[RPG] After the war • 2 - Speeltopics

1. Jewelry
Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

2. Bellator
Stefano Greco (Fayan)
Ariana Sarona (Pocket)

3. Fulmen
Joshua James Mortema (BADTranslate)
Franseschka Burla Jeana (Pariah)

4. Salis
Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
Danalia Zwean Fishery (Buddy)

5. Mutatio
Dylan Osté (HurtedHeart)
Reina Olympe Suela (Sueno)

6. Mauris
Jason Ebony Veilbride (Brianna)
Noreth Maewen Pierce (Fae)

7. Lignum
Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

8. Pulvis
Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
Arya Rana Debris (Cockney)

9. Fames
Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
Ashley Mariane Delano (Pocket)

10. Grex
Judas Drakon Eryx (Sueno)
Avery Goldman (Fayan)

11. Faenum
Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

12. Carbo
-
Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)

[ bericht aangepast op 2 dec 2011 - 17:39 ]

-

Ik ga Jason Redden (Ik gok dat die gele ogen roofdieren zijn zoals of Wolven of luipaarden.

Selena Dalia Sensorene.
Ik kijk naar het prachtige vonkelende water. De zon schijnt er prachtig op. Mijn hare worden in mijn gezicht geblazen en ik sta langzaam op, met een platte steen in mijn hand. Hard gooi ik hem over het water zodat hij vier keer over het water ketst en dan diep de zee in duikt. Ik kijk naar mezelf. Mijn korte broekje, die goed is voor deze temperatuur, was een beetje viezig geworden. Mijn witte hempje, voor zover je hem wit kan noemen, zat onder het zand en was eerder Beige. Rustig liep ik het bos in. Ik zou mezelf wel kunnen beschermen als dat moest. De lap stof zat nog steeds op mijn knokkels. Even hoorde ik geroep. Hulp werd gevraagd. Mijn voeten begonnen te rennen. Ik hield wel van gevaar. Van avontuur. Het was even stil en ondanks dat de zon scheen was dit deel van het bos vrij duister. Ik keekom me heen en hoorde nog een kreetje ik ging er in een noodvaard op af en kwam aan bij een jongen die in elkaargedoken zat. Ik ging door mijn knieën met mijn handen op de grond. Ik spitste mijn oren en liet de jongen ophouden met roepen. Gele ogen keken me aan. Ik kon ze aan maar niet tegelijke tijd. Ik zou horen als er een zou bewegen. Een geritsel was te horen en met een salto sprong op het dier af. Ik greep het wij zijn bekkie en klapte het wezen tegen een boom aan zodat hij jankend wegrende. Ik grijnsde. Don't Mess With Selena. Nu sprong ik op de wezens af. Ze leken op wolven, maar niet super groot. De vacht van de wolven was ook niet super dik. Ik schopte en sloeg op een verfijnde manier in het rond. De helft rende jankend weg. Een grom kwam uit mijn lippen tot het zwarte alfa mannetje voor me stond. Hij was groter dan de rest en duidelijk ook sterker. Ik lette even op hem en werd omver geduwd door een andere wolf. Ik slaakte een kleine kreet en een gewicht kwam op mijn schouders. Ik kon niet weg. Ik voelde kwijl in mijn nek en de zwarte wolf keek me bloeddorstig aan. Ik keek smekend naar de jongen. 'Asjeblieft help me.' Smeekte ik hem zachtjes. Een hard geluid zou de wolf afschrikken. Dan zou hij mij bijten. Een rilling ging door me heen. Ik keek de dood bijna in de ogen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Danalia
Ze glimlachte. 'Salis is de vierde provincie,' zei
ze. 'Beter uitleggen kan ik het ook niet.' Danalia
keek weer naar buiten. Ze ging iets verder over
het balkon leunen en ademde de frisse lucht
diep in. De zee geur deed haar denken aan
thuis, of nog beter gezegt aan vroeger toen ze
elke dag ging zwemmen. Er was genoegd water
en ze versloeg al haar vrienden als ze een
wedstrijdje deden.

"Ignite, my love. Ignite."

~Joshua~

Ook ik heb de kreet van de jongen gehoord, en als ik het bos in ren, zie ik gelijk wat er aan de hand is. Een wolf staat op een meisje, en is van plan haar op te eten. De jongen zit trillend van angst tegen een boom gedrukt, en verroert zich niet. Als de wiedeweerga pak ik mijn mes, en snij de kop van de wolf af. Hij valt bovenop het meisje, en besmeurt haar met bloed. Ik pak de kop, en gooi hem het bos in.
'Hulp nodig? Ben je gewond? Ik ben trouwens Joshua, aangenaam.' grijns ik.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

[Awww, peopletjes, kan iemand even de mannelijke tribuut van Carbo maken? Anders is Am zo alleen... En dan zijn de rollen vol:D]

[ bericht aangepast op 3 dec 2011 - 19:24 ]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

