• Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
    Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
    Doe mee!
    Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

    Naam Personage
    Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

    Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


    personages:
    3 jaar
    -Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
    -Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
    11 jaar:
    - Sarah Sanz (proprius)
    14 jaar:
    -Saleah Tovah (AgentDavid)
    15 jaar:
    -Dana Nieon (Buddy)
    16 jaar:
    -Alex Thompson (BeyondOurOwn)
    -Katherine Bright (LiveToday)
    -Raven Black (Petal)
    Jitse bright (BeyondOurOwn)
    21 jaar:
    -Sarina Calle (HurtedHeart)
    24 jaar:
    -Yelena Zaitseva(C18)



    De schoolvakken:
    Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

    - zelfverdediging
    - scherpschieten
    - wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
    - dril
    - overlevingstechnieken


    Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
    - techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
    - scherpschieten (extra)
    - gevechtsport

    vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
    -paardrijden
    -schermen
    -muurklimmen
    -duiken

    [ bericht aangepast op 13 dec 2011 - 19:48 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    Ik trilde over mijn hele lichaam. Ik kon wel doorzakken, maar ik mocht Alexia niet laten vallen. Ik kon ook niet vallen, want dan zou Alexia ook vallen. De enige mogelijkheid was doorlopen.
    Ik was doodvermoeid, maar liet niks merken. Ik moest doorgaan, voor Zoey.
    Op een gegeven moment, zag ik de gebouwen. Pap had me er eens naartoe mee genomen. Om me de kans te geven, zelf mijn leven te kiezen. Ik had toen voor het normale leven gekozen, ik had gekozen om geen spion te worden. Maar ik had gewoon het lot ontlopen, nu moest ik toch hier blijven. De deur stond open, een vrouw keek me glimlachend aan, terwijl een stevige man Alexia overnam. Ik wou tegenstribbelen, maar was zo moe dat ik allen kon slapen. Dat deed ik dus. Ik zakte in elkaar op de grond en liet mijn ogen toevallen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Iemand nam het meisje van me over en ik zag dat de jongen naast me ineen zakte van vermoeidheid. Ik hurkte naast hem neer om hem terug een beetje wakker te krijgen zodat ik hem naar een bed kon sleuren.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Het meisje hield me wakker en sleurde me mee naar een kamer, die de vrouw aanwees. Ze wou me loslaten, maar ik bleef haar hand in de mijne klemmen terwijl ik in slaap viel, op een donzig bed.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Ik ging naasr hem op het bed zitten en viel langzaamaan ook in slaap.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Ik deed mijn ogen langzaam open. Ik lag in een vreemde kamer, naast een meisje. Beetje bij beetje sijpelden de details van gisteren binnen.
    En dat was het laatste wat ik wou. De tranen stroomden opnieuw over mijn wangen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    Ik gaf me zelf een mentale opdonder. Komaan, blijter. Je moet sterk zijn. Je moet blijven doorgaan, voor Zoey. Alleen voor Zoey en voor het meisje. Het meisje? Waarom voor het meisje? Nee, alleen voor Zoey... maar misschien ook een beetje voor het meisje.
    Kon je verwarder zijn dan ik nu was? Denk ik niet...


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Ik werd langzaam wakker en zag dat de jongen weer aan het huilen was. Troostend sloeg ik mijn arm om hem heen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Ze sloeg haar armen om me heen en ik liet me zuchtend gaan in de omhelzing. Ik verborg mijn gezicht in haar haren en begon te snikken. Ik klampte me aan haar vast terwijl de tranen haar schouder doorweekten.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Mag ik nog mee doen?

    Regen schreef:
    Mag ik nog mee doen?

    Tuurlijk, hier moet je je aanmelden.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    okee. waar zijn we. ik heb ff nieuw account ( dandelion) is me oude? kan ik een samevatting krijgen xd.

    dikkekuss


    Be who you wanna be.

    Petal schreef:
    okee. waar zijn we. ik heb ff nieuw account ( dandelion) is me oude? kan ik een samevatting krijgen xd.

    dikkekuss

    nou
    Alex zijn ouders en zus zijn vermoord. Hij heeft alleen nog zijn andere (tweeling)zus over. Een meisje zag hem zeulen met het lijk van zijn zus terwijl de andere zus aan zijn been hing. Ze is samen met hem naar de spionnenschool geweest. En nu worden ze wakker


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    De deur ging met een zwaai open en zware voetstappen kwamen dichterbij. Ik keek op en keek recht in de ogen van de persoon die ik al haatte van mijn eerste bezoek aan de spionnenschool. Hij keek met spottende ogen, naar mijn betraande gezicht. Haat welde in me op als ik naar hem keek.
    De eerste keer al had hij het nodig gevonden me belachelijk te maken voor alle leraren en mijn vader. Hij had me steeds onderhuidse opmerkingen toegeworpen en stond erop tegen me te vechten. Een gevecht dat ik na drie seconden al verloren had.
    En nu, wanneer mijn wereld op instorten stond- eigenlijk al ingestort was- kwam die kwal hier gezellig binnengewandeld.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    "Gaat het jongen?" vroeg hij beleefd. En dat maakte het nog erger. Het had hem nooit een zier uitgemaakt hoe het met me ging.
    Ik keek hem vuil aan. Alleen het meisje dat tussen mij en hem in zat belette nog dat ik hem aanvloog, maar dat zou niet lang meer duren.
    Agressie was altijd al een van mijn slechte kantjes.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    "Wat kan jou dat een zier schelen, Joe?" ik spuugde zijn naam uit, alsof het een slechte smaak in mijn mond achterliet. Mijn vuisten trilden, mijn hoofd gonsde. Ik sprong onwillekeurig recht, toen hij op me af liep. Maar ik voelde me opvallend slap. Ik had al een hele tijd niet gegeten en mijn benen leken van rubber, maar ik bleef staan. Niet van plan aan hem toe te geven.

    [ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 15:04 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”