[RPG] After the war • 1 - Speeltopics

1. Jewelry
Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

2. Bellator
Stefano Greco (Fayan)
Ariana Sarona (Discovery)

3. Fulmen
-
Franseschka Burla Jeana (Pariah)

4. Salis
Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
Danalia Zwean Fishery (Buddy)

5. Mutatio
Dylan Osté (HurtedHeart)
Reina Olympe Suela (Sueno)

6. Mauris
Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
Noreth Maewen Pierce (Fae)

7. Lignum
Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

8. Pulvis
Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
Arya Rana Debris (Cockney)

9. Fames
Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
-

10. Grex
Judas Drakon Eryx (Sueno)
Avery Goldman (Fayan)

11. Faenum
Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

12. Carbo
-
Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)

[ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]

-

Reina Olympe Suela
God, waarom deed alles zo'n pijn? Haar hoofd bonkte als een bezetene, haar lichaam rustte tegen een kille, harde muur. Was ze in slaap gevallen op de grond? Hoe kon dat nou weer?
Met een hand op haar voorhoofd opende ze haar donkergroene, amandelvormige ogen, waarna haar zintuigen meteen op scherp stonden. Achterdochtig liet ze haar blik door de kamer glijden, krabbelde overeind.
Ze stond in een kamer, niet groter dan vier bij vier meter, enkel voorzien van een sober tweepersoonsbed, een kledingkast, lamp en oude tv. Boven haar hoofd flikkerde de oude peer, onwillekeurig vroeg ze zich af hoe lang hij het nog vol zou houden.
Maar nog veel belangrijker: waar was ze verdomme beland?
Voor ze de deur opende die waarschijnlijk naar de gang leidde, haalde ze diep adem. Ze moest tenminste proberen zichzelf onder controle te houden, paniek zou niet helpen.

-

Franseschka Burla Jeana ~ Fulmen

Ik knipper met mijn ogen om beter zicht te krijgen op de kamer. Nu ik alles beter kan zien, merk ik een scherpe pijn in mijn achterhoofd op.
'Aahh,' kreun ik, waarnaar ik gelijk mijn mond weer houd. Ik merk nu dat er meerdere mensen in deze kamer zijn, een paar al wakker.
Zo stilletjes mogelijk kruip ik naar een hoekje, zodat ik de situatie overal in de gaten kan houden.

Askèfius Ogellum Díranía ~ Lignum

Ik werd wakker op een onbekende plek, met allemaal mensen om me heen. Dit was iets anders dan een steegje met een dun dekentje. Hier had ik nog niet eens een dekentje.
Ik keek stilletjes om me heen, en merkte dat ik niet de enige was die wakker was. Voorzichtig ging ik rechtop zitten, ik volgde de bewegingen van de anderen zodat ik niet op zou vallen.
Langzaamaan werden er steeds meer kinderen wakker.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Abo.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Danalia
Ik voelde een steek in mijn been. Voor de rest voelde ik niks. Ik zag ook niks. Alsof ik in een zwart gat zat. Ik wilde gillen. Ik opende mijn mond en hoorde een schorre gil. Was ik dat?

"Ignite, my love. Ignite."

Reina Olympe Suela
Haar donkergroene ogen schoten over de andere mensen in de ruimte. Haar handen zochten steun bij de muur, ze slikte even.
Wie waren dat?
Een zacht geronk klonk, geschrokken schoot ze achteruit. Haar blik brandde, woedend op degene die dit gedaan had, wie het ook was. Het geronk klonk weer, het tv-scherm begon te knipperen, ruis verscheen.
Haar nagels krasten over de harde, koude muur.

-

Felhala Mýriad
De nacht was als een zware, donkere deken die over haar heen lag. Als ze de natuur zijn gang liet gaan, en niet om zes uur 's ochtends al wakker werd van de slaande deur die haar duidelijk maakte dat haar echtgenoot weer terug was van zijn kroegentocht, drongen er langzamerhand steeds meer lichtvlekjes door die duisternis heen die haar meetrokken de dag in.
Maar deze ochtend leek dat geluk haar niet gegeven te zijn. Kreunend kwam ze overeind. Ze lag half op iets zachts en verends dat niet bepaald aanvoelde als haar bed. Hoezo lag ze niet in haar bed?
Knipperend met haar ogen tekende een onbekende ruimte zich om haar heen af. Overal om haar heen leken andere mensen wakker te worden. In één seconde was ook zij klaarwakker. Ze gooide haar hoofd naar links; toen naar rechts. Waar was haar echtgenoot? Hij had toch beloofd dat hij haar altijd overal zou vergezellen?

[ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 20:34 ]

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Danalia
Opeens kon ik mijn ogen weer bewegen. Ik kon alles weer bewegen. Ik ging langzaam recht op zitten. Waar was ik?
'Waar ben ik?' Gilde ik. [/b]

"Ignite, my love. Ignite."