[Jullie mogen Arya eruit schrijven, het lukt me niet om leuke stukjes te verzinnen. I'm so sorry]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cockney schreef:
[Jullie mogen Arya eruit schrijven, het lukt me niet om leuke stukjes te verzinnen. I'm so sorry]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Serena Dalia Sensorene
De jongen zit nog steeds als een bolletje opgerold en even sluit ik mijn ogen. De wolf gromde naar me en ik voelde zijn adem tegen mijn gezicht. Even schrok ik. Ik hoorde voetstappen en de wolf was even afgeleid. Ik rolde onder hem vandaan en een jongen sneed de kop eraf zodat bloedspetters op mijn halve hempje spatte. Ik keek naar het levenloze beest op de grond en ik beukte tegen een andere wolf op, die jankend wegrende. Een middelgrote wolf wou mijn redder aanvallen, maar ik greep net op tijd naar mijn haar, waar een klein werpmesje in zat, en gooide hem naar de wolf. Een gejank kwam ut zijn mond en de rest van de wolven rende weg, omdat ze zagen dat ze geen kleine kans meer hadden. 'Hulp Nodig?' Vraagt de jongen terwijl ik mijn kleren afveeg. 'Ben je gewond?' Vraagt hij nu wat bezorgder. Ik schud mijn hoofd. 'Ze hebben geen kras gemaakt.' Antwoord ik met een kleine tandapasta Smile. 'Ik ben trouwens Joshua, Aangenaam.' Spreekt hij me aan. Ik glimlach weer. 'Ik ben Serena. Ik kom uit Juwerly en jij?' Vraag ik hem terwijl ik naar de plek liep waar ik het werpmesje een gooide. Ik bukte even en greep het met bloed besmeurde mesje en veegde hem af aan een blaadje, terwijl ik hem vervolgens in mijn haar deed. Weer keek ik hem aan. Hij had wel wat leuks.

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 15:48 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

wie heeft er zin om ashley te meeten?

On wednesdays we wear black

[Responce ]

I'm finally back, Finally after a Year break

~Joshua~

Ik grijns, en pak mijn mes, dat ook bebloed is. Ik veeg het af aan de wolvenkop.
'Uit Fulmen. En hij daar? Ken je hem?'
Ik wijs naar het jongetje, dat voorzichtig weer opstaat, en gelijk weer inzakt.
'Aha, een gebroken been. Dat is duidelijk. Ik zal je wel even helpen.'
Handig verbind ik, met een paar takjes en een mijn T-shirt zijn been.
'Ik help je wel naar het grote huisding daaro. Komen jullie mee?'
Ik loop fluitend, terwijl de jongen op mij steunt, naar de villa, alsof er niets is gebeurd.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

~Aminthe~

'Nou, dan ga ik maar weer studeren. Heb jij trouwens al een slaapkamer?'
Ik wijs naar de lange gang, met vierentwintig deuren.
Als Noreth haar hoofd schudt, zeg ik: 'Naast mij zijn nog beide kamers vrij, kom daar anders inwonen.'
Ik kijk naar mijn slaapkamer, waarvan de deur op een kier staat. Ik zie mijn boeken neergegooid liggen, en het bed verfromfraaid staan. Ik ben een echte sloddervos.

[Kom op mensen, we need some lifeeee! ]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Selena
Ik schud nee, maar laat wel een glimlach zien. Hij verbind de jongen, hij was duidelijk een verpleeger. Fluitend loopt hij voor me uit. Ik grijns. Hij gedraagd zich zo matcho. Hij voelde erg verrouwd, zo als mijn eigen broer. Zo lief, maar met een groot ego. Rustig hou ik de deur open en plof in neer op de bank terwijl ik Joshua met puppy ogen aankijk terwijl ik ook naar de vrije plaats naast mij op de bank zag en keek.

I'm finally back, Finally after a Year break

~Joshua~

Ik plof op de bank neer, en vraag me af waarom ik hier eigenlijk ben.
'Weet jij waar en waarom we hier zijn? Ik zou het m'n god niet weten.'
Ik kijk Selena vragend aan. Ze lijkt me best aardig.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Selena
Mijn glimlach verzwakt na zijn vraag. Ik hadzo een erge heimwee.
'nee..' Komt er lamzaam en zachtjes uit mijn mond.
'Ik weet niet waarom we hier zijn. Het laatste dat ik me herriner is dat ik ging slapen.'Mompel in naar Joshua. ik wist niet eens of het verstaanbaar was. Een kleine eenzame traan kruipt over mijn wang. Ik val tegen zijn schouder aan en stort in. 'Ik mis mijn kleine zusje zo...' Huil ik naar hem. Ik weet dat hij dat niet waar kon maken dat ik mijnzusje weer zou zien, maar ik moest het iemand vertellen..

I'm finally back, Finally after a Year break

~Joshua~

Ik knik een beetje, en staar voor me uit. Nog nooit heeft een meisje bij me uitgehuild. Wat moet ik nu doen? Ik ben niet zo iemand die iemand kan kalmeren, ja, met narcose, maar daar zou ik nu vrij weinig aan hebben.
'Het komt wel goed.' fluister ik. Wie houd ik voor de gek? Iedereen hier natuurlijk. Maar we moeten niet opgeven.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.