• Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
    Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
    Doe mee!
    Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

    Naam Personage
    Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

    Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


    personages:
    3 jaar
    -Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
    -Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
    11 jaar:
    - Sarah Sanz (proprius)
    14 jaar:
    -Saleah Tovah (AgentDavid)
    15 jaar:
    -Dana Nieon (Buddy)
    16 jaar:
    -Alex Thompson (BeyondOurOwn)
    -Katherine Bright (LiveToday)
    -Raven Black (Petal)
    Jitse bright (BeyondOurOwn)
    21 jaar:
    -Sarina Calle (HurtedHeart)
    24 jaar:
    -Yelena Zaitseva(C18)



    De schoolvakken:
    Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

    - zelfverdediging
    - scherpschieten
    - wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
    - dril
    - overlevingstechnieken


    Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
    - techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
    - scherpschieten (extra)
    - gevechtsport

    vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
    -paardrijden
    -schermen
    -muurklimmen
    -duiken


    Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

    [ bericht aangepast op 14 dec 2011 - 15:52 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Katherine,' zei ik zacht. 'Er is geen uitleg van zijn gedrag. Het is uit tussen Jitse en mij en dat zou zo blijven. Hij heeft me gekwetst en ik wil geen jongen die met iemand anders zoent.' Ik zuchtte en knipper mijn tranen weg. Hoe kon Jitse me dit aan doen? Na dat gedoe met Jonathan? Ik had hem het hele verhaal verteld. Hij was degene die me had opgevrolijkt en nu deed hij dit. Zoenen met de grootste slet van de hele school. Ik keek naar Katherine.
    'Begrijp je wat ik bedoel? Dat het over is. Goede reden of niet.' Voordat ik het wist begon ik weer te huilen. Tranen stroomde over mijn wangen en toe besefte ik pas hoe leuk en hoe verliefd ik op Jitse was. Ik probeerde mijn tranen weg te vegen maar ze kwamen terug.

    Lang genoegt? (A')


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    Ik liep naar een tafeltje dat nog leeg was en ging alvast zitten. Ik moest bekennen dat ik wel een beetje nieuwsgierig was. Met wie zou ze bellen? Plots voelde ik armen om me heen.
    "Hallo Jitse." zei iemand in mijn oor. Ik keek verwonderd op en zag Lana staan. Oh, boy. Dit kon niets goed betekenen.
    "Heb je me gemist? Dat moet haast wel na die kus afgelopen trimester." zei ze. Hoe kon ik op een vriendelijke manier duidelijk maken dat dat verleden tijd was, dacht ik. Maar voor ik iets kon zeggen ging ze verder.
    "Nog een keer doen?" vroeg ze en ze drukte haar lippen op de mijne. Geschrokken probeerde ik achteruit te deinzen, maar ze had haar handen in mijn nek gelegd, zodat ik niet weg kon. Uit mijn ooghoek zag ik Dana weglopen. Nee! Lana liet me los en bleef grijnzend staan. Ik sprong recht.
    "Hoe moet ik jou duidelijk maken dat het afgelopen is?" schreeuwde ik door de hele zaal, het kon me niet schelen dat de mensen naar ons keken.
    "Ben je dan zo hopeloos? Blijf van mijn lijf, slet! Ga verdomme een ander zoenen! Misschien moet je eens bij Victor langsgaan! Hij zou je maar al te graag zoenen." schreeuwde ik. Zij was het meisje waarmee ik Victor had betrapt. Zij was het meisje dat ik had gered. En ja, achteraf hadden we een heel korte relatie gehad. Maar die was naar haar bol gestegen en vanaf dan vond ze zichzelf hét meisje van school. Ik had het uit gemaakt, maar blijkbaar was ze er toch nog niet over. Ik wist dat dat over Victor echt pijn moest gedaan hebben, maar dat was net wat ik wou. Haar pijn doen, net zoals ze mij en Dana had pijn gedaan. Ik duwde haar achteruit, zodat ze op de schoot van een andere jongen op school belande en liep naar boven.
    "Dana!" schreeuwde ik, terwijl ik de trappen op vloog. Voor haar deur bleef ik staan. Ik wou naar binnen stormen, maar hield me nog maar niet tegen. Ik klopte hard, als ze nu maar open wou doen.

