[RPG] The Host - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verhaal:
Extra:
Door:

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ja dat lijkt mij een goed idee;) Let's start.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

James liep met een zaklamp door de grot richting het gedeelte wat ze als voorraadkamer gebruikte. Het had een lange tijd geduurd voor hij echt alles kon vinden in het gangenstelsel, maar nu wist hij alles blindelings te vinden. Hij scheen met zijn lamp de ruimte in en telde de voorraad. Er was nog net genoeg voor een week, ze zouden dus weer snel op pad moeten gaan. Hij zuchtte. Elke keer als ze de grot verlieten was het spannend. Je wist nooit zeker of iedereen terug kwam. Tot nu toe was het altijd wel goed gegaan, maar hij was nog steeds bang iemand te verliezen.

Regina was in de grootste ruimte van die gebruikt werd als eetzaal en ontmoetingsruimte. Hier kwam iedereen altijd samen. Het was de ruimte waar iedereen het grootste deel van de dag doorbracht. Regina keek wat om zich heen. Soms verlangde ze naar haar oude leven, net als iedereen waarschijnlijk wel eens deed. Ze was nog steeds niet helemaal gewend aan deze plek. Er was wel de nodige verlichting, maar toch was het erg duister en kil om te leven in de grot. Ze woonde hier nog maar kort en kende nog niet iedereen. De mensen waren aardig, maar ze voelde zich nog niet altijd thuis.

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 22:40 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dana
Langzaam schrok ik wakker. Ik zuchtte terwijl ik het zweet van mijn gezicht haalde. Wanneer hield deze eindeloze nachtmerrie op? Zuchtend ging ik recht op zitten. Ik wist dat ik allang moest gaan eten maar ik had geen zin. Ik was moe van de slapenloze nachten. Toch stond ik op en verkleedde me met de weinige kleren die ik had. Daarna liep ik naar de grote ruimte.

"Ignite, my love. Ignite."

Dean
Het zand gleed steeds weg onder mijn voeten.
'Stel me niet teleur,' mompelde ik. Ik dacht aan de strikte route die mijn oom voor me achter had gelaten in het huisje. Maar goed dat ik zo ziek was om terug te gaan naar dat krot.
De bloed hete zon stond op mijn hoofd en het verbaasde me dat ik geen zonnesteek had. Opeens bleef ik staan en bekeek het kleine boompje. Hier was ik toe net al langs gekomen?
Toen ik verder wilde lopen stond er een man voor me. Een mens.
'Wie ben jij?' vroeg hij.

"Ignite, my love. Ignite."

Regina had en pan vol met aardappels bemachtigd en was wat andere vrouwen gaan helpen met schillen. Ieder had zo zijn taken en ze hielp als ze niet mee op strooptocht was mee met het koken. Het was nog een hele oorlog geweest om uberhaubt mee te mogen op strooptocht. Maar gelukkig had ze die strijd wel gewonnen. Ze keek om zich heen om te kijken of ze iemand zag die ze goed kende.

James liep terug naar de grote ruimte. Hij moest wat mensen zoeken die met hem mee zouden gaan. Ze konden morgenavond vertrekken zodat ze op tijd terug waren met genoeg voedsel. Hij vond het belangrijk dat niemand last kreeg van honger, ze moesten gezond zien te blijven.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Dean. Jij?' Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek de man aan.
'Jeb.' Hij had een jacht geweer in zijn handen. 'Wat doe je hier?'
'Mijn oom heeft me hier heen gestuurd. Misschien is hij hier wel? George Williams?' Jeb schudde zijn hoofd.
'Maar wel iemand anders die je misschien kent. Volg me.' Jeb leidde me door een doolhof van gangen en voordat ik het wist kwamen we in een grote ruimte uit.
'James! Hier komen!' schreeuwde Jeb.

"Ignite, my love. Ignite."

James hoorde zijn naam en haastte zich op het geluid af. Hij kwam hijgend bij Jeb tot stilstand. "Wat is er Jeb? Het klinkt dringend.. Is er iets gebeurt?!" Hij had Dean nog niet gezien hij zag alleen Jeb staan meer niet.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik voelde een golf van vreugde over me heen komen toen ik James zag. Mijn kleine broertje leefde nog.
'Ken jij misschien hem?' Jeb wees met zijn geweer naar mij.

"Ignite, my love. Ignite."

Naam: Selena Sensorene
Leeftijd:18
Innerlijk: Ze is erg sociaal en hou van feesten. Ze is bijna altijd vrolijk en is erg zorgzaam. Ze kan ook wel wat bijdehand zijn maar ze houd wel van dat gedoe. Discussies daar doet zegraag aan mee. Haar mening laat ze ook graag horen. Ze is bang voor de dood.
Uiterlijk: Haar haar is wit en ze heeft blauwe ogen. Ze is vrij bleek en ook klein (foto komt morgen.)
Verhaal: Har ouders werden bezeten net als haar vriendinnen en vrienden. Ze rende weg met de zielen op haar hielen en kwam mensen tegen. De zielen konden haar niet meer vinden nadat ze onder de grond kwam. Ze huilt zich vaak in slaap. Ze wordt snel verliefd en gaat dan ook wat verder.
Extra: Ze heef altijd iemand nodig om vast te houden.
Door: HurtedHeart