Shenley Callisto Mirabella
Langzaam tilde ze een hand op, streek met haar vingertoppen over haar voorhoofd. Waarom deed het zo'n pijn?
Ze voelde het bloed pulseren in haar aderen, ze leunde tegen de koude muur die ze tegen haar rug voelde. Maar haar ogen schoten pas open toen ze andere ademhalingen hoorden.
Haar blik schoot over de mensen in de ruimte, die ze geen van allen kende. Wie waren dit, en waar was ze in hemelsnaam? Behoedzaam schudde ze haar karamelbruine, lange lokken voor haar gezicht, keek met een ruk op toen de tv begon te ruisen.

-

Franseschka Burla Jeana ~ Fulmen


Plotseling schoot er een tv aan. Mijn ogen schoten ernaartoe. Een meisje in een andere hoek schrok zich rot, en haar nagels maakte rare, irritante geluiden.
Ondertussen waren er meerdere mensen wakker geworden. Uit mijn broekzak haalde ik oordoppen, die daar om de een of andere reden zaten. Ik deed ze in, zodat de ruis minder zou worden, en ik er minder last van zou hebben.

Askèfius Ogellum Díranía ~ Lignum

Een rare piep deed me opschrikken, en ik was meteen helemaal wakker. Ik zag de tv nog net flikkeren, toen de pijn me te veel werd. Ik liet een schreeuw horen, en schoof mijn handen voor mijn oren.
Verder liet ik mezelf op de grond vallen, en deed ik mijn ogen dicht. De ruis bleef maar aanhouden, en ik hoorde steeds meer geluiden om me heen.
Plotseling werd ik bang, voor wat er komen ging.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Danalia
Ik keek naar de tv die begon te ruisen. Ik merkte ook op dat ik niet alleen was. Ik slikte, ik had hier een heel slecht gevoel over.

"Ignite, my love. Ignite."

Reina Olympe Suela
Haar ogen vernauwden zich behoedzaam toen er beeld verscheen, de contouren van het gezicht werden langzaam scherp. Het beeld was ingezoomd op het gezicht van een man, zijn donkere haar was halflang en over zijn bovenlip en kaken liet een waas van stoppels.
Hij liet zijn ogen over het beeld glijden, alsof hij ons kon zien. Haar blik schoot onwillekeurig door de ruimte, ze verstijfde toen ze een camera in de bovenste hoek zag hangen.
Hij kón hun ook zien.
'Wat moet je?' sneerde ze in de richting van de tv, en gezien de grijns die op zijn gezicht verscheen kon hij hun ook gemakkelijk horen.

-

Alexander Joël Lockheart
Een zachte kreun ontsnapte zijn lippen toen hij eindelijk bij bewustzijn was, en vreselijke pijn voelde. Hij opende voorzichtig zijn ogen en zag iets heel anders dan zijn vertrouwde atelier. Hij ging zitten, iet wat onhandig aangezien hij nog steeds stekende pijn voelde. Vooral zijn hoofd bonkte, alsof hij keihard tegen een muur aan was gelopen. Hij nam de ruimte in zich op, hij merkte dat er ook anderen waren. Plots klonk er een of andere piep. Hij schrok op en merkte dat het van een of andere tv kwam.

[ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 20:42 ]

Noreth
Stilletjes zat ik in mijn hoekje, met mijn knieën opgetrokken en mijn armen eromheen geslagen. De anderen werden ook wakker, maar ik zweeg, hopend dat ik onzichtbaar was in het donker. Plotseling flikkerde het beeldscherm van een TV, waarna ik hier mijn aandacht op vestigde.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Franseschka Burla Jeana ~ Fulmen

Iemand riep iets richting de tv, ik verstond niet wat.
'Stilte!' schreeuwde ik naar haar. 'Ik wil dat niemand een woord zegt, dat is nu het best!'
Dat zou ze wel stil houden, dat wist ik zeker, vooral door de geschokte blik op het hoofd van het meisje.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Judas Drakos Eryx
Het voelde alsof hij weer flink had gezopen, maar dat kon niet. Dat was minstens een jaar geleden.
Of was hij terug gevallen? Hij kon zich niet eens iets herinneren van de vorige nacht. Kreunend tilde hij een hand op, streek er onwillekeurig mee door zijn bruine, halflange haar.
Langzaam gingen zijn ogen open, tegenover hem zaten een drietal meisjes. Was hij in een kraakpand beland of zo? Met zijn dronken kop zou hij overal heen zijn gegaan.
Maar het kon niet, hij was van de drank af. En ook wel zo slim om het zo te laten.
Opeens herkende hij de paniek, de angst bij de anderen. Zijn ogen schoten naar de tv, onwillekeurig schoot hij geschrokken overeind toen hij de sinistere grijns zag.
Godallejezus, wat gebeurde er?

-