    [ bericht aangepast op 18 dec 2011 - 14:39 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    mijne is langer;)


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    Er werd op de deur geklopt en zuchtend stond ik op. Voor de spiegel deed ik mijn haar goed en veegde mijn tranen weg. Nu kon niemand zien dat ik gehuild had. Ik deed de deur open en zag Jitse staan.
    'Wat doe jij hier?' siste ik.


    Die van mij is kort :'D


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    En nu? Nu moest ik met iets goed komen.
    "Ik snap nog steeds niet goed wat er net gebeurd is." ik besloot gewoon te zeggen wat ik voelde. "Maar ik snap dat jij boos bent en gekwetst bent. Dat was echt niet mijn bedoeling. Het was niet mijn bedoeling jou te kwetsen en het was al zeker niet de bedoeling die heks te kussen."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Ik ben niet dom,' zei ik tegen Jitse. 'En ik weet wat ik gezien heb. Doei.' Ik deed de deur voor zijn neus dicht. Ik had geen zin in leugens.


    "Ignite, my love. Ignite."

    ik reageer dadelijk laat. Moet judoën.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    Ze deed de deur voor mijn neus dicht en de tranen liepen over mijn wangen. Gebroken staarde ik naar de deur. Dit was allemaal de schuld van Lana. Plots werd het verdriet woede. Ik zou ze krijgen. Verdomme de trut, teef,... Ik liep naar beneden, op zoek naar mijn slachtoffer.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Ik ben even wandelen,' zei ik tegen Katherine en ik liep de kamer uit. Ik besloot de campus te gaan bekennen. Even heel mijn hoofd leeg maken. Ik wilde niet huilen om Jitse. Hij was het niet waard.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine Bright
    Dana liep naar buiten en ik ging ook maar eens op pad. Ik liep naar beneden in de hoop daar Jitse tegen te komen. Hij was me nog een hoop uitleg verschuldigt.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Jitse Bright
    Ik zag Lana met haar vriendinnen in de gang staan. Ik nam haar arm vast en sleurde haar weg van de groep. Ze knipoogde naar haar vriendinnen, dacht ze nu echt dat haar nog eens kussen of zo?
    "Jij bent een monster!" begon ik en ze keek me verrast aan. Dit had ze niet zien aankomen.
    "Verdomme, bitch. Trut! Je mag blij zijn dat je een meisje bent of ik had je een opdonder gegeven. Weet je! Misschien moet ik maar tegen Victor zeggen dat hij mag doen wat hij wil, dat ik hem niet meer tegen houd. Wedden dat hij dan meteen naar jou komt. Oh, en deze keer zou ik er niet tussen komen hoor meisje. Nee, vergeet het maar! Jij kan een dansje doen terwijl je de plopdans zingt en nog ben je niet belangrijk genoeg voor me om je drie seconden aan te kijken. Jij bent een laffe hoer en maak nu dat je weg komt of ik sla je toch." Mijn vuisten trilden en ik keek hoe ze snel wegliep.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Wow, zo kwaad had ik Jitse nog nooit gezien. Ik liep op hem af. 'Jitse, kalm.' zei ik terwijl ik kalmerend over zijn rug wreef.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Jitse Bright
    "Kalm?" mijn stem klonk raar hees. "Hoe kan ik nu kalm zijn?! Die bitch verwoeste zonet mijn leven!" plots barstte ik in tranen uit.
    "Ik haat ze! Ik haat ze!" snikte ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Ik trok hem in een knuffel. 'Je komt gewoon even met mij mee en dan kan je alles uitleggen, goed?' zei ik en keek hem medelevend aan.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Jitse Bright
    "Ze gelooft me niet, Katherine. Wat ben ik ook een klootzak!" plots was ik woedend op mezelf. Het was niet Lana, maar ik die haar zoveel pijn had gedaan.

    Alex Thompson
    Ik zat op mijn bed, Zoey zat op de grond. Ze staarde verveeld voor zicht uit. Ik had mijn koffer gekregen en had meteen mezelf en Zoey iets anders aangetrokken. Mijn laptop zat ook in de koffer. Nu was ik een mooi liedje aan het zoeken voor de begrafenis.


    “To live will be an awfully big adventure.”