[RPG] Behind the mask of a godess - Speeltopics

Zeven totaal verschillende meisjes met als enige overeenkomst hun bloedmooie verschijning en intelligentie dachten dat ze op hun twintigste eindelijk een zorgeloos leven konden leiden. Op en een dag krijgen ze allemaal een mysterieuze brief. Ergens ver van hun vertrouwde omgeving wacht er iets op hen. Ergens waar alles mogelijk lijkt, maar het niet is.

Eigenlijk gaat het over een strijd tussen de Griekse goden en godinnen. Ze gebruiken hiervoor hun kinderen als een soort van pionnen in een spel. Ze handelen dan ook gelijkaardig zoals hun vader of moeder zouden handelen.
Als je dus een rol neemt, moet het personage verwant zijn met zijn of haar goddelijke moeder of vader.

Zeker lezen:
- Na het begin zal ik de brief die ze krijgen in het topic zetten. Af en toe zal er opnieuw een brief verschijnen, maar dat zal je zelf wel merken.

- Je kan tijdens het schrijven zeker verwijzen naar elementen uit de Griekse mythologie.

- De bedoeling is wel dat als je schrijft je tekst niet vol fouten zit, je kan wel is spellingfouten maken, maar liefst niet de ene na de andere.

- Het is ook geen 16+, dus houdt het een beetje deftig.

- Het vertelperspectief en ook de tijd waarin je schrijft maakt niets uit.

- Verder wil ik ook zeggen dat dit mijn eerste RPG is. Als je zelf wat meer ervaring hebt, zeg dan maar als ik iets fout doe of als iets beter zou kunnen.

Lijst groep godinnen:
- Penelope Goldwell | Craziness | Persephone
- Juliet Hastings | AnnieCresta | Aphrodite
- Danielle Siobhan McAllister | Chemist | Artemis
- Maellis Valeria Sawyer | Cressida | Nyx
- Elenore Gayla Carson | Minnesota | Demeter
- Selena Claire Sensorene | HurtedHeart | Athena
- Junipa Lucia Marino | Fae | Eris

Lijst groep goden:
- Findecáno Chayah | IloveKellinQ | Erebus
- Tarí Chayah | IloveKellinQ | Erebus
- Dev | Cressida | Hades
- Luke Bryan Gilbert | Ahern | Poseidon
- Juléan Quinten Happle | HurtedHeart | Zeus

Andere topics:
- Rollen

Lijst brieven:
Brief één | Groep godinnen
Brief één | Groep goden

Begin:
De regen viel met bakken uit de lucht. Dit was typisch Engels weer en iedereen zou het omschrijven als strontweer. Maar ik hield ervan. Ik zocht mijn doorzichtige paraplu tussen al de rommel. Uiteindelijk viste ik het vantussen een stapel vuile kleren. 'Ik ben weg!'gilde ik. Een grom vanonder een bult in het bed verried dat Pippa nog leefde. 'Heb een goede dag, Pen!'antwoordde ik in haar plaats. Snel opende ik de paraplu terwijl ik de deur openduwde. Een hels lawaai kletterde overal om me heen. Ik neuriede een liedje om de weg naar de kapper een beetje aangenamer te maken. Mijn stemming was opperbest dankzij het leuke weer.
'Penelope, Penelope, wacht even. Ik heb nog een brief voor je.' De postman rende met een druipende regenjas op me af. Hij had een envelop in zijn hand en hield het beschermend onder zijn jas. Nadat hij het me plechtig overhandigd had, bekeek ik de brief eens beter. Hij was niet wit, maar ik kon door de schaduwen van de wolken niet goed zien welke kleur juist. Het zag er wel belangrijk uit. Ik stopte hem in mijn zwarte rugzak en stapte vrolijk verder naar de kapper. Die brief kon wel nog even wachten.

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 18:49 ]

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Tarí
Toen ik wakker werd was er een brief. Een brief van onze vader, Erebus.
Er stond in dat we naar Engeland moesten om daar een groep halfgodinnen tegen te werken. Hoe we daar zouden komen was me een raadsel, ik wist nog niet eens waar ik nu was, laat staan waar ik een vliegveld en geld om ermee te vliegen kon vinden. We hadden gewoon altijd hier in de bergen gewoond, met zijn tweeën, kwamen zelden in de "buitenwerld", over het algemeen verzamelden we al ons eten zelf. Alleen kleren kochten we, daarvoor namen we af en toe een bijbaantje, maar vliegen was veel duurder, en ik wist niet eens hoe lang de reis eigenlijk was.
Ik voelde hoe de chagarijnige donderwolken mijn hersenen weer inwaaiden. Ik sloeg een stoel en stampte naar buiten, daar hief ik mijn hoofd ten hemel en gilde: 'Lekker pa, fijn, héél fijn...'. We waren toch verdomme zijn slaafjes niet?