Naam: Jake Ruthh
Leeftijd: 19
Innerlijk: Hij is vrij dominant. Hij is ook erg sociaal en meestal vrolijk. Hi wordt snel verliefd en heeft alles over voor zijn dierbaren. Hij houd wel van een uitdaging en avontuur. Hij is nergens bang voor. Zelfs niet voor de dood. hij kan wel tegen een stootje. Het is ook vaak. Zijn wil is wet.
Uiterlijk: hij is niet lelijk zijn haar is zwart en hij is een beetje getint. Hij heeft een mooie pak spieren en is niet klein (moren komt foto)
Verhaal: Jake zijn ouders hadden zelfmoord gepleegd toen hij 5 was. Hij mocht in een pleeggezin die toen hij 17 werd werd vermoord door een inbreker. Zijn kleine zusje Roxanne betekend alles voor hem. Roxanne is nu 14 jaar. Hij vond met haar de grot.
Extra: Hij houd van vrouwelijk gezelschap. Hij wilt ook snel verder in hmm hmm
Door: HurtedHeart

[Sorry dat het zo lang duurde het viel steeds weg en moest ik opnieuw beginnen met de rollen maken. Ik heb een klein verzoekje. Kan je de Rollen bij het begin neerzetten? Dan kan ik zien welke mensen er allemaal zijn met de User name erachter. Dat zou ik echt goed vinden want anders is het een beetje verwarrend.]

I'm finally back, Finally after a Year break

Maakt niet uit Hurtedheart, superrolen:)
---

James keek met ogen van ongeloof naar Dean. "Dean?" vroeg hij schor. "Ben je dat echt? Ik dacht.. Ik dacht dat ze je hadden meegenomen!" Hij wist niet wat te doen. Hij stond even onbeholpen naar zijn broer te kijken en viel hem toen om de hals.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Regina stond op en bracht de geschilde aardappels naar de keuken. Ze had altijd een hekel gehad aan huishoudelijke dingen, maar ze voelde zich verantwoordelijk om zoveel mogelijk te doen.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Hoi broertje,' zei ik terwijl ik hem lachend aan keek. 'Je leeft nog nog.' Ik kon mijn vreugde niet verbergen. Mijn kleine broertje leeft nog. 'En je bent nog steeds jezelf.' Ik kon niks anders doen dan grijnzen. In mijn gedachten telde ik de jaren dat we elkaar niet meer gezien hadden, 3/4 jaar?

"Ignite, my love. Ignite."

"Waar heb je al die jaren uitgehangen?" riep James uit. "Waarom ben je niet meteen naar hier gekomen?! Ik dacht dat je dat je dood was!" hij kon niet geloven dat Dean na al die jaren zomaar kwam aanlopen.

Regina had de aardappels afgegeven en besloot maar een stukje te gaan lopen. Ze verveelde zich dodelijk hier binnen de grot. Hopelijk zouden ze snel naar buiten gaan, van die momenten, genoot ze het meest. Het was gevaarlijk buiten, maar de spanning gaf echt een kick.


@Hurtedheart: Ik heb je rollen onder de mijne gezet, dus je kan gelijk meedoen!

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 23:23 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Selena Sensorene
Ik weet het, ik was even uit de grot gegaan. Gelukkig had ik eten mee. Twee overvolle tassen sjouwde ik door de woestijn tot ik de grot zag. Ik sleepte mezelfnaar binnen en zag James met een andere jongen. 'James ik heb nog iets van 3 dagen extra eten gekocht.' Sprak ik hem toe terwijl ik de tassen op de grond liet vallen. Ik ging met mijn hand in mijn zij staan en keek naar de jongen. 'Ik ben Selena trouwens. Sensorene. Ik zorg een beetje voor het eten zonder dat iemand merkt dat ik weg ben.' Grijnsde ik. Ik had niet geluisterd dat klopt. Ik wasgoed in niet luisteren, maar ik zorgde wel altijd voor eten.

Jake Ruthh
Rustig liep ik door de gangen naar mijn kleine slaap plek. Alles wat er lag was een matras en wat boeken. Mijn matras had een beetje bloed van de vorige meid die ik gepakt had. Ik was echt een harten doder dat wist ik. Maar geen ander meisje wist dat. Ik lie p terug naar de grote ruimte. Daar stond Regina. 'Regina wat eten we?' Zei ik met mijn charmante stem en glimlah waar ieder meisje voor zou smelten.

I'm finally back, Finally after a Year break

Dean
'Was ik ook bijna,' gaf ik toe. 'Maar hier ben, levend en wel.' Ik keek naar James en gaf hem nog een knuffel. 'Ik dacht dat jij omgekomen was.' Ik schudde mijn hoofd. 'Al 2 jaar.' Ik glimlachte. Dit was geweldig. Ik was geen enigst kind meer.
'Dean Williams,' stelde ik me eigen voor aan de vrouw.

-ik ga zo slapen, ben best wel moe ;$

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 23:27 ]

"Ignite, my love. Ignite."