• The Reunion






    Cel Indeling:
    Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
    Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
    Cel 3: Dario, Primrose
    Cel 4: Daiyh, Cassie
    Cel 5: ....


    Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:04 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Daiyh Briiori
    Verdomme, ging Zahira ook nog vragen stellen.
    'Nee,' antwoord ik Chiara emt opeen geklemde kaken. Voor de paar minuten dat we samen nog hadden, ook al was het dan dat we beiden geïrriteerd waren....


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    meh, gaat wel x]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Back! Moest even een noodgesprekje doen met iemand, maar ben nu weer aanwezig :'D


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Chiara Cinxi
    Enigzins verbaasd keek ze toch naar hem op. Ondanks de bittere ondertoon, wilde hij toch niet weg.
    Onbewust ging haar blik naar die van hem, waardoor meerdere herinneringen terug leken te komen.
    Hun ontmoeting. De nacht van Zahira's verwekking. Daiyh's bezorgde gezicht, hangend boven de hare terwijl ze in het ziekenhuisbed lag, bloedend, gewond.


    -

    Welcome back. *O*


    -

    Welcome back ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Welcome back, Laura ^^


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Daiyh Briiori
    Verdomme, kon ik haar niet gewoon aankijken? Zonder een miljoen gevoelens die me zouden overspelen? Die de intense pijn in mijn been uitbande, waardoor ik haar in mijnarmen wou nemen om elke herinnering te herbeleven?


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    *late reactie*
    *vult stemformulier voor foto's in*
    *kiest voor eerste*

    Ik geloof dat iedereen het erover eens is dat het de eerste wordt.
    (Mag ik überhaupt meestemmen, terwijl ik dit enkel volg en niet meedoe? Hoewel ik dat natuurlijk wel zou willen...)

    Oh ja, welcome back, Lau.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 20:18 ]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Fayan - Stylist
    Meteen nadat ik Prim geknuffeld had liep ik Cassie achterna.
    "Cassie?" Ik legde mijn hand op haar arm, niet zeker wetend wat ik moest doen, al had ik haar ook het liefst heel erg lang geknuffeld. Ik had nog zoveel goed te maken met haar.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    [Laura weet je zeker dat Nathaniel niet doof is?]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Chiara Cinxi
    Opeens leek het onmogelijk om nog weg te kijken, om naar iets anders te kijken dan zijn donkere ogen. Om de herinneringen te laten stoppen.
    "Hield je van haar?"
    "Dat dacht ik."
    "Hou je van mij?"
    "Ja.."

    Een steek door haar borst, gewoon omdat het leek alsof ze weer van vooraf aan moest beginnen. Alsof het weer maanden zou duren voor ze uit hem los kon krijgen wat hij voelde. Hoe erg hij er ook tegen had willen vechten, hij had van haar gehouden.
    Hield misschien nog steeds van haar.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 20:23 ]


    -

    Cassie
    Ik wilde hem omhelzen en in huilen uitbarsten, zeggen dat ik hem had gemist, dat ik dacht dat hij dood was. Wilde hem vertellen dat ik bang was, dat ik me alleen voelde, dat ik hier weg wilde. Wilde gewoon eerlijk zijn, voor één keertje.
    'Er is niks,' mompelde ik.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Kristen, Nathaniel heeft ze een halfuur gegeven - die bijna voorbij is - maar in tussentijd is hij weg. Hij straft alleen als hij rechtstreeks wordt tegengesproken als hij in zijn microfoon praat en zo, want anders kunnen ze nooit een plan maken om te ontsnappen.

    En ja Lisanne, jij mag ook meestemmen 8D

    Dan wordt het dus foto 1 *O*


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Amycus Calcia
    Met haar armen over elkaar geslagen leunde ze tegen de muur. Haar grijsblauwe ogen bekeken de ruimte, vonden al snel het kleine groepje dat bij elkaar stond.
    Emotie's, verdriet, opgeluchting.
    Dingen die ze niet kenden, niet meer tenminste. Ze zuchtte, streek haar lange lokken weg.


    -