep richting Cams appartement. Zachtjes klopte ik op de deur voordat ik naar binnen liep. Ik vond haar huilend en trok haar voorzichtig naar me toe terwijl ik haar zachtjes trooste.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Faye
    "Zou jij me misschien kunnen helpen om aan een zwangerschapstest te geraken?" Ik knijp mijn ogen samen, ze schijnt mijn laatste woorden niet te hebben gehoord. Een zwangerschapstest. Ik vroeg me af of mijn ouders me hier wel weg zouden laten gaan. Zelf wist ik niet eens waar we waren.
    "Goed, ik zal het proberen te regelen." zeg ik toch, ondanks dat en sta op. Loop naar de deur en blijf er voor staan. Altijd hadden mijn ouders me voorgezegd hoe gemeen en onbeleefd faunielen wel niet waren, maar ergens begon het me op te dagen dat dit wel eens de vuilste leugen ooit was. Fedea leek niet zo te zijn.
    Voorzichtig loop ik naar de muur toe, die recht tegenover het matras staat en klop er drie keer kort op. Een sein dat iemand moest komen, zoals ze me hadden verteld. Nogmaals herhaal ik mijn zin.
    "Als je trouwens ook maar van plan bent iets te doen, we worden hier 24/7 in de gaten gehouden."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea


    "Als je trouwens ook maar van plan bent iets te doen, we worden hier 24/7 in de gaten gehouden."
    Ik knik zachtjes en kijk naar de grond.
    "Ik ga hier niet weg. Ik ben niet gek."
    Nog liever hier blijven dan het leven van mijn kind riskeren. Buiten is het moordend koud, en ik weet niet eens waar ik ben.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Opgelucht haal ik adem en glimlach voorzichtig, dan hoor ik gemompel bij de deur en hoor ik hem langzaam open gaan. Mijn ogen knijpen samen bij het felle licht dat naar binnen schijnt. De man herken ik niet, maar toch probeer ik wat te regelen voor het meisje. Na even te onderhandelen knikt de man en blijft hij even staan. Ik draai me om naar Fedea, die nog steeds op het matras zit.
    "Heb je nog iets nodig? Zeg het maar."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.