• Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

    Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Verhaal:
    Extra:
    Door:

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    -beseft ze heeft nog een karakter


    "Ignite, my love. Ignite."

    Haha ja je mag Dean niet zomaar vergeten hoor!:P


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Ik verzin wel wat voor Dean.


    "Ignite, my love. Ignite."

    -wacht geduldig totdat Hester reageert.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Sorry was even spelletje doen:$
    Jonathan
    Ik glimlach. "Ja, is goed kom laten we naar de eetzaal gaan." Stel ik voor.
    Ik pak haar hand, en trek haar mee.

    June

    "Ik het kwam eigenlijk zomaar in me op, als ik werk denk ik er eigenlijk aan." Geef ik toe.
    Hoe zouden die andere reageren? Zouden ze het ook zo leuk vinden? Of waren ze plezier vergeten?


    Ik ga zo weer.. Ik krijg visite -.- Waar ik geen zin in heb xD

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 20:04 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    James glimlachte naar haar. "We gaan het plan uitvoeren, ik weet zeker dat meer mensen hier op zitten te wachten." zei hij en hij kwam overeind. "Als je het niet erg vind ga ik Dean zoeken. Bedankt voor je hulp, we moeten vaker samen wat doen." hij liep de ruimte uit. Waar zou Dean uithangen?


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dana
    'Ik heb een beter idee.' Ik glimlachte en trok Jonathan mee door de gangen. Ik wist de weg. Links, links, links, rechts, rechtdoor, links. 'Pas op, hier is het glad.' Ik liep langzaam voor uit en duwde een rots weg. 'Hier moet je even kruipen.' Ik kroop door de tunnel en ik stond buiten. Het was op een verhoging en je had er niet veel ruimte, maar buiten is buiten.
    'Mijn geheime plek,' lachte ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    June

    Ik glimlach. "Nee het is niet erg, dat moeten we zeker gaan doen." Glimlach ik. Ik zie hoe hij weg loopt.. Ik hoor mijn maag rommelen, en word eens tijd dat ik een broodje ga scoren, het zal vast niet mogen..
    Ik loop richting de eetzaal, en zie Dana en Jonathan naar binnen glippen.. Ach ik wacht maar tot het etens tijd is.

    Nu moet ik echt gaan.. Ik ben morgen middag weer online


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dean
    Ik liep door de grote ruimte. Mensen keken me aan en wezen naar me. Ze konden me niet, ik was een vreemde voor ze. Sommige zeiden vriendelijk hoi en stelden zichzelf voor. Maar er bleven maar een paar namen hangen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Tot morgen!


    James ging liep door de grotten. Hopelijk zou hij Dean snel vinden. Hij wilde alles weten, wat hij al die jaren had uitgespookt. Na een tijdje zag hij hem staan. "Dean." zei hij grijnzend en hij liep op zijn broer af. "Kom, je moet me alles vertellen." zei hij.

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 20:12 ]


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Wat wil je weten?' vroeg ik. Voor mijn gevoel had James meer mee gemaakt dan ik. 'Zoveel interessant heb ik niet te vertellen,.' Ik haalde mijn schouders op.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Je bent al die tijd alleen buiten geweest.. Hoe heb je het overleefd? Hoe heb je ons gevonden?" vroeg James en hij keek zijn broer aan. Hij zag er slecht uit, moe en vermagerd. Hij had het waarschijnlijk een stuk zwaarder gehad.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Toen ik jou en oom George kwijt was geraakt kwam ik een verlaten hutje tegen. Daar verbleef ik een paar dagen totdat ik merkte dat die wormen in de buurt waren. Ik wiste te vluchten en kwam in een oud cowboy dorpje terrecht waar nog meer vluchtelingen waren. Ik was daar ongeveer twee jaar toen de wormen het dorp binnen viel en bijna iedereen gevangen nam. Ik wist weer te vluchten en toen ben ik terug naar ons oude huis gevlucht. Daar kwam ik een plattegrond tegen en een route beschrijving. Ik had lang getwijfeld en uiteindelijk ben ik het gaan volgen. Het duurde een jaar voordat ik hier eindelijk was.' Ik haalde mijn schouders op.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James luisterde aandachtig naar het verhaal van zijn broer. "Ik ben echt blij dat je hier bent man." zei hij uiteindelijk. "Als ik het zo mag horen heb je ontzettend veel geluk gehad! Ik dacht dat ik je verloren had. Maar je bent hier, met alles erop en eraan."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Nouja.' Ik schoof mijn t-shirt weg bij mijn schouder en liet de grote wond zien. 'Die wormen zijn niet zo aardig als we denken. Ze schieten maar al te graag mensen neer.


    "Ignite, my love. Ignite."