Chiara Cinxi
De lippen van het meisje weken even van elkaar, maar op het laatste moment leek ze te besluiten dat zwijgen het beste was. In plaats van iets te zeggen, krulden haar mondhoeken omhoog in een klein glimlachje, heel kort.
De glimlach die ook haar moeder maar zelden te zien kreeg, en waarbij ze niet wist of ze terug moest lachen of weg moest kijken. Ze had Daiyh's glimlach.
Daarna liep het meisje van de tafel vandaan, maar voor ze uit het beeld kon verdwijnen werd ze opgepakt door haar moeder.
'Je moet bij me blijven, Zahira,' zei ze met een halfzachte stem. In eerste instantie leek ze te willen protesteren, maar ze was slim genoeg. Ze wist dat het waar was.
[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 20:01 ]
-