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Juliet Hastings
Ik lees de brief van mijn moeder. Wat? De tranen rollen over mijn wangen en boos schop ik tegen een kast, er valt een vaas om.Maar dat boeit me nu even niet.
"Ik wil die trut niet zien. Ik ga alleen voor pap," zeg ik tegen mijn beste vriendin Casey.
"Kop op! Misschien is ze wel een gaaf persoon," zegt Casey.
Ik knik en veeg mijn tranen weg. Ik pak een koffer en stop daar mijn spullen in. Ik houd de envelop waar de brief in zit en het geld en de tickets stevig vast. Ik loop naar mijn VW-Kever en stop de koffer in de auto. Ik zou vandaag in de avond vertrekken, want Engeland is best ver weg. Ik loop naar binnen en laat me vallen in de armen van mijn vader.
"Het spijt me dat je haar nu pas krijgt te zien," zegt hij.
"Vast," mompel ik.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Juliet Hastings/ Aphrodite
Ik loop naar buiten en stap in m'n Kever. Ik rijd naar het vliegveld en vertrek die nacht. Eenmaal aangekomen in Dawlish. Word ik met een taxi gebracht naar een huis. Ik loop naar binnen met mijn spullen en zie een gestalte.
"Wie ben jij?" vraag ik behoedzaam.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Maellis Valeria Sawyer | Nyx

Geschrokken stond ik op en legde mijn boek en schrift zorgvuldig op de lage tafel. Met mijn benen gekruist en mijn armen in de zakken van mijn lange jas keek ik het meisje voor mij aan. 'Dat,' ik pauzeerde even kort om mijn ogen door het donker te laten glijden. 'Kan ik evengoed aan jou vragen.' Zonder verder iets te zeggen, keek ik haar afwachtend aan.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Juliet Hastings | Aphrodite
"Iemand," zeg ik wantrouwig.
Ik ga niet elke vreemde zeggen wie ik ben.
"Iemand genaamd Juliet Hastings," vervolg ik mijn zin als ik besluit haar te vertrouwen.
Het is beter als ik hier iemand kan vertrouwen.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Maellis Valeria Sawyer | Nyx

Ik lachte even kort als haar wantrouwige "iemand" veranderde naar een vertrouwelijke "Iemand genaamd Juliet Hastings." Met een kleine tik van mijn hak op de vloer bestudeer ik haar gezicht even kort, ze had net zulke donkere haren zoals die van mij maar toch waren de mijne donkerder. Ik wist dat ik bijna onzichtbaar was, alleen mijn lichte huid zou opvallen. 'Maellis Valeria Sawyer.'

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Juliet Hastings | Aphrodite
"Coole naam," zeg ik.
Ik glimlach en bekijk haar. Ze heeft een lichte huid en donkere haren.
"Heb je toevallig ook een vage brief gekregen?" vraag ik.
Misschien kunnen we later wel uitvinden wat we hier eigenlijk doen, er kan iemand ons in de val gelokt hebben. Misschien worden we wel gemartelt.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Maellis Valeria Sawyer | Nyx

Voor ik antwoord geef, ga ik terug zitten op mijn warme plekje en trek mijn cursus terug op mijn schoot. 'Ik heb inderdaad ook een nogal...vage brief gekregen.' Het kom best zijn dat we familie waren, we leken in de verte toch een beetje op mekaar. 'Oh, wacht, vergeten, jij hebt waarschijnlijk liever dat ik het licht aandoe?' Ik was het zo gewend van in het donker te zitten en alles in het donker te doen dat ik soms wel eens durfde te vergeten dat anderen dat misschien niet zo leuk vonden.

