• Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

    Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Verhaal:
    Extra:
    Door:

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Het gaat weer wel,' zei ik maar ik wist zelf hoe nep het klonk. Van de pijn ging ik op mijn knieën zitten. Ik wist wat James nu zag en dacht.
    Heel mijn rug zat onder wonden, krassen, blauwe plekken en bloed uit stortingen. Als hij dit als er vond had hij mijn benen nog niet gezien, die waren nog erger. De pijn in mijn rug werd ondraaglijk en de tranen sprongen in mijn ogen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Dit moet echt verzorgd worden." zei James vastbesloten en hij hielp Dean heel voorzichtig overeind en gaf hem ondersteuning. "Kom dan breng ik je naar de kleine ziekenzaal." zei hij zacht tegen zijn broer. Het was typisch Dean om zoiets te verbergen.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Nee,' siste ik. 'Geen dokter.' James moest weten dat dat mijn enigste angst was. Ik stribbelde tegen. Nog nooit was ik zo blij geweest dat ik sterker was dan mijn broertje. Terwijl de pijn mijn lichaam over nam bleef ik me toch verzetten. Dan had ik nog liever pijn.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Als je geen dokter wil dan verzorg ik het wel maar je kan het niet zo laten." zei James die hem liet gaan omdat hij hem niet meer pijn wou doen. "Of wil je liever dat je vlees gaat rotten en afsterft?"


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Dat laatste klinkt nog best aan neemlijk tegen over het dokter idee.' Ik wist dat de angst van mijn ogen af te lezen was. Ik keek James aan. 'Geen stap dichterbij,' dreigde ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Dean nu is het genoeg, dit kan echt niet!" zei James, Hij begon langzaam zijn geduld te verliezen. "Kom mee, ik zal niet al te veel eraan zitten, alleen het noodzakelijke."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Nee,' zei ik. 'Laat me.' Ik deed nog een stap verder bij James vandaan. Elke beweging deed pijn. De aanraking was ondraaglijk. Niemand raakte de wonden aan. De dokter niet, ik niet en zelfs mijn kleine broertje bleef er van af.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Wil je zo dus de rest van je leven rond blijven lopen?" vroeg James gepiekerd. Moest hij nou echt aan zijn oudere broer uitleggen waarom hij er niet zo bij kon lopen? "Zolang je niks aan die wonden doet ga je ook niet mee op strooptocht." zei hij toen simpel.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Dan niet.' Ik haalde mijn schouders op. 'Begrijp dan dat die pijn ondraaglijk is als iemand het aan raakt.' Ik keek James aan. 'Net alsof er meer dan een miljoen messen tegelijkertijd in je zenuwen worden gestoken. Ik wil die pijn niet oké?'


    "Ignite, my love. Ignite."

    "Die pijn is maar tijdelijk. De pijn die je nu hebt en zal blijven hebben als je nu niks doet daar zal je veel meer last van hebben. Zeker als het gaat ontsteken, je kan er zelfs dood aan gaan als je pech hebt." zei James.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    Ik keek aarzelend naar James. Hij is je broertje, je moet hem vertrouwen, zei ik in gedachten tegen mezelf. 'Jij wint,' mompelde ik. Ik had spijt dat ik het had gezegd maar ik kon niet meer terug.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James keek hem aan en was even verbaast maar glimlachte toen. "Gelukkig." zei hij. "Kom, dan gaan we naar de ruimte waar alle materialen ter beschikking liggen." zei hij en hij wees zijn broer de weg zonder hem aan te raken.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    Alles ging met vol pijn wat ik deed. Lopen, stil staan, praten. Soms beet ik gewoon zo hard op mijn wang dat hij begon te bloeien.
    'Je doet met echt geen pijn, he?' Ik keek James twijfelend aan.


    "Ignite, my love. Ignite."

    James ging de ziekenzaal in en gebaarde naar een bed waar Dean op kon gaan zitten. "Ik zal zo voorzichtig mogelijk doen. Als het voorbij is zal je je echt beter voelen." zei James geruststellend.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    haha ik reageerde serieus op een bericht van een half uur geledenxD Dus ik haal het maar weer weg.

    [ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 0:18 ]


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow