Begrijpt me hierin niet verkeerd want ik vind mijn moeder verder heel lief. :'D Maar net was ze toch wel heel erg gemeen. Gewicht ligt hier nogal gevoelig, mijn ouders zijn beide best licht. Nu aten we spinazie met een speklapje, iets wat ik normaal erg lekker vind maar mijn moeder had andere spinazie meegenomen die ik dus erg vies vond. Ik at alleen het speklapje op dus had ik later weer honger. Ik vroeg of ik tosti's mocht maken, klopt mijn moeder meteen op mijn buik en zegt: "Tosti's? Pas je wel een beetje op, je moet wat meer bewegen." Ze vroeg hoeveel ik woog, ik weeg dus ongeveer 58/59 kilo, en ik ben 1,67 lang, ik heb een prima gemiddeld BMI dus. Maar toen ik zei hoeveel ik woog schrok ze helemaal en zei dat ik aan de zware kant was en dat ze zelf al zo geschrokken was dat ze 61 kilo woog.
Dat vond ik echt gemeen, ik weeg helemaal niet teveel en zij trouwens ook niet. Maar ik heb in het verleden al problemen gehad met eten -te weinig- en dat weet ze wel.
Jullie reacties zijn echt geweldig en jullie hebben helemaal gelijk. Ik heb er iets van gezegd maar ze luisteren niet.
Nu kijken we een tv programma over te dikke mensen, er was een meisje die 10 centimeter kleiner was dan mij en bijna het dubbele woog, dus ik zeg dat, als een opsomming. Zegt mijn vader meteen: "Nou, jij bent ook zwaar hoor." en mijn moeder begint meteen over oefeningen die ik moet gaan doen dus ik heb gezegd: "Ik ben niet te zwaar."
Mijn moeder en zusje doen nu behoorlijk wat oefeningen, volgens mij heeft mijn moeder een complex want ze is 1,73 en weegt 61 kilo en dat is een prachtig gewicht en ze ziet er ook heel goed uit, maar mijn zusje weegt een stuk meer en die is ook goed bezig met afvallen, die is nu 3 kilo afgevallen. Maar dan hoef ik het toch niet meteen ook te doen?
[ bericht aangepast op 24 jan 2012 - 20:10 ]
Your make-up is terrible
Krullebol