[Ik ga maar eens een poging wagen om die berg pas gekregen huiswerk wat kleiner te maken (no_chears)]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Juliet Hastings
"Ik vind het in het donker wel prettig," zeg ik.
Mijn ogen zijn goed genoeg om gewoon normaal te zien. Ik heb altijd van de nacht gehouden en ook alles wat ermee heeft te maken.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Junipa
Het is niet al te ver, Dawlish, een uurtje rijden maar. Mijn moeder... Ik heb er nogal gemengde gevoelens over, eerlijk gezegd. Aan de ene kant kan ik wel een moeder gebruiken en heb ik haar gemist, aan de andere kant heeft ze me twintig jaar lang verwaarloosd. In ieder geval ben ik nieuwsgierig genoeg de auto op het gegeven adres te parkeren. De deur staat op een kier... vreemd. Binnen word het alleen maar vreemder als ik twee meisjes van ongeveer mijn leeftijd ontwaar. 'Hallo?'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Penelope
Na een goed gesprek met Pippa besloten we samen dat ik toch beter naar Dawlish zou gaan. Wat had ik te verliezen? Mijn moeder was toch nooit een deel van mijn leven geweest al had ik haar toch steeds onbewust gemist. Ik belde mijn vader en vertelde hem van mijn plannen. Ook hij ging akkoord. Ik nam een trekrugzak en vulde het met kleding voor een week. Langer kon ik niet blijven, mijn school was ook belangrijk. Verder nam ik mijn fotocamera mee die bijna vergroeid was met me en andere nodige spullen.
Daarna nam ik uitgebreid afscheid van Pippa, ik zou haar missen.
'Pas goed op jezelf, meid,'riep ze toen ik de deur uitwandelde richting het station. Ik gooide een kushandje en zij knipoogde. Ik verliet niet graag mijn vertrouwde leefwereld. Waarom kon die zogenaamde moeder van me niet gewoon naar hier komen?

[ bericht aangepast op 9 jan 2012 - 19:56 ]

Sometimes people are beautiful. Not in looks. Not in what they say. Just in what they are. - The messenger, Markus Zusak

Findecáno
Ik hoorde Tarí buiten tekergaan, dus besloot een kijkje te gaan nemen.
Ze stond midden op het weiland met een brief te zwaaien en haar gezicht was rood aangelopen. voorzichtig liep ik haar kant op en sloeg mijn armen om haar heen. 'Wat is er zusje?' Er liep een boze traan over haar wang.
'Die klotevader heeft ons een brief gestuurd, of we even een stelletje halfgodinnen willen tegenwerken in Engeland, ik weet niet eens waar we nu zitten, hoe komen we dan daar?!'
Ik wreef over haar rug en vertelde haar dat ik wel wist hoe we er moesten komen en dat alles wel los zou lopen en meer van die onzin.
Ze kalmeerde een beetje, ik zette haar in mijn auto en weg waren we, op naar Dawlish. Ik had misschien verontwaardigd moeten zijn dat we zo werden opgeroepen, maar ik had wel zin om een stelletje halfgodinnen te ontmoeten, thuis begon me te vervelen.

[ bericht aangepast op 9 jan 2012 - 20:56 ]

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Maellis Valeria Sawyer | Nyx

"Ze vind het in het donker nog prettig" herhaalde ik honend in mijn hoofd. 'Hallo?' Fantastisch, nog meer gegadigden. Ik zuchtte inwendig een keertje heel erg diep voor ik mijn benen helemaal onder mijn lichaam kruiste. 'En jij bent?' herhaalde ik de woorden die ik eerder ook had gezegd tegen Juliet. Onbewust tekende ik wat letters en figuurtjes op mijn halflege cursusblad. Great, was die ook al even verpest.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Mmh, zal ik maar even doorspoelen, dat ze er zijn?
Kunnen ze elkaar tegenkomen ofzo, verveel me..

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Dev | Hades

Mijn pikzwarte auto scheurde door de nacht terwijl mijn muziek hard door de boxen schalde. Met een soepele beweging plaatste ik hem recht tegenover het adres waar de kleine godinnetjes verbleven, zo snel als ik kon en tegelijkertijd ook nogal loom zette ik mijn muziek zachter, niet uit, gewoon zachter. Zo goed en zo kwaad als het kon gluurde ik even door de ruiten van het huis aan de overkant. Het was er nog volledig donker maar toch kon ik drie schimmen ontwaren. Zuchtend haalde ik voor een vijftal seconden mijn zonnebril weg zodat mijn zicht iets lichter zou worden dan eerst. Nu eerst een slaapplek vinden. Ik volgde met mijn ogen een leuk uitziende blondine die waarschijnlijk net iets teveel gedronken had. 'He schat.' zei ik op een spinnend toontje als ze mij passeerde. Ze draaide zich om met zo'n brede glimlach die me ervan verzekerde dat ik vannacht niet alleen zou zijn.

[ bericht aangepast op 9 jan 2012 - 21:32 ]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.